Torenhoeve appartement.Een vakantiehuisje aan zee.
Duinkonijn
10-03-2011
de Meeuweduinen
De Meeuw,
Een groepje meeuwen circelen boven ons hoofd. We lopen door de z.g Meeuweduinen een uitgestrekt natuurgbied in de Kop van Schouwen
Er vliegen verschillende meeuwesoorten.Mantelmeeuwen, stormmeeuw, de kokmeeuw Een van de grotere soorten is de zilvermeeuw. Ongeveer 56 cm lang en verder te herkennen aan zijn gele snavel met rode stip aan de onderkant. Op de rug zie je grijze vleugels met een zwarte vlek aan het uiteinde. De huid om de ogen lijkt op een gele ring, terwijl de felle ogen ook geel zijn. In verhouding tot het lijf zijn de ogen vrij klein.
Depoten zijn vleeskleurig, soms geel en tussen de drie tenen zitten zwemvliezen, maar aan de achterkant van hun poten zit nog een duimpje, zonder zwemvlies. Dit houd hen in evenwicht. De drie tenen hebben twee gewrichtjes en kleine nageltjes.
De zilvermeeuw kan wel 36 tot 40 jaar oud worden. In die tijd kan de populatie zich dus aardig uitbreiden.
De kuikens hebben een donkerbruine donsvacht die ze verliezen voor het vierde levensjaar. Ze hebben zwart-grijze pootjes en snavel die langzaam zullen verkleuren naar de kleur die een volwassen zilvermeeuw heeft.
Zilvermeeuwen eten van alles. Hun natuurlijke voedsel varieert van vis en dode dieren, tot eetbaar vuilnis op die plaatsen waar ze dichtbij mensen wonen. Breng een in de zomermaanden een bezoek aan b.v neeltje Jans. Laat uw bordje met frites dan echter niet even onbeheerd achter, de meeuwen weten het in korte tijd geheel leeg te stelen. Overigens wel een leuk gezicht voor de overige mensen op het terras.
Vis vangen doen ze ook op een leuke manier: ze vliegen een beetje op en neer boven zee, maar als ze een vis zien, duiken ze als een raket naar beneden. Je zou verwachten dat het hele lichaam van de meeuw onder water zou gaan. Niets is minder waar: meestal zijn het alleen de poten die de vis vlug wegrissen. Als de meeuw helemaal zou ondergaan zou hij knap chagrijnig zijn, want dat vinden ze veel te koud. De kleur van de zilvermeeuw helpt hem ook bij het vissen. Door zijn witte buik steekt hij niet af tegen de lucht en reageren de vissen trager dan bijvoorbeeld met een bruine vogel. Jonge zilvermeeuwen, die bruin zijn, vissen dan ook het liefst (als ze kunnen) langs de kust.
Zilvermeeuwen lusten en pakken ook vaak mosselen of andere weekdieren. Mosselen kunnen ze niet met hun snavel of poten open krijgen, dus pakt de Zilvermeeuw de mossel op, vliegt ermee weg en laat de mossel vallen. "Goh, wat slim, dat werkt zeker heel goed", zul je denken. Dan heb je het mis. De zilvermeeuw kan niet onderscheiden op welke bodem hij de mossel gooit. Hij kan de mossel wel vier of vijf keer op een zandbank gooien. Alleen als er toevallig een steentje ligt, of een rotsachtig stuk grond, heeft de zilvermeeuw een keer geluk en te eten!
Ook weer tijdens een wandeling over Neeltje Jans kun je de restante van de stuk gevallen schelpen op de asfaltweg en het dijktalut zien liggen.
Ook gaat er bij de Zilvermeeuw weleens een lekker eitje van een andere vogelsoort in.
Ook de vuilnisbelt is een geliefd voerrangeringsgebied voor de meeuwen. Vroeger lag de vuilnisbelt van Schouwen-Duiveland waar nu een gedeelte van het plan Tureluur ligt. De vuilnisbelt is echter afgedekt, maar aan de kust van de Oosterschelde is nog genoeg voedsel te vinden.
Een naddel is dat de meeuw ook wel eens verstrikt raakt in touw of stukken net. Die op de glooiing zijn komen aandrijven.
Verschillende gebieden waar de zilvermeeuw broed zijn tot tot beschermd natuurgebied verklaard.Zoals de meeuweduinen tussen Westenschouwen en de vuurtoren. Het is dus verboden in de broedtijd het gebied binnen te gaan en men zorgt ervoor datde natuur bewaard blijft voor de zilvermeeuw en andere vogels en dieren.Hebt u op zee wel eens een vissersboot zien varen met zo,n hele zwerm meeuwen er achter aan. Schitterend gezicht.De zilvermeeuwen vliegen achter de vissers boten aan en vangen de afval vissen van de boot. Hierdoor zijn de zilvermeeuwen sterk in aantal toegenomen. Mede door het feit dat de zilvermeeuw geen natuurlijke vijanden heeft. Wel worden de eideren belaagd door de mens. (hierover later) en zowel de eieren als ook de jinge vogels door de vos, roofvogels als de havik en sperwer en de kraaien.
De zilvermeeuw houdt van het strand maar ook van de duinen, en in het binnenland van een lekker plekkie bij een meertje waar ze dan ook het hele jaar door te zien zijn. De afgelopen 20 jaar zijn ze zeer in aantal toegenomen. Dit komt door de toegenomen hoeveelheid aan afval van de mens en de strengere controle van het behoud van hun natuurgebied.
Na het vierde jaar zijn ze volwassen en zoeken een partner. Het mannetje maakt met een paringsdans het vrouwtje het hof. Dan sluiten ze bij wijze van spreken een eeuwig huwelijk tot de dood hen scheidt.
Het nest is het liefst op de grond, maar kan zich ook bevinden op de rotsen, op huizen, schoorstenen, torens, enz. Als het op de grond genesteld is dan is het het meestal aan de kust of bij een groot meer of in de duinen. Het nest kan soms een uit de bodem gekrabde kuil zijn met wat planten erin, maar ook een flink bouwsel van stroo, wier, dorre stengels en dergelijke, van binnen gevoerd met fijnere plantendelen en soms wel veren. Het komt voor dat voor het bouwen van het eigenlijke nest in het begin een paar speelnesten gemaakt worden waarvan er later een uitgekozen wordt als "het echte nest". Hierin legt het vrouwtje 1 t/m 4 forse eieren. Zijn het er meer dan 4 dan zitten er meerdere wijfjes op een nest. De kleur van de eieren varieert erg, van allerlei tinten groen tot diverse soorten bruin. Op de eieren zitten meestal vlekken, vegen, stipjes, maar ze kunnen ook egaal zijn. De moeder legt om de 2 tot 3 dagen een ei, totdat ze al haar eieren gelegd heeft. Als alle eieren gelegd zijn, wordt ze regelmatig afgelost door het mannetje.
De eieren komen na elkaar uit met dezelfde tussenpozen als ma de eieren heeft gelegd. Ze beginnen al snel wat rond te lopen op het territorium van pa en ma en worden door de ouders gevoerd met babyhapjes.
De jongen reageren in iedergeval op de rode vlek van de ouders, ze pikken ernaar en krijgen te eten. In het begin braken de ouders het eten nog op en houden kleine stukjes in de punt van hun snavel. Later laten ze stukjes eten vallen en dan pikken de kleintjes er zelf stukjes af. Na 6 weken beginnen ze met vliegen. Ze hebben dan nog steeds een bruine donsvacht, die ze pas na 4 jaar verliezen. Tot dan kunnen ze niet goed vis vangen omdat ze dan te veel opvallen voor de vissen en daarom worden ze ook uiteindelijk wit. Als de jongen aan het eind van de zomer niet meer door hun ouders gevoerd en verzorgd worden moeten ze op eigen benen kunnen staan zodat de ouders het jaar daarop weer kuikens kan krijgen. Het duurt 4 jaar voordat ze volwassen zijn. Elk jaar krijgen ze een nieuw bruin gestippeld kleed. Naarmate de jaren verstrijken word hun vacht lichter en minder gestippelt.
Ze hebben een aparte plaats in de kolonie. 1e, 2e en 3e jaars Zilvermeeuwen vormen een soort vrijgezellen klupje aan de rand van de kolonie. De mannetjes en wijfjes kunnen elkaar dan al leren kennen zodat als het puntje bij het paaltje komt ze geen moeite meer hoeven te doen om hun partner te kiezen.
Als ze dan eindelijk 4 jaar dus volwassen zijn zien ze er precies zo uit als de oudere zilverweeuw. Hun kuikenvacht ligt dan helemaal versprijd over hun leefomgeving. Ze paren dan voor het eerst met de dan al lang gekozen partners die tot de dood hen schijdt bijelkaar blijven.
Meeuwen leven in kolonies, waar paartjes zilvermeeuwen hun territorium goed verdedigen tegen alle soorten gevaren: vossen, roofvogels en mensen In de kolonie van de zilvermeeuw is het ontzettend belangrijk om je eigen stukje territorium te verdedigen. Dit is de taak van de mannetjes. Zodra een andere meeuw zich te dichtbij het territorium van dat bepaalde mannetje waagt, loopt de "huisbaas" van dat stukje grond op hem af. Hij is boos en dat kan je zien aan zijn lange nek en omlaagwijzende snavel. Hij gaat pal voor de brutale indringer staan en schreeuw erop los. KIU-U-UIAU-KJAU-KJAU (=wil je wel eens oprotten in het meeuws!) Als zijn scheldpartij geen succes heeft grijpt hij met zijn snavel een polletje gras beet en begint daar woest aan te trekken alsof hij wil zeggen, dat doe ik straks ook met jou!
