|
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Het rode leger heeft een offensief op ons huis geopend.
Bij nader toezien zijn er tussen de manschappen enkele die niet in het bekende rode uniform-met-zwarte-knopen getooid zijn, maar in geel of oranje.
Hier en daar zit er zelfs een zwarte met 2 rode knopen tussen. Zouden dat diegenen zijn die de orders uitdelen, vraag ik me af...?
Hun gedrag is nochtans -voor een leek zoals ik- niet verschillend van dat van het rode voet(en vleugel)volk.
De zonnige namiddaghemel is vervuld van wolken lieveheersbeestjes!
Wij zijn de ramen aan het schilderen, die moesten dus een poos blijven openstaan.
Precies aan de zuidwestgevel, waar de meeste vensters zitten, komen ze in massa aanvliegen en installeren zich op de warme buitengevel of vliegen de kamers binnen.
Van zodra de ramen dicht mogen echter, begint mijn tegenoffensief!
Gewapend met de stofzuiger tel ik 162 lieveheersbeestjes die tegen wil en dank de slurf worden in gezogen.
Ook vorig jaar zaten we op een zonnige herfstdag met eenzelfde plaag en wel in die mate dat het hele venster van Dries zijn kamer omkaderd was met een dikke laag van die kevertjes.
Hoe schattig ééntje er ook mag uitzien : in die hoeveelheden is het gewoon griezelig.
Het was dus een kwestie van dadelijk ingrijpen...
Ik weet het wel : ze zijn erg nuttig tegen de bladluizen, maar hier in huis zouden ze alleszins verhongeren.
Sommigen beschouwen ze ook als geluksbrengertjes, maar ik weet dat hetgeen ze zèker meebrengen een walgelijk-zoetige geur is, dus : gauw weg ermee!
Voor één ding is hun komst toch welkom geweest : ze hebben me terug aan het schrijven gezet.
|
