|
Het verhaal van gisteren moest eerst van mijn lever, maar het is gelukkig niet allemaal kommer en kwel, want er werd ook gefeest voorbije week.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Hermans verlate verjaardagsfeest werd in schuifkes gevierd : vrijdagnamiddag kwamen mijn ouders vanaf s middags en op zaterdag mochten we met kinderen en kleinkinderen feesten.
Papanje! zegt Dario, als hij de fles bubbels in de koeler ziet staan. Niet dat het ventje er ook maar een druppel van krijgt, maar sedert de geboorte van zijn kleine zus toen er bij ieder kraambezoek champagnekurken knalden- weet hij maar al te goed hoe zon fles eruit ziet.
Elke keer staan we weer te kijken hoeveel de kleintjes op korte tijd bijleren, hoe snel ze veranderen en hoe grappig ze kunnen zijn.
Ben bezig, is één van zijn nieuwste uitspraken en die horen we ook vandaag wel een paar keer.
Het orgel, onze poes en kip Dora, zijn hier de grootste troeven.
We gieren het uit wanneer hij met zonnebril en al-als een kleine Stevie Wonder op het orgel zit te tokkelen en met zijn hoofd begint te zwaaien. Hij beseft duidelijk dat hij voor een welwillend publiek speelt!
Maura laat zich ook niet onbetuigd, maar houdt het voorlopig nog bij percussie met houten lepel op plastieken deegkom.
Lief kon er wegens ziekte helaas niet bij zijn, maar voorts werd het de gebruikelijke gezellig-drukke chaos, met veel geklets, lekker eten en fijne cadeaus voor papa.
Zoals altijd heb ik weer veel te veel gekookt, dus krijgen ze allemaal nog wat mee en kunnen we morgen nog eens feesten met de overschotjes.
En dat is maar goed ook, want ik ben uitgeteld en in mijn knie lijkt een razende wesp te zitten, zelfs Herman kan aan te buitenkant voelen dat er iets in rond lijkt te brommen.
Na twee rustige dagen gaat het heel wat beter en ik begin te geloven dat het nu de goede kant lijkt op te gaan
Hout vasthouden !
link naar meer foto's : http://fotoalbum.seniorennet.be/Paz/feestje1november
|