Maar als ook dat geen indruk maakt op de indringer dan is het snel knokken belazen. De verdediger komt als een houten klaas met stijve poten op de ander af, grijp hem met zijn snavel en schud hem flink door elkaar en deelt met zijn vleugels rake klappen uit! De brutale indringer kiest al gauw het hazepad.
Zelfs de mens, Het wil nog wel eens voorkomen dat ook de mens de kolonie betreed om de eirenen van de zilvermeeuw te gaan rapen. (stropen) De blauw,grijs,bruine eieren zijn zo groot als anderhalf kippenei en hebben een donkerdere dooier.Voor de liefhebber erg smaakvol. Maar lopend door de colonie moet de stroper er niet van staan te kijken dat ook hij wordt aangevallen, Rakelings scheert de meeuw over zijn hoofd en daarbij pikbewegingen maken en hard krijssen. Een angstige ervaring. En wat dacht u van een goed gemikte meeuwenpreel zoals we hier zeggen. Die bregt echt geen geluk. Dan is pas te voelen dat er naast de mossetjes en de vis ook schelpen worden gegeten.
Stukje nostalgie,
Soms, en het is net zo iets als met het jagen komen er teveel meeuwen. Dan krijgt een groep mensen een vergunning om de eiren van de zilvermeeuw te gaan rapen. (Kol-eiers). Zaak is dan ok nestjes van maximaal 3 eiren leeg te halen. Zijn er meer dan zijn ze vaak al bebroed en niet meer eetbaar. Thuis worden de eiren nog geschouwd. De eiren gaan in een teil met water en die eieren die gaan drijven zijn vuil(bebroed)
Toen ik nog een klein meisje was kregen de vuurtorenwachters zo,n vergunnig en ging ik vaak met mijn vader en colleg,s mee de duinen in. Koleiers zoeken. Thuis werden ze voor consumptie gekookt 10 min lang en met een beetje peper en zout gegeten. Ook waren er mensen die er een omlet van maakten. De eieren werden ook wel verkocht. O.a aan de bakker.
De bebroede eieren gingen naar een boer en werden nog gebruikt als varkensvoer.
Tegenwoordig hoor ik er niet meer van dat er officieel nog eieren geraapt mogen worden. Stropers zullen er in de Westhoek van Schouwen wel altijd blijven, maar pas op de boswachter of de meeuwen zelf.
De meeuweduinen zijn tijdens het broedseizoen gesloten. Buiten dit seizoen mag men over de gebaande paden lopen. Van de vuurtoren naar het dennenbos Westenschouwen.of in tegengestelde richting, e.v terug over het strand. Een flinke wandeling.
10-03-2011 om 00:00
geschreven door duinkonijn
23-06-2010
Willemien het knien.
Hallo, Ik ben Willemien, het duunknien. In Holland zeggen ze konijn en noemen ze mij Willemein. De duitse mensen zeggen Willemientjen tegen mij als kaninchen. Nou ja als rasecht duinkonijn ben ik wel wat gewent. Ik luister naar allemaal. Soms heb ik ook wat te vertellen. Ik wil jullie mee laten genieten van wat er zoal gebeurt in mijn konijnenleven.
Amerikaans bezoek.
Hebben jullie wel eens gehoord vanThe Red Hat Society? Dat is een club dames van boven de 50 jaar die een rode hoed dragen en iets paars in de kleding als ze bij elkaar komen. Ze doen alleen maar leuke dingen. Overal zijn van die damesclubjes. Het begon ooit in Amerika. Nu kwam miss Bear bij mij op bezoek. Samen de duinen in, naar het strand, de stormvloedkering, Op Neeltje-Jans. Oh, wat zijn hier veel konijnen zei ze. Ja er lopen er hier erg veel . Weet je wat zo leuk is, er lopen er bij die zijn helemaal wit of juist helemaal zwart. Ja het is allemaal familie van mij. Die witte en zwarte zie je niet in het duingebied waar ik woon. Ook hebben we een rondje kunst gedaan. Dat wil zeggen we gingen kijken bij allerlei kunstenaars hier in de buurt. De "kunstschouw"noemen ze dat. Kunst op Schouwen. Ik zag ook een paar houten konijnen in de tuin bij een kunstenaar. Die waren heel erg echt nagemaakt. Het leek wel of ze zo weg konden rennen.Na ons culturele uitstapje zijn Miss Bear en ik nog lekker wezen eten in mijn eigen duingebied, dicht bij de vuurtoren.
Wat hebben wij hier op Schouwen en Duiveland zoal te bieden aan streekproducten? Er is ten eerste een onderscheid te maken in: 1- producten uit de zee. 2- typische streekproducten c.q gerechten.
1- producten uit de zee,
Zilte zaligheden.Zeeland is rijk aan water.
Kreeft, uit de Oosterschelde. In korven en fuiken worden de kreeften gedurende het seizoen (1 april - 15 juli) gevangen. De kreeften moeten een bepaalde lengte hebben anderes worden zij teruggezet in het water om verder te groeien. Ook de vrouwtjeskreeft met eieren wordt teruggezet. Op deze manier van vissen zorgen de vissers voor duurzaamheid onder de kreeften. Als 1 april het kreeftenseizoen weer geopend wordt, verschijnt de Zeeuwse kreeft weer in de diverse restaurants.
Mosselen, Tegenwoordig bijna het hele jaar door verkrijgbaar. De mossel die opgroeit op de Waddenzee en in de Oosterschelde, en de Zeeuwse hangcultuurmosssel (zie op Neeltje-Jans) zijn al vanaf juni goed op smaak.Vroeger zei men dat voor een lekkere mossel de R in de maand moest zitten. Door betere en andere manieren van mosselzaad kweken en verwateren wordt dit gezegde dus achterhaald.
Oesters, het oesterseizoen loopt van september tot april. Het lekkerst zijn de oesters in okt. nov en dec.Zeeland kent 2 soorten oesters de Platte, de meeste verfijnde van smaak en de Creuze, is snelgroeiend en verdringt in het water de zeeuwse platte oester zodat de platte steeds zeldzamer wordt. De grootte van de Creuze wordt aangeduid met romeinse cijfers. Hoe groter de oester hoe kleiner het getal. De zeeuwse platte oester wordt aangeduid met nullen 000000 is dus een grote oester.
Krukkels(alikruiken) Mijn opa van mijn vaders kant werd Gillis Krukkel genoemd. Echt zeeuws, Een zeediertje, een slakje compeet met slakkenhuis.Ze worden met de hand bij eb geraapt en liggen tussen wieren op de zeedijk en op de schorren. Opa verkocht ze vanuit zijn miniwinkeltje aan huis in Westenschouwen. Dagelijks trok hij er op uit om wat handel op te doen aan de zeekant. Nadat de diertjes ligt gekookt zijn worden ze met een speld uit hun huisje gepeuterd en opgegeten. Het deurtje, zwart schijfje, eerst verwijderen niet opeten. Vis, tong, schar, bot,(pladijs)paling. De vissers voeren de vis aan op de vismijnen van Colijnsplaat Vlissingen en Breskers.Het is leuk om daar eens te gaan kijken als de vis gemijnd wordt.
van de Schorren : gewassen die op deze zilte grond groeien zijn
Lamsoren,een groente die blaadjes heeft als van een lammetjes oor. verkrijgbaar van half maart tot juni. De groente wordt even licht gekookt. Smaakt het best in combinatie met vis.
Zeekraal, een zachte knapperige lichtzoute zeegroente, Werd vroeger vooral in het wild gesneden. tegenwoordig moet men daar evenals voor lamsoren een vergunning voor hebben.De groente wordt klaargemaakt als spinazie. Smaakt ook alweer het beste bij vis. Het is een luxe als deze groente in een restaurant bij uw vis geserveert wordt. Verkrijgbaar van maart tot juni. Als de groente te oud is komen er z.g stokken in. Harde stukjes. In Yerseke worden de mosselen en oesters geveild en verhandeld. Een deel van de zeeuwse groenten als lamsoor en zeekraal gaat rechtstreeks naar de zeeuwse restaurants.
Zilte groente gekweekt. Nog tot half september kunt u genieten van zeekraal (zoeterik) en zeeaster(lamsoor). De zoutminnende gewassen die in de schorren rond de Oosterschelde worden gesneden, zijn rijk aan ijzer, vitaminen en mineralen. Tegenwoordig liggen veel schorren in beschermde natuurgebieden en mag er slechts een beperkt aantal kilo,s worden geoogst. zoals hier boven al vermeld. Enkele boeren zijn daarom begonnen met het kweken van zeekraal. Onlangs werd het eerste kistje gekweekte zeekraal geoogst. De bzilte groenten zijn eenvoudig te bereiden. Wassen, houtige steeltjes verwijderen, kort smoren in roomboter, een half citroentje erboven uitknijpen, vergemaken peper, klaar. Heerlijk bij vis, pasta en risotto.
