Altijd even vinnig, stond ze snoepjes en hapjes voor te bereiden toen wij er rond zeven uur s avonds aankwamen. Herman kon maar even blijven, want die moest naar een vergadering in Gent. Voorlopig bleef ik dus een poos alleen bij hen voordat de broers en zussen aankwamen, maar dat was voor voke geen beletsel om alvast een champagnekurk te laten knallen.
Stilaan kwamen de anderen ook binnendruppelen en de sfeer zat er goed in! Het was weer een gekwetter en gelach van jewelste. Jes en Pol kwamen van Oostduinkerke en brachten heerlijke oesters en zelfgevangen garnaal mee. Hug en Marieke gaan volgend jaar voor t eerst grootouders worden. Rikske en Mark wonen nu definitief op hun boot, die ze vorige week Milagro(mirakel) hebben gedoopt. Greetje en Noukie zijn eindelijk door hun verbouwingen. En iedereen was weer blij om mekaar te zien.
Een poging van moeke om iets serieus te vertellen werd ei-zo-na gesmoord in gezwans en gelach, tot ze plots heel streng haar lippen op elkaar kneep en iedereen ineens heel stil werd. Ons zachte, verdraagzame moeke moet daar nog altijd niet veel moeite voor doen om iemand in te tomen.
Toen ik tiener was en wij het op zeker moment met zijn allen te bont maakten, trok ze zwijgend en kordaat haar mantel aan en marcheerde de deur uit.... De deugnieterij viel onmiddellijk stil en wij voelden ons rót. Doodongerust waren we, dat ze er voorgoed vanonder was getrokken, dat wij haar hadden weggejaagd! Even later gingen we op straat kijken, maar moeke was nergens te bekennen. Terwijl wij ons zaten af te vragen wat we nu moesten beginnen, kwam ze enkele minuten later ontspannen en een beetje triomfantelijk ook, terug binnengewandeld.
Toen ze gisteren stilzwijgend hapte en haar lippen opeenklemde, kregen we ineens weer even datzelfde gevoel. Héél eventjes maar, het was een klein incidentje in een heel genoeglijke avond, waar de rijkelijk vloeiende champagne zeker mee debet aan was.
Rond half twaalf waren de anderen vertrokken en moeke en voke, de schatten, bleven nog mee waken bij de tv, tot Herman mij een half uur later kwam oppikken.
Toen wij via de achterdeur vertrokken, telde ik 11 lege flessen, die door voke in het gazon gesmeten waren. Aangezien we daar met 12 aan het feesten zijn geweest, was de hoge graad van vrolijkheid niet te verwonderen.
Reacties op bericht (5)
03-10-2006
Proficiat
voor je Moeke... zo te zien een hele bende familie... is toch gezellig he... was vroeger bij ons ook maar ondertussen is de familie erg uitgedund... heel spijtig vind ik dat.
Kus van Myette
03-10-2006 om 21:38
geschreven door Myette
28-09-2006
gezellig
Proficiat aan je moeke! Mijn mama zou nu al 87 jaar zijn, maar in mijn herinnering blijft ze altijd 50... Jullie feestjes klinken altijd zo gezellig!
28-09-2006 om 00:23
geschreven door Lieve
..
Geef ze van mij ook een dikke pakkert. Mijn ouders zijn reeds lang overleden maar mijn schoonmoeder leeft nog en is 93. Ze is heel tevreden in haar flatje in Berlaar en doet nog het meeste zelf. De drie broers en ons Lea bezoeken haar regelmatig. Ze voelt zich niet eenzaam. Verstandelijk is ze nog meer dan goed bij de pinken. Jullie verhalen over familiefeestjes maken me altijd een beetje verlangen naar ook zo. Niet jaloers hoor. Maar ik heb het nooit gekend.
Voel erg mee met het verlies van Florreke van Bojako. Jullie worden allemaal mijn blogfamilie.
28-09-2006 om 00:02
geschreven door Ludovikus
27-09-2006
Voor de jarige.....
van mij ook een hele dikke proficiat. Zo te lezen was het verjaardagsfeestje alvast goed geslaagd.Weet je Paz dat ik dat vroeger ook deed? Als mijn kinderen onder elkaar nog maar eens ruzie hadden voor iets heel stom, dan nam ik mijn jas, trok de deur met een knal achter me dicht, en ging een blokje om. Spijtig voor mij heeft dat niet lang indruk gemaakt,hahaha.
27-09-2006 om 23:32
geschreven door huismusje/troubadoerke
..
een dikke proficiat aan uw lief moeke en ik hoop dat ze nog jaren lang gezond en gelukkig mag blijven.
Bedankt voor je berichtje ivm Flor. 't was een verschrikkelijke dag gisteren, helemaal niet voorzien zoals je wel weet.
Ik bel je zodra ik terug een uitleg kan doen zonder in tranen uit te barsten, ok?
Dag lief Pazke
Ik ben een vrouw. Paz, de naam die ik kreeg bij mijn geboorte, betekent "vrede". Beter kon ik het mij niet wensen. Herman is de schat waar ik al 43 jaar lief en leed mee deel. Samen kregen wij in die tijdspanne 3 zonen, 2 schoondochters, 2 kleindochters en 1 kleinzoon . Die zijn altijd welkom in ons nest in de rand van Antwerpen. Mensen, theater, natuur en taal staan bovenaan mijn lange lijst van interesses.
