|
Woensdag 10 juni Het heeft flink geregend vannacht en vanmorgen, maar wij hebben lang geslapen. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Dat was ook nodig na die zware tocht van gisteren. We voelen het duchtig aan ons ouderwordend lijf.
Na een lang ontbijt en een heerlijke douche voelen we ons meteen een pak verkwikt.
Toch gaat het van Au-au! Als we naar het dorp stappen om boodschappen te doen. Wat doen die spieren pijn
Eenmaal goed in beweging betert het wel en de 2 kilometer tot in het dorp worden al een gewoonte. We kopen varkenssneetjes, die Dries beloofde te bereiden als echte tiroler schnitzel, nog wat groente en fruit, een klein vouwstoeltje, anders kunnen we niet met zijn drieën buiten aan tafel zitten en nog een rits voor Dries zijn groene broek.
Vanmiddag ook nog een stuk taart gaan eten op het terras van Rainers Conditorei. Het was te zoet en te zwaar, maar als we t niet hadden geprobeerd, had ik altijd verlangd naar dat gebakje in een conditorei, dat we nooit waren gaan eten
Om half zeven komt Dries en begint aan zijn kunststuk. 
De schnitzel is, zoals hij beloofd had, heel wat lekkerder dan wat bij ons onder die naam wordt verkocht.
We kunnen gezellig buiten eten, maar het wordt snel frisjes, zodat we nog een poos met een warme trui blijven zitten.
Later, als hij vertrokken is, heb ik nog twee volle uren werk om die rits er met de hand in te naaien en het wordt natuurlijk nooit zo mooi als met de machine, maar ze staat er wel stevig in.
Donderdag 11 juni- Vandaag is het hier Fronleichnamstag, een feestdag. Niemand van de vele mensen die ik het vraag weet mij te zeggen wat dit betekent.
Pas nadat we terug in België kwamen, bracht Google uitkomst : Sacramentsdag.
Dries heeft dus vrij vandaag en hij komt ons met zijn auto oppikken om naar Salzburg, 70 km hiervandaan te rijden.
39 jaar geleden, enkele maanden na onze bruiloft, waren wij voor het laatst in deze romantische stad.
 
Ondanks de regenbuien genieten wij intens van alle pracht en praal en ook al het liefelijks van Salzburg.
39 jaar heb ik ook verlangd om eens echte Salzburger Nockerl te eten, nadat ik ze destijds aan een tafeltje naast ons zag neerzetten en danig spijt had dat ik al iets anders had besteld had, bij het zien van die grote witte sneeuwberg-uit-de-oven.
Maar vandaag is het eindelijk zover! 
We wandelen naar St-Peterstift, en installeren ons op de binnenkoer, een origineel kader met overdekte zuilengalerij en houten banken met kleurige kussens erop.
Er is een soort studentenfeest of reünie aan de gang, velen zijn heel bijzonder uitgedost, het lijkt wel of we zitten midden in een of andere operette!
De Salzburger Nockerl stellen niet teleur, ik neem me voor om het thuis ook eens te proberen.
Omdat ik als tiener stapelgek was van The Sound of Music(heb de film zeker 15xgezien), wil ik alle sites nog eens terug bezoeken : daarmee heb je trouwens al heel wat van de stad gezien.
We bezoeken het prachtige Peterskerkhof en de catacomben,
wandelen naar Hohen-Salzburg, de indrukwekkende burcht hoog boven de stad,
verder op de Nonnberg en langs de Nonnbergstieg terug de stad in.
Natuurlijk ook naar de Getreidegasse
 ,
met Mozarts geboortehuis en naar de Franciskanerkerk en in de Dom, die heel mooi is.
Het oudste deel, dat ondergronds nog gedeeltelijk te zien is dateert van de 2de eeuw.
De barokke dom heeft vier (!) tegenover elkaar staande orgels. Het moet machtig zijn als die tegelijk bespeeld worden!
Om half zes verlaten we de stad. Dries maakt nog een omweg om ons Fieberbrunn te laten zien, via een schilderachtige route.
Vanavond gaan we dineren bij Costas, zijn onderbuur
/restauranthouder en drinken nadien nog een glas met hem.
Kleurrijk figuur, die Costas! Zijn Duits is zeer beperkt, maar met handen- en voetenwerk erbij is hij vrij goed verstaanbaar.
Véél aanraken van Herman en Dries (gelukkig zit ik aan de overkant van de tafel en deel niet in de hartelijke, maar vrij ruwe vriendschapsbetuigingen) en niks dan lof voor onze Dries J.
Costas wil ons bijna niet laten betalen, maar dat willen wij dan weer niet. Uiteindelijk laat hij toch nog een flink stuk van de rekening vallen, dus krijgt zijn garçon een extra dikke fooi.
Voor een afzakkertje trekken we naar Lydia, een vriendin van Dries, die pas een nieuwe bar opende. We maken er ook kennis met Miles en zijn ouders. Het zijn Welshmen.
Iedereen schijnt wel van onze Dries te houden. Jess kent hem al twee jaar en vindt hem zon beleefde en vriendelijke jongen, Lydia was er ook al zo lovend over
Verbazend toch, dat zon populaire gast niet aan een vast lief geraakt :-?.
Als we opstappen is het stikdonker op de weg tussen dorp en camping, maar het weer is al wat beter dan vanmorgen.
Salzburg was regenachtig en winderig, maar we hebben er weinig hinder van gehad. t Was een mooie dag!
|
het spijt me enorm dat we niet naar je verjaardagsfeest kunnen komen, maar volgende week was de enige week die we 'bijna' volledig hier konden doorbrengen. Daarvoor was er altijd iets dat ons verplichtte om minstens één dag overhuis te gaan. Zelfs volgende week moeten we iets eerder dan gepland terugkomen omdat Seppe dan zijn verjaardag viert zaterdag na de middag. Maar als het echt weer bakken begint te regenen kan het nog vroeger zijn hoor, bij zo'n regen kamperen is echt niet te doen. Wat de vliegen en muggen betreft. Mijne zilveren heeft - euh samen met mij - een goed systeem bedacht voor de ramen. Tweezijdige kleef-klitband rond de ramen (aan de binnenzijde) daar muggengaas (van de lopende meter) op maat tegen geplakt en zo kunnen we altijd de ramen openlaten. In de deur hangen van die dikke euh...bengeldinges... hihi ... ik weet niet hoe je het noemt- om daar ook vliegen tegen te houden. Ik zal een foto nemen en het je tonen. We kopen vaak zaken voor de caravan op de beurzen van vakantiegenoegens. Mensen die stoppen met kamperen doen daar vaak hun dingen weg voor een prijsje. Ik ga nu snel even de andere blogjes bezoeken in de hoop dat m'n laptopke deze keer niet crasht. Ik had al naar N. geschreven dat ik vast haar en u nog eens kom bezoeken. We spreken af wanneer ze terug is. Gisteren hebben we M. en L. hier nog op bezoek gehad, die staan hiernaast op een camping met een prachtige stacaravan - wat een luxe 