2- typische streekproducten c.q gerechten. Streekproducten hebben een specifieke naam en worden in een bepaalde streek gemaakt. de oudste bekende streekproducten uit zeeland zijn: Bolus, Een van brooddeeg en gecarameliseerde suiker gemaakte koek, als bolus gedraaid. Een bolus bij de koffie! "un bolus bie de koffie dat is zo gek nog nie" zingt onze streekeigen troubadour Engel Reinhout.
en de Babbelaars, als huisvlijt of op markten door boerinnen en huisvrouwen gemaakt. Ook wel in de fabriek. de snoepjes, de babbelaars worden dan in mooie doosjes met opdruk van mensen in klederdracht verkocht. Leuk als souvenir.
Verder kennen we hier nog, en ik noem er enkele,
Geitenkaas, op verschillende boerderijen nog zelf gemaakt. o.a De Stolpe in Ouwerkerk. open op donderdag en zaterdag vanaf 14.00uur.
Zeeuwse wijnen diverse soorten van eigen bodum.o.a de Zwarte bessenwijn.
Appelsap, avocaat azijn, mosterd, brood de Zeeuwse vlegel,jams, diverse biersoorten zoals bruine pater, emelissebier, rooie keeze, ,t schoenlappertje.
Zeeland is van oudsher een agrarische provincie, met de opkomst voor het boerenland toerisme kwam er ook meer en meer belangstelling voor het streekproduct, met liefde en vakkennis gamaakt. Te koop op de boerderij alsook op markten en braderieen. zie ook www.streekproducten.org
Enkele adressen die u beslist niet mag overslaan. Vis eten: Restaurant "Het Vissershuis" Westenschouwenseweg 20 4328 RE Burg-Haamstede. 0111- 652259. Reserveer!!!! www.hetvissershuis.nl
kreeft eten: brasserie Maritime Nieuwe haven 21 4301 DJ Zierikzee 0111 412156 www.brasseriemaritime.nl
Boerderij de Stelle, Stelweg 3 4305 RC in Ouwerkerk. Heeft een uitgebreid assortiment streekproduckten o.a jam, babberlaars, koekjes, mosterd, schapenkaas, fruitsappen, bieren en wijnen.
Op de boerderij is een route uitgezet waarbij voelen, horen,ruiken, zien en proeven een belangrijke rol spelen. Wil je met de boer mee, maak het voederen van de dieren mee. Zelf fruit plukken. Van juni tot September staat de nostalgische jamkeuken open. In tijd van 1 uur kookt u hier van een halve kilo vers geplukt fruit 2 heerlijke potten jam. voorzien van uw eigen etiket. 8 euro p.p PUUR NATUUR
Leuk voor de kinderen is ook een tocht door het maisdoolhof. Van juli t.m sept zorgt een metershoge maishaag voor een onvergetelijke ervaring. 2.euro p.p. Voor activiteiten even bellen voor een afspraak. 0111 450198.
Maak een klein uitstapje buiten het eiland. Ga naar Kamperland. In de Emelisebrouwerij genieten van het zelf gebrouwen Emelisse bier. Een echt Noord-Bevelands biertje
Evenementen rondom de Zeeuwse Zilte Zaligheden: Visserijdag Arnemuiden Deltaweek Zierikzee. Visserijdagen Bruinisse Colijnsplaatse dagen . Visserijfeesten Breskens Mosseldag Yerseke Havendagen Zierikzee Dag van de Zeeuwse visserij, Vlissingen.
16-03-2010 om 00:00
geschreven door duinkonijn
25-11-2009
Het appartement.
Klik op de foto om de link te volgen.
25-11-2009 om 00:00
geschreven door duinkonijn
01-09-2009
Fur die Deutse Gaste!
Ruhereich und Raum in einer prachtvollen Natur: das bieten wir Ihnen, auch im Herbst, Winter und Frühling.
Die Krone Zeelands. Wer Schouwen-Duiveland busucht, versteht, warum die einstige Insel voller Stolz diesen Titel trägt. Als nördlichster Teil des bezaubernden Zeelands beherbergt Schouwen-Duiveland die Schönsten Othe und idyllischsten Naturgebiete.
Hinter den breiten Dünen und hohen Deichen verbrengen sich charakterische Dörfer, die zu den schönsten der Niederlande zählen.
In der naheliegende Umgebung befinden sich das Dorf Burgh-Haamstede, die Deltawerke, das Grevelingenmeer und Zierikzee. Die älteste Stadt von Zierikzee ist berühmt für ihre vielen Denkmähler- hier ist die Vergangenheit allgegenwärtig. Die weitläufige Landschaft mit dem besonderen Lichteinfall zeigt einmalige Aussichten. künstler lassen sich seit Jahr und Tag gerne von Schouwen-Duiveland inspirieren.
Die lange küstenlinie mit ihren abwechslungsreichen Sränden und Dünengebieten, die vielseitige Landschaft und die vielen Wassergebiete locken Sommer wie Winter Urlauber an. Rinnsale, Priele, Buchten, Schlick-und Moorgebiete erzählen auf ihre eigene Weise vom Leben in Wasser nähe. Neue Naturgebiete in De Prunje beweisen, dass die Ruhe und Erholung auf Schouwen-Duiveland nicht nur für den Menschen attraktiv ist. Viele Vogelarten haben sich in diesen Gebieten niederlassen-die Vogelfreunde im Schlepptau.
Andere Ausflugziele sind Goes, Veere, Middelburg und Vlissingen.
Nicht nur im Sommer eine Reise wert Die 650 kilometerlange Küste von Zeeland lädt mit ihren breiten Sandstränden in den Sommermonaten zum ausgiebigen Sonnenbaden, Wassersport, Burgen bauen und Drachen steigen ein. Beliebt sind aber auch die Herbst- und Frühlingsmonate, in denen Sie sich bei ausgiebigen Spaziergängen an der Küste, den Dünen- und Polderlandschaften den Wind um die Ohren pusten lassen und die raue See genießen können. Auch das Hinterland der holländischen Urlaubsprovinz bietet zahlreiche Möglichkeiten einen Urlaubstag zu verbringen besuchen Sie den alten Hafen von Zierikzee mit seinen historischen Schiffen und exklusiven Yachten oder statten Sie dem grünsten Dorf von Europa Dreischor , das vollständig unter Denkmalschutz steht, einen Besuch ab.
Mehr als nur Meer ein Paradies für Wassersportler Im Südwesten der Niederlande gelegen, überzeugt Zeeland nicht nur durch zahlreiche Sonnenstunden, sondern bietet auch ein Paradies für Wassersportler. Das Wasser ist selten mehr als eine Viertelstunde entfernt. Ob Meer, Meeresarme, Seen oder Kanäle Zeeland bietet für jeden Wassersportler das passende Gewässer. Für Surfer, Segler und Taucher bieten das Veerse meer und die Oosterschelde beste Voraussetzungen. DaGrevelingenmeer wird sogar als Geheimtipp für Taucher gehandelt, denn der größte Salzwassersee Europas ermöglicht einen ungetrübten Blick in die Unterwasserwelt der Krebse, Seesterne und Krabben.
Zeeland , Niederlande
Fast kein anderer Ferienort in Zeeland ist so beliebt. Im Sommer mit den kilometerlangen Stränden zum Sonnenbaden und schwimmen, den abwechslungsreichen Festivals in der Umgebung und den gemütlichen Lokalen. Im Winter eigenen sich eben diese Strände zum stundenlangen Wandern, Fahrradfahren oder genießen Sie einfach den Sonnenuntergang...... Die Städte in der Nachbarschaft haben nichts von ihrem authentischem Charme verloren und jede für sich ist schon einen Ausflug wert. Ein Urlaub der für jeden die passende Erholung bietet!
Das Freizeitangebot ist vielseitig und bietet dem Ruhesuchenden ebenso viel Raum wie Sportlern, die gerne schwimmen, segeln, surfen tauchen, wandern, radfahrer oder angeln möchten. Auch Schiffsrundfahrten auf dem Grevelingermeer werden angeboten.
Umgeben von Wasser is Schouwen-Duiveland die ideale gegend, salzige Köstlichkeiten zu geniessen. Dazu gehört nicht eine bunte Palette an Fisch-und Schalentieren, sondern auch salziges Gemüse wie Meeresspargel und Seespinat. Viele Restaurants präsentieren auf Ihren Speisekarten eine oder mehrere dieser salzigen Köstlichkeiten der Saison.
Das Grevelingermeer, der größte Salzwassersee Europas. Ein Paradies für Surfer und Taucher. Jede Menge Strand- und Wassersport-Spaß ist also garantiert. Der in der Nähe befindliche Brouwersdam trennt die Nordsee vom Grevelingermmer. Die schönen Nordseestrände entlang des Brouwersdam haben inzwischen ebenso internationale Bekanntheit erlangt wie die Orte Renesse, Burg-Haamstede oder das historische Zierikzee. Außerdem können Sie die weite Landschaft, verschiedene Naturgebiete in direkter Umgebung genießen.
