Teksten rijmen zodat je ze makkelijk
kunt onthouden
In de
middeleeuwen kon het volk niet lezen. Toch bestond de behoefte om belangrijke
gebeurtenissen of wijze lessen over te dragen van generatie op generatie, zodat
ze niet vergeten zouden worden.
Verhalen werden
van mond tot mond doorgegeven, in plaats van te worden opgeschreven. Om het
onthouden van deze verhalen makkelijker te maken werden ze in rijmvorm gegoten.
Ook werden ze vaak melodieus voorgedragen. De eerste gedichten waren dus
eigenlijk liederen.
Geheugen
Een voorbeeld van een verhaal dat uit de middeleeuwen komt is het lied van de
heer Halewijn. Dit lied gaat over een vrouwenmoordenaar, die uiteindelijk door
een koningsdochter wordt onthoofd. Een ander voorbeeld is het Egidiuslied, waarin
een overleden vriend wordt bezongen. De dichters in de middeleeuwen kenden veel
meer liederen uit hun hoofd. Veel dichters kenden vele duizenden dichtregels
uit het hoofd. Dichters hadden mede daarom een groot aanzien.
bedenker van het
Wilhelmus
Wilhelmus Het
schrijven zingend voordragen van liederen hield niet op na de middeleeuwen. Ook
in de 16e en 17e eeuw schreef men nog gedichten die gezongen werden bij
allerlei gelegenheden zoals huwelijken en verjaardagen. Een beroemd voorbeeld
van een historisch gedicht is het Wilhelmus. Veel van deze gedichten werden
gemaakt op bestaande populaire melodieën, zo is het Wilhelmus gebaseerd op
psalmen. Dit waren melodieën die bij een groot publiek bekend waren, waardoor
het lied makkelijk aansloeg.
Volks- en kunstliederen
In de 19e eeuw ontstond er een onderscheid tussen het volkslied en het
kunstlied. Het volkslied vertolkte, vaak in eenvoudige taal, een groepsgevoel
en werd geschreven om gezongen te worden. Volksliederen kon je horen in de
kroeg. Kunstliederen werden bijvoorbeeld voorgedragen in kastelen, door
troubadours. Bij een kunstlied zette een componist een bestaand gedicht op
muziek, ook al was dat gedicht oorspronkelijk niet geschreven om gezongen te
worden. Een voorbeeld hiervan is de liederencyclus Die schöne Müllerin, van
Franz Schubert (1797 - 1828).
Het kunstlied betekende een enorme ontwikkeling: niet langer was het lied een
middel om een verhaal over te dragen van generatie op generatie. Het lied werd
een doel op zich, en de tekst werd onderdeel van de muziek.
Dit staat in het
Oosterpark in Amsterdam
Moraliserend
In de negentiende eeuw was dichtkunst, of poëzie, een zelfstandige kunstvorm
geworden. 19 Eeuwse poëzie had een sterk moraliserend en opvoedend karakter.
Vaak had een gedicht een religieuze grondslag: in gedichten werden mensen
opgeroepen zich te houden aan de wetten van de bijbel.
Tachtigers
Als reactie hierop ontstond eind 19e eeuw de groep de Tachtigers: een groep
dichters die zich wilden afzetten tegen het sterk moraliserende karakter van
het gedicht. De Tachtigers vonden dat een gedicht een persoonlijke uitdrukking
van een persoonlijke emotie moest zijn. In plaats van dienstbaarheid aan de
maatschappij, en het opvoeden van de bevolking, waren originaliteit en
eigenheid hun drijfveren.
Spreektaal
Ook de beleving van het gedicht werd geïndividualiseerd: de Tachtigers vonden
dat poëzie niet voorgedragen moest worden, maar in stilte door het individu
worden gelezen. De gewone spreektaal in gedichten werd door hen vervangen door
een meer persoonlijke en zintuiglijke taal. Mede hierdoor kwam het gedicht
steeds verder van de bevolking af te staan.
Ben ik te min
Boodschap
Begin twintigste eeuw bestond er een scherpe scheidslijn tussen dichters en
zangers. Het maatschappelijke aanzien van de dichter en de rol die hij
eeuwenlang had, lijkt in de tweede helft van de twintigste eeuw over te zijn
genomen door popmuzikanten. Vanaf de jaren zestig van de vorige eeuw ontstond
een generatie maatschappijkritische popartiesten, zoals bijvoorbeeld Boudewijn
de Groot (Welterusten, meneer de president) en Armand (Ben ik te min). Hun
liederen gaan over politiek en over misstanden in de maatschappij. Ramses
Shaffy zette met zijn teksten mensen aan het denken over hoe ze in het leven
staan (Mens, durf te leven), en vertelt in zijn teksten net als de dichters
tijdens de Middeleeuwen verhalen op muziek.
