LOSLATEN…

Ik ga er mee stoppen… loslaten betekent iedere keer weer jezelf confronteren met het verleden…iedere keer het verwerken…. iedere keer weer de pijn…. en iedere keer weer blijven werken om het een plek te geven….Als hoog gevoelig  persoon is loslaten wellicht nog lastiger. We zitten vaak meer in ons hoofd dan in ons hart dus blijf je maar malen….

Loslaten is onderhand een soort modewoord geworden waarin we allemaal mee “moeten” doen om het geluk te vinden in het hier en nu en voor de toekomst. Loslaten kom je overal tegen. In artikelen over verwerken van pijn, in quotes op internet en iedereen heeft het er over.

Loslaten is HOT…

Ik ga het nu anders doen en dat deed ik eigenlijk al een tijdje…. het heeft mij namelijk gebracht waar ik nu ben en dat heeft me veel gegeven….Ongemerkt ben ik steeds vaker uit mijn comfortzone gestapt waardoor ik nieuwe dingen ontdekte en in nieuwe situaties kwam. Ik leerde nieuwe mensen kennen, liet deze mensen in mijn leven en deze mensen accepteerde mij om wie ik ben. Ik kwam op nieuwe plekken die mij anders tegen dingen lieten aankijken. Oud aangeleerde patronen werden nieuwe patronen en ik kwam er langzaam achter dat dit mij als persoon veel gaf….

Ik ging mij steeds rijker voelen….Hoe dit kwam? Ik was niet bang om fouten te maken… en ook realiseerde ik mij dat ik steeds meer pijn ging verwerken…Of anders gezegd…”het mocht er zijn”…..Dit alles kwam omdat ik open stond voor iets nieuws…Ik was aan het toelaten….Toen ik mij dit ging realiseren ging bij mij het lampje branden….Ik ga niet meer loslaten…

IK GA MEER TOELATEN…..

ik ga meer mijn angsten toelaten, ik ga meer toelaten dat ik niet alles weet en/of begrijp, ik ga meer het vertrouwen in mezelf toelaten, ik ga meer het leven toelaten, Ik ga meer toelaten dat het er allemaal mag zijn….. Ik zal er nog wel een paar vergeten….maar wellicht komen die inzichten later nog wel….

Zo heb ik toegelaten dat ik nog heel veel van iemand houd…. Iemand die mij nog heel dierbaar is en waar ik een hele mooie tijd mee heb mogen beleven in mijn leven…. Een gevoel voor haar die nog diep in mij zit maar weten dat het niet meer zal werken samen…. Dat gevoel van binnen kan ik proberen los te laten, er tegen vechten, het mag er niet zijn, ik moet daar vanaf, ik moet het vergeten…. Ik kan ook toelaten dat dit alles er mag zijn… Ja, zij is belangrijk voor mij geweest. Ja, Ik voel nog diepe liefde voor haar….Ja, ze is mijn tweelingziel. Nee, het werkt niet in het aardse tussen ons….maar wat er is, dat is mooi en dat wil ik een mooi plekje geven in mijn hart….

Daar is een mooi plekje wat warm is en veilig en dat plekje is voor haar…. Ja, het is fijn zo nu en dan even met mijn gevoel naar dat plekje te gaan en dan weten…..” ze is er nog “…. wat was het een fijne tijd en wat zijn we belangrijk voor elkaar geweest…..

Ook toelaten dat de tijd met mijn vrouw kinderen in er mag zijn… Ja, ik heb veel pijn gehad…Ja, ik heb nog pijn…en ja, die pijn mag er zijn….Het geeft mij het besef dat ik leef…dat ik een mens ben met gevoel en dat ik geluk mag ervaren en pijn….

Die pijn is een litteken, een litteken wat broos is….Als ik dit wil vergeten (loslaten) en er gebeurt wat in mijn leven wat mij confronteert met die “oude” pijn dan kan het zomaar zijn dat dit litteken weer een open wond wordt terwijl als ik die pijn heb toegelaten en heb omarmt, je weet dat het goed is en dat het mij ook veel heeft geleerd. Dat litteken wordt dan door het toelaten geen open wond meer maar het blijft een litteken ( hooguit licht beschadigd )

Toelaten heeft mij veel gebracht en ik denk dat ik daar maar eens veel bewuster mee aan de aan de slag ga….. het heeft mij namelijk heel veel moois gegeven…. en dat heb ik zelf toegelaten….

04-02-2020 om 09:27 geschreven door henri