In verband met een recent dispuut over plagiaat graag wat volgt : het staat u vrij teksten van mij over te nemen of niet. Bij overname lijkt een bronvermelding mij op zijn minst gepast maar doe je het niet ik zal je niet vervolgen ( tenzij men de teksten commerciëel zou uitgeven) . Laat jouw eigen geweten scheidsrechter zijn,  dat volstaat voor mij ruimschoots. De foto's hier zijn meestal van het internet gehaald via Google-afbeeldingen en soms bewerkt door mijzelf. In het vervolg zal ik trouwens ook hiervoor een bronvermelding inlassen.    
Baron Ernst

Archief per maand
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 02-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 06-2008
  • 05-2008
  • 04-2008
  • 03-2008
  • 02-2008
  • 01-2008
  • 12-2007
  • 11-2007
  • 10-2007
  • 09-2007
  • 08-2007
  • 07-2007
  • 02-2007
  • 01-2007
  • 10-2006
  • 09-2006
  • 08-2006
  • 07-2006
  • 06-2006
  • 05-2006
    Foto
    G Glorious
    H Hilarious
    O Oddish
    S Strange
    T Tempting
    W Weird
    R Realistic
    I Inspirational
    T Talented
    E Explosive
    R Relaxed

    M Magical
    I Irresistible
    L Loud
    O Overwhelming

    Hoe het werkt om van je naam een acroniem te maken.? Kijk bij Bojako !
    Foto
    Zoeken in blog

    Inhoud blog
  • E-mail mij

    Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.

    Foto
    Foto
    Een interessant adres?
    • Hier staat wat
    • En nog wat
    Het bruidsboeket dat het beter wist
    klikgevoelige poëzie (het blog van Baron Ernst)
    door Ronald Milo >
    11-12-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.



    Titern Abbey bij valavond

     

    driftige hoogmoed als kantelen

    achter gevels hoger en  trotser nog dan

    spaanse kloosters in de sierra

    nissenvol

    frazelende vleermuizen

    opgehangen aan

    het hiernamaals

    gotische schaduwen

    van geruisloos prevelende priesters

    verschanst

    in het gezalfde grasland

    men  ademt lichtschuw door de geur

    van eeuwen korstmos

    het oog smartvol als novemberlucht

    het plantsoen wildstil 

    als een blootsvoets betreden

    heksenkring

    11-12-2010 om 23:34 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (6)
    04-12-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    inktvlek in een dagboek

     

    met stenen in de ogen

    slikt zij nog even zijn eenzaamheid door

    dag in dag

    met haar ongewerveld hart

    likt zij de voeten van de steenpuist

    die haar leven was

    wat er van haar bleef bestaan ?

    haar siliconen borsten 

    een pacemaker

    en een dorpslegende

    04-12-2010 om 23:01 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (5)
    25-11-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    We zagen net de definitie van de apostof of aanspreking. De apostrof is eerder gênant. Het is een aanspreekvorm van de tweede persoon  die niet de lezer is en deze tot toehoorder maakt en aldus een kortsluiting veroorzaakt in de communicatie tussen lyrisch subject en de lezer. Het is een duidelijk gedateerde, kunstmatige en eerder lachwekkende aanspreekvorm, die alleen in een gebedssituatie of in poëzie nog toelaatbaar is. Maar de hedendaagse poëzie heeft het er moeilijk mee en ook in besprekingen wordt de apostrof nog nauwelijks aangehaald alhoewel hij nochtans een van de wezenlijke kenmerken van de poëzie naar voor brengt; namelijk het lyrisch subject dat de rug keert naar de lezer en deze tot afluisteraar maakt.  In de huidige poëzie zal de apostrof nog weinig gebruikt worden en dan meestal nog alleen om een humoristisch effect teweeg te brengen.

       
    O, ophelia ik zag het aan
    het moest er wel van komen
    als jij naakt in het woud gaat staan
    zie ik alleen nog bos
    en niets meer van de bomen



    Ernst 04.1999.

    Het burlesk effect van de omkering van de spreuk "door de bomen het bos niet meer zien ", en de zinspeling op  bos, (bush, schaamhaar) wordt hier nog verhoogd door de plechtige toon van de apostrof. 

