Het klinkt bijna als een horoscoop-voorspelling, maar toch :

Er staat mij een fantastische buitenkans te wachten, tegen het einde van volgende week.

Als er geen wijzigingen in de ministeriële plannen komen, mag ik een weekje met onze Wout meevliegen naar....Recife,  Brazilië!!!

Terwijl de minister verdervliegt naar Chili, moet Wout voor crewrest in Brazilië blijven en na 5 dagen terugvliegen.

Af en toe, bij een langdurige zending zoals deze, mag de partner van de piloot meereizen. Omdat onze kersverse kleinzoon nog zijn mama’s melk krijgt, zijn die twee onafscheidelijk. Helaas mocht de baby niet mee en moet Frauke tot haar grote spijt deze kans laten voorbijgaan.  Maar...nu was de keuze aan Herman of mij om deze reis mee te maken!

Dan kwam de vraag : wie van ons twee gaat mee?

Ik wilde strootje trekken, maar Herman vond dat ik deze keer mee moest. Ooit komt er wellicht nog een gelegenheid, waarbij hij zelf mee kan, maar vermits ik nu niet in een reeks toneelvoorstellingen zit en we niet weten hoe dat bij een volgende gelegenheid zal zijn, vond hij het beter dat ik deze kans nu grijp.

En daar moest hij niet veel op aandringen.

Hoewel er nog steeds geen 100 % zekerheid is dat de missie doorgaat, heb ik alvast een reispas aangevraagd, die is ondertussen al klaar.

En ik heb na jaren .....een bikini gekocht!

Een heel flashy-kleuren ding, voor Brazilië mag dat, vond ik. Mijn schat wou me eerst nog een discreet donkerblauw-grijs ding aantrekken, nee dus : ’t is een fluo oranje-roos-rode geworden.

Nu maar hopen dat ik mijn witte-wolk-buikje echt ga durven vertonen op de Braziliaanse stranden. Ik zal toch nog maar een braaf ééndelig badpak in mijn koffer stoppen ook.

Ik heb zojuist gekeken op het internet : het is daar nu en volgende week tussen de 27 en de 32°.

Dat ik de kamer met mijn zoon moet delen is ook een poosje geleden, zo’n 34 jaar namelijk!

En nu maar afwachten, het zal spannend blijven tot de 3^de november, ik ben pas zeker van de reis, als ik in het vliegtuig zit.