Regioninformation Zeelandküste Die Halbinseln Schouwen-Duiveland, Tholen, Nord- und Südbeveland, Walcheren und Zeeuws-Vlaanderen machen die Zeeländische Küste aus. Von Renesse im Norden über Domburg, Oost- und Westkapelle bis Cadzand im Süden reicht die abwechslungsreiche Palette der zeeländischen Badeorte. Die "Insel" Schouwen-Duiveland wird von der Nordsee, der Oosterschelde und dem Grevelinger Meer umschlossen. Zeelandbrücke und Sturmflutwehr sind die Verbindungen zu den anderen Zeelandinseln. Das Grevelinger Meer bietet hervorragende Möglichkeiten zum Baden, Tauchen, Segeln, Surfen, Wasserskifahren und vieles mehr. Bootsfahrer gelangen über die Schleuse-Bruinisse bis zur Nordsee. Bestimmt besuchenswert sind die alten verträumten Städtchen Zierikzee, Burg-Haamstede, Brouwershaven, Renesse, Scharendijke und das Ringdorf Dreischor. Badeort Renesse ist vor allem bei jungen Urlaubern angesagt. In den vielen Bars und Discos ist immer etwas los. Domburg (Walcheren) gehört zu den aditionsreichsten Nordseebädern der Niederlande. Der breite Strand ist sehr geliebt bei Familien mit Kindern. Der September gilt in Zeeland als Kulturmonat - das Spätsommerfestival wartet einen Monat lang mit einem abwechslungsreichen Kulturprogramm auf. Typisch zeeländisch: der Muscheltag in Yerseke, mit dem im September die Muschelsaison eingeläutet wird - kostenlose Kostprobe der neuen Ernte und Flottenshow inklusive. Hier kann man die modernen Jachthäfen besuchen oder Naturinseln zum Picknick im Grünen betreten. Die Westerschelde, die letzte offene Verbindung zum Meer, ist für geübte Segler eine richtige Herausforderung. Surfer finden vor allem auf dem Veersen Meer und dem Grevelingenmeer Ihren Spaß. Auch kann man hier sogar Wasserski fahren. Zum Tauchen sind die Seeen auch sehr geeignet. Das Grevelingenmeer ist Europas größter Salzwassersee. In der Oosterschelde wird das Salzwasser der Nordsee mit dem Süßwasser gemischt. Viele denkmalgeschützte Gebäude in den historischen Städten und Dörfern sind Zeugen der reichen Handels- und Fischervergangenheit. Das malerische Städtchen Veere hat ein imposantes Rathaus, einen interessanten Hafen und kleine süße Häuser - richtig ein Ort für Romantiker. In der Hafenstadt Vlissingen sieht man vieles aus der alten Geschichte Zeelands. An der Westerschelde gibt es eine lange Promenade mit Aussicht auf Schiffe die unterwegs sind nach Antwerpen. Middelburg ist die Hauptstadt Zeelands.
4 personen Familien-appartement, ein Luxe Ferienwohnung,am ersten Stock met Balkon luxe Kuche und einrichtung.Eines Sanitear-raum mit Waschbecken, Dusche und Toilette. Kostenlos benutzung von Freibad.Restaurant, suppermarkt und strandpaviljoen in der naehe. RuheReich und Raum in einer prachtvollen Natur: das bieten wir Ihnen, auch im Herbst, Winter und Fruhling
Ort und Lage der Unterkunft
Im Naturgebiet von Burg-Haamstede.Das westlichsten Teil an der Kuste von Schouwen-Duiveland. Man fuhlt sich hier herzlich willkommen und kommt endlich zur Ruhe. In 10 minuten ist man am Strand und meer. An dem hellen Zandstrand. Sehen sie weiter auf http://www.blog.seniorennet.be/duinkonijn Viele Bilder und Linken. Preise und Verfuegung in link "het appartement" appartement am ersten stock imkleines park "de Torenhoeve" aber ich vermiete privat.
Burgh-Haamstede , Zeeland , Niederlande
17 km langen Nordseestrand und einem hohen nuturhistorischen Wert. Die Strande sind hier Schon und breit. Es ist der Ort mit den meisten Sonnenstunden pro Jahr in die Niederlanden. (170 und mehr) Die historischen Stadtchen wie Zierikzee, Brouwershaven und Veere haben die Jahrhunderte hindurch ihren mittelalterlichen Reiz behalten konnen. Kurz: Ruhe, Raum, Natur....und noch vieles mehr!
contact via e.mail - tel 0031 640366399 fax und tel 0031 111 461578
Neben den wunderschönen Stränden bietet Zeeland eine Anzahl monumentaler Sehenswürdigkeiten. In Middelburg lohnt ein Besuch der Abtei Onze-Lieve-Vrouwe. Auch der Erlebnispark "Miniatuur Walcheren", in dem die wichtigsten Sehenswürdigkeiten der Halbinsel Walcheren im Maßstab 1:20 nachgebaut wurden, ist einen Abstecher wert. Die Stadt Vlissingen ist schon aufgrund ihrer Lage ein echtes Highlight. Das Kraaiennest, ein 65 Meter hoher Aussichtsturm, bietet einen perfekten Blick auf den regen Schiffsverkehr von und nach Antwerpen. Eine historische Stadtkulisse erwartet einen im gemütlichen Städtchen Veere. Dort findet man, neben zahlreichen kleinen Cafés, auch jahrhundertealte Häuser aus dem 16. und 17. Jahrhundert. Das gleiche trifft auf Zierikzee zu, dessen Altstadt seit 1960 unter Denkmalschutz steht. Vergnügungspark und gleichzeitig Besucherinformationszentrum findet man auf der künstlich aufgeschütteten Insel Neeltje Jans. Die Sturmflutwehr der Deltawerke ist die technisch größte Sehenswürdigkeit in Zeeland und wird von den Einwohnern auch gerne als Achtes Weltwunder bezeichnet. In Hulst in Zeeuws-Vlanderen trifft man auf eine vier Kilometer lange Stadtwälle samt Stadttoren aus dem 16. und 18. Jahrhundert. Durch die hervorragend angelegten Radwege sind viele Sehenswürdigkeiten bequem mit dem Fahrrad zu erreichen.
Zeeland ist in insgesamt 13 Gemeinden unterteilt: Borsele, Goes, Hulst, Kapelle, Middelburg, Noord-Beveland, Reimerswaal, Schouwen-Duiveland, Sluis, Terneuzen, Tholen, Veere und Vlissingen.
Westenschouwen:
In Westenschouwen lebt folgende Legende;
Ein Einwohner von Westschouwen hatte darmals eine Seejungfrau in Netzen gefangen, die sie mit ins Dorf genommen haben. Trotz des vielen Flehens der Seejungfrau, wolte man sie nicht zurück ins Mehr lassen. Daraufhin spach der man ins mehr die folende Worte:
Westenschouwen, Westenschouwen das wirst du bereuen Dass du meine Frau weggenommen hast Westschouwen wird vergehen Nür der Turm wird noch stehen bleiben.
Die Seejungfrau konnte nicht wissen dass die Einwohner von Westenschouwen einige Zeit spãter selbst den noch überig gebliebenen Turm abreissen wüurden. Nun ist es ja üblich dass man f 0252r eine Legende auch beiweis habeb muss. Vielleicht bunutzt man darum so oft die Geschichte beim "einsamen"Turm von Kouderkerke.
01-09-2009 om 00:00
geschreven door duinkonijn
21-02-2009
de sneeuwklokjes bloeien
De sneeuwklokjes bloeien De lente komt eraan.
21-02-2009 om 00:00
geschreven door duinkonijn
20-01-2009
De vuurtoren van Westerschouwen
Klik op de foto voor nog meer informatie over burgh-Haamstede
Het is, vind ik nog steeds een unieke locatie de vuurtoren. De vuurtoren staat officieel te boek als kustlichttoren Wester-Schouwen. Hij ligt op de kaart tussen Renesse en Westenschouwen. Burgh-Haamstede. Brede stranden , rust, ruimte. Op het meest noordelijke eiland van Zeeland. Schouwen-Duiveland. Het eiland met de meeste zonuren. 17 km lang zandstrand van Westenschouwen tot aan de aanzet van de Brouwersdam bij Scharendijke. Het brede zandstrand aan de zeezijde van de Brouwersdam. Bekend door de vele surfers, dagjes toeristen en alle vormen van watersport. Aan de ander kant het Grevelingenmeer.
20-01-2009 om 00:00
geschreven door duinkonijn
18-01-2009
Een schip is zo zeewaardig als zijn schipper. Een verhaal uit een oude
Jaren geleden stonden er verschillende verhalen in het maandblad Margriet Later werden deze verhalen gebundeld in het boek:"Een droevige morgen bregt vaak een blijde dag"door Dick Walda en foto,s van Mattheus Engel. uitgeven bij Bosch & Keuning NV. zie ook Margriet,nr 48 3 december 1982.
Een schip is zo zeewaardig als zijn schipper.
Ja ....ik ben opgegroeid met de vuurtoren. Hij stond eingelijk een beetje in de weg, precies voor het raam van onze kamer. Je keek er altijd tegenaan. Mijn vader was vuurtorenwachter en het eerste wat ik vroeg als ik thuiskwam: Waar is papa? Want die verschillende diensten van hem kon ik absoluut niet uit mijn hoofd leren. Ik wist nooit wanneer hij wel of niet boven zat. En als mijn moeder zei:hij is boven, dan wist ik wel ongeveer wanneer hij weer naar beneden kwam.
Elke keer 226 treetjes omhoog en weer omlaag. Soms ging ik ook wel eens naar boven. Je had dan een fantastich uitzicht en je voelde je hoog boven de wereld. Mijn vader vond het leuk als ik even kwam. Ik luisterde dan naar de visserijband en eingelijk raakte ik spelenderwijs vertrouwd met het werk.
Wij woonden in een gemeenschap van vijf families van vuurtorenwachters, mensen die waren verbonden aan de kustwacht. Een vrij kleine groep dus. De mannen hadden allemaal iets met de toren te maken. Je leefde er van, maar je leefde - en dan bedoel ik vooral ik de mannen - er ook voor. Een vuurtorenwachter heette officeel lichtwachter Tegenwoordig heet zo iemand zee-verkeers-ambtenaar.
