|
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
De wereld zien, andere mensen en culturen ontdekken, zowel kunststeden als onooglijke dorpjes exploreren : zover mijn herinnering reikt is het altijd mijn grote droom geweest.
Jarenlang waren Herman en ik in dienst van een klein bedrijf, wat inhield dat hij zelfs bij het einde van zijn carrière slechts 21 vakantiedagen per jaar had, waarvan er meestal al één derde opging aan verplichte brugdagen.
Onze jaarlijkse ontdekkingstocht was bijgevolg nooit langdurig en echt dùùr al evenmin (want zie hierboven :klein bedrijf).
Met veel puzzelen en overal ons licht opsteken, maakten we niettemin elk jaar met de kinderen een mooie vakantiereis, die mij toch elke keer het gevoel gaf een beetje ontdekkingsreiziger te zijn.
Mijn grote verlangen al die jaren, was om later, als de jongens groot zijn samen met Herman rond te trekken, al die geliefde plaatsen te gaan bezoeken en dan nog liefst in een zwerfwagen, zodat je niet aan hotelreservaties gebonden bent, zelfs niet aan een verplichte kampeerplaats...
De vrijheid om te stoppen waar je wilt, niet aan tijdsdruk onderhevig, elk mooi plekje dat op je weg komt kunnen gaan bekijken, de file verlaten en een koffie drinken in je huisje op wielen, of een dutje doen tot ze over is, het was mijn ultieme vakantiedroom!
En nu, lieve vrienden, is het zover!
Herman haalde een goede maand geleden ineens die grote, lang gekoesterde wens terug van onder het stof en zo hebben wij wekenlang het land afgeschuimd om onze droom te verwezenlijken.
Voor mijn ingegipste arm en mijn moraal kwam dat goed uit : thuis kon ik toch nauwelijks wat uitvoeren en het was een heerlijk tijdsverdrijf, hoewel wij aan het einde van onze zoektocht allebei wel erg moe waren.
Maar het is de moeite waard!
Op onze oprit staat nu een nét vijf jaar oude, in prima staat verkerende zwerfauto, waarin ruim slaap- en leefruimte is.
Voorbije maandag hebben we hem ingewijd, door ermee naar het verjaardagsfeestje van Greet, mijn jongste zus te rijden, hem aan de broers en zussen te tonen en na afloop voor Greetjes deur te blijven slapen.
Zus, haar echtgenoot en kinderen zijn die ochtend ons huisje op wielen allemaal voorbijgereden, maar wij werden pas om kwart voor negen wakker!
Deze week zat nog vol afspraken en vergaderingen, maar we hebben besloten om daar in de toekomst sterk in te gaan snoeien, zodat we ook vrij zijn om te gaan reizen wanneer we dat willen.
Onze eerste échte trip zal naar t zeetje zijn! Een mens moet bescheiden beginnen, nietwaar.
|
