Als ik........
Als ik mijn leven overnieuw kon doen hoe zou ik dan zijn? En dan wist wat ik nu weet ook al was ik weer klein ? Zou ik nee durven te zeggen? Zou ik vechten voor mijn plek ? Zou ik het misbruik kunnen weerleggen? En durven zeggen ga weg joh met je drek ? Zou ik dan rechtop lopen met mijn hoofd omhoog ? Zonder schaamte voor mezelf Mensen durven aankijken zonder die grote boog Zou alles niet gebeurd zijn en was ik dan gelukkiger geweest ? Het zijn allemaal vragen die spelen door mijn geest Hoe zou ik me voelen als het niet was gebeurd? Zou ik dan praten over alles wat er in mijn hoofd rond spookt? De schaamte en de angst keihard voorbij laten gaan Praten over wat mijn pleegvader had bezield Hoe zou ik me voelen als mijn kwaadheid zou kunnen richten op de juiste persoon ? Zou ik dan makkelijker zijn voor de mensen om mij heen ? Zou ik zekerder kunnen zijn van mijzelf Dan zou ik ook niet meer bang hoeven te zijn voor Straks laten zij mij alleen Vaak zeg ik de dingen verkeerd Zit ik snel op de kast Kwaadheid dat zit er in me, heel veel Ik ben soms kwaad en onredelijk Tegenover velen is dat niet reëel Hoe zou ik me voelen als ik meer vertrouwen heb in mezelf ? Zou ik dan ook meer vertrouwen hebben in de ander ? Zou ik dan blij zijn als mijn man bezorgd is om mij ? Niet denken van, ik kan beter niets zeggen Hollen, rennen, vliegen Dan hoef ik ook niets uit te leggen Hoe zou ik me voelen als ik meer vertrouwen heb in de ander ? Zou ik dan niet meer bang zijn om in de steek gelaten te worden ? Achterdochtig ben ik te veel Wel of geen mensen om mij heen Ik weet zelf niet wat ik wil Iemand voor mij alleen Bij wie ik me veilig voel, en die ik vertrouw Het gevoel van armen om me heen Ik heb toch iemand voor mij alleen Ik wil wat meer genegenheid Totale verwarring in mijn geest Mijn hoofd is in constante tweestrijd Zonder vertrouwen geen leven Maar is het niet zo dat vertrouwen alleen maar word geschaad ? Dat het vertrouwen er voor zorgt dat je altijd gekwetst raakt ? Nee, altijd is vast niet waar Laat ook maar Mijn gedachten op dit moment zijn raar Hoe zou ik me voelen als weer "gewoon" mezelf zou zijn? Zou ik dan weer goed kunnen slapen ? Zonder nachtmerries, gewoon fijn dromen Ben heel soms bang Dat die tijd nooit zal komen
Het slapen wil nog steeds niet gaan Ieder geluidje Doet me de ogen weer open gaan Hoe zou ik me voelen als ik mezelf even waardevol vind als de ander ? Zou ik dan geen bevestigingen hoeven te zoeken? Wat denkt ik? Als zij mij maar aardig vinden Bij twijfel pas ik mezelf nog meer aan Ik voel me nu verward Alles maar dan ook alles er voor over hebben Zodat die ander mij ziet staan Teleurstellingen die ikzelf veroorzaak Ik voel me nu zo stom Hoe kan ik positief naar mezelf kijken Voel me zo ongelofelijk dom Maar ik wil gelukkig worden Als ik wil worden wie ik echt ben Hoe zou ik me voelen als ik van mezelf zou houden ? Zou ik dan trots kunnen zijn op mijn lichaam ? Geen vieze haat op wat er is gebeurd Maar blij zijn dat ik hierin woon Genieten in het heden Simpel zat,hier en nu Niet leven in het verleden Zonder schaamte, angst,schuldgevoel en pijn Van binnen is het een chaotische strijd Door gevoelens die nergens meer voor nodig zijn Had ik als kind maar gegild Dan sloeg ik nu misschien niet steeds op tilt Ik moet nu niet meer zitten te grienen of te janken Dat ik dit gevoel beleef Heb ik toch zeker niet aan mezelf te danken Want ik was maar een kind Met de hersens van een kind Wat had ik kunnen doen ? Of moeten doen ? Om het misbruik te stoppen Was er iets wat ik kon doen ? Was ik sterk genoeg ? Lichamelijk of geestelijk ? Om iets te ondernemen? Nee. nee. nee !!! Maar toch, ik neem het mezelf kwalijk Dat ik het niet eens heb geprobeerd Dat ik tegen niemand iets heb verteld En ik weet ook wel Dat ik het niet kon Dat ik de kracht niet had Dat ik het niet kon stoppen of voorkomen Ik sprak er met niemand over Als het achter de rug was Stilzwijgend wachtte ik op de volgende keer Ik wist dat die zou komen Een rot gevoel, afwachtend...wanneer...
