Vanmorgen voor het ontbijt mijn haar gewassen en het droogt traag. Tineke biedt haar droger aan want in de hotelkamer is er geen. En die haardroger komt voor meer dan een doel van pas, want ik krijg te maken met een acute aanval van buikloop, geraak nog op het nippertje waar ik zijn moet, echter niet zonder een spoor in mijn kleding, dus nog gauw moeten uitwassen en dan : haardroger erop, ondertussen droogt mijn haar wel in de lucht. Pas later durf ik Tineke vertellen waarvoor haar drogertje onverwacht moest dienen.
We pakken in , zetten onze valiezen op de overloop en vertrekken per fiets naar het Posthuys, drinken er een thee en rijden verder door het prachtige duinenlandschap. Zoveel bloemen : kleine paarse distels, grote rode, gele en rode kamperfoelie, lamsoor, gele wolfsmelk, eglantier, hondsroos, vogelwikke, orchideëen, het is er allemaal overvloedig en het geurt heerlijk. We rijden tot aan het militair domein, wandelen een stuk, fietsen tot aan de Vliehors, waar we ook een wandeling maken. Het is heerlijk zonnig weer vandaag en er staat lang zoveel wind niet meer. We keren via de cranberryvlakte terug, duin-op-duin-af- Ik vliiiiiiiiiieg!!! Wat een heerlijk vrij gevoel. De fietsen bollen geweldig en de schelpenpaadjes zijn zalig om over te vliegen.
We gaan bij onze terugkomst nog een broodje-met-maatje eten bij het stalletje. En overal herken je mensen...zie ik o.a. ook die jongen weer, die een zeebaars van zon 4 kg wist te verschalken vanop de Vliehors. Vlieland is helemaal mijn ding! Hier wil ik wel eens een huisje huren voor een week ofzo, om met de kinderen en kleinkinderen te verblijven. Wel graag met prachtig weer zoals vandaag. Het is hier net Bretagne, maar dan op zijn Hollands. Ook zeer veel oude huisjes en alles kleinschalig...
Ik ga nog wat lezen in de hoteltuin, ben er helemaal alleen, heerlijk rustig. Herman fietst nog wat, terwijl Adam en Tineke een ijsje gaan eten. Om 6 uur leveren we de fietsen in, nemen onze bagage en wandelen naar Herberg Kop van Vlieland, waar we in afwachting van de boot nog een koffie drinken.
De Koegelwieck, dat is de snelboot, heeft een half uur vertraging meldt een buschauffeur ons. Zittend op de reling bij de aanlegplaats vul ik in afwachting dan maar mijn reisverslag aan. Na een zeer prettige overtocht van 30 minuten, met slechts een 10-tal passagiers op een boot voor 300, nemen we op Terschelling een taxi naar boerderij Martje in Formerum.
Hier worden we allerhartelijkst begroet door de vrienden van onze vrienden : Kees, Theo, Jan, Jan, Ella en Mariska. Ze hebben gewacht om aan de zelfbereide macaronischotel te beginnen tot wij er waren, ondertussen is het bijna negen uur. Theo geeft ons een rondleiding door de grote boerderij die tot vakantiewoning werd ingericht. Herman en ik krijgen de suite in het voorhuis. Met zijn allen wandelen we door de spookachtige avondnevels naar de waddijk. Dan nog een drankje en naar bed. Het is raar, ik voel me ineens erg onhandig en dom tussen al die vlotte en welbespraakte Nederlanders, hoe hartelijk ze ook mogen zijn.
Morgen begint voor ons het Oerolfestival, Dit is een groots theaterfestival met allerlei voorstellingen van de meest uiteenlopende aard op verschillende locaties over heel Terschelling. Oerol betekent trouwens overal in het Fries. Boerderij Martje in Formerum, met Paz en Mariska
Reacties op bericht (1)
19-07-2006
Ik kan jullie zó volgen...
Op dit eigenste moment zijn zoon Tom met zijn Tinneke en de meiden Liese en Roos daar aan het fietsen. Hebben gisteren hun tentje opgeslagen in Nieuw-Formerum en hebben heerlijk geslapen.
Ik ben een vrouw. Paz, de naam die ik kreeg bij mijn geboorte, betekent "vrede". Beter kon ik het mij niet wensen. Herman is de schat waar ik al 43 jaar lief en leed mee deel. Samen kregen wij in die tijdspanne 3 zonen, 2 schoondochters, 2 kleindochters en 1 kleinzoon . Die zijn altijd welkom in ons nest in de rand van Antwerpen. Mensen, theater, natuur en taal staan bovenaan mijn lange lijst van interesses.
