|
Dinsdagochtend om 9 uur in Dworp zijn, had men mij gemaild.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Wie de wegeninformatie een beetje volgt, weet dat het dezer dagen geen sinecure is om in of nabij Brussel te geraken en Dworp ligt op een boogscheut ten zuiden van onze hoofdstad.
Dus namen wij geen risico en vertrokken reeds op maandagavond met de motorhome.
Zelfs op maandagavond rond negen uur was het nog file op de Brusselse ring omwille van wegwerkzaamheden en we prezen onszelf zalig dat we de beslissing hadden genomen om nu al te rijden.
Dworp, dat ik nog nooit had gezien, ligt in een prachtige heuvelachtige en zeer groene omgeving. Wat kennen wij weinig van deze streek!
We gingen eerst even verkennen waar de fotostudio precies gevestigd was en zochten ons dan een plekje om de nacht door te brengen.
Dat vonden we op een brede grasstrook nabij het vormingscentrum Destelheide. We hadden al zoveel op en neer door de steile-en vaak nauwe- straten gereden, dat dit wel het enige vlakke stukje leek waar we zonder zeeziek te worden konden overnachten. Het was er bovendien muisstil.
Woensdagochtend trok ik geladen met een aantal kledingstukken (alles behalve rood) en enkele extra paren schoenen de fotostudio binnen.
De zes andere modellen waren zeer verschillend qua leeftijd en uiterlijk, dit om alle doelgroepen te kunnen bereiken. Het gaat om een campagne van het Rode Kruis, waarmee men 4000 extra bloeddonoren per maand wil aantrekken in Vlaanderen.
Bloed geven kan tussen 18 en 65 jaar. Zoals verwacht was ik de ouderdomsdeken, maar kreeg zeer goede respons van de fotograaf en de mensen van het productiehuis. Aanvankelijk was ik een beetje ongerust, want ik zag hen na het nemen van enkele fotos op het pc-scherm telkens wijzen naar de kant waar ik stond, knikken, maar nooit rechtstreeks commentaar naar mij toe geven, terwijl de anderen geregeld aanwijzingen kregen. Toen ik hen weer naar mijn hoek van de foto zag wijzen, knikken en naar mij toe draaien, vroeg ik het gewoon, een beetje bang toch :Is het niet goed? Willen jullie iets anders? Was het antwoord : Helemaal niet! Wij zeiden juist tegen elkaar, dat er geen enkele foto bij is waar jij nièt goed opstaat
Dat deed deugd! Ik weet echt wel dat ik geen schoonheidsideaal ben, maar voor deze campagne, voldeed ik dus blijkbaar helemaal en later zei de fotograaf ook nog eens dat mijn segment zeer goed in de markt ligt en dat hij het castingbureau in de toekomst zeker opnieuw zou contacteren om mij op te roepen.
Zo krijg ik op mijn oude dag nog een nieuwe carrière, wie weet!
Terwijl ik daar het grootste deel van de dag heb staan poseren (op het laatste vroegen ze me of ik nog bereid was om enkele fotos samen met een viertal kinderen te maken, dat was oorspronkelijk niet gepland) is Herman in de streek gaan fietsen.
Het was warm en zeer vermoeiend zo bleek
ah ja : al die steile hellingen!
Dankzij het nemen van een aantal binnenwegen, geraakten we zonder files om zes uur al thuis. Een uurtje later kwamen Wout en Frauke de kindjes brengen voor de logeerpartij.
Dat is de reden, waarom ik ondanks het feit dat ik nu een eigen laptop heb, sedert zondag niet meer kon bloggen.
Want die kleintjes mogen dan wel hartveroverend zijn, maar hun aanwezigheid is bepaald tijd- en energieverslindend!
Dit logje wordt dus geschreven terwijl ze hun middagdutje doen.
|
