Een verhalenblog voor mensen die willen lachen, glimlachen en relativeren...
omdat het moeilijk is om te publiceren en ik ook niet de juiste mensen ken en misschien ook niet goed genoeg ben doe ik het op deze blog ! schrijven uiteraard !
Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
07-01-2013
Ik drink te veel
Je drinkt teveel!zei mijn oom tegen me op de jaarlijkse familiebarbeque, toen ik mijn zevenendertigste biertje in één teug in mijn immer droog keelgat liet verdwijnen.
...en te snel!zei mijn vrouw er met kwade blik achter.
Ik trok mijn wenkbrauwen op, de dokter had wel gezegd dat ik meer moest drinken hee!
Ja, ja, maar geen alcohol hee, hij bedoelde water of thee of melk of zo! zei mijn oom terwijl hij zijn zesde hamburger naar binnen speelde en het vet op zijn wit hemd drupte.
'Misschien hebben ze wel gelijk? dacht ik, terwijl ik gezwind zwalpend naar de ijskast trok op zoek naar mijn zoveelste biertje. Op mijn tocht er heen duwde ik bijna nichtje Elsie van 8 in het zwembad en gaf ik oom Adelbert ongewild een por in de ribben.
Helaba, gaat het niet jongen? zei hij koeltjes terwijl zijn vrouw tante Irma een afkeurend gezicht trok. Ik beende zwalpend voort alsof ik op een schip zat dat middenin een storm vertoefde. Gelukkig bereikte ik de ijskast net op tijd om niet om te vallen, ik opende de deur en graaide een biertje er uit. Dan spoedde ik me terug naar mijn plekje, ondertussen al effe nippend van het koele gerstenat.
Weeral een pintje? zei mijn bemoeizieke oom terwijl hij aan het vechten was met zijn zoveelste hamburger.
...en zo snel achter elkaar schat, drink toch wat trager! zei vrouwlief.
Ik zei niks en dronk het flesje al gauw leeg opdat ze het niet van me zouden kunnen afpakken. Ik zette het lege flesje op het bijzettafeltje en keek rond.
Nonkel Albert en tante Sarah stonden tegen de huisgevel geleund met een glas wijn in de hand, neef Joris en nicht Anabel zaten in de schaduw van de eik en dronken bier.
'Iedereen zit hier verdorie te zuipen!' dacht ik bij mezelf.
Maar effectief, ik dronk inderdaad te veel. Het begon al meestal 's morgens met zo'n vier tot vijf koffietjes, dan omstreeks tien uur een halve liter cola, bij mijn boterhammetjes een litertje koffie, bij het avondeten nog enkele glazen cola en dan 's avonds, als ik de dag erna niet moet werken, enkele glazen bier of wijn.
Tot ik dan steendoodmoe in bed kroop en begon te snurken als een klaarkomend speenvarken.
De vrouw vond dit natuurlijk niet leuk en vaak moest ik opstaan om urine te lozen. Soms zelfs verbande mijn vrouw me naar de logeerkamer omdat ik weer zo hard snurkte. Ik hoorde niks!
Plots werd ik uit mijn denkwereld gehaald door mijn oom.
Nog iets drinken? vroeg hij, terwijl hij rechtstond en zijn dikke bierbuik richting ijskast wees.
Een wijntje! zei mijn vrouw.
Ach, breng me nog een biertje, om het af te leren!zei ik.
Oompje moeial trok een gezicht en ging met tegenzin de drankjes halen. Ik vond dat hij nogal lang wegbleef en viel bijna in slaap, waarschijnlijk door de warme zon die op mijn gelaat scheen, of door het vele bier, dat zou ook kunnen of course.
Een kwartier later kwam oompje moei al terug, met de drankjes.
Hij gaf me het biertje.
Kalm aan nu hee schat, we hebben nog heel de avond! zei mijn teergeliefde, terwijl ze zelf het glas wijn bijna in één teug ledigde.
Ik zette het bier aan de mond en dronk als nooit tevoren!, het flesje was snel leeg.
'Dit smaakt naar nog!' dacht ik maar ik was ervan overtuigd dat ik de tocht naar de ijskast niet meer zou halen, dus verzon ik een list. Ik riep kleine Elise.
Hey dag Elise, hoe gaat het?
Oh, goed nonkel, goed! zei ze, de dreumes.
En heb je geen dorst van al dat spelen?
Neen, ik heb al gedronken en mama heeft gezegd dat ik nooit zoveel moet drinken als jij!
Ik werd een beetje vuurrood.
Wat heeft mama dat gezegd?!' vroeg ik de kleine.
Ja en ze zei ook dat jij een dronkaard bent!
Getverdekke, wat een trut! riep ik halfluid. Oom moeial schudde zijn hoofd en mijn vrouw deed mee. Ik stond recht en even draaide alles rond me.
'Komt door de zon!' zei ik nog, dan beende ik recht op tante Daisy, de moeder van Elise af. Ze stond te keuvelen met enkele vriendinnen, net naast het zwembad.
Awel, wat heb jij over mij te zeggen?
Euh...hoe bedoel je? zei ze, terwijl haar met make-up belegen gezicht nauwelijks verroerde. Haar man stond naast haar.
Heb je weer genoeg gezopen vandaag? zei de lul en hij gaf me een duw. Ik strompelde achteruit pardoes het zwembad in.
Sjonge, wat was dat koud om niet te zeggen ijskoud. Ik ging kopje onder en kreeg twee borrels water binnen. Iedereen stond te lachen en te wijzen naar me, al de gasten lachten me gewoon uit.
Nu was ik pas echt razend. Ik probeerde uit het zwembad te klauteren maar door mijn natte kledij lukte dit niet en een laddertje was er niet.
Ik werd nog razender en nog alerter, de drank was uitgewerkt en ik was klaar om de pa van Elise effe een lesje te leren, als ik maar eens uit dat verdomde zwembad zou geraken. Drie uur zat ik er in, totaal onderkoeld werd ik er dan uitgehaald, totaal oververmoeid en uitgeput, liet ik me zakken op een stoel. De menigte lachte nog harder en sommigen hadden zelfs het lef om een foto van me te nemen.
Dronkaard, dronkaard, dronkaard! begonnen ze allemaal te roepen.