Jaren '80
Maatschappelijke misstanden zijn ook twintig jaar later nog een belangrijke
inspiratiebron voor popmuzikanten als Frank Boeijen (onder andere in het nummer
Zwart Wit) en het Klein Orkest (Over de muur, Koos werkeloos)Met de
keuzes van hun onderwerpen nemen de Nederlandse popartiesten een bijzondere
plaats in ten opzichte van Amerikaanse en Engelse popteksten, die veel vaker
sex, drugs en Rock & Roll als thema hebben.
Poetry slam
Dichters blijven hun werk wel voordragen, maar dit gebeurt op dichtavonden die
niet door een groot publiek bezocht worden. Vanuit Amerika komt het fenomeen
poetry slam overwaaien. Een poetry slam, ontstaan in Chicago als reactie op het
teruglopende animo voor dichtavonden, is een dichtavond in wedstrijdvorm. Het
publiek bepaalt de winnaar. Onder invloed van de poetry slams ontstaat een
nieuw soort dichter: de podiumdichter. Voordracht wordt, net als in vroeger
tijden, weer een belangrijk aspect van poëzie. De scheidslijn tussen dichten en
zingen, die in de loop er eeuwen was ontstaan, wordt mede onder invloed van de
poetry slams in de loop van de twintigste eeuw weer deels opgeheven.
Grens dichten en zingen
Niet alleen vanuit de dichters wordt de grens tussen dichten en zingen
opgerekt. Veel Nederlandse popgroepen kennen hun teksten zon belangrijke rol
toe dat zij er toe overgaan deze uit te brengen in boekvorm. Denk aan de boeken
van Doe Maar, Blof, De Dijk en The Lau van de Scène.
Er is een land
zo heel dichtbij
waar alles mag
en alles kan.
Een land voor haar,
een land voor hem,
een land voor jou en mij.
In dat land is niemand koning,
niemand speelt de baas
Liefde en vertrouwen;
begrip en medeleven,
zijn er de wet.
Waar is dat land te vinden?
Waar zou dat kunnen zijn?
Iedereen mag daar gaan wonen;
iedereen vindt daar een thuis.
Groot en klein;
blank en zwart
Dat mooie land is altijd heel dichtbij:
Het is te vinden
in je hart!
Dans
en sport liggen soms dicht bij elkaar. Bijvoorbeeld de vechtsport Capoeira
meestal in Brazilië te vinden. Door de sierlijke, vloeiende bewegingen ziet het
eruit als een dans. Breakdance zit dan ook vol bewegingen die uit de sport
afkomstig zijn. Bij Capoeira zijn de soepelheid en snelheid van de beweging
belangrijker dan pure kracht.
Capoeira
bestaat uit vechtdans, percussie en zang. De opzwepende muziek bepaalt het
ritme van de bewegingen. Het belangrijkste instrument is de berimbau, dat
bestaat uit een houten boog met een snaar en een kalebas die als klankast
dient. Verder wordt er gebruik gemaakt van een tamboerijn (pandeiro), een grote
trom, de attabaque, de djembé en 2 bellen die agogo worden genoemd. De
berimbauspeler bepaalt het ritme en leidt de zang. De rest vormt het koor.
Individuele expressie
Breakdance
is geen groepsdans. Het is een individuele expressie die je binnen een groep
beleeft en vormgeeft. Het doel is: proberen de ander te overtreffen. Als
groepen samen optreden is het wel belangrijk dat de dansers een eenheid vormen.
De groep staat in een cirkel en om de beurt vertonen de dansers hun kunsten:
een battle.
Waarom een dagelijkse knuffel je bij de dokter weghoudt
Waarom
een dagelijkse knuffel je bij de dokter weghoudt
Een
knuffel zou wel eens effectiever kunnen zijn dan een appel om de dokter weg te
houden. Regelmatige omhelzingen verminderen namelijk het risico op hartziektes,
pakken stress en vermoeidheid aan, geven een boost aan het immuunsysteem,
verlichten depressies en weren infecties af.
Dat
blijkt althans uit een nieuwe Britse studie, waarvoor zowel mannen als vrouwen
tussen 20 en 49 jaar onderzocht werden.