Ik zou dan nu moeten accepteren wat er allemaal is gebeurd? Omdat het mijn leven dan weer kleurt? Je kunt de tijd niet keren Je kunt er alleen maar van leren Oké, ik heb geleerd Maar wat doe ik nu nog verkeerd ? Waarom blijf ik hangen in deze gedachten en hou ik vast aan het verleden? Kan ik niet gelukkig worden in het heden ? Is het een zomaar loslaten wat mij niet lukt ? Of zit het niet zomaar in het loslaten ? Zoveel chaos in mijn hoofd Veel onrust in mijn benen Het ene moment zit ik als verdoofd Het volgende moment ben ik verdwenen Ik beweeg heen en weer Stil zitten lukt me niet En mijn voeten gaan op en neer Volgen het ritme van een lied Handen die van alles willen Die werken in sneltreinvaart Een mond die zin heeft om te gillen Ik voel me soms een op hol geslagen paard Opgesloten, gevangen in een net zonder mazen Lukt het vrijkomen me nu eens een keer Terwijl de onrust mijn geest overheerst Beweeg ik me door iedere kamer Met een lichaam onecht kalm en beheerst Met een hart dat klopt met de kracht van een hamer 'Wie ben ik ? Wat ben ik ? Wat is het doel van mijn leven ? Soms voel ik me alleen Zo verdomd nutteloos Met het idee te hebben gefaald Ik ben toch niks slechter dan een ander? Maar ik voel dat ik heb gefaald Gefaald in zoveel dingen Maar ergens heel diep in mij weet ik Ook ik heb mijn goede kanten Maar ik zie alleen de dingen Die niet volmaakt aan me zijn En de goede kanten Keer ik steeds weer de rug toe Maar ik wil óók genieten van het leven En niet dat vreemde gevoel hebben van Binnenin mij zit het goed fout Ik wil verder Ik wil leven zoals ik wil Ik voel dat ik voelen wil Ik weet wie ik ben Ik weet wie ik was Ik weet wie ik wil zijn Ik ben wat ik nu ben Ik ben geweest wat ik ooit was
Ik ben van plan te zijn wat ik wil zijn En de dingen doen waar ik van hou Liefhebben die ik lief vind Ik wil leren de dingen van de zonnige kant te zien Van de één op de andere dag is het over met de pijn ? Met het verdriet en de gevoelens er omheen? Wist ik maar het antwoord al was het er maar één Met al mijn verdriet en onmacht En al die angst en onzekerheid Kom ik andermans leven binnen Bang om te verliezen wat ik heb bang om jou kwijt te raken bang om onze band kwijt te zijn bang om weer in een put te vallen die put vol verdriet die put vol pijn Ik ben iemand Die huilt in stilte Ik ben iemand Die bang is te geloven dat liefde voor haar is weggelegd Waarom weet ik niet Of anders, ik wil het niet weten Waarom doe ik mezelf zoveel verdriet ? Ik zie de kracht in mij die mij deed overleven Maar nu is die er even niet Zoekend naar wie ik ben Niets klopt op dit moment Mezelf afvragend of ik mezelf wel ken

|