Oom moeial nog het hardst en mijn vrouw deed lekker mee. Ik werd nog razender. Zelfs de kleine Elise lachte me uit. Ik kwam in extase van razernij. Ik stond recht en stapte resoluut naar het gereedschap van de gastheer dat in een hokje achteraan de tuin hing, ik nam een bijl en ging terug naar de menigte. Ze bleven maar lachen. Ik haalde uit en trof nonkel Jan recht in zijn nek, een gapende vleeswonde verscheen en het bloed spatte
uit zijn lijf. 'Ziezo, die zal niet meer lachen!', de menigte stoof uit elkaar en iedereen die te dichtbij kwam kreeg een lel met de bijl.
Na een uur lag de tuin vol met gewonden en doden. Niemand lachte nog nu dus ik raakte ietwat gekalmeerd, dan ging ik naar de ijskast en nam gelijk twee biertjes die ik ledigde in twee teugen.
Mijn vrouw zat achter de eik, samen met oom moeial te bibberen van schrik.
Ik ging naar hen toe en maaide met één klap het hoofd van oom moeial van zijn romp.
Mijn vrouw verstijfde van schrik. Ze beefde.
Schat, schatteke????!!
Ik voelde iemand aan mijn arm trekken.
Schat, schat?!
Ik opende mijn ogen en werd wakker. Mijn vrouw stond naast me. Ik zat in mijn tuin en lag languit op de tuinstoel.
Je hebt een kwade droom gehad denk ik! zei ze.
Ik keek rond, geen gewonden of doden. Ik keek naast me naar het tafeltje en zag dat er nog wat bier in mijn flesje zat. Dat leegde ik dan maar.
Even later liep ik in het huis om er nog enkele te halen...
Alle volwassenen zijn leugenaars
Het is eigenlijk ongelooflijk wat wij, de volwassenen, de ouders, de zogezegd slimme mensen, onze kinderen allemaal wijsmaken, dat grenst bijna aan het zoals reeds gezegd ongelooflijke.
Dat gelieg begint al wanneer een kind een jaar of vier is en vraagt aan papa waar zij of hij vandaan komt.
En wat zegt dan zo'n intelligente vader : jij komt van de ooievaar. Van de ooievaar, hoe verzin je het als vader ! Is het dan niet vreemd als dat kind begint te klagen over het feit dat het geen eieren kan leggen en dat het niet kan vliegen. Zich begint af te vragen indien het van de ooievaar komt waarom het dan geen vleugels heeft en lange slanke poten en waarom het dan helemaal geen kikkers lust !
En als ze dan later groot zijn en ze vertellen vrienden enzo dat ze van de ooievaar komen worden ze vierkant en ook waarschijnlijk rond uitgelachen en dan krijgen ze complexen en plegen ze misschien zelfmoord of raken aan de drank en de drugs en misschien ook (wat op zich nog erger is) aan de vrouwen of de mannen.
Wat sommige ouders ook vaak zeggen is dat hun spruit(!) uit een bloemkool komt. Waarmee zadel je als ouder je kind verdomme op dan, elk rechtgeaard en ietwat herseninhoud hebbend kind zal zich onmiddellijk beginnen afvragen hoe dat kan, hoe het komt dat hij of zij nog nooit ofte jamais een kind uit een bloemkool heeft zien komen en waarom hij of zij dan als enige op de wereld uit een bloemkool zou komen, of van de ooievaar, het doet er niet toe.
Je zou voor minder een koord pakken en er een eind aan maken, die smeerlappen van ouders toch !
En opgepast, hier houdt het nog niet op hee, dit is slechts het begin van een heel leven vol leugens.
Neem nu de Kerstman, volgens de ouders zou die uit het hoge Noorden komen om kadokes bij de kinderen te brengen. Hij zou met een rendier komen met een rode neus genaamd Rudolf. Kan het nog idioter.
Elk kind moet zich toch beginnen afvragen of dit wel kan hee, waarom zou een ouwe rukker met een grijze baard en een dikke bierbuik helemaal vanuit het Noorden komen naar onze streken om hier de kinderen kadokes te komen geven, wie betaalt al die kadokes, waarom blijft die gewoon niet voor zijn stoofke zitten met een gazet en een jeneverke en een goei sigaar in plaats van naar onze contreien te komen en hier constant ' ho' 'ho' 'ho' 'how' te komen roepen, wat nut heeft dat.
Trouwens elk kind moet toch beseffen dat zo'n tocht duizenden kilometers lang is en vol gevaren en dat de Kerstman niet meer van de jongste is dus...
En zijn kozijn ofte neef dan, die pipo uit Spanje, ons allerbekende Sinterklaas. Zou zo'n kind daar nu echt in geloven, zou zo'n kind het echt geloven dat zo'n heilige man helemaal uit Spanje komt om hier kwistig met kadokes te strooien terwijl er overal op de wereld zoveel sukkelaarkes zijn.
Zou dat kind ook geloven dat die met een paard op het dak loopt, elk normaal kind moet zich toch realiseren dat dit onmogelijk is hee of het moest een laag plat dak zijn, een heel laag dan.
En dan zetten zo'n kindjes hun schoen met een klontje en een peeke ofte wortel voor het paard en voor Zwarte Piet of de Sint zelf een pintje of een borreltje. En de dag daarna is alles weg en soms heeft de Sint of Zwarte Piet nog een extra borrel of pint genomen en de fles vergeten terug te zetten.
Vaak valt het kinderen op dat papa de morgen van Sinterklaas altijd last van hoofdpijn heeft.
En dan moeten ze nog zo'n stomme liedjes zingen zoals 'zie ginds komt de stoomboot' of 'hoor wie klopt daar kinderen ?' .Wat kan het een kind schelen of die Sinterklaas nu een motorboot of een sloep of een tanker heeft, dat interesseert hen geen reet en als er geklopt wordt zal waarschijnlijk de bel kapot zijn dus als je de deur opent zie je direct wie er klopt.
Wat een liegerij serveren wij onze kinderen toch en als ze later teveel fantasie hebben worden ze gestraft verdomme...
Ook met de Kerst moeten er zonodig liedjes gezongen worden 'stille nacht','white christmas','oh denneboom' zijn hiervan enkele prachtige voorbeelden die waarschijnlijk de strot uitkomen van alle kinderen ter wereld.