Wij aten ,s middags warm. Maar de aanvang van de maaltijd werd altijd stijk en zet afgesteld op de diesten die vader had. Mijn moeder en de kinderen pasten zich daarbij aan. Als mijn vader dienst van 17.00-20.00 uur had, dan kreeg hij zijn broodmaaltijd boven. In het trapgat van de toren hing een tasje met een hengsel bevestigd, waarin de broodmaaltijd en de thermoskan met koffie zaten. Als ik het bracht dan belde ik even. Mijn vader wist dan dat ik er was en liep de twee bovenste metalen trappen af om het tasje te kunnen ophijsen. Je hoorde duidelijk zijn voetstappen klinken: een heel vertrouwd geluid.
Op een gegeven moment bedacht ik leuke dingen. Ik ging bijvoorbeeld morse leren en drukte dan op het belletje in morse papa. Of papa koffie Ik weet niet of hij het altijd opving, maar het was voor mij het idee dat ik op zo,n manier met mijn vader in contact stond die daar hoog boven in de toren zat.
Ik heb als jong meisje een album aangelegd met beschrijvingen en afbeeldingen van alle vuurtorens van Nederland. Kranteknipsels er over, brieven die ik kreeg van collega,s van vader.
Ik heb trouwens toch een sterke neiging om dingen te bewaren, in te plakken, te oreden. Je kunt mijn leven in plakboeken terugvinden.
Ik leefde eingelijk - rond die vuurtoren - in een kleine wereld. Ik reed met de andere kinderen elke dag naar school. vijf kilometer heen, vijf kilometer terug, om de beurt voorop rijden. Later, naar Zierikzee, twintig kilometer heen en twintig kilometer terug. Het was net, voor mijn gevoel, alsof ik altijd tegenwind had. Alsof de wind in de tijd dat ik op school was draaide om op de terugweg weer tegen te zijn.
Zo,n kleine gemeenschap heeft uiteraard nadelen. Als ik wel eens met een of ander vriendje door Zieikzee liep, bijvoorbeeld een jongen die niet zo in de smaak viel, dan werd er dirct naar huis gebeld: ze loopt met die of die. Sociale controle, die in dat geval benauwend werkte.
Ik ben wel eens naar huis gebracht door een jongen op een bromfiets. Moest op 22.00uur thuis zijn. Dat werd natuurlijk over tienen. Afscheid..... kussen... En dan draaide mijn vader die ons al van verre had zien aankomen plotseling de seinlamp van de vuurtoren naar beneden, zodat we precies in het felle licht stonden, die jongen en ik. En dan riep hij : het is mooi zo, ...naar binnen.
Ik denk dat het strand en de zee voor een belangrijk deel mijn doen en laten hebben beinvloed. Je leeft er innig mee samen. Als ik nu thuiskom en ik loop de tuin in dan hoor ik in de verte de zee. Ik hoorde vandaag de schepen op het Veerse Meer, omdat de wind deze kant opstaat. Als ik naar het strand ga, hoop ik iets te vinden. Spannend zoiets. Hoeft maar een kleinigheidje te zijn, kan niet schelen wat. Je loopt meestal wel tegen iets aan. Een mooi stuk hout, een bijzondere schelp. Toen ik 15 jaar was en eens langs het strand liep vond ik een fles met een briefje er in van een Amerikaan. Of ik terug wilde schrijven. Dat heb ik gadaan. Er ontstond een intensieve correspondentie, heel romantisch. Die Amerikaan was leraar en we schrijven vandaag de dag nog met elkaar. Toen hioj van Amerika naar Duitsland verhuisde om daar te gaan werken hebben mijn man en ik hem opgezocht. Het was de bedoeling dat we even langs zouden gaan, koffie drinken en dan er weer vandoor. We waren n.l op weg naar onze vakantiebestemming. Ik was na zo,n langdurige correspondente - 13 jaar lang - natuurlijk zeer nieuwsgierig. Wij kwamen daar, en ik stelde mij voor als zijn bottlefriend. Hij vond het fantastich!. Wees ons de logeerkamer en we moesten blijven slapen. We zijn daar een week lang gebleven. De nederlandse vlag hing uit. We zijn ongeloofelijk gastvrij onthaald.
Niet alleen door mijn bottlefriend ook door de bewoners van het plaatsje waar hij woonde. Hij had ze namelijk verteld van het briefje in de fles, zoveel jaar geleden.
Wij hebben hier in Zeeland een vrij intensief scheepvaartverkeer. Als er een schip of scheepje - er komen immers steeds meer pleziervaartuigjes - in nood verkeert schieten ze een vuurpijl af. En de vuurtorenwachter schiet dan ook een vuurpijl af ten teken dat hij de hunne heeft gezien. Hij alarmeert dan onmiddelijk de reddingsboot .Binnenkort verandert dat allemaal, worden de communicatiemiddelen uitgebreid en krijgt de vuurtoren de beschikking over een marifoon, dat is een apparaat waardoor de mensen op de schepen onderling met elkaar kunnen praten.
Ik weet nog dat de Ebrobij ons voor de kust is vergaan, een gebeurtenis die je nooit meer vergeet. Mijn vader heeft tijdens zijn diesten verschillende keren meegemaakt dat hij moest ingrijpen en dat de reddingsboot er op af werd gestuurd. Ja, doordat er steeds meer jachtjes komen en steeds meer mensen op zee gaan vissen worden de risico,s groter. Er moet vaker worden ingegrepen, de mensen onderschatten de zee. Ze raken al in paniek als er wat golfslag komt. Buitje regen en wat wind er bij en de boel kan fout lopen. Het water dat op je afkomt, dat harde waaien erbij, je wordt koud 3n nat:paniek! Niet meer weten wat je moet doen.
Mijn man en ik hebben zelf een zeilboot en een schip is zo zeewaardig als zijn schipper, vinden wij.
We hebben een boot van bijna zeven meter, waarop zes mensen kunnen. Ik vind het fijn om mensen om me heen te hebben. Maar we zijn nog nooit in paniek geraakt...
Ik heb een scanner en ik luister er zeer frequent naar: onderlinge communicatie, de visserijband, radio Schevenigen.
Mijn broer zit op de reddingsboot. En als die boot uitvaart dan belt mijn vader op. Dan zet ik mijn scanner op kanaal 14 om te volgen wat er precies gebeurt. En dan luister ik totdat ze weer binnen zijn. Hoe laat het ook wordt, ik blijf luisteren. Het liefst zou ik er tussen springen om te helpen. Ik was vroeger lid van de strand-reddingsbrigade. Ik liep ook patroulle, haalde kleinde kinderen uit het water. Dan kon is soms een grote mond van Pa krijgen, omdat ik me met zijn kind bemoeide. De dankbaarheid van mensen laat soms veel te wensen over. Ook bij het echte reddingswerk heb ik die onverschilligheid gemerkt.
Mijn man en ik hebben elk weekend-diest op de Jan-Heymans; een schip voor de bodembescherming van de Oosterschelde.Dit in verband met de toekomstige dam, een onderdeel van de Deltawerken. We houden de wacht, moeten zorgen dat alles blijft functioneren. We zitten van donderdag tot zondag op dat grote schip. Heel fijn zo rustig, zo samen. Maar toch zijn we zeer attent op alles wat er om ons heen op zee bebeurt. En als ik denk dat er iets mis is, bel ik mijn vader die nu hoofd van de kustwacht is.
Ik ben zo vertrouwd geraakt met de zee, met alles wat ermee gebeurt. En de vuurtoren geeft me een veilig gevoel.
Gisteravond heb ik mijn man naar de Jan-Heymans gebracht. Daarna ben ik nog even bij mijn ouders langs geweest. En toen ik wegreed..... was er de flits van de toren.Ik zag ,m in mijn auto, in mijn spiegeltje.
Dat gaf een goed gevoel............
Naschrift: Je moet dit artikel lezen alszijnde in die tijd.
Mijn vader en mijn man zijn inmiddels overleden. De stormvloedkering is al jaren af. De reddingsboot krijgt het nog steeds drukker door alle pleziervaart en overige watersporten. De vuurtoren is niet meer bemand, Schevenigen radio, bestaat niet meer. Ik ben inmiddels met funstioneel leeftijdontslag (een soort pensioen) als ambulanceverpleegkundige. De boot heb ik niet mee. Nu ben ik in het gelukkige bezit van een vakantieappartementje onder deze vuurtoren. U zult kunnen begrijpen hoe gelukkig ik daar mee ben.
18-01-2009 om 00:00
geschreven door duinkonijn
20-12-2008
De Viertorenwachter, zeeuws voor vuurtorenwachter.
De Viertorenwachter,
Dae staet un dan, grôôt in sterruk,
Anno 1837, un grôôt werruk.
As,t donker oort op Schouwen,
luchten kleure in donkerblauwen.
Dan gae de lichten drôôie,
mit korte in lange zwaoien.
s,Aevends in bêdde, du de herdienen,
zie je dan z,n lichten schienen.
t, Voelde velig in vertrouwd,
as de nacht zich toevouwd.
Vlak vô ,t slaepen vroeg ik dan,
Wat wil jie laeter ôre Jan ?
"Dae kom jie nog wel us achter,
ik dienke Viertorenwachter.
