|
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
We zijn dus toch naar de fuif-na-de-finale gegaan.
Het feestje begon pas om 22u30 en van onze groep van 2 jaar geleden waren er zeven (van de 16) komen opdagen.
Valérie, die tegenwoordig de woensdagse lottotrekking presenteert, moest om elf uur al ergens anders zijn en was na een kwartiertje weer weg : druk-druk-druk! Ze is met zoveel dingen tegelijk bezig
Sinds wij 1 jaar gratisspeelden, is haar carrière pijlsnel omhoog geschoten. Zij werkt voor vrt, vitaya, productiehuis jokfoe, schrijft een vrijdagse column in de Gazet van Antwerpen en wie weet wat nog allemaal.
Jammer dat ze Benita, Roger en Katrien niet meer gezien heeft, die kwamen net iets later.
Onze benjamin van toen, Bob, was er met een vast lief en Carl zag er knapper uit dan ooit.
Het deed deugd om ze nog eens terug te zien en tussen de (luide) muziek door wat bij te praten.
Eerlijk gezegd : babbelen kon je nog het best bij de toiletten, daar was het lekker rustig. Natuurlijk heb ik me weer schor geschreeuwd in de feestzaal, om boven de muziek uit te komen.
VRT heeft ons eens te meer hartelijk ontvangen en getrakteerd op allerlei lekkers én een optreden van Frank Galan, waarna velen zich met groot enthousiasme op de dansvloer gingen uitleven.
Vooral ons Katrien vloog er weer geweldig in. Vorig jaar is ze tijdens een wilde dans met Herman Van Molle tegen de dansvloer gegaan, waarbij Herman, gentleman als hij is, nog getracht heeft om haar achterhoofd te beschermen door zijn hand eronder te steken. Hij heeft er een blijvend kromme pink aan overgehouden! Hoe het vannacht is afgelopen weet ik niet, wij hielden het om half twee voor bekeken.
Maar ik ben blij dat we erbij mochten zijn, de ons bekende vrt-medewerkers nog eens konden ontmoeten, evenals de kandidaten van de andere jaren.
Ben benieuwd of er nog een 6de jaargang komt.
|