En die Sinterklaas komt zogezegd door de schouw. De schouw notabene, waarom kan die niet zoals elke normale mens gewoon door de deur komen ?
Door de schouw ? Hoe komt het dan dat die zijn kleed altijd zo proper is ?
Wat ik me ook vaak afvraag is het feit dat je zowel rond Kerst als rond Sinterklaas op TV soms op verschillende zenders tegelijkertijd meermaals Sinten of Kerstmannen kan zien, normale kinderen hun euro moet dan toch wel vallen dat er iets niet klopt hee !
Natuurlijk is dat allemaal zodanig een commercie geworden dat de oorspronkelijke bedoeling van Kerst en Sinterklaas allang geschiedenis is. Kinderen willen zo graag kadokes dat ze o zo graag al die leugens geloven die papa of mama hen vertellen !
En pas op en opgepast, hier houdt het nog niet op hee.
Als een kind een tandje verliest van zijn melkgebit wordt dit in een envelopke gestoken voor 'de tandenfee'. God en Joost mag weten wie dat in godsnaam is maar ik had er nog nooit van gehoord tot mijn vrouw dit vertelde. Dus mijn zoontjes elke keer dat ze een melktandje verloren dat ding in een envelopke gestopt en als ze gingen slapen zetten ze dat envelopke voor hun slaapkamerdeur zodat de 'tandenfee' dat zou kunnen komen halen en in ruil daarvoor kregen ze dan een centje van de 'tandenfee'. Niks tandenfee verdomme, mijn centen moest ik afgeven omdat mijn kinderen hun tandjes verloren verdomme.
Een kind kan toch naief zijn als je het mij vraagt. Al dat gelieg van die smeerlappen van ouders. Is het dan echt zo moeilijk om tegen een kind gewoon de waarheid te zeggen. Als dit kind nu vraagt waar het vandaan komt kan je toch zeggen dat het is geboren uit de buik van mama, dat mama en papa serieus hebben gesekst en dat er een zaadje uit papa zijn penis tot in de baarmoeder van mama is geraakt en daar een eicel heeft bevrucht en vandaaruit is dat negen maanden gegroeid in mama's buik en dan ben jij geboren. Dat is toch niet moeilijk hee zo'n uitleg geven.
Of je zegt gewoon dat je kind uit de liefde tussen mama en papa is geboren, niks meer noch minder, en dan zal dat kind veel gelukkiger worden dan te zeggen dat het van één of andere vogel of groente afstamt.
En hoe vaak maakt een ouder een kind bang ? Heel vaak !
Pas op, als je scheel kijkt en de klok slaat blijven je ogen zo staan, of als je spiekt komt de boeman vannacht naar je kamer, of als je je broertje stampt zullen de kabouters je komen pesten, en meer van dat fraais.
Welke kabouters ? Ik heb persoonlijk nog nooit een kabouter gezien buiten die idiote mafkees van een Plop.
Maar verder, niks, nada, noppes, geen kabouter gezien ! De boeman ? Ook nooit gezien. Waarom vertellen wij ouders toch allemaal zulke onzin aan onze arme drommeltjes. Of al die flauwekul van feeën en heksen. Ik heb nog nooit in het echt een fee of een heks gezien. Alhoewel als je eens goed rondkijkt zou het toch wel kunnen dat heksen bestaan, ik heb er toch al enkele tegengekomen in mijn carjeire.
Of braaf slapen anders komen de spoken. Welke spoken ?
En dan wordt het Pasen en komen de klokken van Rome paaseieren droppen.
De klokken van Rome ? Klokken die eieren leggen. Hoe kan een kind dat nu geloven. Ik ben ervan overtuigd dat er op de wereld geen enkel kind is dat denkt dat klokken eieren leggen. En als ze die eieren moesten komen droppen dat zou toch serieus wat lawaai maken hee.
Dus eigenlijk onbegrijpelijk dat hedendaagse kinderen dit allemaal blijven slikken.
En dan worden die kinderen ouder en komen ze in de puberteit en komen ze er geleidelijk achter dat papa en mama serieuze liegebeesten zijn. Maar dan begint het hele zootje opnieuw. Pas op zeggen ze dan, niet masturberen want daar wordt je blind van of daar krijg je wratten van op je handen. Hupsakee, weeral een aantal complexen voor die kinderen. Of je moet beter studeren want anders moet je bij de vuilkar gaan werken, of ze zeggen tegen een meisje dat als ze een kikker kust deze in een prins zal veranderen, wat een schandalige praktijken zijn dat nu ! Het enige dat je kan krijgen als je een vettige kikker kust, zijn wratten op je lippen, klierkoorts, moeraskoorts, malaria,syfilis en wat gonorroe dus een prins zal je niet zien hoor, vergeet het maar.
Als ge braaf zijt misschien een choco prince ja !
En dan als al die jongvolwassenen groter worden en beginnen te werken begint het bij hen te dagen dat hun leven tot dan toe één grote leugen was en dan kopen die zelf kindjes en wat doen die dan ?
Juist, ze beginnen die arme dutskes nog meer wijs te maken dan hun ouders hun al wijsgemaakt hadden en dan begint het hele verhaal opnieuw. Zielig hee...Maar zolang we mensen zijn zullen we liegen, zolang er gelogen wordt zijn er mensen en zo zal het altijd blijven...
Ben gezwicht voor mijn ex-vriend. Ik had nog zo gezworen dat ik hem nooit meer in huis zou nemen maar toch is het gebeurd !
Hoe dan ?
Dom !
Wat veel zenuwen en stress en hop ik greep mijn vriend bij de keel.
Snel langs de winkel als een dief in de nacht,niemand mocht zien wat een slapjanus ik was.
Daar gelijk voldoende kopen om enkele dagen mee toe te komen en snel weer vertrekken hopend geen bekend persoon tegen te komen. Vertrek vol van berouw en schuld ! Ik reed tientallen kilometers in mijn nieuwe wagen, die mijn vrouw notabene voor ons had gekocht en half gefinancierd omdat ik gestopt was met roken !
Ondertussen mijn ex-vriend aangestoken en maar inhaleren.
En smaakte dat ?