Je za,t wé zie, op un dag,
Hijs ik déér toch echt de vlag"!
Zo sprak m,n broer wé êêl beslist,
omdat ,n ,t bliekbaer zeker wist.
In t,was ok zo, nae twintig jaer,
Viertorenwachter aldaer!!!
Un wachter in hart in nieren,
mit kennis in benôdigde papieren.
Trots overzag,n ,t Schouwse land.
Alert op drenkeling of bosbrand.
,s Nachts un baeken, bundels licht.
onveranderd - vertrouwd gezicht.
Ie leef nie meer, deze loaste wachter,
Ut licht zwaoit deu, zwakker,- zachter.....
De toren van Jan, ie zwaoi nae mien,
as ik over ut eiland rie.
In aoltied, a o l t i e d , zwaoi ik stille in vlug,
in zie ik Jan e v e n terug..........
Centina.
20-12-2008 om 00:00
geschreven door duinkonijn
20-05-2008
verantwoording naam
Iemand die in Haamstede geboren is wordt hier wel "Duinkonijn"genoemd. Ik ben geboren in Haamstede, in een mooi wit huisje in de duinen onder de vuurtoren van Haamstede.Ik heb hier leren lopen, ik speelde hier, ik ben hier opgegroeid en heb de omgeving hier zien veranderen. Nu ben ik in de gelukkige omstandigheid hier zelf een plekje te hebben.
Een van de appartementen op het terrein van "de Torenhoeve". Vroeger was "de Torenhoeve"een oude boerderij. Mijn eerste herinnering gaat terug naar de tijd toen juffrouw Truus van der Stadt daar woonde en daar een theeschenkerij runde. Op het grasveld bij de boerderij stond een bok. Zo eentje met een grote sik. Inmiddels waren wij (mijn vader,moeder en ik) verhuisd en nu woonden we helemaal echt onder de vuurtoren. Mijn vader werd vuurtorenwachter, later hoofd kustwacht. Als kind had ik altijd wel een poes, die na enige tijd de duinen in trok, jonge konijnen opvrat en niet meer terug kwam. Meestal had de poes dan al wel voor nageslacht gezorgd dus was er vervanging. Natuurlijk konden we niet alle jong geboren poesjes houden en zo gebeurde het dat tante Truus (ik noem haar nog steeds zo, geen familie) van de Torenhoeve een van onze poesjes kreeg.Toen later het poesje spelend op mijn afkwam kostte dat een heleboel tranen. Dat brengt mij op het volgende verhaal. Ik had ook altijd een konijn in een kooitje. Dat ging lange tijd goed. Ik moest er zelf voor zorgen. maar zo rond de kerstdagen werd het konijn verkocht. Het was dan al flink gegroeid en van die centjes werd een ander konijn gekocht. IK heb het verhaal heel lang geloofd totdat ik als volwassene het verhaal een keer zit te vertellen en ja hoor,...... ik geloofde niet meer wat ik zelf zat te vertellen. Ook ben ik eens thuis gekomen met een dode bunsing in mijn armen. met de woorden "kijk eens mama wat een lief konijntje". Ik heb daar geen trauma aan overgehouden, wel de liefde voor de natuur, de zee en de duinen. Een oom die jachtopziener was heeft denk ik ook veel bijgedragen aan mijn liefde voor alles wat er in de natuur gebeurt.
20-05-2008 om 20:25
geschreven door duinkonijn
Locatie
De ingang naar het appartementencomplex. "de Torenhoeve" Nieuw-Haamstede, Schouwen-Duiveland. Nederland.
De omgeving van de vuurtoren tot aan het zweefvliegveld wordt tegenwoordig Nieuw-Haamstede genoemd. Het dorp Haamstede ligt op 5 km afstand.
De Westhoek heeft de breedste zandstranden van Zeeland. de totale lengte 17 kilometer. Schouwen-Duiveland beschikt over 1100hectare bos-en duingebied, met een rijke flora en fauna. Het gebied is zeer geschikt om te fietsen. Door de ANWB zijn inmiddels vier verschillende bewegwijzerde fietsroutes met daarin leuke pick-nick plaatsen uitgezet. Dreischor, groen&tuin route 20 km De Westenschouwenroute 33 km De platte van Schouwenroute 38 km De Caissionroute Ouwerkerk 60 km Ook wandelaars kunnen hier kilometers lange wandelingen maken. Staatsbosbeheer organiseert het gehele jaar door excursies door unieke natuurgebieden. o.a door de Meeuweduinen en de Boswachterij Westerschouwen. Meer info bij de vvv Schouwen en Duiveland.
20-05-2008 om 20:24
geschreven door duinkonijn
12-05-2008
uit de pers, berichten over toerisme
'België goede markt voor toeristisch Schouwen-Duiveland'
donderdag 24 april 2008
BURGH-HAAMSTEDE - Schouwen-Duiveland kan meer Belgische toeristen trekken.
Het moet dan de nadruk leggen op de goede fietsvoorzieningen en de 'lege' kust, want dat zoeken Belgen juist in het buitenland. Dat zegt Bram Straatman, die bij het Nederlands Bureau voor Toerisme en Congressen onderzoek doet naar het vakantiegedrag van onze zuiderburen.
Een verbetering van de culinaire mogelijkheden in de streek zou ook een goede zaak zijn, meent Straatman. "Een sterrenrestaurant in de streek zegt een Vlaming meer dan welke campagne ook."
Wilt u reserveren in mijn appartement? Snel even mailen of bellen.0031 640366399 of zend een mail via het blog. Het appartement grenst aan de Meeuweduinen, onder de vuurtoren, vlak bij strand en en heeft een restaurant met groot terras op het terrein " De Torenhoeve"
'Goed restaurant trekt Belg'
door Martijn de Koning. PZC vrijdag 25 april 2008
BURGH-HAAMSTEDE - Een sterrenrestaurant zou het aantal Belgische toeristen flink doen toenemen.
Die (wat prikkelend bedoelde) opmerking komt van Bram Straatman, die bij het Nederlands Bureau voor Toerisme en Congressen onderzoek doet naar het vakantiegedrag van onze zuiderburen.
Straatman vertelde woensdagavond tijdens een bijeenkomst van participanten van de VVV Schouwen-Duiveland over het gedrag van de Vlaamse toerist. "Je kunt in een campagne nog zo duidelijk maken dat het eten hier best goed is, dat valt in het niet bij de uitstraling van een sterrenrestaurant", gaf hij aan. Zeeland staat in België goed bekend om de kreeft en de mossel, maar daarvoor gaan Vlamingen specifiek naar Philipine en Yerseke. "Voor de rest is een Belg niet zo tevreden over ons culinaire aanbod."
Naast de minder positieve kanten verbeteren, is het natuurlijk ook zaak om de goede uit te buiten. En dat moet bijvoorbeeld op Schouwen-Duiveland geen probleem zijn. "Belgen zoeken naar gebieden om te fietsen en naar een stille kust", zegt Straatman. "In Vlaanderen wordt je zo van de weg gefietst. En de kust is er helemaal vol gebouwd."
Zeeland kent ieder jaar een paar miljoen Belgische bezoekers. Van hen is het overgrote deel (zo'n 96 procent) Vlaming. Ongeveer 130.000 van hen overnachten ook in de provincie. "Belgen zijn niet zo reislustig, maar áls ze komen, besteden ze goed", gaf Straatman nog een 'positieve' eigenschap van de zuiderburen aan.
Reden én aanbod genoeg dus om meer Belgen naar het eiland te halen, vindt ook VVV-directeur Jurgen Klapwijk. Die trend is overigens al bezig, geeft hij aan. "De komst van de Westerscheldetunnel heeft wat dat betreft een goede invloed gehad, maar ook los daarvan zien we een stijging van het aantal gasten uit dat land." De VVV werft actief onder Vlamingen, Op de regionale zender in Antwerpen, via advertenties en op beurzen."
12-05-2008 om 00:00
geschreven door duinkonijn
26-04-2008
Zweefvliegen, Meevliegen??
Zweefvliegen op Midden-Zeeland
Via de secretaris van de VMZ, Peter Strayer, zijn kadobonnen verkrijgbaar. Op vertoning van een kadobon kan een keer meegevlogen worden met een tweezitter zweefvliegtuig van Vliegclub Midden Zeeland.
De bon wordt uitgegeven voor een lierstart of een sleepstart .
De bonnen kunnen besteld worden bij Peter Strayer:
telefoon: 0111-652577
Meevliegen op Haamstede zie ook www.vch.nl of vraag inlichtingen bij de slagboom bij de ingang van het veld.
Cadeaubon Met de cadeaubon van Vliegclub Haamstede heeft u een origineel cadeau in handen. Met de cadeaubon kan iemand een ronvlucht vanaf Vliegveld Haamstede met een zweefvliegtuig maken. De cadeaubon is verpakt in een luxe rode envelop. Op de achterkant staat een uitleg over Vliegclub Haamstede en over rondvluchten, een routebeschrijving etc.
26-04-2008 om 00:00
geschreven door duinkonijn
27-03-2008
Kastelen.
Slot moermond te Renesse
Even ten oosten van het dorp Renesse ligt het kasteel Moermond. Het kasteel ligt in de zoom van de duinen in de gemeente Schouwen-Duiveland op het voormalige eiland Schouwen. Wat we nu zien is het derde slot op deze plaats. Het kasteel had twee voorgangers, bij opgravingen in 1957 zijn de fundamenten ontdekt.