    (Wordt vervolgd )

    Ondertussen nog wel dit

    een gekregen woord terug verloren

     

    de ene bloem sterft

    al wat voortreffelijker dan de andere

    fluister je

    terwijl je de kamer verlaat

    wij metselen ons lot

    in hun gladgestreken rouwlinnen 

    de handpalmen nog  verwachtend

    de tepels nog gericht naar een kindertijd

    het hoofd afwezig

    zoals altijd

    vernielde hersenen

    geschrapte  eeuwigheid


    Ernst 23.11.2010


    25-11-2010 om 17:18 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (1)
    20-11-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    We zegden al dat één van de kenmerken van de poëzie is dat het "lyrisch subject" zich niet tot de lezer wendt maar tegen zichzelf spreekt of tegen één derde, soms zelfs tot levenloze dingen zoals bloemen of tot  het gedicht zelf. In onderstaand gedicht zijn  het bij voorbeeld de lettergrepen die het gedicht aanspreekt. Dit is wel kenmerkend voor poëzie want romans of novellen zijn vaak tot de lezer gericht. De lezer is hier geen afluisteraar maar de direct aangesprokene. En als lezer niet direct aangesproken wordt dan wordt dit in de taalsituatie van een verhaal echt wel impliciet verondersteld. De lezer wordt geacht van de gebeurtenissen op de hoogte gesteld te willen worden.

     Naast de poëtische , de verhalende en  de dramatische taalsituatie kan men nog een vierde groep teksten onderscheiden namelijk "de betogende"  taalsituatie. Deze heeft met de verhalende gemeen dat ze zich direct tot de lezer richt , maar in plaats van een opeenvolging van gebeurtenissen ( =verhaal) nu een standpunt of een theorie wil uiteenzetten. Deze tekst is een duidelijk voorbeeld van zo een betogende taalsituatie.

    In volgend gedicht richt het lyrisch subject zich tot woorden en lettergrepen. Tweemaal gebruik ik hier  de wat oubollig aandoende uitroep "o" . Deze aanspreekvorm in de tweede persoon  ( een jij, u of jullie ), wordt in de retorica's uit de klassieke oudheid tot de tropen of stijlfiguren gerekend en "apostrof" genoemd.
    (wordt vervolgd)



    naar de keel   gegrepen letters

     

    o, jullie,

    lettergrepen

    uitgestoten

    nevel

    die paart met de schors van het katern

    tot  onzichtbaar  zichtbaar wordt

    o, jullie

    medeklinkers van de nacht

    die de slaap niet kunnen vatten

    in de stroomversnelling

    van het angstig  bericht

    “ik hou niet meer

    van jou “

    nu stokt de buikademhaling 

    omhelzing  uitgebloeid

    zes woorden worstelen

    met de diepgang

    van een alleenstaande

    waterput

    waarop nog een koppelteken drijft

    tevergeefs



    Ernst 20.10.2010


    20-11-2010 om 00:00 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (2)
    15-11-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.


    We hebben de poëzie gedefinieerd als een specifiek taalspel met eigen regels . Hierbij nu moeten we onderscheid maken tussen de spreekhouding van de dichter en de leeshouding van de poëzielezer en dienen wij ons te realiseren dat de woordvoerder van het gedicht het zogenaamd "lyrisch subject "  niet mag verward worden met de dichter. Een gedicht, zelfs in de "ik"-vorm is geen autobiografisch gegeven. De dichter is de persoon die het gedicht schrijft. Het "lyrisch subject" daarentegen  is een functioneel personage, het is de woordvoerder van een gedicht maar het is niet de dichter . De dichter is de schrijver , het lyrisch subject de verteller van het gedicht. Maar anders dan een verteller staat het lyrisch subject het woord nooit af. Het houdt een monoloog en  specifiek aan deze monoloog is dat deze meestal niet gericht is aan de lezer maar een denkbeeldige derde. De lezer neemt dus stiekem kennis van de monoloog gericht aan deze derde. Een gedicht wordt dus als het ware afgeluisterd.

     ( wordt vervolgd)

    massagraf Srebrenica

     

    modder en speeksel met de

    lippen van mijn liefde  opgedroogd

    in mijn mond

    de vingerafdruk van de rode zonnebloem

    op het voorhoofd 

    het gedicht in de vestzak

    met de laatste ogen gesloten

    de kreet  ongerust en ongeduldig

    de dood nabij

    en zorgvuldig 


    Ernst 15.11.2010



    Opgave:  wie is het lyrisch subject in dit gedicht ?

