|
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Een half jaar geleden, toen Herman nog niet op brugpensioen was, was het onderhoud van de tuin zo goed als helemaal voor mijn rekening, uitgezonderd de hele zware taken dan, zoals grote dode bomen omzagen en de wortels rooien.
Sinds kort delen wij het tuinonderhoud en Herman doet zijn part met grote toewijding.
Helaas kent de lieverd zeer weinig van planten en bloemen, dus word ik van tijd tot tijd met de gevolgen van zijn goede wil, maar gebrekkige botanische kennis geconfronteerd.
Daarnet - hij heeft wellicht al een hele poos zitten wachten tot ik er zelf over begon vraagt hij Zoetje, hebt ge gezien hoe goed ik gewied heb? Er is daar al een hele plek onkruidvrij. Wieden is niet direct mijn favoriete tuinklus en als ik me blij verrast naar de aangewezen plek draai, zakt het enthousiasme direct in mijn schoenen.
Oh neen!!! Dat waren daar allemaal vergeet-mij-nietjes. Middenin de plek van waar elk voorjaar een wolk lichtbauwe bloempjes staat is er netjes een vierkante meter zaailingetjes tussenuit gehaald. Ik dacht dat het jonge schapenzuring was zegt mijn schuldbewuste tuinman. Schapenzuring is een onkruid dat bij ons welig tiert.
Gefrusteerd, omdat hij het zo goed bedoelde en inwendig foeterend omdat hij niet op een andere plek de echte schapenzuring heeft uitgetrokken en omdat de veergeet-me-nietjes-wolk volgend jaar een grote kale plek zal vertonen, stort ik me op de koekjesdoos.
Fout Paz! De kilos komen er sneller aan dan de vergeet-me-nietjes kunnen groeien.
|
