|
Ferruela de Huerva 131000 km- 8u10xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Ontbijt met cracottes, want niet aan brood geraakt, maar dit smaakt ook.
Bij het kraantje aan de lavoir vullen we onze waterreserve aan.
Het dorp lijkt uitgestorven, t was dus een zeer stil plekje, uitstekend om te slapen.
9u45 vertrek.
We moeten eerst nog wat zoeken, zoniet stuurt Lucie ons weer over die onaffe autostrade.
Mooi weer vandaag!
We stoppen voor een foto op een plaats waar het bijna de Grand Canyon lijkt. 
Het landschap is prachtig en we zijn vrij snel (10u15) terug op de autoweg.
In Barracas eten we koude pastasalade met tonijn en vertrekken weer om 13 u.
Aankomst in Orihuela, de woonplaats van schoonzus : 131.471km -17u50.
De wegen waren uitstekend en behalve in de nabijheid van steden was er nauwelijks verkeer.
Het was een mooie rit : bergen, vlakte, veelkleurige rotsen ; groen, geel, oker, ros, donkerrood...
Toen we schoonzus enkele weken geleden voorstelden om haar ter bestemming te brengen, had ik gezegd : Gij moet maar voor één ding zorgen, Zus : dat ge de sleutels bijhebt.
Zondag bij ons vertrek, vroeg ik haar voor de grap nog eens : Toch de sleutels bij? Jaja, ze zijn niet uit mijn sacoche geweest.
Ik moet een voorgevoel hebben gehad...
We hebben heel haar boeltje uitgeladen, elk plastieken zakje opengemaakt (en dat waren er zeer veel), maar noppes, niks-nul-de-botten-sleutels!
Gelukkig is hier ene Vincent, die een dubbel heeft. Toen ze daar ging vragen om open te maken, wist die te vertellen dat haar dochter al had getelefoneerd met de boodschap dat de sleutels in België waren gevonden en dat ze zouden worden opgestuurd.
We hebben de Marlin-koelkast leeggemaakt en overgeladen in het appartement.
Schoonzus had de afgelopen dagen al enkele keren verteld over de grote kakkerlakken die je er geregeld ziet, maar omdat ze neiging heeft om de dingen wat bij te kleuren, besteden we er niet veel aandacht aan.
Toch zien we de eerste avond al zon exemplaar van 2x meikeverformaat tegen het plafond zitten...Gruwel! We gaan hem te lijf met een spuitbus en vegen hem dan buiten.
Ik maak nog een avondmaal van de meegebrachte biefstuk, patatjes en mediterrane groente.
Herman en ik doen in de milde warmte nog een avondwandeling over de promenade.
Het doet ons goed om de benen eens stevig te kunnen strekken.
Vanavond slapen we in de grote slaapkamer en kunnen ons in een ruimere douche wassen.
|
