BRUSSEL (Kerknet) - Tijdens de veertigdagentijd brengt Kerknet op zondag een beschouwende bijdragen. Vandaag een bijdrage van Mgr. A.H. van Luyn s.d.b., bisschop van Rotterdam.

Mgr A.H. van Luyn s.d.b., bisschop van Rotterdam (foto: KerkNet)

Christenen hebben de opdracht zich te bezinnen op hun mondiale verantwoordelijkheid en bewuste keuzes te maken die de armen en uitgeslotenen in onze eigen samenleving en wereldwijd ten goede komen. Deze opdracht is gegrond op de evangelische overtuiging dat wij mensen verantwoordelijk zijn voor elkaar, vooral voor de armsten en geringsten en dat we God niet onder ogen kunnen komen als we de hongerigen, dorstigen, naakten, zieken, vreemdelingen en gevangenen niet eerst de helpende en bevrijdende hand hebben geboden (cf. Mt 25).
Vooral wij in het rijke Westen van Europa hebben hierin een bijzondere verantwoordelijkheid. Wanneer wij de onaanvaardbare armoede en uitsluiting zien van miljoenen mensen in andere continenten, vooral op het zuidelijke halfrond, kunnen we niet anders dan constateren dat wij te welvarend zijn. Als iemand uit Uganda bijvoorbeeld ons vraagt hoe het met ons gaat, zouden we niet, zoals gebruikelijk, moeten antwoorden: 'Het gaat ons goed', maar: 'Het gaat ons te goed', of liever nog, zoals Groningers plegen te zeggen: 'Het kan minder'.
Het kan inderdaad hier bij ons, in elk geval bij velen van ons, veel minder en het moét minder. Waarom zou het ons in West-Europa, in Nederland, steeds beter moeten gaan, terwijl de kloof met de arme continenten almaar breder wordt en dieper? Waarom moeten we onze rijkdom en luxe voor onszelf veilig stellen in een tot fort omgebouwde Europese Unie? Waarom kunnen we met al onze economische kennis en ervaring geen systeem bedenken voor een economie van het 'genoeg' hier bij ons en een economie van tenminste 'voldoende' in andere werelddelen? Waarom zou ongeremde economische groei de hulpbronnen van de aarde mogen uitputten ten koste van de komende generaties?
Om een duurzame toekomst mogelijk te maken voor de mondiale samenleving zowel in ruimte als in tijd zijn bewustwordingsinitiatieven zoals de vastenactie van Broederlijk Delen onontbeerlijk en zijn vele enthousiaste en gemotiveer de vrijwilligers nodig.

Het evangelie richt onze aandacht steeds opnieuw op het 'ene noodzakelijke gebod': onze verbondenheid in liefde met God en met elkaar in de persoon van Jezus Christus. In Hem zien wij dat God niemand uitsluit, integendeel, dat Hij zich juist vereenzelvigt met de geringsten van onze zusters en broeders.
Het evangelie waarschuwt ons steeds opnieuw voor het de mens ingeboren gevaar dat hij alleen maar aan zichzelf denkt, dat het hem moeite kost van iemand te houden zoals hij van zichzelf houdt. Het evangelie spoort ons steeds opnieuw aan om meer en beter ruimte en tijd te scheppen in ons leven voor de ander/Ander, voor de twee basisrelaties, met God en met de medemens, zonder welke voor niemand een volwaardig menselijk bestaan bereikbaar is. Deze evangelische oproep klinkt het hele jaar, maar bijzonder duidelijk in de veertigdagentijd. Het is een periode voor concrete oefening in de beleving van het evangelie. Bedoeld als 'sterke tijd' kent de veertigdagentijd een drievou dige aansporing tot: gebed, aalmoes en vasten, ofwel in meer eigentijdse termen tot: spiritualiteit, solidariteit en soberheid. De laatste, de soberheid, is een onmisbare voorwaarde voor de eerste twee: wanneer we niet bereid zijn onszelf iets te ontzeggen, kunnen we niet voldoende aandacht en zorg besteden aan de ander en de Ander.

Het getal veertig geldt in de Bijbel als de levensduur van één generatie. Aan het begin van het derde millennium sinds Christus' geboorte is het nodig dat vooral jonge mensen de fakkel overnemen en zich er belangeloos en consequent voor inzetten, dat komende generaties kunnen opgroeien in een betere wereld, die niet meer de scheiding kent tussen eerste, tweede en derde wereld, maar die een humane samenleving wordt van alle volkeren in vrede en gerechtigheid. In grote projecten als dat van de 'Millennium Development Goals' van de Verenigde Naties - te realiseren voor 2015! - kunnen jongeren een geweldige uitdaging zien. Zij kunnen bijdragen aan het welslagen van deze mondiale projecten, zoals een post-vormselgroep in een van onze parochies in de stad Delft, die als naam koos "M-twentyfive". M25 slaat op Mattheus 25: de jongerengroep maakt concreet werk van de "werken van barmhartigheid"! Inderdaad, elke geloofsgemeenschap dient een M25 groep te zijn.
Mgr A.H . van Luyn s.d.b., bisschop van Rotterdam.