De Herman-loze week is alweer bijna om.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Hoezeer ik er telkens tegenop zie dat hij weg moet, toch vliegt de tijd en krijg ik nauwelijks mijn agenda, met alle plannen voor die periode afgewerkt.
Zijn reis naar Litouwen werd voorafgegaan door een vergader-weekend in Antwerpen, dat besloten werd met een diner waarop ik mee uitgenodigd was.
Dieet of niet : tegen een etentje in Sir Anthony Van Dijck zeg ik geen neen!
Mijn verwachtingen werden ingelost: het was zeer lekker en ook erg gezellig, hoewel het me achteraf duizelde; niet van de wijn, maar door het voortdurend van taal wisselen : ik zat naast en tegenover een Fransman, een Engelse en een Spanjaard.
Geen wonder dat ik er af en toe een hutsekluts van maakte.
Maar we kennen elkaar al langer dan vandaag en vooral de Engelse Gillian is een echt talenwonder, ze spreekt zo goed als accentloos acht talen en in tegenstelling tot mij, vergist ze zich nooit van taal bij het wisselen van gesprekspartner, straffe kost!
Zondag stond de Night of the Proms op het program. Ik vond het één van de betere en amuseerde me vooral kostelijk met de optredens van het piano- en vioolduo, de virtuoze muzikanten Joo en Igudesman, die een schitterende komische act hadden.
Verrassingsact was Tom Helsen en hét hoogtepunt van de Proms : Sinead OConnor, die me tot tranen toe ontroerde.
Ik heb voortdurend zo enthousiast gezwierd met mijn groen lichtje, dat ik er zelfs een stijve duim aan overhield J.
Dinsdagochtend vertrok Herman. Omdat ik hem tot Antwerpen moest brengen, reed ik verder naar mijn ouders.
Die zaten gezellig aan het ontbijt en er stond een extra couvert
niet voor mij, want ze wisten niet van mijn komst, maar voor Paulien, hun jongste kleinkind, die bij hen logeerde.
En die kleinkinderen worden nog steeds in de watten gelegd: fruitsap, lichtgekookt eitje
Toch fantastisch dat zij dit op 85-jarige leeftijd nog allemaal doen ! Pauliens ouders waren op verlengd weekend, maar zijzelf moest maandag naar school. Voke heeft haar zelfs met de wagen gebracht en gehaald.
Als ik naar Antwerpen rijd, tracht ik steeds een aantal zaken te combineren. Jammer genoeg was dit een feestdag en waren alle winkels gesloten. Een bezoekje aan Frauke en ons snottebellen-kleintjes kon er gelukkig nog wel af en daar kikkert een grootmoeder toch altijd van op.
Heel het mannelijk gedeelte van onze familie zit nu in het buitenland (of gaat er gauw naartoe): Litouwen, Frankrijk (Wout- voor cursus), zondag vertrekt Pjan naar Java en Dries volgende maand naar Oostenrijk.
Gelukkig is dat éne overblijvende mannetje nog te klein om er al op uit te trekken.
Woensdagnamiddag was het tijd voor een bezoekje aan Magda, met wie de banden terug zijn aangehaald, sedert ons gezamenlijk repeteren en spelen in het multicultureel project. Ze was pas naar Brasschaat verhuisd en had me gezegd dat ze nu in een klein huisje woonde
Hun vorige huis heb ik nooit gezien, maar dat moet dan wel reusachtig geweest zijn, want voor mij was dit een zeer grote, moderne villa. Daarbij vergeleken is het onze gewoonweg een kabouterhuisje.
Het werd een heel genoeglijke namiddag en we spraken af dat we dit nog gaan doen, misschien zelfs samen nog eens op de planken staan
Donderdag was kuis- en administratiedag.
Mijn ventje staat in voor de reserveringen van een concert in onze gemeente, en dus moest ik deze week zijn taak overnemen.
Gelukkig hebben we nu dat antwoordapparaat! Maar buiten de boekingen kwam er nóg een en ander bij kijken en ik speelde weer even secretaresse, denk dat ik alles goed heb kunnen oplossen, evenwel niet zonder enkele berichtjes over-en-weer naar Litouwen.
En vanavond komt Herman terug.
Ik pik hem op in Antwerpen, dus combineer ik weer het nuttige met het aangename : vooraf nog naar de stoffenwinkel en
een bezoekje aan Bojako! We zien elkaar tegenwoordig nog enkel op blogmeetings. Dat komt omdat het zo druk is, maar vooral k weet al dat ze dat zelf ook zou zeggen- omdat ik zo ver weg woon.
Maar vandaag is het zover : we maken er nog eens een ouderwets gezellige kletsnamiddag voor ons tweetjes van. Ik zit te popelen!
|