Om tien voor vijf vanmorgen piepte de zon al tussen de kieren van de gordijnen, het was tijd om nog eens op mijn andere zij te draaien. We zitten hier op 8°van de evenaar en dat zullen we in de loop van de dag nog gewaarworden. Een paar uurtjes later zitten we pas aan het ontbijt, dat een ware hoorn des overvloeds is : tientallen fruitsappen, vers fruit, waarvan soorten die ik nog nooit gezien heb, gebak, braziliaanse specialiteiten en soorten pannekoeken, eieren en kaas, die speciaal op verzoek van de gast gebakken worden. We blijven dan ook vrij lang aan de ontbijttafel zitten. De overige bemanningsleden zijn er ook allemaal, in totaal zijn we met 14 belgen hier (zeven bemanningsleden met hun partner). Wout en ik besluiten een wandeling over de promenade langs de oceaan te maken, we smeren ons goed in want de zon trommelt op ons hoofd en onze schaduw valt vlak onder ons. Op de wandeldijk geurt het naar ananas, die er vers geperst wordt en ongelooflijk zoet en lekker om drinken is, er wordt vis gebakken en men serveert cocosnoten waarin een gaatje geklopt is, met een rietje om zo het sap te kunnen drinken. Palmbomen, oleanders en mij onbekende bomen omzomen deze kilometerslange wandelweg. Om de 100 meter komen we een duo politiemensen tegen. Ik krijg ook al gauw in de gaten dat het perfecte lijf zelfs in Brazilië niet lijkt te bestaan en beslis dat ik me hier vast en zeker in bikini ga durven vertonen. Omdat we nog nergens een bank zijn tegengekomen, wandelen we verder naar het groot shopping center boa Viagem, waar we geld gaan wisselen en ...drinken, drinken, drinken, want we hebben al wat afgezweet. Het shoppingcenter is reusachtig groot en we zullen er later terugkomen, we zoeken nu de collega's op die op het strand een eigen plekje hebben veroverd. Davi, de Braziliaanse stoelverhuurder en barman heeft zich over ons groepje ontfermd en zorgt ervoor dat we niks tekort komen.Op zo'n 70 meter ver de oceaan in, is er een betonnen wal gebouwd, daarachter mag je niet zwemmen wegens het gevaar van de aanwezige haaien. Ik wil gaan zwemmen in de toegelaten zone, de anderen verwittigen me dat er een zeer sterke branding is en dat ondervind ik al heel gauw, word omvergesmeten door de golven en door het zand gesleurd, zulke sterke golfslag en hoge golven vlak bij het strand heb ik nog nooit meegemaakt. Maar het water is zalig van temperatuur en vechten tegen de golven is hier vermoeiend, maar ook héél plezant! Buiten adem en met mijn haar (dat ik droog wou houden!)vol zand en zout water kom ik terug bij de anderen zitten, probeer wat te studeren aan mijn toneelrol, maar word veel te veel afgeleid. Voortdurend komt er wel iemand voorbij om wat te verkopen, er speelt de hele tijd reggae en lambada-muziekjes en mensen dansen op het volle strand. Op zeker moment komt Davi aan onze Wout vragen of ik zijn vrouw ben...enkele jonge meisjes hadden hem in het oog en wilden weten of de kust voor hen vrij was. Ik natuurlijk heel gevleid, onze Wout door de aandacht van de meisjes waarschijnlijk ook wel, maar zegt direct dat hij niet vrij is, vanaf dan ben ik evenwel "Mami" voor Davi.We vernemen dat het vliegtuig waarmee we hierkwamen en dat verdervloog naar Chili, een panne heeft, het schijnt vrij ernstig te zijn .Zal wel opgelost geraken zeker? Persoonlijk heb ik er geen bezwaar tegen om hier nog wat langer te blijven. Ik stel vast dat er vreemde bulten in mijn bikini zitten, op plaatsen waar ik helemaal geen bulten verwacht. Als we om vijf uur terug naar onze kamer keren om het zout weg te spoelen valt er minstens een kilo zand uit mijn bikinitop en broekje, het was er gewoon door de golven ingespoeld, ik krijg het bijna niet weg uit het bad. We gaan bij een van de mannen op de kamer aperitieven, blijkt plots een van de piloten ziek geworden, zopas aan het strand nog kiplekker en nu ziet hij wel heel bleek, hij keert terug naar zijn kamer en wij gaan met de anderen naar een braziliaans bbq-huis, waar we heel lekker hebben gegeten : gegrilld vlees waarmee de obers van tafel tot tafel lopen en afsnijden voor wie wil. Er was vlees van lam, varken, rund, kalf, kalkoen, orgaanvlees, worstjes...teveel om op te noemen en allemaal boterzacht en bijzonder lekker, daarbij hoorde ook nog een uitgebreide salad bar. Sushi kon je er ook eten, enkelen kozen hiervoor, maar dit vlees was zo lekker dat ik het niet had willen ruilen. Blijkbaar moet er toch nogal rijkelijk met zout gestrooid zijn geweest want ik heb een vreselijke dorst en de flessen mineraalwater worden duchtig aangesproken. Ik ben een beetje verbrand, ondanks het insmeren, maar erg lastig is het niet, een beetje moe en zeer voldaan...ik kruip nu mijn bedje in. Tot morgen!
Reacties op bericht (6)
06-11-2006
Super!