Reacties
Wetenschappers stelden daarbij vast dat tien seconden knuffelen je bloeddruk
doet verlagen en het gehalte van verschillende hormonen verandert. Zo daalt het
gehalte van de stresschemicaliën, waaronder ook cortisol. Tegelijkertijd stijgt
het gehalte van 'gelukshormonen' zoals oxytocine.
"De positieve emotionele ervaring van knuffelen roept biochemische en
fysiologische reacties op", legt onderzoeksleider dr. Jan Astrom uit.
Oxytocine
Vooral het vrijkomen van oxytocine heeft een grote invloed op je lichaam. Dat
hormoon wordt in de eerste plaats vrijgegeven bij een bevalling en bij het
geven van borstvoeding, waarbij het het vrijkomen van melk stimuleert. Tot voor
kort werd gedacht dat het effect van oxytocine hiertoe beperkt bleef.
Recent onderzoek toont echter aan dat het veel meer effecten heeft: van het
verbeteren van sociale vaardigheden, over het aanpakken van stress tot het
stimuleren van vertrouwen.
Knuffel
En het vrijkomen van dat hormoon kan dus uitgelokt worden door knuffels. De
huid bevat namelijk een netwerk van kleine, eivormige drukgebieden. Die voelen
de aanrakingen en staan in contact met het brein via de nervus vagus (of de
tiende hersenzenuw).
Die hersenzenuw kronkelt door het lichaam en is verbonden met een aantal
organen, inclusief het hart. Daarnaast is het ook verbonden met de
oxytocinereceptoren. De wetenschappers denken dan ook dat de stimulans van de
nervus vagus zorgt voor een stijging van de oxytocine, wat op zijn beurt een
waterval aan gezondheidsvoordelen in gang zet
Waarom man fout cadeau koopt: hij weet niks over zijn vrouw
Waarom
man fout cadeau koopt: hij weet niks over zijn vrouw
Voor
heel wat mannen wordt het zoals elk jaar een moeilijke zoektocht naar een
kerstcadeautje voor hun vrouw. Dat is echter niet verwonderlijk nu blijkt dat
ze bijna niks over haar weten: van kledingmaat over parfum tot favoriete
winkel.
Vrouwen
beschouwen dit als basisinformatie, maar in werkelijkheid hebben mannen niet
het flauwste idee. 39 procent kent bijvoorbeeld de behamaat van zijn vrouw niet,
terwijl 23 procent geen idee heeft over haar schoenmaat. Hetzelfde aantal kent
ook de gewone kledingmaat van zijn vrouw niet.
En zelfs als ze het wel weten, blijft het moeilijk om een ideaal cadeautje te
vinden, aangezien 24 procent de favoriete kledingwinkel van zijn vrouw niet
kent.
Data
Verder is ook een parfum als cadeautje voor veel mannen geen optie, omdat 34
procent niet weet wat haar favoriete geurtje is. Bovendien moet je als vrouw
nog geluk hebben dat hij je verjaardag niet vergeet, aangezien 12 procent zelfs
de geboortedatum van zijn vrouw niet kent.
Ook andere data leiden tot problemen, met één derde die zich niet meer
herinnert op welke dag hij zijn vrouw leerde kennen.
Ook
over andere eigenschappen van hun vrouw hebben heel wat mannen geen flauw idee.
Het gaat onder andere om haar echte haarkleur (11 procent), waar ze naar school
ging (28 procent) en wat ze precies doet als job (10 procent).
20 procent had dan weer geen idee hoe de beste vriendin van zijn vrouw heet,
terwijl hetzelfde aantal niet weet of ze aan allergieën lijdt. Ook op de vraag
wat haar favoriete liedje of film was, moesten vele mannen het antwoord
schuldig blijven.
Vreemde
Uiteraard leidt dat tot grote ergernis bij heel wat vrouwen. 40 procent bekende
al eens ruzie te maken omdat de man dingen vergat die hij wel zou moeten weten.
12 procent van de vrouwen bracht ook al eens een cadeautje terug naar de
winkel, omdat hun man de verkeerde keuze maakte.
"Er zijn toch een aantal dingen die mannen zouden moeten weten over hun
partner, zoals de kleur van hun ogen en haar", vindt Gemma Mason van
Superdrug, die het onderzoek uitvoerde We zullen mannen snel vergeven als ze
ons telefoonnummer niet kennen (54 procent), maar het is niet moeilijk om te
zien welk parfum we gebruiken. Een verkeerd cadeautje kan ervoor zorgen dat een
vrouw zich als een vreemde voelt voor haar eigen man."