Het werd rond 1229 gesticht door Constantijn van Zierikzee. De bekendste bewoners zijn ongetwijfeld Jan van Renesse, welke een persoonlijke vriend van Floris de V was. Als ook van het Geslacht van Haamstede. Door veldslagen werd het slot tot tweemaal toe verwoest, maar telkens weer herbouwd.
Na de watersnoodramp van 1953 bracht een grondige restauratie in 1955 het slot weer in de originele staat terug. Sinds de bouw van de Stormvloedkering in de Oosterschelde, is het Slot o.a. in gebruik als hotel en congrescentrum.
Het landgoed van ongeveer 45 hectare rondom het Slot is vrij toegankelijk voor wandelaars.
met dank aan landgoed Moermond.nl
27-03-2008 om 15:49
geschreven door duinkonijn
02-03-2008
Slot Witte van Haamstede
Graaf Floris IV
Omstreeks 1200 stierven de eerste bezitters van Haamstede, het geslacht van Haamstede uit. Het kasteel of wat er toen ook voor een gebouw stond, kwam daardoor in handen van de Hollandse graaf Floris IV. Graaf Floris IV maakte met de Heren van Zierikzee in 1229 een afspraak. De heren kwamen overeen dat ze hun Zierikzeese bezittingen op Duiveland zouden omruilen tegen een aantal bezittingen van de graaf op Schouwen, waaronder een burcht van Haamstede. Hoe of deze burcht er uit gezien heeft is niet bekend, misschien was het maar een houten woontoren.
Op de plaats van het huidige Slot Haamstede stond vroeger een ouder kasteeltje.
Heren van Zierikzee
Vanaf het moment van de goederenruil splitste het geslacht van de heren van Zierikzee zich in twee takken; de ene tak noemde zich Van Renesse, de andere Van Haamstede.
Witte van Haamstede
Omstreeks 1300 overleed de laatste Van Haamstede zonder nageslacht na te laten. En zo kon de graaf van Holland, Jan I, zijn broer Witte van Holland met de heerlijkheid Haamstede belenen. Deze bezitting werd nog eens uitgebreid met de goederen, die in het bezit waren van Jan van Renesse, want Jan I had die goederen in 1297 verbeurd verklaard. In de jaren hierna kreeg Witte, die zich nu Van Haamstede noemde, de kans zijn bezit nog verder uit te breiden, waardoor hij dus meer aanzien kreeg. In een akte uit 1313 is sprake van een steenhuis. Witte van Haamstedeliet de houten donjon verstenen. Het geslacht van Haamstede kwam echter in financiële moeilijkheden en raakte rond het midden van de 15e zijn bezit en het kasteel voorgoed kwijt.
Deze stenen donjon vormt nog steeds het oudste deel van het huidige kasteel. De twee huidige torens, die uit veel later tijd dateren, zijn daar tegenaan gebouwd. Witte van Haamstede was kennelijk een kundig veldheer, want hij heeft in de strijd van Holland tegen Vlaanderen steeds een belangrijke rol gespeeld. In 1321 werd hij opgevolgd door zijn zoon Floris. Omdat het geslacht een rol speelde in de Hoekse en Kabeljauwse twisten kregen ze nog al eens moeilijkheden met hun bezit, dat hen van tijd werd afgenomen.
Uitbreiding in de 15e eeuw
Omstreeks het midden van vijftiende eeuw raakte het geslacht van Haamstede haar bezit definitief kwijt. Het kasteel kwam aan Lodewijk van Gruuthuse, die heer van Brugge was. Hij was getrouwd met Margareta, een dochter van Hendrik IV van Borsele. Dit echtpaar heeft Haamstede behoorlijk uitgebreid, want Lodewijk kwam uit een geslacht dat gewend was aan luxe.
Brand in het kasteel
In 1525 brak het noodlot echter toe. Het verhaal gaat dat de Heer van Haamstede ter ere van de overwinning van Karel V op de Koning van Spanje een groot feest had georganiseerd. Om zijn feest tot ver in de omtrek zichtbaar te maken, wilde hij zijn huis laten baden in het licht. Daarop gaf hij de opdracht om talrijke tonnen, gevuld met teer in brand te steken. Het bleef echter niet bij de tonnen, algauw stond heel het slot in lichterlaaie. De kasteelheer trachtte in allerijl zijn bezittingen uit de vuurzee te redden en vluchtte vervolgens met zijn paard en rijkdom weg. Maar het dier was zo verschrikt door de steeds dichterbijkomende vlammen dat het zijn bereider afwierp en met bezittingen en al recht in zee liep en verdronk. Nog steeds zou de geest van het paard ronddwalen in de buurt van het slot. Men vertelt zelfs dat, wanneer men goed luistert, het geklingel van de juwelen en rijkdommen die op het paard waren gezadeld, te horen zijn.
Het kasteel werd een ruïne. Het kasteelterrein met de ruïne veranderde na de verwoesting veelvuldig van eigenaar. In 1609 kwam het complex in handen van Jacob van Eijnde, omdat hij trouwde met Clara van Raephorst, die de ruïne van haar moeder had gekregen. Het echtpaar begon aan een restauratie van Haamstede. Toen ontstonden de beide torens, die nu aan weerszijden van de oude donjon staan. Een van de torens fungeerde als traptoren, die de verbinding tussen de verschillende verdiepingen tot stand bracht.
17e en 18e eeuw: uitbreidingen
Het duurde meer dan tachtig jaar eer het gebouw, toen in handen van Jacob van Eijnde en Clara Raephorst weer werd heropgebouwd. Tijdens deze restauratie werd de donjon geflankeerd door twee torens, waarbij de kleinste dienst deed als traptoren. In de loop van de eeuw werd het complex nog verschillende malen uitgebreid. 19e eeuw:Restauratie
Verbouwingen
Ook volgende eigenaren hebben zich kosten noch moeite getroost om het kasteelcomplex verder uit te bouwen en te verfraaien. Tegen 1700 kwam Haamstede in het bezit van de familie Mogge, die het kasteel tot het midden van de negentiende eeuw in bezit hield. Het kasteel Haamstede werd toen verkocht aan enkele notabelen uit Zierikzee, tot ten slotte één van hen uiteindelijk eigenaar werd van kasteel Haamstede. Dat was Cornelis van der Leck de Clerq, die notaris was in Zierikzee. Hij werd de nieuwe ambachtsheer van Haamstede, die in 1886 werd opgevolgd door zijn zoon. Deze laatste liet Haamstede uitvoerig restaureren, waarbij het kasteel van een pleisterlaag werd voorzien. De laatste telgen uit dit geslacht brachten Haamstede in een vennootschap in, die het kasteel met bijbehoren exploiteerde.
Restauratie kasteel Haamstede
In de zestiger en zeventiger jaren(1973) van de vorige eeuw werd het kasteel voor de zoveelste maal ingrijpend gerestaureerd, dit maal met medewerking en steun van de Rijksdienst voor de Monumentenzorg. In 1981 werd het kasteel Haamstede met de directe omgeving gekocht door de Vereniging Natuurmonumenten. Daarmee bleef kasteel Haamstede voor de toekomst bewaard. De familie van der Lek de Clercq die het kasteel aan Natuurmonumenten verkocht had in 2004 nog het recht over het gebruik van het kasteel en het bos.
Ligging en opening
Kasteel Haamstede ligt in het centrum van Haamstede, juist ten westen van de kerk en is van alle zijden te bezichtigen. Het kasteel wordt nog steeds particulier bewoond. Het kasteel is daarom niet dagelijks door het publiek te bezichtigen
Het Kasteel is gelegen op een vrij klein kasteeleiland (motte) dat volledig omgeven is door een hoge bakstenen muur. In de oude muur zijn, onder anderen aan de brug, nog de vlieggaten met achterliggende broedruimten voor de duiven te vinden. Deze vlieggaten zijn zeldzaam op de gemeente Schouwen-Duiveland. Een bakstenen brug met monumentale poort verleent de toegang tot het domein. Op het eiland staan nog steeds, tussen de mispels en leilinden, de ruïnes van de kelders en bakovens van het middeleeuwse slot. Aan de noordzijde van het plein staat het koetshuis.
Het kasteel zelf bestaat uit de middeleeuwse donjon (13e eeuw). De woontoren heeft een zeer hoog onderhuis met daarboven nog twee bouwlagen. Het centrale woongedeelte wordt ingesloten door twee torens waarvan de kleinste een traptoren is. De onderstukken van beide torens zijn eveneens van middeleeuwse oorsprong. De torens zelf dateren uit de 17e eeuw. Aan de grootste toren grenst een andere groot volume met gekanteelde dakrand. Ook naast de linker toren ligt een bouwmassa. Onder andere deze specifieke architectuur en compositie van de verschillende bouwvolumes geven aan het complex een cultuurhistorische waarde.
Het park
Naast het kasteel ligt het enige loofbos van Schouwen-Duiveland, dat ook tot het kasteel behoort. Het park maakt samen met de Zeepeduinen deel uit van het natuurgebied Slot Haamstede.
Het slotbos heeft een typische 19e eeuwse onregelmatige geometrische aanleg. Diverse lanen leiden de bezoekers door het prachtige bos, langsheen de rododendrons, sneeuwklokjes, hyacinten, narcissen en speenkruid. Ruim dertig vogelsoorten hebben vinden er in de lente een broedplaats. Op het domein zijn ook nog twee kleine bunkers uit WOII te vinden. In deze bunkers overwinteren honderden vleermuizen.