Neen, helemaal niet, het deed zelfs pijn in mijn afgekickte rokerskeel maar toch volhardde ik in de boosheid. Gelukkig was ik de dag erna weer helemaal bij mijn zinnen (dacht ik !).
De overgebleven kankerstokjes in elkaar gefrommeld en in een vuilbakje gedropt.
s Avonds begon de ik wil je-no matter what drang weer op te komen. De volgende dag terug naar de winkel.
« Welke zijn de lichtste sigaartjes die U heeft vroeg ik aan de dame achter de toonbank ? »
« Deze meneer ! » zei ze en ze wees een mooi ogend sigarenpakje aan. Ik nam er twee om zeker te zijn.
Buiten gekomen direkt zon bruin geval in mijn muil gestoken en maar inhaleren.
Het smaakte niet naar meer maar ergens in mijn schamele en waarschijnlijk deels al verschrompelde hersens, moest ik al hersens hebben natuurlijk, ergens tussen de hypofyseklier en de voorste hersenkwab, werd één of andere chemische stof geproduceerd die ervoor zorgde dat ik weer konstant aan die ellendige sigaren dacht !
Gans die dag genoten van de sigaren. De overschot tijdens de rit naar huis uit de auto gekieperd om alzo een symbolische daad te stellen alsof ik er door die handeling voorgoed vanaf zou zijn, alsof ik de navel met mijn rookgedrag zou doorgeknipt hebben. Niks was alweer minder waar !
De klootzakken van de tabaklobby hadden me alweer in een versmachtende wurggreep.
Wat nu ?
Ik voelde me schuldig tegenover mijn vrouw en ook tegen de kinderen die met zijn drieen serieuze antirokers waren en ik kon ze geen ongelijk geven natuurlijk.
Ik was een zwakkeling wat ik altijd wel had gedacht van mezelf . En ook anderen wisten het.
« Rook je weer ? » vroegen ze me.
« Och t is maar voor even ! » of « af en toe ééntje » of « om het af te leren » waren mijn favoriete uitvluchten toen. Tsjonge wat vond ik mezelf een zeikerd, moest je niet vragen wat de anderen van me dachten...
Die avond kwam ik thuis en mijn vrouw was in alle verenigde staten. Ze zag rood van kwaadheid en zei :
« Awel, ik heb gehoord dat je terug rookt ? Klerelijer, sukkel, idiot (want ze is Engelse), sukkel, hoe kun je, how can you, net nu we een nieuwe auto hebben! »
Ik haat haar op zon momenten, echt , tegen haar Engelse furie kan niemand tegenop, laat staan een lapzwans als ik.
« Ja, maar ik stop wel weer ! » loog ik weinig overtuigd ondertussen mijn sloefen aantrekkend.
« Dat zal wel, you fucking idiot, die je bent, scum, bastard, loser, you dont have the balls to stop ! » tierde ze, de buren konden waarschijnlijk meeluisteren.
Enfin, ze was weer goed op dreef dus ik zweeg in verschillende talen en trok een schaapachtig gezicht. Daar was ik wel goed in, vond ik !
« En trek zo geen bakkes ! » schreeuwde ze nog.
« Ill take away your car ! » riep ze.
Doe maar dacht ik, want ik was ondertussen ook behoorlijk pissig geworden.
En zo ging het elke dag en besloot ik dat ik toch maar moest proberen om definitief van die vetzakkerij af te blijven. Ik naar de dokter om champix te gaan halen wat me de vorige keer toen ik stopte ook geholpen had.
En nu vandaag, is het mijn officiele stopdag.
Eigenlijk zou ik liever willen blijven roken maar ik ben het beu om als een paria, een outlaw behandeld te worden ook al smaakt het en geniet ik er van. Per slot van rekening is het erg duur en vooral zeer ongezond dus....
Mijn vrouw en de kinderen zullen blij zijn en ikzelf misschien ook na enkele maanden...we zien wel !!!
Je vrouw is in verwachting en je bent in de achtendertigste hemel van geluk, de
bevalling is nabij.
Op zekere dag 'breekt haar water' en scheer je als een gek door het verkeer om op tijd
in het ziekenhuis te zijn. De gyneacoloog staat al klaar met zijn botten en een
plastieken jas aan. Je denkt bij jezelf 'gaat die vissen of wa?'
Enfin, na hevig gekreun en gehijg en een bloederige bevalling- niet zoals je regelmatig
zag op tv waarin de vrouwen onheilspellend liggen te krijsen en te huilen alsof ze
gemarteld worden- bevalt je vrouwtje van een zoon.
De gynaecoloog vraagt of je de navelstreng wil doorknippen.
Je aarzelt, 'wat als ik er naast knip' of ' wat als ik flauwval', doch de dokter houdt niet
op met zijn gezeur en met bibberende handen knip je de navelstreng door.
Je zoontje begint alras te bleiten als een gekeeld speenvarken. Het geluid gaat door
merg en been. De dokter legt de baby vlak naast je vrouw's gezicht waardoor ze
besmeurd wordt door bloed en stukjes moederkoek en meer van dat lekkers...
Wat een schoon kinneke! zegt ze , terwijl de tranen over haar wangen druipen.
Je moet bijna kotsen, het bloed, de moederkoek, de baby die vol hangt met wit spul
waarvan je niet weet van waar het komt.
Een verpleegster komt de baby halen om hem te wassen, zegt ze.
Je gelooft het eerst niet, wat als ze hem wil verwisselen met een ander babietje?
Je had dat toch eens gezien in een film, je weet maar nooit.
Even later komt ze terug en nu ziet je zoontje er al wat beter uit ondanks zijn
verrimpeld gezicht en zijn punthoofd.
Dat trekt nog weg hoor ! zegt de gynaecoloog.
Dan wenst hij je proficiat en vertrekt naar de volgende werping.
Zo is het leven van je zoon begonnen en ergens hoopte je dat je ineens bij de bevalling
ook een handleiding meekreeg over hoe je je kind moet opvoeden.
De moeilijkste taak van allemaal komt er aan.
Je denkt dat je er goed aan doet om hem niet teveel te verwennen maar als je in zijn
ogen kijkt kun je niet anders. Op al die jaren krijgt hij massa's autootjes, ballen,
voetbalshirts waarop 'Messi' of 'Ronaldo' prijkt, nieuwe voetbalschoenen met ook een
naam van een voetballer op,zonnebril, video's, DVD's, een nieuw fietsje bij zijn eerste
kommunie, een game boy, een pc op zijn kamer, een teevee en meer van dat fraais.
