“Verliezen in winst omvormen

Ik wil mijn liefde niet verliezen.

Ik wacht.

Hoe lang moet ik nog lijden?

Ik laat me genezen.

Ik groei.

Niemand, ook jij niet, kan ontsnappen aan de pijn van verlieservaringen die het leven met zich meebrengt: onvoorspelbaar of onverwacht verlies, verlies dat je jezelf oplegt om te kunnen groeien als mens of dat jou tegen je wil wordt opgelegd.

Toch is het zo dat elke vorm van ‘verlies’ kan worden omgevormd tot ‘winst’ dankzij je innerlijke houding. Geen enkel verlies is onvruchtbaar, omdat het in zich reeds de kiem draagt van nieuw leven. Je hoeft trouwens maar om je heen te kijken om te zien dat de bestaansreden van de dood er in bestaat om plaats te maken voor het leven. Het is niet mogelijk verlies en lijden te ontvluchten en toch te groeien als mens. Dit maakt deel uit van cyclus van het leven.

De knop barst open en schenkt de bloem.

De bloem verwelkt en schenkt het zaad.

Het zaad in de aarde verlangt te ontkiemen.

Een onophoudelijke beweging van dood en leven, van duisternis en licht.

Deze beweging naar nieuw leven is meer of minder diepgaand naargelang te soort verlies. Het is om die reden dat ik , samen met jou, de vele vormen van verlies die een mens kan meemaken in het leven op een rij wil zetten. Terwijl we deze inventaris opmaken, mag je nooit vergeten dat elk van deze verlieservaringen een bron kan zijn van groei.”

“Welk verlies maak je mee?

Zoals dit bij iedereen het geval is, is ook jouw leven een opeenvolging van gelukkige, voldoening gevende, maar ook onaangename, soms pijnlijke gebeurtenissen. Het is noodzakelijk om ze te leren kennen en er rekening mee te houden. Zo kan je beter de gevolgen ervan inschatten om in de volgende lijst de verliezen die je het diepst raken, te onderscheiden van alle andere.

De kleine verliezen en de dagdagelijkse zorgen

Zo zijn er allereerst de kleine verliezen en de dagdagelijkse zorgen, de teleurstellingen die je geduld op de proef stellen. Hoe onbenullig deze moeilijkheden ook lijken, toch zijn ze niet zo onschuldig. Het gaat zowel om materiële als om psychische vormen van verlies die de gemoedstoestand raken en diverse gevoelens aanspreken:

Een gemiste aankoop

De vaststelling van een aangetaste tand

Het wegkwijnen van je meest geliefde plant, geplaagd door insecten

De kat die ’s avonds niet meer thuiskomt

Het verlies van een dierbaar voorwerp

Een slecht schoolresultaat van je kind

Een onenigheid met een collega op het werk

De tijdelijke scheiding van een dierbare

Een gemiste afspraak

De opeenstapeling van zorgen tijdens een dag”

Stenen verleggen in 2006

Elk van ons verlegt stenen in het leven.

Wij doen ons uiterste best thuis,

op het werk of in onze vereniging,

en hopen eigenlijk

dat als wij er niet meer zijn,

men ons nooit meer zal vergeten.

We verleggen stenen in de rivier

van het leven.

Maar ons werk

moet vaak zo vlug gaan

dat we het maar heel normaal vinden

wat anderen voor ons doen,

dat we geen tijd hebben

voor een langer antwoord op de vraag:

“Hoe gaat het met je?”

Veel aardse stenen op losse grond.

Maar de stroom van een rivier

hou je niet tegen,

ook al verleggen wijs stenen.

De stroom van het leven overspoelt

ons vaak

met zorgen, drukte of pijn in ons hart.

De stroom van het leven gooit ons

overhoop.

De stenen die we verlegden,

worden meegespoeld.

Wat helpt ons standhouden?

Wat hout ons overeind

in de kolkende stroom van het leven?

Om te kunnen loskomen

van wat achter ons ligt,

om aan iets nieuws te kunnen beginnen,

om staande te blijven, helpt het als wij oversteekplaatsen in de rivier

tegenkomen.

Plaatsen waar het droog is,

waar we écht beluisterd worden,

waar we niet perfect hoeven te zijn,

waar we gewoon onszelf mogen zijn.

Laat ons stenen verleggen

in de rivier van het leven.
Laat ons stenen verleggen in ons leven.

Stenen die een oversteekplaats

kunnen zijn

voor mensen,

stenen van warmte, liefde

en respect voor elkaar.

Stenen die blijven liggen

in de storm van het leven.

Stenen die mensen helpen staande

te blijven in de stroom van het leven.

Goddelijke stenen,

gelegd door mensenhanden

in de grote rivier van het leven.