Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben henri, en gebruik soms ook wel de schuilnaam henri1955.
Ik ben een man en woon in limburg (belgie) en mijn beroep is invalide.
Ik ben geboren op 26/01/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: van alles.
Zat te dromen en er schoten me verschillende dingen door mijn hoofd één van de beelden die voorbij kwam was, stel nu wanneer een gedachte zou neerdalen en me de mogelijkheid zou geven alles anders te doen. Om opnieuw te beginnen, alles wat mis ging horen dan bij het verleden. Sterker nog ik hoef dit leven niet te leven. Wat zou ik doen? Een aanlokkend voorstel, of niet? Ik liet mijn leven in stilte de revue passeren, mooie momenten, mindere mooie momenten. Was het, het allemaal waard? In mijn ogen blinken tranen, sommige gebeurtenissen raakte me diep. Toch kwam ook het besef, hoe veel ik al wel niet bereikt heb. En hoe dit leven me gevormd heeft, sterke gemaakt. Zou ik dat allemaal op willen geven? Voor een nieuw leven? Een ander leven? Ik dacht aan de mensen die me gevormd hadden op mijn weg. Mensen die belangrijk voor me waren of zijn. Mijn kinderen, ouders, grootouders, familie, vrienden of kennissen. Ieder persoon die ik ooit ontmoet heb, hebben min of meer een stempel bij me achter gelaten. Sommige mooie ander minder mooi. Afscheid moeten nemen en opnieuw contacten gelegd. Maar toch hebben ze allemaal een bijdragen gehad in mijn leven. Net zoals als men nuchterheid. Dit heeft mijn leven zoveel mooier gemaakt hebben.. Ze luisterde naar me, kon weer praten en keken me belangstellend aan. En dan nu ik hier zit te schrijven en men gedachte naar buiten kijken , natuurlijk nog de natuur die me regelmatig met al haar schoonheid en pracht me in verwonderring wist te brengen. Een mooie boom zonder bladeren een krokusbloem ,het wit van de vrieskou. Herinneringen hoe ik als kind samen met mijn vrienden de wijde wereld in trok. Samen met hem vliegeren en het verdriet wanneer de vlieger in een boom bleef hangen. De fietstochten die ik samen met mijn moeder ondernam. Dit leven hoe zwaar en moeilijk soms ook, het is mijn leven! En ik zou het voor niets willen ruilen. Het pad wat ik nu volg zal vermoedelijk ook met vallen en opstaan gaan. Toch denk ik, dat ik iets kan betekenen voor mensen, en dat mijn leven niet voor niets is geweest.
