|
Precies een week geleden vierden wij ons eigen kerstfeest met kinderen en kleinkinderen.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Héérlijk is dat...
Niet alleen het feit dat we samen waren, maar zeker ook omdat wij Kerstmis meer dan een week vóór de officiële datum konden vieren.
Daar zijn heel wat pros voor aan te voeren :
Het is in de eerste plaats overal zeer kalm om boodschappen te doen, zo tussen Sinterklaas en Kerstmis in, zowel voor de inkopen voor het diner, als voor de cadeautjes.
Ten tweede krijg je niet dat gevoel van teveel eten, drinken, pakjes en drukte binnen een veel te korte periode.
En ten derde : iedereen is vrij, ongestresst en vooral : nog onbevallen.
Want ja, ons Frauke draagt nog steeds fier haar ronde buikje. Ondanks een hardnekkige verkoudheid en een vinnige Dario die haar voortdurende aandacht en energie vraagt, maakt ons derde kleinkind voorlopig geen aanstalten om zijn/haar knusse plekje te verlaten.
Ik denk dat het een wijs baasje is (of meidje, maar dat kan ik me vreemd genoeg zo moeilijk voorstellen; Dat deze baby een meisje is, zou samen met de naam de grootste verrassing zijn).
Een wijs kindje is het dus wèl : wachten tot mama haar verkoudheid kwijtraakt en zo meer adem krijgt...Nu ook zijn/haar papa weer wat beter op de been is na pijnlijke weken met een geknelde zenuw, verwachten wij dat dit boeleke een grootse entree zal maken op kerstavond, zoals altijd al werd voorspeld.
Ook als we Dries bij onze kerstviering wilden hebben, moesten we er wel zo vroeg aan beginnen. Onze jongste vertrok nl. eergisterennacht voor het vierde jaar op rij naar Oostenrijk, om daar meer dan drie maanden snowboardlessen te gaan geven. Ondertussen weten we dat hij er goed is aangekomen en geïnstalleerd.
Voor Jans nieuwe lief was het de eerste keer dat ze met ons Kerstmis vierde en die twee hebben er de vrolijke noot in gebracht. Voor de cadeaus die ze bijhadden was bijna een aanhangwagen nodig : grote, enorm zwaaaare pakken in stijf, zwart papier, met de namen in goud erop gespoten. Na enige tijd begon het in de living doordringend naar carbolin te ruiken...het bleek dat zwarte papier te zijn: tot op vandaag weten we nog niet waar hij dat vandaan heeft. In ieder geval zorgde het voor hilariteit en voor alle zekerheid hebben we onze handen maar eens extra gewassen en dat papier buitengesmeten van zodra de pakken open waren. Elk cadeau was verzwaard met een gewicht van zon oude balans... Waar hààlt hij toch al die rommel??? Hij woont niet voor niks in Doel, zeker...
De onweerstaanbare schaterlach van Lief erbovenop maakte het extra aanstekelijk.
Haar pakjes waren kleiner van formaat dan die van Jan, maar absoluut origineel en zeer gewaardeerd.
Jade die sinds september dwarsfluitles volgt, had haar instrument bij en bracht verscheidene sinterklaas- en kerstliedjes ten gehore. Ze doet het op die korte tijd écht al heel goed. Haar bezig horen en zien, met die fijne handjes en geconcentreerde uitdrukking, maakt ons bijzonder trots.
Zonder vervelende vallingen was het gezelliger geweest, maar een mens kan niet alles hebben...
Maandagavond mocht ik nog eens Shirley Valentijnen in Sven zijn wijnbar, een spannend maar leuk avondje,
Dinsdag organiseerde Herman een kerstconcert in Deurne, weer druk en spannend, vooral voor mijn ventje dan,
Woensdag met de motorhome naar Temse voor een kleine herstelling (nog onder waarborg) en ondertussen ook nog naar de verzekering voor info, want onze personenwagen werd aangereden door...de motorhome die van de oprit bolde!
Motorhome is zogoed als ongeschonden, maar de Focus heeft deuken en lange krassen in de rechterzijportieren...dedju toch!
Donderdag : vertrek van Dries
Vrijdag : kerstconcert van Jades school, waar we heel ontspannen naartoe konden, geen verantwoordelijkheden, alleen maar genieten, niet meer rond moeten crossen voor cadeaus en eten : alles is in huis voor de volgende dagen en we beginnen weer aan onze viermaandelijkse honeymoon, Herman en ik, nu we het kot voor ons alleen hebben!
We zijn gisterenavond al beginnen vieren : met een wijntje voor de haard enzo....
|
Ach, of je nu Kerst een week vroeger viert of een twee maand later (hebben wij ooit gedaan) het is de gezelligheid die telt. En die wàs er.
je eigenste mobilhome rijdt tegen je auto tegenaan? Hoe doe je het, hoe doe het? 
Onze Nick heet niet voor niets Nick. Ik wacht vol spanning met jullie mee. Blij dat zoon 1 van zijn rugpijn verlost ik. Ik voel innig met hem mee. Ook hier teelt het snot weelderig. Bob en ik geraken er maar niet vanaf. Ons huis is dan ook nog een bouwwerf en bovendien ben ik al wat bezig met de voorbereidingen voor Xmas. Pffft.... 'k vraag mij af wanneer wij ooit aan onze honeymoon periode mogen beginnen? Ach, ik zou ze voor geen geld willen missen net zoals jij. Heel dikke kus en moest ik u niet meer horen of zien voor de feestdagen: Geniet ervan hé!
