Hmm
Zeggen dat je niet weet wat te schrijven omdat er zoveel gebeurt en dan bloggen over een boswandeling, klinkt niet echt als of ik een vol en boeiend leven leid. Daarom toch even een opsomming :xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Tweemaal per week toneelrepetitie voor Yerma vraagt een toefeling , dat in januari op de planken gaat.
Bezoek ontvangen van vrienden en familie, met kokkerellen en lange babbels.
Zelf op zieken- en ander bezoek.
Ledenfeest van Dionteater met etentje.
Voorleesavonden waar we fragmenten uit ons lievelingsboek mochten lezen. 't Waren twee gezellige avonden, weliswaar in zeer kleine kring, maar de "lezers" wisselden nadien hun boeken uit en zelfs mijn ventje is nu gebeten door het leesvirus!
Dingen regelen voor ons emigrantje, wat nogal wat heen en weer geloop meebracht.(Zopas een enthousiast telefoontje gekregen vanuit Oostenrijk : vorige week nog 28 graden warm, nu een dikke laag Tiefschnee, Dries wandelde twee uur naar boven en kon al "boardend" afdalen tot in het dorp. Volgende week kan het evengoed terug 20° worden, maar dit voorschotje op het seizoen heeft hij toch al gehad)
Tuinonderhoudswerken bij ons en bij buurman-vrijgezel, die onlangs zonder tuinman gevallen is.
Theatervoorstelling bijwonen van An Nelissen.
Een trui en twee sjaals beginnen te breien, die trui is een cadeautje voor Mariefe en zou deze maand nog naar Amerika moeten gestuurd worden.
Een hals-over-kop babysitbeurt omdat Frauke met spoed naar het ziekenhuis moest. We zijn enkele dagen zeer ongerust geweest maar ze is nu gelukkig terug aan het werk en goed hersteld.
Zes kine-beurten gekregen voor een zeer pijnlijke nek : het gevolg van gespannen in de tandartsstoel te liggen zonder nekondersteuning. Ook dat is gelukkig voorbij.
Een heerlijk weekendje met de motorhome naar Nederland. Storm! Wind! Maar zalig weerzien van onze Noord-Hollandse vrienden, die een drievoudig feest vierden, waarvoor ze mij graag Shirley Valentijn wilden laten spelen voor hun 100 gasten in het Scagon-theater in Schagen. Het werd mijn allerlaatste voorstelling van deze monoloog en ik weet niet wie er het meest van genoot : onze vrienden, hun genodigden, of ikzelf
Het was alleszins een heel fijne afsluiter van drie jaar Shirley spelen.
Moeke en Voke voelen zich geweldig, nu zij een nieuw hoorapparaat heeft, een geslaagde oogoperatie kreeg en beter kan wandelen dankzij haar rollator; op die manier wordt ook Vokes leven wat minder gestresseerd en dat voelen we duidelijk aan hun gedrag.
Vorige zaterdag nog even naar onze kleine wonderkindjes gaan kijken :lol:en nadien toogdienst in Dionteater bij de kindervoorstelling.
Herman is weer helemaal in zijn vergaderfurie gevlogen : letterlijk elke dag van deze week én komend weekend werden aan zijn Europeade-activiteiten opgeofferd en er staat nog meer op de agenda. Ik probeer hem nu duidelijk te maken dat hij me al zo'n dertig jaar sust met "Het zal beteren, zoeteke". Over twee weken wordt hij 65, ik ben benieuwd of het gaat beteren...
En waar ik tot mijn schaamte de laatste tijd veel te veel mee bezig ben : al die stomme spelletjes
Ik speel boerin op Farmville, klik majong-steentjes of action blocks weg, doe woordspelletjes en wil altijd nog één spelletje méér spelen. Verslaafd, ja! Ik moet er gewoon mee stoppen
Hellup!!!
|