|
Waarschijnlijk is hij ergens tussen 21 en 26 oktober 1944 geboren. Officiëel staat zijn geboortedatum als de 26ste genoteerd, maar omdat zijn doopsel al de 22ste in de registers beschreven staat, weten we niet wanneer hij precies jarig is. Ik neem me al jaren voor om nog eens terug naar de parochie te gaan, het doopregister in te kijken en er een foto van te maken. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Zaterdag kwamen de kinderen brunchen om Papies verjaardag te vieren. Jade en Dries hebben we gemist, maar het was sowieso al een vrolijke drukte. De avond tevoren was de algemene ledenvergadering van Dionteater en die speelde s nachts nogal door mijn hoofd, niet dat het er zo heftig aan toe ging, zoals andere jaren weleens het geval is, maar toch kon ik sommige flarden van gesprekken niet uit mijn gedachten bannen. Bovendien moest er nog een en ander voorbereid worden voor de brunch, hoewel ik vrijdag al de ganse dag had staan kokkerellen en boodschappen.
Een brunch is gemakkelijk op het moment dat de gasten er zijn, maar vraagt minstens evenveel voorbereiding als een diner vind ik. Zeker als je alles zelf wil bereiden. Dus zat ik die nacht afwisselend de volgorde van mijn werklijstje te overlopen en de vergadering na te kauwen. Ik ondervind dat ik met de jaren minder stressbestendig word. Hoe goed ik ook voorbereid ben, als de volgende dag al in de voormiddag iets belangrijks op mijn agenda staat, slaap ik nauwelijks of niet. Ik ben het niet meer gewoon; misschien moest ik wat meer ondernemen ?
Iets om te onthouden : de kleintjes niet té veel verschillende prikkels te geven. Herman ondervond nu zelf dat ze te opwonden geraken wanneer hij ze telkens nieuwe dingen presenteert. Gewoonlijk zijn ze speels maar rustig, toen ze tussen al dat gebabbel ook nog eens met allerlei wisselend speelgoed geconfronteerd werden, was het van het goede teveel en werd hun aandacht eerder afgeleid van het spel dan dat ze er plezier in hadden. Binnenkort hebben we enkele babysit-dagen en we zullen hier zeker op moeten letten. Een mens is nooit te oud om te leren J.
Ondanks mijn klaagzang was het hartverwarmend om de kids-klein-en-groot hier te hebben, want ze zijn stuk voor stuk echte schatten! Rond zes uur waren de laatsten terug naar huis en qua opruimen waren we op korte tijd rond. Ik ging nog een luchtje scheppen en genoot intens van de herfstkleuren voor het donker werd.
Zondag heb ik het verslag van de jaarvergadering van Dionteater uitgetikt en doorgemaild. Mission accomplished.
Het werd een mooie herfstdag en we wandelden door het bos naar de winkelboulevard nabij de autostrade om warme pantoffels te kiezen voor Herman maar vonden niets naar zijn gading.
Toen ik vandaag mijn zomerschoenen naar de zolder bracht, vond ik daar toch wel een paar vergeten wintersloffen van hem zeker!
Opruimen is in meer dan één opzicht goed voor een mens J.
|
