Ik ben Thea van Honk, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Doortje.
Ik ben een vrouw en woon in Oudenbosch (Nederland) en mijn beroep is Huisvrouw.
Ik ben geboren op 02/11/1947 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Schrijven van gedichten en verhalen, voor volwassenen en kinderen. Fotografie. Lezen. Dagtripjes maken. Computeren..
29-10-2009
Herfstvakantie (2)
Maar, het is voor Fransje toch ook wel een beetje zielig. Oma Flipse weet raad. Ze zegt:"Dan doen jullie het om de beurt. De ene nacht mag Nettie boven slapen en de andere nacht gaat Fransje boven. Hij is tenslotte toch ook al wel bijna 4, dus, geen echt klein jongetje meer."
Zo zijn ze allebei tevreden. Vanavond mag Nettie als eerste boven slapen. Wat spannend.
De eerste dag kijken ze overal op hun gemak rond en eten in het restaurant. De kinderen gaan naar het speelveldje. Ze hebben de voetbal meegenomen.
De volgende dag, ze hebben allemaal heerlijk geslapen, gaan ze op bezoek in Apeldoorn, bij de Apenheul, waar je allerlei soorten apen en aapjes tegenkomt.
Ze zien de kleine doodskopaapjes, die zou je zo in je zak steken als het mocht, en mee naar huis nemen, maar, dat mag nu eenmaal niet.
Bij de uitgang krijgen de apen te eten. Een meisje slaat met haar hand op een platte teil en ze geeft de apen iets dat op gesneden soepgroente lijkt. Ze deelt stukjes appel uit en daar komen de diertjes op af en gaan bij de mensen en kinderen op hun schouders zitten .
Oh, hadden Nettie en Fransje nou maar zo een geluk...Kijk, dat blonde jongetje daar, met dat rode jackje aan, daar zit een aapje boven op zijn hoofd. Het trekt het jongetje aan zijn haar, zodat het ventje gilt :"Opa, hij zit in mijn haar. Hij draait krulletjes."
Fransje is best een beetje jaloers op het jochie. De juffrouw geeft Nettie en Fransje ook een stukje appel en , ja hoor, het lukt. Even later komen er twee aapjes . De ene kruipt via Fransjes broekspijp omhoog en springt zo op zijn schouder. Bij Nettie zit er een aap op haar arm.
Na de apen wandelen ze heerllijk door het park. Het ziet er zo mooi uit, met allemaal herfstblaadjes en echte kabouter spillebeenpaddenstoelen, rood, met witte stippeltjes.
Vlak bij de uitgang van het park is een grote vijver.Daar zwemmen karpers in,dat zijn heel grote vissen.
Als je een stukje brood in het water gooit is het een gespetter en gekrioel van jewelste en schieten er wel 20 dikke vissen uit het water omhoog. Wow. Natuurlijk moeten ook de kinderen hun kadetjes aan de vissen voeren. Wat een enig gezicht. Ze zouden hier wel de hele dag willen blijven.
Dinsdags is het een regenachtige herfstdag. Nu blijft de familie binnen, en ze hebben het kacheltje aangestoken. De kinderen zitten wat te knutselen.
Swoensdags gaan ze naar het park de Hoge Veluwe, waar je nog vrij rond kunt lopen en waar soms zomaar een hert of een wild zwijn oversteken. Tegen voertijd gaan ze naar het wildpark, dat is een open plek waar de dieren eten krijgen . De mensen mogen dan op een soort tribune gaan zitten, met bankjes, en toekijken met een verrekijker. Wat is het mooi....Die herten zijn zo sierlijk. Nog mooier dan in het Hertenkampje in Westhuizen...Ze hebben van die grote geweien.
En dan die logge everzwijnen die zich door de modder gerold hebben.
Er is ook een klein speeltuintje en een gezellig pannenkoekenhuis, waar ze natuurlijk naar binnen gaan. Dat hoort immers bij de vakantie.
De Vrijdag brengt de familie weer rustig in het huisje door. De kinderen verlangen al naar de avond, want dan wordt er een lampionnenoptocht gehouden en daar moet je verkleed naar toe.
De lampion krijg je dan in de zaal onder het restaurant. Ze moeten dan van huisje naar huisje en moeten dan een liedje zingen waarbij ze van de vakantiegangers iets lekkers krijgen.
Ze hebben er al zin in. Was het maar vast avond...
Ik ben Thea van Honk, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Doortje.