Heel plezant, zeg, 't is precies of ik mee ben, ik ruik de ananassen...
Wat ik ook zo bijzonder vind, is dat je op schok bent met je zoon. Hebben ze - de lambadadansende latino's - geen geheime rondvraag gedaan om te weten of jij nog vrij was?
Je beschrijvingen over al dat lekkers doen me het water in de mond krijgen! En dan die temperatuur! Het vroege donker herinneren me aan mijn Afrikaanse reizen: een schemering 's ochtends of 's avonds waren daar niet bestaand!
06-11-2006 om 01:28
geschreven door Lieve
05-11-2006
tof!
...heel plezant dat jullie zo meeleven!!! Frauke, meisje, je reageert niet gauw op mijn blog, maar als je het doet, is het goed raak, ik heb hier ook luidop zitten kraaien en gieren. De groetjes aan de crew geef ik zeker doorbojako, schattebout, volhouden dat dieet hoor, ik zal proberen om mijn beschrijvingen van het eten en drinken wat in te korten. Inmiddels ben ik er zeker van dat ge braziliaanse roots hebt, want ik zie hier allemaal zusters van u rondlopen, ik ga dat nog met foto's kunnen bewijzen ook! ludovikus, zijt gij dan toch thuis gebleven?? ik was er zeker van dat gij die vlieg in de cockpit waart. of ze een rood poepeke had, kon ik zonder bril niet zien, maar ze heeft daar eerlijk waar, de hele tijd rondgevlogen, onze wout heeft er nog naar geklopt, maar ik kon hem nog juist tegenhouden; allee, het schijnt er dan toch maar een gewone geweest te zijn; straks verslag van vandaag, we gaan nu eten. dikke kus aan allen!
05-11-2006 om 22:02
geschreven door paz
..
Alhoewel het je gegund is ben ik toch ook wel jaloers. Ik krijg er zelfs dorst van. Snel nog even de lambada dansen met ons Lea en dan een stuk van dat lam haar bil snijden. Doe zo voort meisje en knijp je beentjes dicht dat er geen zand in komt.
05-11-2006 om 17:17
geschreven door Ludovikus
..
stikjaloers zit ik hier te bibberen, maar ik gun het je Pazke, ik gun het je uit heel mijn hart. Als je jezelf nu helemaal moet inleven in de rol van Pauline dan vind je daar misschien nog ne knappe met een boot... efkes den Herman wat jaloers maken hé
plezant dat we zo je reis kunnen volgen, het eten doet wel het water in mijn mond komen want ik ben echt mijn best aan het doen voor mijn dieet. PS... indien het vliegtuig van de grond geraakt, wanneer kwam je dan weer terug thuis?
05-11-2006 om 11:47
geschreven door bojako
en dat lees ik nu pas...
"Chaos nadat piloot per ongeluk op alarmknop drukt
In Brazilië is zaterdag chaos ontstaan nadat een piloot per ongeluk op een alarmknop drukte. Dat melden Braziliaanse media. Het ministerie van Defensie, de federale politie en de luchtmacht werden in staat van paraatheid gebracht en op alle luchthavens in het land werd alarm geslagen nadat de piloot met een onbedoelde druk op de knop had gewaarschuwd dat zijn vliegtuig gekaapt was.
De man had zijn vergissing al gauw in de gaten en meldde de luchtverkeersleiding dat er niets aan de hand was, maar het alarm werd niet ingetrokken omdat de piloot zijn tweede verklaring immers onder dwang van de kapers had kunnen afleggen. "
Dit stond in de gazet! Mannekes toch, had toch gezegd da ge da ni mocht doen!!! Ge moet ni alles gaan proberen om langer te kunnen blijven hé
kusjes
05-11-2006 om 09:54
geschreven door frauke
geniet!!!
Heb net het relaas voorgelezen aan Dario, die ligt hier te gieren en te kraaien van plezier! Vooral het stukje over de gekke bulten in je bikini spraken hem wel aan zo te zien. Van wie zou hij dat toch hebben???
Ik krijg al dorst en honger, maar moet me hier content stellen met een beker warme koffie en een boterham met kaas.
Genieten jullie er maar van, wij missen jullie al héél hard en stiekem hopen we toch dat de airbus niet langer aan de grond moet blijven staan.
Heel veel groetjes aan de crew, en dikke dikke kussen en veel knuffels aan mijn liefje en jezelf!
Veel liefs en kusjes,
Frauke en Dario (die vraagt weer naar mama's lekkerste coctail, hoop dat hij geen cocosnoten of een Braziliaanse schone in gedachten heeft
Ik ben een vrouw. Paz, de naam die ik kreeg bij mijn geboorte, betekent "vrede". Beter kon ik het mij niet wensen. Herman is de schat waar ik al 43 jaar lief en leed mee deel. Samen kregen wij in die tijdspanne 3 zonen, 2 schoondochters, 2 kleindochters en 1 kleinzoon . Die zijn altijd welkom in ons nest in de rand van Antwerpen. Mensen, theater, natuur en taal staan bovenaan mijn lange lijst van interesses.
plezant dat we zo je reis kunnen volgen, het eten doet wel het water in mijn mond komen want ik ben echt mijn best aan het doen voor mijn dieet. PS... indien het vliegtuig van de grond geraakt, wanneer kwam je dan weer terug thuis?