Je denkt vaak terug aan je eigen jeugd, toen je met je vijf broers één kamertje deelde,
toen je speelgoed bestond uit houten blokjes, een plastieken bal en een leesboek van
Tiny of Jodokus.
Pa ge zijt weer aan't zagen! zegt je zoon als je hem wil vertellen over jouw jeugd.
Hij zit voor zijn pc, op facebook te lullen met zijn vrienden, zijn televisie staat ook aan
en hij drinkt een Red Bull, zijn sigaretten liggen binnen handbereik, net als zijn GSM !
Zestien is hij nu, jouw zoon.
En hij weet alles beter!
Wij hebben nooit niks gehad! zegt hij kwaad wanneer je ruzie met hem hebt.
Je hebt gefaald als vader en je bent niks waard! verwijt hij je.
Je slikt. Je denkt aan je eigen tirannieke vader.
Moest jij zo iets gezegd hebben toen,
dan plakte je vader je tegen de muur en kwam je enkele weken niet buiten.
Wij mogen nooit niks en net nu dit weekend is het het feestje van het jaar ! zegt je
zoon.
Trouwens als je hem mag geloven is het elk weekend het feestje van het jaar.
Als hij binnenkomt zegt hij : Jow wat goedendag betekent .
Als hij gaat slapen zegt hij niks, hij blijft in zijn kamer heel de avond en vertikt het om
samen met zijn ouders naar teevee te kijken.
En soms als je naar je zoon kijkt vraag je je af of je hem wel goed hebt opgevoed.
'Had ik hem niet beter wat meer koeke op zijn bakkes gegeven ?'
'Had ik hem niet beter niet zo vlug laten uitgaan?'
'Gaf ik hem te weinig raad?'
'Had ik niet beter gewacht met die computer?'
'Had ik die playstation beter niet gekocht?'
'Had ik hem niet beter wat meer gestraft?'
Zulke vragen denderen als een sneltrein door je hoofd en je vraagt je af of je echt
gefaald hebt.
Je gaat in wanhoop door je haar als er weer eens problemen zijn, en je
hebt al niet veel tapijt op je hoofd staan.
Maar toch ben je trots op je zoon als hij thuiskomt met een schitterend rapport of met
zijn eerste liefje en als je dan ziet wat een knappe griet het is dan denk je ; de appel is
dan toch niet zo ver van de boom gevallen dan ik dacht !
Toch wat dat liefje betreft natuurlijk...
En je zoon wordt ouder en jijzelf ook natuurlijk. Je loopt al wat krommer, je hebt twee
tot drie dagen nodig om te rekuperen van een feestje, je krijgt pijn aan je rug en je
gewrichten, je spieren doen pijn als je enkele uren bent gaan fietsen, je hoest meer,
je maag ligt vaker overhoop...en meer van dat.
Je zoon komt op zekere dag naar je toe met de melding dat hij wil gaan trouwen.
'Ben je zeker ?' vraag je hem en hij knikt.
'Is zij de ware ?' zeg je en hij knikt weer terwijl hij met zijn hand alweer een sms-je
verstuurt naar iemand.
'Ben je niet te jong om al te trouwen?' hij schudt met zijn hoofd van neen.
Als hij vraagt of je wil bijleggen voor het huwelijksfeest schrik je toch wel even.
En waar gaat dat dan door ?
Hier in het dorp, en we laten een traiteur komen ! zegt hij.
Je knikt, wetend dat een traiteur handen vol geld kost, geld dat jij zal mogen ophoesten
natuurlijk.
Maar toch betaal je het met plezier als je ziet hoe verliefd je zoon is als hij de
openingsdans danst op het feest met zijn nieuwbakken vrouwtje.
Een traan wordt in je ogen geboren en glijdt even later over je wang.
Je kijkt naar je
vrouw en lacht.
En samen dans je even later op de tonen van 'I will always love you' en je denkt,
misschien heb ik hem dan toch goed opgevoed...
Ik heb jarenlang gevoetbald. In een zogenaamd caféploegje.
Meestal voor de wedstrijd enkele biertjes en dan de wedstrijd. Ik was geen Messi noch een Cruyff. Ik trapte maar wat in het rond, soms op de bal, soms niet.
De tegenspelers konden er vaak niet tegen als ik de bal miste en hen een trap gaf. Dat vond ik wel flauw van ze. Hadden ze maar ballet moeten gaan doen. Ook de scheids hield niet van mijn manier van voetballen en vaak kreeg ik gele kaarten en nog vaker rode. Daarom ben ik er dan ook mee gestopt. Het is een sport voor mietjes en watjes dus niks voor mij!
Dan heb ik me op het tennissen gestopt. Eerst vijftig lessen gevolgd à rato van 35 euro per uur. Mijn lesgeefster was mooi. Ze had stevige en grote borsten en een strakke kont. Na die vijftig lessen ben ik gestopt met tennissen. Ik was er niet zo goed in, het gebeurde vaak dat ik mijn racket liet vallen of dat deze plots uit mijn hand schoof en in het publiek belandde. En dan werd ik uitgelachen op de koop toe dus voor mij was het afgelopen met tennis.
Ik dacht toen diep na. Het deed pijn want denken was ik niet gewoon!Ik ben ook maar een mens, niet?!
Ik zou gaan wielrennen. Ik kocht me een super lichtgewicht fiets en een helm en begon dadelijk te fietsen. Maar ik vond het niet leuk; tegenwind, regen, te warm of te koud en ik werd te vaak voorbijgefietst en dan soms nog wel door vijfenzestigplussers dus dat was pas echt afgaan. Dus hing ik de fiets aan de haak en die hangt daar nu al jaren!
Ik wilde toch niet sportloos door het leven ploeteren dus nam ik het heft in eigen handen en schreef ik me in bij een boksclub.
Ik was nog maar net ingeschreven, toen één van de trainers me vroeg of ik zijn sparring-partner wilde zijn voor een uurtje. Ik wist niet eens wat een sparring-partner was maar zei toch maar ja!