    15-11-2010 om 13:32 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (4)
    09-11-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    We hebben reeds gezien dat we poëzie niet kunnen definiëren door de vormkenmerken van de tekst en dat ook een definitie via thema's ons in de steek laat . We zullen poëzie dan ook moeten definiëren als een  bijzondere vorm van communicatie tussen de lezer en de schrijver van de tekst. De tekst kan, maar hoeft niet, zekere vormkenmerken te hebben en kan, maar hoeft niet, over zekere thema's te handelen maar wordt wel al lezend tot poëzie gemaakt. Het is een communicatief taalspel tussen schrijver en lezer. De taal krijgt hier dus bepaalde functies toebedeeld  (want ook taal heeft geen universele rol maar een specifieke rol naargelang de situaties waarin ze gebruikt wordt) die de tekst tot poëzie maakt.  Maar als poëzie een taalspel is  houdt dit in dat er specifieke spelregels worden gehanteerd die er toe leiden dat in de poëtische situatie de poëtische taal een specifieke functie krijgt. Om het concreet te stellen ;bekijken we de twee versregels van onderstaand gedicht :

    jouw  maanlicht half  veerkrachtig  nog

    jaagt in de zeilen van mijn onderhuid 

    Wanneer de lezer dit zou lezen als een feitelijke (referentiële) mededeling dan is dit onzin, slechter wartaal zelfs.. Een huid bezit immers geen zeilen en maanlicht is niet veerkrachtig. 

    Maar in de poëtische situatie weet men dat deze beweringen niet langer betekenen wat ze in gewoon taalgebruik zouden betekenen. Merkwaardig hierbij is dat deze versregels hierbij geen taalkundige of formele kenmerken vertonen die iemand zouden beletten om ze referentieel gaan te lezen. Alleen houdt de bewering dan geen steek. Het is de een van de regels van de poëzie die de lezer aanzet om de bewering niet louter referentieel te gaan lezen.

    (wordt vervolgd)



    de rusteloze nacht van een dag als geen ander

     

    jouw  maanlicht half  veerkrachtig  nog

    jaagt in de zeilen van mijn onderhuid

    sapstroom begeeft zich op lastig  pad

    waarmee ik je in

    mijn afdruk sluit

    je vraagt mezelf en al mijn bondgenoten

    -die zijn als dood voor vragenderwijs-

    ze besloten

    "onbuigzame

    je zal haar buik niet ontzien

    al boog zij zich  het spiegelbeeld te pletter

    in al het spaarzaam zwijgen van haar rode schort"

    het bed was hard

    adem te kort

    en huiveringwekkend deze sprookjesmoeder

    en dat ik haar

    om hels

    te keer te gaan 

    het oerbegin zal openbreken

    en manmoedig

    het thuiskomen vermijden


    09-11-2010 om 00:00 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (1)
    04-11-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    Van nu af zullen we trachten bij elk gedicht wat theorie over de poëzie te geven zodat na een tijdje termen als daar zijn : de jambische hexameter, de alexandrijn, de metafoor, de apostrof, metonymie, rondeel , synecdoche , omarmend rijm en andere gedrochten zoals anapest en amfibrachys voor jou geen geheimen meer zullen hebben.
    We beginnen de uiteenzetting  met de herkenning en de definitie van de poëzie. Poëzie herkennen is in feite niet zo moeilijk. De grote hoeveelheid wit op de bladzijde, de indeling in versregels en strofen, het rijm enz.  Het zijn allemaal FORMELE ( = afgeleid van de vorm) kenmerken van een poëtische tekst. Maar om te definiëren wat nu precies het poëtische aan een tekst is daar is meer voor nodig dan deze formele kenmerken alleen. Want b.v. de moderne poëzie zal ondermeer het rijm en de strofen verwerpen.

    Vroeger werd de poëzie vaak van andere tekstsoorten onderscheiden op basis van THEMA'S. Men verdeelde de literatuur in epiek, dramatiek en lyriek en beriep zich daarbij op de Oude Klassieke Griekse Poëtica, welke voorschreef welke thema's konden worden behandeld in deze genres. Epiek moet heldhaftige thema's beschrijven, drama zou dan conflictsituaties uitbeelden en lyriek zou zich moeten bezig houden met gevoelsuitingen. Veel poëzie van de twintigste en eenentwintigste eeuw zet zich echter af tegen het feit dat poëzie uit gevoelsuitingen zou moeten bestaan. Dus een definitie op basis van thema's is evenmin wenselijk. Tracht maar eens het onderstaande gedicht in één van deze drie genres onder te brengen.
    (wordt vervolgd)  

    geschatte marktwaarde ..oneindig ?   

