Deze week in de aanbieding :xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Herman was het hele weekend op trot voor zijn verenigingen, terwijl ik zo mijn eigen activiteiten had, o.a. het urenlange gesprek waarover ik gisteren schreef en dat hoogstwaarschijnlijk vruchteloos was.
Maar kom : toen manlief in de late namiddag thuiskwam, hebben we ons opgetut, reden nog even langs de bloemenzaak en trokken met bloemekes-en-al naar Turnhout om een jonge kennis te gaan feliciteren die een notariaat had overgenomen : Chique receptie(zelfs met oesters die aan je tafeltje werden geopend! mmmm) Behalve de jonge notaris kenden we niemand in de hele tent, maar we kregen algauw gezelschap van een zeer onderhoudende tafelgenoot, zodat het later werd dan wij oorspronkelijk van plan waren om naar huis te gaan. Onderweg nog Vodka-controle gehad ook. En wéér mocht ik niet blazen
Zondag was Herman opnieuw voor dag en dauw vertrokken. Ik had een afspraak in de OZ-Fit-trailer om mijn conditie na tien weken training te laten controleren : uithoudingsproef, vetmeting, weging, bespreking van het voorbije en toekomstige programma.
Ik ben géén trap hoger geklommen, maar het scheelt niet veel
volgende keer moet ik die kaap zeker ronden. Over rond gesproken : mijn gewicht was ongewijzigd geblevenL, maar het goede nieuws is dat mijn vetgehalte merkbaar was afgenomen en dat ik een hogere belasting van de fietsproef aankon. Dus ben ik met verse moed aan een nieuwe aangepaste reeks van tien weken wandelen begonnen.
De fitness-controle ging door in Hove, op slechts enkele kilometers van mijn ouderlijk huis, dus combineerde ik beide en bracht moeke en voke nog een bezoekje en natuurlijk geraakte ik niet weg zonder mee avondboterhammen te eten en een aanval te doen op de steeds volop aanwezige pralines en koekjes. Moeke heeft de neiging om altijd meer snoep aan te dragen en aan te bieden . En Paz? Die liet zich wellustig gaan in het smullen van madeleinekes en Leonidaspralinen
Er zal deze week nog flink moeten gemarcheerd worden!
Maandagnamiddag : Mijn trouwring is al jaren véél te spannend, ik krijg hem met moeite nog over mijn ringvinger en eens hij daar zit, krijg ik zon gezwollen vleesballonnetje tussen de knokkel en de ring, dat het griezelig om zien is. Die ring ligt dus al enkele jaren ongedragen in een schaaltje: das niet de bedoeling van een trouwring, dus moest hij vergroot worden. Onze vroegere buurman is goudsmid in de koekestad (voor onze Nederlandse vrienden : zo noemen wij, Antwerpenaren, onze stad) en die gaat nu dus iets aan die ring doen. Volgende week mag ik hem terug gaan halen.
Vervolgens reden we naar het bioscoopcomplex om naar De helaasheid der dingen te gaan kijken. Mooi!!! Schitterende acteursfilm, hard, grauw, maar toch niet deprimerend. Heel trouw aan het originele boek van Dimitri Verhulst ook. De propjes die ik in mijn oren had gestopt voor het overschot aan lawaai van de trailers en reclame, kon ik tijdens deze film rustig uitnemen, want er zaten gelukkig geen knallen of loeiharde muziek in, die mij in dat reusachtig cinemacomplex soms uit mijn zetel doen opspringen van t verschieten.
Als avondmaal haalden we een slaatje bij de Quick en toen was het repetitietijd in Dionteater. Ik heb me deze avond echt geamuseerd door me in dit rolletje uit te leven, maar heb nog geen flauw idee hoe het definitieve stuk er gaat uitzien.
Dinsdag : is een blanco vel
ik kan me buiten wat huishoudelijke en administratieve dingetjes niets meer herinneren.
Woensdag : Al in de voormiddag per bus naar Antwerpen, dan per trein naar Gent. Ik moet toch eens onthouden dat een L-trein een LANGZAME trein is en dat ik beter wat langer in het station op een IC wacht, dan de eerste-de-beste in de goede richting te pakken. Maar goed : het heeft wel iets, zon boemel en onderweg kon ik me rustig op mijn auditie voorbereiden. Die had plaats in een oud pakhuis in de haven van Gent, waar nu een filmproductiehuis gevestigd is.
Ik had een zeer goed gevoel bij die auditie : een voorbereid stukje brengen en nadien een improvisatie samen met een assistent. Als ik pas binnen hun plaatje, zit ik volgende zomer misschien wel in een Belgische film
Er zijn nog een aantal kandidaten voor dezelfde rol, half november weet ik wat het wordt. t Zal ook weer een sociaal drama worden, genre gebroers Dardenne, maar het gegeven lijkt me wel wat. Of het nu wat wordt of niet, ik ben alleszins blij dat ik het geprobeerd heb, want ik vond het echt leuk.
Donderdag : een nieuwe kop!
Ja, dat zou je soms wel willen, Paz
het blijft echter bij een verbeterde versie van je coiffure. Maar allee, we zijn weeral content!
|