Mannen kunnen dus nog iets leren van hun vrouw, want zij weten wél alles over
hun partner en kunnen zo meestal het perfecte cadeautje uitkiezen.
Krumping
is de nieuwe trend op dansgebied. De dansstijl is te zien in verschillende
videoclips en in de film Rize. Krumping is heftig, lenig en agressief. Een
uitlaatklep voor frustraties, niet een dans om voorzichtig te zijn. Deze hiphop
dansstijl ontstond ongeveer 10 jaar geleden in de getto's van Los Angeles.
Krumping
wordt gedanst op hiphopmuziek en is heel snel. Krumping is, net als
breakdancen, een battle-dance. Net als breakdancen is krumping ontstaan in het
getto, niet in New York maar in Los Angeles. Maar de danstaal van krumpers
lijkt niet op die van breakdancers. Breakdancers showen hun hoogstandjes vooral
dicht bij de grond, met een headspin als hoogtepunt. Krumpen gebeurt op 1 of 2
voeten. Knieën gebogen, borstkas heen en weer en armen krachtig in de lucht. De
bewegingen zijn geïnspireerd op bewegingen uit Afrikaanse dansen.
Battle
Een
groep krumpers staat bij de battle in een cirkel om de actieve krumper heen en
de krumpers wisselen daarbij van plaats. Wie van de krumpers in de cirkel het
meeste applaus, gefluit en gejoel ontvangt, is de winnaar van de battle.
Snelheid, agressie, inventiviteit, kracht, lenigheid en acrobatiek, daar scoor
je punten mee. Vooral de snelheid binnen krumping is opvallend. Hoe sneller de
krumper de bewegingen achter elkaar kan doen, hoe beter hij de dans beheerst.
Dansen als alternatief
voor de ellende
Krumping
is ontstaan uit clowning. Clowning is een dansstijl die Thomas Johnson, een
inwoner van de achterbuurten van Los Angeles, ontwikkelde om kinderen in de
gettos weer te laten lachen. Johnson probeerde op kinderfeestjes de jeugd die
opgroeide te midden van drugsdealers en moord en doodslag een moment van
plezier te geven. Gekleed in een clownspak, zijn gezicht geschminkt en met een
grote afropruik in regenboogkleuren op, werd hij Tommy the Clown. Met
schokkerige, spastische bewegingen bracht hij de kinderen aan het lachen. De
kinderen vonden het prachtig. Al snel had Tommy de Clown een slinger van
kinderen achter zich aan die hem kopieerden. Clowning werd een hit in de buurt
en een uitlaatklep voor de jeugd. Er ontstonden tal van groepen die aan de
nieuwe dansstijl deden. Johnson nam een stel van hen op in zijn eigen groep en
trainde ze om op te treden. Ze noemden zich de Hiphop clowns.
Van clowning naar krumping
Johnson,
die ooit zelf drugsdealer was, zette battles tussen de verschillende groepen
op. De battles boden de kinderen de kans de massa te ontstijgen. Een kans om
succesvol te zijn en een alternatief voor de goot en geweld. Clowning
verplaatste zich van wedstrijden op straat naar grote stadions. Door de grote
wedstrijden werd de dans steeds feller, sneller en heftiger waardoor de
bewegingen van grappig naar imponerend en krachtig veranderden. Zo was krumping
geboren, de serieuze versie van clowning. De krumpingdansers zetten hun
volledige lichaam in. Met een sterke adrenalinestoot dansen ze snel, agressief
en zeer expressief. Gezichtsschilderingen zijn kenmerkend aan de dans. De
culturele betekenis gaat verder dan die van het clownbeeld. Het symboliseert de
heilige Afrikaanse oorlog, waar mensen zich ook beschilderden met verf.
Inmiddels is krumping als dansstijl overgewaaid van LA South Central naar de
rest van de wereld.
Actueel
Krumping
is snel verspreid. De dansstijl bereikte binnen kort tijd onder andere Japan,
Schotland en ook Nederland. De film Rize van David LaChapelle heeft hier een
belangrijke bijdrage aan geleverd. In deze film wordt getoond hoe de dansstijl
is ontstaan en vooral ook welke emoties ten grondslag liggen aan de felle
bewegingen. Omdat de dans, zeker door ervaren krumpers, zo snel wordt
uitgevoerd, wordt aan het begin van de film verzekerd dat er geen enkel deel
van de film versneld is opgenomen. De dansstijl is ook te zien in videoclips
van Missy Elliott (Im really hot), Black Eyed Peas (Hey mama) en Chemical
Brothers (Galvanize). Te zien op You Tube.