     

    ze huilt nogal volwassen

    beschonken

    door de pijn die nu al 3 dagen duurt

    de spreidstand

    die door haar bekken schuurt

    met de helm geboren

    wicht  

    gewicht

    dat onbeholpen beslag legt

    op zijn plekjes in haar buurt   

    dit  wasdom wast

    zich de onschuldige handen

    scheurt haar privacy onherroepelijk aan banden

    zijn zoekmachine vindt haar tepels

    die hun  jongste

    vriend op haar facebook 

    echter koudweg dumpen

    voor een flets flesje melk

    vermomd als social networking 

    toch herkende ik haar als mijn moeder


    Ernst 03.11.2010



    NB: Met de helm geboren = geboren met vrijwel intacte vruchtvliezen, waarbij het vruchtvlies dus het kind nog volledig of gedeeltelijk omringt.



    04-11-2010 om 13:53 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (4)
    01-11-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    Wanneer men een gedicht leest plaatst men zich als lezer in een poëtische lees houding, men accepteert dat men gedicht voor ogen heeft en gaat lezen volgens het taalspel van de poëzie waarbij men aanneemt dat de woorden en de zinnen die men leest méér dan alleen maar referentiële betekenis hebben. Elementen die in een referentiële tekst eerder storend zouden werken, zoals herhalingen enjambementen , rijm, metrum, strofen krijgen nu wel een zinvolle betekenis. Daarom kan het ook voor de dichter zinvol zijn zijn afwijkend taalgebruik eens te ordenen naar een klassiek schema zoals een sonnet bijvoorbeeld . 1 november , de dag der doden die de wonde open legt die door de zomerkleren van mijn herinneringen waait en vloeibare herfstkleuren schildert in de mist - gemist en gemis slechts één letter scheidt deze woorden zoals slechts luttel ons scheidt van hen die we vandaag missen-- inspireerde mij tot dit klassiek sonnet


    1 november

     

    de grote regels zullen weldra hervatten

    met hun onbehagen dit mager grondgetal omvatten

    en puin weer zullen wij ruimen uit ons dagelijks brood

    tederheid beneden laten wachten in de schoot

     

    het  ongewapend tegen de nekslag van  dood

    op een lineaal  van tijdsgebrek - oog in ‘t  rood

    uit de omarming - vibratie  als een viswijf kou laten vatten

    tussen  gekrabbel "plicht  & co" terug post laten vatten

     

    kraaienpoten van verzuim gepleisterd op het aangezicht

    slecht ingelogd op  kernfusie -waarheid die in een gedicht

    geen herberg vindt  met koopmanschap  de  boedelverheffing dan maar  klaren

     

    en op een inlegblad  het saldo   voor het nageslacht   bewaren

    alsof men  de verantwoording   die men per slot  in zichzelf moet zoeken

    als tweeverdieners in moraal  op hun rekening mag  overboeken

    01-11-2010 om 11:23 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (2)
    29-10-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    Beste lezer,

    dit zijn nagels met koppen uit bergkristal en chinazilver. De hypothenusa is hooggespannen , het ezelsbrugje ontoepasbaar, Charybdis slaapt onder een chloroformmasker en Charon rookt nu cigarillo's omdat hij werkloos is geworden. Het garnizoen van mijn liefde voor haar is aan het muiten geslagen, ik houd die  hondsbrutale begeerte nog nauwelijks in toom omdat ze  zo ooglijk en zwierig is want... 

