|
Vrijdag 12 junixml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Bewolkt met opklaringen, maar de temperatuur is OK.
In het beekje vlakbij de camping vinden we nog enkele geschikte stenen voor bij de vijver thuis.
Vandaag maken we rustig-rustig een wandeling naar het nabije Kitzbühel. De aanduidingen geven 1,5uur aan, maar we doen er bijna het dubbele over.
 
Het is een mooie wandelweg met kapelletjes, boerderijen, veel bloemen, weiden en bossen. Gelukkig is het niet te steil, want onze benen doen nog steeds pijn. Ja, meisje, je wordt weldra 60!
Kitzbühel is feestelijk, kleurrijk met de pastelkleurige gevels, bloemenslingers overal en
weer uitermate proper.
Op de terugweg nemen we de postbus; niet tot in Sankt-Johann, want dan moeten we weer een eind terugwandelen, maar tot Oberndorf.
Het openbaar vervoer is hier wel duur, want voor dat kleine stukje betalen we toch nog bijna 5 euro en dan is het nóg veertig minuten wandelen tot aan de camping.
Het doet deugd om even onder de zonnetent te gaan liggen bij onze thuiskomst.
Dries brengt ons vanavond naar restaurant Hirschberg, over een slingerend weggetje naar boven. Het eten is alweer erg lekker. Ik kreeg zelfs in dit seizoen reemedaillon en die was uitstekend.
We beginnen eraan te wennen dat alle koks hem kennen en de waardinnen onze Dries kussen. Ze komen ook alle een poos bij ons aan tafel zitten babbelen.
Dries gaf moederlief nog een oude jeans om te verstellen, zodat hij een extra werkbroek heeft.
Hoe lang die broek het nog zal uithouden weet ik niet, want is wel erg dun op de knieën geworden, maar ik heb er mijn best op gedaan
Had ik het geweten, ik had mijn naaimachine ook nog meegebracht!
Zaterdag 13 juni
Vannacht alweer langdurig en veel regen.
Als we opstaan is het nog steeds grijs, maar wel droog.
Rond de middag rijden we met een ommetje langs Dries zijn skischool naar Grander Schupf, waar we parkeren en een half uur wandelen naar de Eifersbacherwaterval.
Het is vooral een zeer steile afdaling : we moeten ons aan touwen vasthouden.
De waterval doet me dadelijk drie maanden in de tijd terugreizen, zó lijkt deze plek op de Git-Git waterval op Bali.
De soort begroeiing is verschillend, maar de lichtinval, de oriëntering, het overvloedige donkere groen, doen er heel sterk aan denken. Ook van deze plek nemen de mannen elk nog een steen mee J.
We doen de steile klim op t gemakske en rijden naar het dorp om geld af te halen, Mozartkugeln voor de buren die onze planten verzorgen te kopen en iets om seffens te eten.
Het weer is heerlijk geworden. We eten broodjes in de schaduw, met zicht op de Wilder Kaiser. Wat een prachtig land is dit toch!
De rest van de dag is dolce far niente : lezen, luieren
Vanavond gaan we terug bij Costas eten, ditmaal kunnen we buiten op het terras zitten. Nadien trekt Dries naar het feest van de Feuerwehr in Oberndorf.
Voor ons zat er nog een heerlijke avondwandeling in, men is volop aan het hooien en de zoete geur van het gemaaide gras is bijna bedwelmend.
|