Daar stond ik, met een onderhemdje aan en een te wijde short rond mijn stelten van benen en over mij stond de trainer, overal spieren, breed torso en snel.
Ik wilde mijn eerste klap uitdelen maar de trainer was me voor.
Hij sloeg me keihard op mijn welgevormde neus en ik viel als een zak cement op het canvas. In de verte hoorde ik hoongelach en fluitende vogeltjes. Het bloed spoot uit mijn neus. Ik vond dit niet plezant.
De trainer stopte één of andere tampon in mijn neus en ik verliet even later de club met een neus die nog groter was dan voorheen. Dus exit boksen!
Op een dag echter besloot ik om te gaan ping-pongen.
Ik sloot me aan bij de Essense pingpongclub 'Balletje balletje' alwaar ik probeerde te ping pongen. Doch hoe hard ik ook probeerde, ik slaagde er maar niet in om dat balletje over dat netje te krijgen. Maanden aan een stuk heb ik geprobeerd maar het lukte me niet!Daar ik zag dat ik nogal uitgelachen werd in de club verliet ik deze na enkele maanden!
Dan besloot ik te gaan biljarten. Leek me leuk en ook het feit dat dit in een kafee plaatsvond.
Mijn eerste duel, tegen de plaatselijk biljartkampioen begon slecht. Toen ik mijn keu nam en mijn eerste stoot wilde plaatsen, sloeg ik per ongeluk met de keu tegen de lamp die boven het biljart hing met als resultaat een kapotte lamp en een boze café-uitbater. Maar ik volhardde.
Mijn volgende stoot zou ik hard en strak gaan uitvoeren. Ik trok mijn keu wat achteruit en vooruit en probeerde dan de bal te raken.
De bal raakte ik echter niet maar wel het dure biljartlaken waarin ik een heel gat had gemaakt. De uitbater werd nog bozer. De plaatselijke kampioen lachte me uit.
Ik zette mijn keu weg en bestelde enkele pintjes. Vijf uur later kroop ik naar huis.
Gedaan met biljarten.
Na al dat gedoe met sporten had ik gelukkig na enkele weken eindelijk een betekenisvolle sport gevonden. Ik ging postzegels verzamelen!
Intussen na vijftien jaar ben ik de trotse eigenaar van drie postzegels waarop onze koning prijkt. Naar het schijnt zijn ze veel geld waard! Elke dag pak ik mijn postzegelverzameling en kijk ik naar de postzegels.
En tot op heden raakte ik nooit gewond bij het uitoefenen van deze sport!
Eindelijk had ik ook de sport van mijn dromen gevonden en je werd er helemaal niet moe van!
Vakantie
Heel lang geleden, toen ik nog niet getrouwd was en nog erg jong was op de koop toe, dat moet zo'n jaar of twee geleden zijn maakte ik de meest wonderlijke vakantie mee die ik ooit had medegemaakt.
Ziehier het relaas :
Ik sleepte mijn vege en pezige lijf die zomer naar Marbella, het mondaine oord waar je al eens een filmster, bekende voetballer of andere beroemdheid tegen het lijf kon lopen en de enige plek waar ik mijn gespierde torso kon tonen zonder op te vallen...
Zo was ik op een avond, het was er snikheet, iets gaan drinken in een gezellige bar, aan het strand. Ik stapte het etablissement binnen onder de tonen van Saturday Night Fever en ik voelde me net als John Travolta. Ik had zelfs mijn haar gewassen en mijn tanden gepoetst en een propere Calvin Groot onderbroek aangetrokken!
Ik bestelde aan de barman een bacardi-cola. Ik wist zeker dat het de barman was want hij stond achter de bar. Moest hij de barman niet zijn zou hij zich daar niet bevinden hee.
Even later zat ik te nippen aan mijn bacardietje. Er zat niemand anders aan de toog.
Enkele dellen stonden op de dansvloer met hun zatte ledematen te zwaaien. Sommigen
van hen waggelden bijna bloot over de dansvloer, met miniscule rokjes en decolletées als ravijnen. Niet dat ik daar bezwaar tegen had maar het waren wel lelijke wijven.
Maar dat doet niks terzake uiteraard, het is niet omdat ze lelijk waren dat ze niet het recht hadden zich te bezatten op vakantie, hoe zou je zelf zijn!
Enfin, ik bestelde nog een bacardi-cola aan bovenvermelde barman en even later dronk ik er van. En toen, je zal het niet geloven, kwam er een prachtige vrouw binnen in de bar en ze stapte recht naar met toe en tot overmaat van mijn geluk zette ze zich naast me. Ze had blonde haren en enorme joekels van borsten en een gezicht als een engel met weldadige volle lippen en ze was nog eens netjes gemaquileerd ook.
Ik dronk mijn bacardi snel leeg en zei tegen haar :
Wilt U iets van me drinken ?
Ja schat, een rode wijn alstublieft! zei ze en ze lachte haar witte tanden bloot.
Ik verloor ter plekke mijn hart.
Ik bestelde de drankjes en legde onderwijl mijn haar goed. Ik voelde iets opborrelen in mijn broek en het was een geweldig gevoel.
Je kent me toch ? zei ze tegen me nadat ze haar rode wijn binnenkapte.
Euh...je bent heel knap...maar ik ken je niet echt niet ! zei ik.
Het was niet bepaald de vrouw waarmee ik op alledaagse dagen mee omging dus ik zou niet weten wie ze was alhoewel ik wel een vermoeden had als ik naar haar gigantische borsten keek.
Ik ben Pamela Anderson schat ! zei ze en ze toonde me haar diepe decolleté en ik geloofde haar.
Euh....maar je spreekt Nederlands, hoe kan dat?
Ik heb Nederlands geleerd van een oude vrijer van me enkele jaren geleden maar nu ben ik vrijgezel! zei ze.
Ze legde bijzonder de nadruk op het woord vrijgezel, of verbeeldde ik me dat maar ...
Ah zo, vrijgezel! Mooi! zei ik lullig want ik was mijn kluts effe kwijt.
Heb je zin in een feestje, vanavond in mijn appartement? vroeg Pamela, terwijl ze dichterbij kwam en me bijna aanraakte.
Ik zuchtte. Ik smachte.Ik was verliefd, stapelverliefd.
Feestje...euh...ja...natuurlijk...waar? vroeg ik.
