Ik ben Jos, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Fabian.
Ik ben een man en woon in (Belgie) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 05/05/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Muziek, Fotografie en Film..
Mijn beroep was bankbediende, ben nu sedert enkele jaren met pensioen,leef samen met een lieve Nederlandse vriendin.Samen van het leven genietend.
Beoordeel dit blog
Muzikale Herinneringen
Grasduinen in het verleden.
13-10-2008
Hillbilly Boogie.
Eind jaren 60 breidde ik mijn zondagochtendwandelingetjes vaak uit met een bezoekje aan het Vossenplein in Brussel. Meestal gebeurde dit na een zaterdagavond stappen , teneinde mijn hoofd vrij te maken van halve of hele katers ...het werd een zoektocht naar oude 78t-platen uit een tijdperk late jaren 40 tot eerste helft jaren 50. Muziek die ik vaak onbewust had gehoord op de radio als 6-7 jarige.Want er was heus wel ritmische muziek, ook van blanke kant vóór het rock 'n' roll tijdperk.Country, Western Swing..a la Bob Wills..zeg maar cowboy-deuntjes.
Ik raakte toen geïnteresseerd in Hillbilly en Country-Boogie. Arthur Smith's Guitar boogie zette de toon, Hank Williams , Merle Travis en tal van anderen volgden tijdens mijn zoektocht. Ik kwam bij een muziekgenre terecht dat de belangrijkste invloed zou betekenen voor de zuiderse Rockabilly enkele jaren nadien : Hillbilly Boogie.
Blanke pianisten zoals Moon Mullican ( het grote voorbeeld van Jerry Lee Lewis),The Delmore Brothers(Freight Train) of Merrill E. Moore. (foto)...hadden natuurlijk hun mosterd gehaald bij de zwarte boogie-woogie artiesten, maar hun muziek swingde de pan uit. Een 78-t van deze laatste bvb op Capitol : "Red Light" kwam dan ook dikwijls op de draaitafel te liggen...Later verzamelde ik het merendeel van hun opnamen op LP en CD
Mijn zoektocht naar de zwarte roots van ons huidig muziekbestel werd nadien veel uitgebreider, maar da's een andere geschiedenis.
In de jaren 50 waren er in Amerika enkele duizenden kleine onafhankelijke platenmerken die als paddestoelen uit de grond kwamen gekropen. Daar waar de major-labels en dat waren er sedert oudsher een vijftal (RCA, Capitol, Decca, Mercury bvb) het fenomeen rock 'n' roll aanvankelijk als een snel voorbijgaand item beschouwden, zagen deze wel brood in het uitbrengen van deze nieuwe muziektrend. De meesten raakten niet verder dan wat regionale successen en de persingen lagen meestal dan ook aan de lage kant. Medio jaren 60 raakte ik per toeval in de ban van het verzamelen van deze obscure singles.In Nederland werd een muziekblad "Rockville" boven de doopvont gehouden en leerde ik hierin retro talloze onbekende Amerikaanse 50's rockers kennen.Het werd dan ook een hobby van mij om die originele 45-t platen te importeren. Deze muziek heeft me tot de dag van heden steeds weten te bekoren. Het was de muziek waar ik mee opgroeide...my first love.
Toen enkele personen me de raad gaven een blog aan te maken, stond ik daar aanvankelijk maar sceptisch tegenover. Want ja, hoe begin je aan zoiets en waarover dan geschreven.
Uiteindelijk ben ik gezwicht en in eerste instantie lijkt me dit wel een aangename bezigheid te zullen worden.
We zullen het hierna dus maar even hebben over de jeugdpassies, waarmee ik ben opgegroeid en deze waren muziek en wielrennen...ik ben in die jaren héél diep gaan graven in muziekstijlen uit de 20e eeuw, voornamelijk deze die hebben geleid tot het ontstaan van de moderne pop-muziek vanaf de jaren 20 tot de jaren 70.We zien dus wel waar wij terechtkomen. Let's go.
In de jaren 50 waren er in Amerika enkele duizenden kleine onafhankelijke platenmerken die als paddestoelen uit de grond kwamen gekropen.