     




    liefde gaf  jou enkel namen
     


    met een gespeende liefde

    comfortabel over één schouder gedrapeerd

    drink ik je vuurtong

    die kleine klepel

    die pleisters op mijn moegeklokte wonden verteert

    ik wens me in jou voort te planten

    onderhuids als schril geluid

    dat toch zijn frequentie

    beheerst beheert

    onuitputtelijk

    als  het gezanik van  kinderlawaai

    in mijn stoutste, vertrouwdste dromen

    zonder ontkomen 

    zonder slaap

    het doodste gewicht

    van mijn wonden likken

    en jouw diamanten

    keurig in hun kluizen schikken

    29-10-2010 om 12:21 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (2)
    24-10-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    Bosbeklemmende hallucinatie


    geen wakke stammen in dit wilde woud
    waar wie zich vindt
    zich hult in zwijgen
    zich bedekt met kreupel hout
    de ziel zich buigt als jeugdige twijgen
    waarvan men heldere dromen weeft
    langs dreven die hun schaduw villen
    de dichtgetrokken hemel zich omgeeft
     met schimmen die naar buiten willen
    een worm graaft zijn dagelijks brood
    vol kruimels die geen honger stillen
    over dit alles waakt een wulpse dood
    mijn zaad nog klevend
    aan haar gewillige billen

    24-10-2010 om 00:00 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (0)
    20-10-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    merel verliest wijfje in de groene ochtend

     

    mist graast ernstig over het lijkje

    dauw berust in zijn klaaglied

    snel sprokkel ik

    enkele woorden bij elkaar

    sluit ze op in de naaktheid

    van het gebaar

    de schop blaast met haar tanden

    kringen in de zwart geoliede aarde

    grafje

    ik kruis

    de onschadelijke vlam

    in  de gebroken ogen

    sla de blik  neer

    de dode vogel kijkt

    wijsgerig weer

     

    Mijn tuin,  oktober 2010

    20-10-2010 om 22:33 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (2)
    05-10-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    ongewenste effecten of bijwerkingen van een bezoek  !


    kraakt oud leder dan zoveel harder
    dan een jonge hertenbout
    bedenk ik
    terwijl ik de verkeerde gewrichten streel
    bij gebrek aan anders of
    bij gebrek aan luidkeelse huivering
    in deze massa
    kermende eenzaamheid die

    JIJ

    nu op je geweten hebt
    wentel ik mij met de ademhaling van een welp
    die zijn akela zoekt
    ik weef zorgvuldig en weloverwogen
    weer een kroon aan jouw feeënhals
    zeven zonen had vader abraham

    en zijn dochters dan
    zwarte schapen ?

    zij plooien verliefde vogels
    in de leegte van mijn voorhoofd
    en als een pendel
    in lichtelaaie bewoon ik de echo
    van jouw fijngevoelige meisjesschouders
     laat maar

    IK

    zal het wel dragen
    tot aan het gesloten luik
    en zeeziek worden
    van de je onmiskenbaar zijdeachtige dauw
    en sigarenkistjes hout
    waarin ik mijn dromen opberg
    voor later gebruik
    misschien



    05-10-2010 om 00:00 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (0)
    01-10-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    Een avond met Rudi


    gedachten die in goud veranderen

    wenken als de lindebloesems

    op het vasttapijt van jongensdromen

    de avond hunkert

    naar het geluid van onze stemloze stemmen

    ideeën, half gerimpeld nog,

    omdat nog één maatslag ontbreekt

    tuimelen in onze glazen en baren

    verhalen uitgeziekt van weemoed

    ontdaan van de al te scherpe keukenmessen

    van verkrampte herinneringen

    versplinterde liefdes en blonde boerendochters

    worden verward met in ons hoofd genestelde

    walkuren

    je bukt je en raapt nog snel

    een wolk , een regenboog uit

    de kantoorgebouwen van mijn verhaal

    terwijl ik je herkomst monkelend

    maar discreet naast de mijne schik

    in een ongelooflijk verwilderd park

    van ontroering

    01-10-2010 om 13:34 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (2)
    19-09-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    ..;

    19-09-2010 om 22:35 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (0)
    20-08-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    ..
    ..

    20-08-2010 om 22:31 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (4)
    19-06-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    ..

    19-06-2010 om 22:57 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (7)
    07-06-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    ..

    07-06-2010 om 00:00 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (7)
    06-05-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    Wegens acute aanval van blogmoeheid gaat dit blog dicht.

    Dank aan alle trouwe bezoekers en misschien nog tot ooit eens
    ERNST 







    06-05-2010 om 23:19 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (11)
    02-05-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    ..

    02-05-2010 om 00:07 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (4)
    28-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    ..

    28-04-2010 om 22:43 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (5)


    >

    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!