Vanavond in mijn appartement, hier heb je mijn kaartje, Angelina Jolie en Nicole Kidman zullen er ook zijn ?
Ze gaf me haar kaartje met het adres op.
Ange...li...na...en Nico...le, echt? Loop ik dan niet in de weg? zei ik klungelig.
In de weg, een knappe man als jou, neen dat denk ik niet, kom maar af maar als ik jou was zou ik nu toch water gaan drinken hoor, je weet maar nooit! zei ze en ze knipoogde naar me.
Ik was helemaal van de kaart, de weg kwijt, het noorden kwijt en mijn kluts was ook al enige tijd weg.
Ik zal er zijn...! zei ik.
Amazing ! Kom maar om 8 uur! ze kuste me vol op mijn mond en even voelde ik haar sensuele tong op mijn lippen. Ik kwam bijna klaar, ik met al mijn ervaringen met vrouwen, zou nu bijna klaarkomen door een kus van deze droomvrouw.
Lachend verliet Pamela de bar. Ik keek haar na tot ze weg was. In mijn broek stond een erectie zo hard als beton. Ik was compleet over mijn toeren.
Plots kwam er een man naast me zitten die mijn erectie in mijn broek had gezien vermoedde ik.
Hai, I am Claudio, are you alone here ? zei hij terwijl hij zijn hemd opentrok om zijn behaarde bast te laten zien.
Don't understand you! zei ik nadat ik konstateerde dat Claudio een beetje van de verkeerde kant was en aan die kant wilde ik zeker niet gaan. Ik wilde op het rechte pad blijven.
Claudio keek me diep in de ogen en ging met zijn tong over zijn lippen. Hij stonk naar één of ander goedkoop parfum en ik moest hem niet!
Ik verliet de bar. Claudio keek me na en ik hoorde hem nog 'Asshole' of zoiets roepen.
Vlak voor ik de bar uitging draaide ik me om en stak ik mijn middelvinger nog effe op naar Claudio, dan buiten gekomen begon ik te sprinten naar mijn hotel om een douche te gaan pakken en ook een beetje uit schrik voor Claudio. Je weet maar nooit met die homo's van tegenwoordig hee, voor je het weet steken ze iets in je lijf !!!
Uitgeput kwam ik op mijn hotelkamer aan. De kuisvrouw had drie flesjes shampoo en drie stukken zeep klaargelegd. Een uur stond ik onder de verkwikkende douche, al de zeep en de shampoo was op.
Ik wilde een uitstekende indruk maken op Pamela en haar vriendinnen dus goot ik een halve fles after shave over mijn prachtige body uit.
Ik trok mijn Hawaiiaans hemd aan en een bermuda en nogmaals een propere onderbroek.
Ik poetste mijn tanden drie keer en tegen half acht vertrok ik.
Pamela's hotel bevond zich aan het eind van de straat.
Ik was zo zenuwachtig als op mijn eerste afspraak.
En dat was toen nog wel met Marijke Mertens, ik had nog nooit met een meisje gekust en dat was de eerste keer, Marijke was mijn eerste liefje, ik was 24 en zij 37.
Maar dat kon de pret niet temperen, alles heb ik met haar gedaan, zelfs een spelletje Scrabble. Maar na één week was de liefde over. Ze voelde meer voor Alfons, wiens vader een fabriek had en een Porsche.
Maar dat doet allemaal weinig terzake.
Maar ik was dus zo nerveus als bij die eerste keer met Marijke.
Om vijf voor acht stond ik voor Pamela's hotelkamerdeur. Ik hoorde disco muziek uit de kamer komen. Ik haalde diep adem, spande mijn geweldige borstspieren op en klopte op de deur. De deur zwaaide open en ik voelde me niet goed worden, wat ik daar zag staan zou me mijn hele leven bijblijven. Pamela zag er stralend uit, een diepgedecolleteerd shirtje, een minirokje, rode hoge hakkenschoenen en uitdagende netkousen, en ze zag er nog sexier uit dan daarstraks vond ik.
Hey Yves, kom binnen man, wat zie je er weer lekker uit schat! zei ze.
Ik stapte de flat binnen, nog niet goed bekomen van de eerste schok of daar was de tweede schok al, in de zetel zat Angelina Jolie naast Nicole Kidman.
Nadat Pamela me gekust had zei ik tegen deze twee sterren.
Dag dames!
Goedenavond! zeiden ze. Ze zagen er beiden oogverblindend uit. Ze stonden recht en wandelden sensueel naar me toe. Angelina draaide haar tong in mijn oor en Nicole gaf me een wangkus terwijl ze met haar linkerhand subtiel over mijn al staande erectie wreef.
Ik kon me nauwelijks houden.
Wil je iets drinken schat? vroeg Pamela.
Water alsjeblieft! en ik knipoogde naar haar.
Pamela wandelde naar de ijskast en schonk me een water uit en deed er drie ijsblokken in.
Dan kwam ze naar me toe, gaf me het water en kuste me vol op de mond. Haar tong vond de weg naar de mijne en we stonden zeker vijf minuten te tongen. Ik had met mijn vrije hand inmiddels haar weelderige boezem verkend en haar prachtige billen.
De ijsblokjes in mijn watertje waren al gesmolten van de hitte.
Toen ik stopte met haar te kussen zag ik dat Angelina eveneens Nicole aan het aflebberen was. Het kon niet beter.
Kom Yves, kom, en dames, jullie mogen ook komen! zei Pamela terwijl ze me voorging naar de badkamer. Daar stond een enorme jaccuzi.
Wat er toen gebeurde is nauwelijks te omschrijven in woorden maar ik zal het toch maar proberen om U de pikante details niet te onthouden.
Hier gaan we ; Pamela ontdeed zich van de weinige kledij die ze nog aanhad en Angelina en Nicole deden hetzelfde, ik stapte als laatste poedelnaakt de jacuzzi in, de
dames begonnen aan mijn lijf te friemelen, te strelen, te kussen en het duurde niet lang of ik ging van bil met Pamela, daarna met Nicole en dan met Angelina, uren duurde het 'lovegame' in die jacuzzi en we kwamen alle vier als nooit tevoren, uiteindelijk, totaal uitgeput hingen we met onze ruggen tegen de kant van de jacuzzi, een champagne drinkend en enkele sigaretten rokend.