Schilders proberen zo
dicht mogelijk bij de waarheid te blijven
Een
kunstenaar kan de werkelijkheid op verschillende manieren weergeven. Een
schilder kan bijvoorbeeld kiezen voor een realistische of onrealistische stijl.
Als de kunstenaar kiest voor het realisme dan zal hij wat hij
ziet ook zo weergeven . Hij probeert de waarneembare werkelijkheid zo dicht
mogelijk te benaderen. De kunstenaar geeft weer wat hij letterlijk ziet, maar
bepaalt wel onderwerp en compositie. Een voorbeeld hiervan is een stilleven.
Naturalisme
Een andere mogelijkheid is het naturalisme: Het zo natuurlijk mogelijk
afbeelden van een onderwerp. Dit onderwerp kan echter door de kunstenaar worden
bedacht. Hij hoeft het niet per sé letterlijk te zien. Hij gaat er wel van uit
het onderwerp weer te geven zoals het er in de werkelijkheid uit zou zien. Een
schilderij of tekening die de werkelijkheid vereenvoudigd weergeeft is
gestileerd. De afbeelding is nog steeds herkenbaar, maar ontdaan van
detaillering. Een voorbeeld hiervan is de tekenstijl van de Mangastrip, of de
Jugendstil affiches van Mucha.
Associatie
Een nog verdere ontleding van de werkelijkheid leidt tot een geabstraheerd
kunstwerk: de herkenbare vormen zijn zodanig vervreemd of vervormd dat je
alleen door associatie of herleiden van de vorm kunt herkennen wat er te zien
is.
Interpretatie
Een kunstenaar maakt altijd een keuze in wat hij afbeeldt. Ook een kunstenaar
die realistisch werkt geeft zijn interpretatie van de werkelijkheid. Toch is er
een verschil. Hij doet dat door onderwerp, compositie en materiaalgebruik te
bepalen. Nadat die keuze is gemaakt, probeert hij de waarneembare werkelijkheid
te benaderen.
Niet-realistisch
Daarnaast is er de kunstenaar die de waarneembare werkelijkheid als
uitgangspunt neemt en vervolgens een persoonlijke interpretatie geeft van die
werkelijkheid. Hij verbeeldt wat hij ziet, maar probeert niet de werkelijkheid
te benaderen. Impressionisten schilderen bijvoorbeeld het moment en
expressionisten geven eerder de emotie weer.
Ontwikkeling
In de beeldende kunst is er in de loop van de 19e en 20e eeuw een grote
verschuiving geweest van realisme naar abstractie. Halverwege de 20e eeuw
kwamen er steeds meer musea voor moderne kunst en het belang van die musea werd
in de loop van de jaren steeds groter. Er zijn nu musea voor oude kunst zoals
het Rijksmuseum in Amsterdam waar realistische en naturalistische kunst uit
bijvoorbeeld de 17e eeuw te zien is. Musea als het Stedelijk Museum in
Amsterdam en het Haags Gemeentemuseum hebben veel kunst van 20e eeuwse
kunstenaars. In hun collecties zitten allerlei soorten kunst. Van figuratieve
kunst tot abstract.
Realisme in hedendaagse kunst
Toch zijn er nog steeds kunstenaars die werken in de traditie van de grote
meesters van de 17e eeuw. Er zijn ook kunstenaars die de techniek van het realistisch
en naturalistisch schilderen gebruiken voor hedendaagse themas. Deze
kunstenaars zie je niet zo vaak in de musea voor hedendaagse kunst terug. Ze
stellen hun werk voornamelijk ten toon in galeries.
Techniek
Bij het realistisch en naturalistisch schilderen is de schildertechniek van
groot belang. Dit kost veel tijd, omdat je erg precies moet zijn. De schilder
moet de kleuren bijvoorbeeld goed mengen en in lagen op het doek aanbrengen.
Dit vereist een opperste concentratie en veel geduld.
