|
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
We moesten deze voormiddag voor een begrafenis in Antwerpen zijn.
Na afloop trachtten we nog een en ander te regelen dat in de buurt moest gebeuren.
Helaas waren de zaken waar we naartoe wilden tijdens het middaguur gesloten.
Wat doen we nu? vroeg mijn liefste.
Kunnen we niet efkens langs Bojako, we zijn er toch vlakbij ?
Efkens?! Zoeteke, dat weet ge toch : dat het nooit efkens kan zijn, bovendien zitten de mensen vast aan tafel
Daar had ik eerlijk!- nog niet aan gedacht, maar ik weet zeker dat er direct een paar borden zouden bijgeschoven zijn, als we er effectief waren langsgegaan.
Dat mijn efkens in het gezelschap van Bojako een wel zeer rekbaar begrip is, moet ik toegeven en omdat er nog heel wat op ons programma staat rijden we verder naar het stadscentrum.
Een valies vol studieboeken Marketing van onze Dries naar de Slegte gaan brengen...veel te laat natuurlijk, op één exemplaar na zijn ze allemaal verouderd. We laten de -op het oog- splinternieuwe boeken allemaal daar, dat wordt recyclage zegt men ons. Voor dat ene nog teruggenomen boek krijgen we drie euro. We kunnen er nog net onze parking mee betalen.
De stad ziet er vriendelijk, warm en zonnig uit en er lopen veel studenten rond.
En ineens begint het me op te vallen : het is 25 graden, iedereen loopt in luchtige kleding rond, de vrouwen en meisjes in niemendalletjes om nog zoveel mogelijk van deze heerlijke nazomerzon te profiteren. Maar wanneer je hun onderste 50 cm bekijkt : laarzen laarzen laarzen ! Iedereen die er iet of wat modieus wil bijlopen draagt ze.
Het kan me niet bommen of ik er als een boerentrien bijloop, bij 25 graden wil ik met mijn teentjes bloot, joepiejeee!!!
|
