|
De toneelopvoeringen van "Koppels" :xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Ze zijn voorbij, gedaan, finito, uit...
Maanden voorbereiding, dan vijf voorstellingen en pfffttt...het is vervlogen.
Ik heb me geamuseerd, heb zelf niet lang hoeven te repeteren omdat ik slechts een kleine rol had, waardoor ik ook zeer ontspannen naar de opvoeringen kon gaan en genieten van het hele spel.
Bovenal heb ik sommige mensen beter leren kennen en waarderen, jongere acteurs waarmee ik nog niet had samengewerkt.
De verstandhouding was uitstekend, er heerste een warme, vriendschappelijke sfeer...geen wanklanken of irritaties...het was heerlijk om even deel uit te maken van dit groepje!
Last but not least : het publiek kon onze Koppels heel erg smaken, dat werd mij verrassend duidelijk bij de première. Het was fantastisch om die eerste reacties in de zaal te horen en te beseffen het werkt!.
De hilarische, karikaturale begrafenisscène werd een hoogtepunt voor spelers en publiek en met onze gospel-achtige versie van Stand by me mochten we meerdere open doekjes in ontvangst nemen.
Er moest in dit stuk nogal wat geknuffeld worden; het verbaasde me niks dat die bij onze laatste voorstelling net iets intenser en méér dan alleen maar geacteerd waren.
Om het met de woorden van mijn kleine solo te zeggen :
Non, je ne regrette rien!
Het was bijzonder fijn
Om erbij te mogen zijn
|