Het park heeft door zijn ouderdom en onregelmatige geometrische aanleg een zekere cultuurhistorische waarde. De uitzonderlijke fauna en flora geeft aan het domein tevens een grote natuurwaarde.
Van tijd tot tijd worden er echter excursies naar het kasteel georganiseerd, waarbij kasteel Haamstede en de omgeving bezichtigd kunnen worden.
Bronnen
J.P. van den Broecke, Middeleeuwse kastelen van Zeeland, Delft, 1978.
L.A. Dijckmeester-de Brauw en Mr. F.Th. Dijckmeester, Slot Haamstede, serie 'Nederlandse kastelen', Nieuwe reeks deel 22, uitg. NKS, 1989.
Toeristen lijken weer in Zeeland vakantie te willen vieren. Voor het eerst sinds jaren is er een kentering te zien in het aantal overnachtingen. Zo staat te lezen in de Provinciale Zeeuwse Courant van zaterdag 30 juni 2007. En er komen steeds meer mensen uit Belgie zo lees ik in deze zelfde krant.
Dit blijkt uit cijfers van 2006 en de verwachting voor het lopende seizoen. Een Aantrekkende economie en goed weer in de vakantieperiodes spelen daarin een rol aldus het kenniscentrum toerisme en recreatie. Een andere reden is dat mensen vaker een korte vakantie boeken en het e.v minder mooie weer voor lief nemen. De provincie Zeeland staat op de zesde plaats op de binnenlandse vakantiemarkt. Men komt hier hoofdzakelijk om te wandelen en te fietsen. Pas op de derde plaats staat het strandbezoek.
Wat merk ik daarvan in de praktijk.
Ja,- het aantal overnachtingen c.q. boekingen stijgt. Ik kan echter nog niet aangeven waardoor dit komt. 2 jaar door derden laten verhuren. Nu ik het sinds 1 januari 2007 zelf doe merk ik een lichte stijging.
Mogelijke oorzaken: adverteren in tijdschrift en op internet. persoonlijke ontvangst en service klantvriendelijk. compleet appartement mooie omgeving.
Als dit zo is dan zou er volgend jaar nog mond op mond reclame bij kunnen komen. (als iedereen dit nu eens tegen zijn vrienden en kennissen verder vertelt, dan komen we al weer een heel eind).
Veel mensen brengen hun eigen fietsen mee, anderen huren een fiets. Er wordt inderdaad veel gefietst, zelfs tot over Noord-Beveland. Het is dan ook een mooie route. Stormvloedkering heen en over de Zeelandbrug terug. Ik doe het u nog niet na.
01-07-2007 om 00:00
geschreven door duinkonijn
15-06-2007
de Vroongronden
Rijdend met de fiets vanaf het appartement "Duinkonijn" kunt u bij de nieuwe appartementen die op de plaats van het oude gemeentehuis gebouwd zijn linksaf slaan. U rijd nu op de Vroonweg. De oude weg naar Renesse. U zult merken dat deze weg en het fietspad na een eindje gefietst te hebben geheel verdwenen zijn. U passeert een wildrooster en de vrije natuur ligt voor u. Alleen toegankelijk voor fietsers en wandelaars. Via deze mooie route kunt u naar het volgende dorp, Renesse fietsen.
De Vroongronden, een karakterestiekgebied bestaande uit een samenstel van stranden,kalkrijke oude duinen,klifduinen,stuifduinen,duingraslanden houtwallen, droge en natte valeien,bos, grasland en vroongronden. 2291 ha groot
Vroongrond =oorspronkelijk heilige land,soms openbaar land. Ook "oude" duingronden zijn van oorsprong vrije grond, grond waarvoor geen (dijk)geschot betaald behoefde te worden.
Dit oude zandverstuivingslandschap uit de middeleeuwen is door de eeuwenlange begrazing afgevlakt en verschraald. Een halfopen duinlandschap wordt nu door de runderen in stand gehouden.
Het nabijgelegen gebied "de Maire" onderscheid zich van de andere herstelprojecten doordat hier ook een overschot aan regenwater van elders in de valeien mag infiltreren. Daarmee een bijdrage leverend tegen de verdroging. "de Maire"bij de campings "Duinhoeve"en "Ginsterveld"
Deze 2 gebieden bezoeken in een fietstocht is mogelijk. Vanaf de vuurtoren neemt u de afslag naar de Maire en via de Jonge Jan Boeyesweg komt u weer uit op de Vroonweg.
15-06-2007 om 18:16
geschreven door duinkonijn
de Vroonplas in Renesse
Hier mag met vergunning gevist worden.
15-06-2007 om 18:00
geschreven door duinkonijn
25-05-2007
Kunst, kijken en beleven.
Houd u van kunst? Kunst kijken, kopen, kunstenaars ontmoeten en praten over hun werk het kan allemaal in de Schouwse Westhoek.
Iedere laatste zondag van de maand 12.00-17.00 uur nodigen galerieen, ateliers en beeldentuinen van profesionele kunstenaars u uit.Zie ook www.rondje-kunst.nl
De 12 deelneemers van Rondje Kunst in Burgh-Haamstede informeren u graag over de achtergrond van hun werk en werkwijze. Met mooi weer is Rondje Kunst goed met de fiets te doen. De routekaart brengt u langs alle locatie,s en onderweg kunt u bij uitstekende restaurants iets eten of drinken. Lekker in de buitenlucht, geniet u nog meer van al het schoons wat de Schouwse Westhoek u zoal te bieden heeft.
Op loopafstand van het appartement"duinkonijn"vindt u de beelden en iconen van Marian van Puyvelde, Torenweg 46 in Nieuw-Haamstede. Ook het Atelier/galerie van Cees van Oostmalle, schilderijen van de Zeeuwse kust. is vlakbij, u vindt het aan de ligusterlaan 6.
Ook in het appartement "Duinkonijn" vindt u verschillende kunstwerken van Zeeuwse kunstenaars. o.a Jac Benschop (broer van Nel) en van Hans de Brouwer, natuurschilder. Logeren tussen kunst.
Elke derde zondag van de maand van 13.00-17.00uur De blik op kunst route. in Renesse Deelnemers: Blikmuseum "de Blikvanger" Atelier "Uit de kunst" beschilderde oesterschelpen en tot sieraad verwerkt. Stoofweg 5 Renesse. Verschillende kunstenaars waaronder Conny Vink keramiste,en diverse kunstschilders, en glasgraveerster laten hun werk zien in het "Opstapje" aan de achterzijde van het dorpshuis in Renesse.
Bij alle deelnemers krijgt u een stempel op een kaart. Tegen inlevering van deze kaart ontangt u in het eveneens deelnemende "Motel De Zeuwse Sromen" Jan v Renesseweg , een kop koffie voor de halve prijs. Folders zijn verkrijgbaar op de diverse locaties en bij de VVV.
Juni 2008
De Kunstschouw, al vele jaren een begrip op Schouwen-Duiveland
Kunstschouw Westerschouwen 14 tot en met 22 juni 2008 Westelijk Schouwen-Duiveland, Zeeland circa 40 lokaties - Gratis toegankelijk
Tijdens de derde week van juni staat de westhoek van Schouwen traditioneel in het teken van de Kunstschouw: de grootste manifestatie op het gebied van beeldende kunst in Zeeland. Ieder jaar opnieuw bezoeken duizenden kunstliefhebbers de tientallen lokaties waar beeldende kunst tentoongesteld wordt. De meer dan 100 deelnemende kunstenaars, afkomstig uit diverse disciplines, zijn veelal zelf aanwezig. Zij komen overal vandaan. zie verder www.kunstschouw.nl waarvan ook dit stukje tekst. Met dank. Verschillende foto,s van een eerder gehouden kunstschouw op de locatie "Torenhoeve" vindt u naast de artikelen.
25-05-2007 om 00:00
geschreven door duinkonijn
11-03-2007
Het appartement is klaar
Het is allemaal wel heel mooi geworden. Een vakantiewoning om te genieten. Sfeer in huis.De natuur rondom, het strand dichtbij. In de directe omgeving, zweefvliegen, wandelen, fietsen, paardrijden. Kortom alles aanwezig om het verblijf zo prettig mogelijk te maken. 2 slaapkamers w.v een met stapelbed en op de andere staat het 2 pers bed met aparte matrassen. 1 pers dekbedden zijn aanwezig.
Eingelijk is het nooit klaar. Er zullen steeds wensen blijven en e.v verbeteringen aangebracht worden. Zo staat een zonnescherm nog op mijn verlanglijstje.
i.v.m het plaatsen van de radar bovenop de vuurtoren werd de oude kop vervangen. Deze kreeg een plaatsje op de haven van Burghsluis en is nu in gebruik als kantoor van de havenmeerster
Slot moermond te Renesse
Omstreeks 1200 stierven de eerste bezitters van Haamstede, het geslacht van Haamstede uit. Het kasteel of wat er toen ook voor een gebouw stond, kwam daardoor in handen van de Hollandse graaf Floris IV. Graaf Floris IV maakte met de Heren van Zierikzee in 1229 een afspraak. De heren kwamen overeen dat ze hun Zierikzeese bezittingen op Duiveland zouden omruilen tegen een aantal bezittingen van de graaf op Schouwen, waaronder een burcht van Haamstede. Hoe of deze burcht er uit gezien heeft is niet bekend, misschien was het maar een houten woontoren.
