|
Weet ge, wat ik vanavond allez, vannacht eigenlijk- zou willen doen?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Herman had waarschijnlijk iets anders in gedachten dan ik, want hij reageert niet even enthousiast als ik had gehoopt
Zijn perceptie van romantiek is toch enigszins anders dan de mijne.
Twee strandbedden achter in de tuin zetten en vandaar onder een dekentje naar de vallende sterren kijken, scoort op zijn romantiekschaal heel wat minder dan a roll in the hay.
Als compromis stelt hij een wandeling voor omdat er toch te veel wolken zijn om sterren te kijken. Bij elk zuinig sterretje dat ik zie en dat mijn hoop doet toenemen op een ware sterrenregen - seffens zoetje! als het nog wat donkerder wordt!- wuift hij de kansen daartoe heel nuchter weg.
Ik geef niet op en installeer me dan maar alleen in de tuin. Liggend, turend, hopend. Ik heb zon mooi wensje klaar
Vóór middernacht moet je kijken, zei Sabine Hagedoren, want nadien komt er teveel bewolking.
De hemel boven mij heeft het patroon van een vuile wafel met teveel slagroom. Er is teveel licht! Waarom is het net nù volle maan? Ik meen ergens achter dat beige licht in het westen vagelijk schichtjes van meteoren te zien, maar dat kan ook door het lange turen zijn, of inbeelding
Voor ik helemaal versteven ben, druip ik maar af om mijn ventje gelijk te gaan geven.
Ik spaar mijn wens voor deze nacht, al verminderen de kansen op vallende sterren wel, misschien lukt het tóch, nu er grotere opklaringen zijn.
|