Zijn drie trouwe honden hielden vermiste kleuter Riley warm in ijskoude nacht
Zijn
drie trouwe honden hielden vermiste kleuter Riley warm in ijskoude nacht
In
Nambucca Heads (halfweg tussen Sydney en Brisbane) is de angstwekkende
verdwijningszaak van kleuter Riley Martin (4) gelukkig goed afgelopen, dankzij
zijn drie trouwe honden én enkele vrijwilligers die mee kwamen zoeken na een
hartverscheurende oproep via Facebook. Missy, Nitro en Bruno hielden het
jongetje met het Syndroom van Down warm in de ijskoude nacht. Het waren Leif
O'Brien en Sally Pratley (die vanuit Kempsey zo'n 100 km verderop mee waren
komen zoeken in het holst van de nacht) die een hond hoorden blaffen en zo de
vermiste jongen aantroffen in een bos. "Waar zat je toch, mijn
schatje?", snikte zijn moeder in tranen van geluk toen ze herenigd werd
met haar zoontje .
We hebben zelf acht kinderen en daarom kwamen we helpen zoeken.
Toen we Riley vonden, waren we bang dat hij dood was en waren dan heel
opgelucht dat hij even later zijn hoofdje draaide.
Sally
PratleyRiley Martin is gelukkig weer terecht.
Hartelijk bedankt, jullie hebben niet alleen zijn leven gered,
maar ook dat van mij. Jullie zijn zo'n goede mensen.
Moeder
tot vinders
Het
begon als een nachtmerrie, maar de afloop heeft alles van een sprookje.
Gisteren rond de middag verdween de vierjarige Riley aan zijn ouderlijke huis.
Hij was laatst gezien met zijn drie honden: Missy, een tien maanden oude kelpie
(herdershond), en zijn twee foxterriërs Nitro (3) en Bruno (2). Het jongetje,
dat aan het Syndroom van Down lijdt, werd meteen als vermist opgegeven en een
grootse zoektocht werd op het getouw gezet. De politie kamde samen met een
groep vrijwilligers de streek uit, maar vond de kleuter helaas niet. Dat maakte
de ouders pas heel ongerust en ze lanceerden via Facebook een opsporingsbericht
en een nieuwe oproep om mee te komen zoeken.
Zelf 8 acht kinderen
Leif O'Brien en Sally Pratley uit Kempsey lazen de oproep, stapten meteen in
hun auto en reden 100 km verderop naar Nambucca Heads. "We hebben zelf
kinderen, acht stuks tussen 8 en 20 jaar en daarom kwamen we helpen
zoeken", zegt Sally Pratley. "We belden meteen naar de politie en tot
1 uur 's morgens zochten we tevergeefs. Vervolgens sliepen we paar uurtjes in
de auto en rond 5 uur bij het krieken van de dag begonnen we opnieuw te
zoeken."
"Bang dat hij dood was"
"Toen hoorden we een hond blaffen en renden er meteen naar toe. Daar zagen
we de vermiste Riley liggen met zijn hoofdje naar de grond gericht in een
bosje. We waren bang dat het arme jongetje dood was en waren heel blij en
opgelucht dat hij even later zijn hoofdje draaide. Hij lag te slapen met zijn
drie honden. Die hielden hem warm, maar toch was hij helemaal onderkoeld. We
stelden hem gerust en bleven herhalen dat we hem naar zijn mama zouden
brengen."
Ontroerende hereniging
Bianca Graham, de moeder van Riley, was zielsgelukkig toen ze haar zoontje
eindelijk weer in haar armen kon knuffelen en bedankte het helpende koppel
uitgebreid. "Waar heb je toch gezeten, mijn baby, mijn baby, ...?",
bleef ze maar herhalen bij de ontroerende hereniging . En tot de vinders:
"Hartelijk bedankt, jullie hebben niet alleen zijn leven gered, maar ook
dat van mij. Jullie zijn zo'n goede mensen. Ik ben nog nooit zo gelukkig
geweest. Dit voelt beter dan wat dan ook."
Honden veilig thuis
En de honden? Die kwamen ook veilig terug thuis. Ze hadden veel dorst en zaten
onder de teken. Zoals het trouwe honden betaamt, waren ze trouw bij hun
'baasje' in problemen gebleven, maar ze waren niet de enige helden in dit
sprookjesachtige verhaal. Niet alleen dat cliché werd in deze verdwijningszaak
gelukkig bevestigd, ook het cliché dat zegt dat Australiërs altijd klaar staan
om elkaar te helpen, bleef overeind. Een koppel dat 100 km rijdt, uren helpt
zoeken, een paar uur slaapt in de auto en 's morgens verder zoekt: kan tellen
als hartverwarmende menselijkheid en onbaatzuchtige hulpvaardigheid!
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
