deze tekst licht me ergens aan men hart en is me toegestuurd en zet hen hier in bewaring men dank aan de schrijver
Ik draag een koffer met me mee, het gewicht begint zwaar te tillen Het verleden zit ingepakt, klaar om er uit te willen Ik zeul de koffer van mijn leven, als een last uit het verleden Vol met dromen die ik had, en al het leed dat is geleden Ik til me een breuk aan de ballast, zoute tranen wegen nu door Alsof het antwoord geven kan, op de vraag: waar leef ik voor Ik bezwijk bijna onder het gewicht, gebukt hierdoor ga ik door straten En toch ook met luchtigheid van geluk, in de koffer die ik niet kan achterlaten
|