|
 Ik telefoneerde vanmorgen met een familielid om hem een gelukkige verjaardag toe te wensen , gisteren was ik nog niet genoeg bij stem om dat te doen. We praatten wat over koetjes en kalfjes en hij wenste me geluk met het kleinkind-onderweg. Wout had hem gisteren opgebeld voor zijn verjaardag en meteen het blije nieuws verteld.
Wetend dat hij wel eens wat op het seniorennet opzoekt, had ik hem bij het opstarten van mijn blog de link doorgestuurd, dus vroeg ik of hij op die manier niet van de zwangerschap had gehoord.
Ja, ik heb dat blog gezien, maar wat een zever is me dat, zeg. Das niks voor ouw mensen(hij is een vitale 70-er).
Toch een vreemde man hoor
een peperkoeken hart, helemaal niet materialistisch ingesteld, maar zo stug en gesloten, waardoor hij vaak zeer bot overkomt. Voor hem is iets of iemand Goed, zoniet is het Zever. Door de jaren ondervond ik dat ikzelf door hem als mens onder Goed werd geklasseerd, maar de meeste dingen die ik doe, vallen duidelijk onder Zever. Zo dus ook mijn blog.
Het prikt toch weer even.
Dit wordt relativeren en me voorhouden dat het niet kwetsend bedoeld was, maar het zet me ook aan het twijfelen : heeft dit blog bijhouden wel zin?
Omdat ik positief en eerlijk commentaar van anderen kreeg, maar vooral omdat dit een soort van proef en plezier voor mezelf is, wil ik het toch nog even verder verderzetten.
Zoonlief heeft me gisteren online geholpen met de fotos, ik hoop dat ze nu ook op jullie scherm verschijnen?
|