Pamela vroeg effe later of ik nog eens wilde en dat liet ik me geen twee keer zeggen, ik begon hen alle drie te ramptetampen, te strelen, te masseren op alle mogelijke en onmogelijke plaatsen en uiteindelijk belandden we alle vier onder de douche waar we elkaar wasten, daarna kropen we in het king-size bed met zijn vieren en vielen in een diepe slaap.
Dan omstreeks één uur 's nachts werd er op de deur gebonkt.
De dames bleven slapen en hoorden het niet.
Ik stond op en draaide een handdoek om mijn middel. Ik keek door het kijkgaatje in de deur en daar stond verdorie Brad Pitt en hij leek niet zo best geluimd.
Hij had een vuurrood gezicht en schuim druipte van zijn lippen.
Angelina, Angelina!!! Verdomme als je hier bent met een andere man vermoord ik je, en die gozer ook verdomme ! riep hij luid.
De dames sliepen rustig voort.
Ik werd wel een beetje bang, wat moest ik doen vroeg ik aan mezelf.
Zoals gewoonlijk antwoordde mezelf niet.
Dan vermande ik me en besloot ik de deur te openen en met de heer Pitt te praten.
Ik draaide de sleutel om en opende de deur.
Wel verdomme, wie ben jij verdorie !!! riep Brad luid. Ik hoorde intussen dat Angelina uit bed was gekomen en zich achter mij bevond.
Hey, Brad, wat leuk jongen, hoe is het! zei ze slaapdronken.
Jij vuile hoer, met deze gozer dan nog verdorie, zo'n loser! zei Pitt luid.
Ik werd een beetje kwaad.
Euh...meneer Pitt, het is niet omdat U een beroemde filmster bent dat U het recht hebt om mensen als ik te beledigen !zei ik boos.
Ah neen? En wat ga jij daartegen doen? zei de heer Pitt boos, terwijl hij zijn jasje uittrok en zijn vuist naar me uitstak.
Op dat moment werd ik zo razend als een stier in een arena.
Ik voelde de adrenaline in me opkomen, ik voelde de razernij, ik voelde mijn spieren zich opspannen en balde mijn vuisten. Ik haalde uit met een rechtse uppercut en de heer Pitt vloog achteruit, zijn neus bloedde.
Wel jij verdomde boerezoon! riep hij luid terwijl het bloed uit zijn neusje drupte.
Oh schat, heeft hij je pijn gedaan, arm Bradje! zei Angelina en ze liep naar hem toe.
Pamela en Nicole waren intussen ook wakker geworden.
Plots kozen ze alledrie de kant van de heer Pitt.
Ik werd daardoor nog kwader, ik ging achteruit om hem nogmaals een uppercut te geven maar had niet gezien dat zijn vuist zich plots vrij dicht tegen mijn neusorgaan bevond. Alles werd zwart, ik hoorde nog wat geroep, gebreek van beenderen, pijn, helse pijn en toen was er niks meer...
Badend in het zweet werd ik plots wakker in mijn kleine bedje in mijn kleine flatje.
Ik was tegen mijn kleerkast gelopen en had een bloedneus. Het was dus maar een droom. Vloekend ging ik naar mijn kleine badkamertje om mijn bloedende neus te verzorgen....
Kinderen
Kinderen zijn leuk en spontaan, ik heb er zelf een viertal!
Toen ik op een dag met één van de zoontjes door het park liep stelde hij me heel wat vragen zoals elk jong kind vaak doet.
Papa, waarom is die boom zo groot?
Omdat die boom al heel oud is jongen!
Maar jij bent toch niet zo groot papa!
Neen, maar ik ben ook niet oud hee!
Trouwens mensen worden niet zo groot, maximum een meter of twee
Echt papa, en waarom is dat dan?
Omdat we dan anders niet door de deur zouden kunnen!
Maar dan kunnen ze die deuren toch groter maken!
Ja...maar dat is niet nodig! zei ik.
We wandelden verder.
Papa, wat heeft die mevrouw aan haar buik? vroeg mijn zoontje, terwijl hij wees naar een zwangere vrouw.
Wel, die heeft een kindje in haar buik!
Oei, papa, is dat erg?
Neen, da's niet erg, da's de natuur!
En wie heeft dat kindje er dan ingestopt? vroeg hij.
Ik moest effe nadenken hoe ik hem dat best kon uitleggen.
Wel de papa van dat kindje heeft dat er in gestopt! zei ik.
Maar waarom dan papa, had hij dan geen bedje voor dat kindje?
Jawel, maar dat kindje moet eerst groeien en daarom is dat in die buik terechtgekomen!
Waarom papa, hadden ze dat babietje dan niet ergens anders kunnen steken, want die mevrouw vindt dat persies niet echt leuk hee!
Jawel, jawel, die is blij maar het kindje moet eerst groeien in de buik en dan komt het er uit!
En waarom komt dat er dan terug uit?
Da's de natuur jongen! zei ik.
Papa, ik hoorde altijd dat de babies uit de bloemkolen komen!
Ja, dat zegt men!
Is dat dan niet waar papa?
Neen jongen, babies komen uit de buik van de mama!
En langs waar komen die er dan uit papa, langs de poep?
Nu werd het moeilijk om een deftig antwoord te geven.
Ik twijfelde even!
Neen, jongen, een meisje of en vrouw heeft ook een voorpoep en daaruit komen de babytjes! zei ik.
Mijn zoontje trok zijn wenkbrauwen op.
En waarom zeggen ze dan dat de ooievaar komt?
Die levert de babietjes in het ziekenhuis!
Ik heb nog nooit een ooievaar in het ziekenhuis gezien papa!
Ja, dat kan want die leveren de babies 's nachts, als iedereen slaapt!
Mijn zoontje knikte en ik vroeg me af of hij me wel geloofde.
Papa, wat doen die man en vrouw daar! zei hij terwijl hij wees naar een vrijend koppeltje dat op het gras lag te stoeien.
Wel die zijn verliefd jongen en die geven elkaar kusjes!
Ah verliefd!
Ben jij ook verliefd papa?
Ja, op mama natuurlijk!
Waarom?
Wat moest ik daar nu weer op antwoorden, ik kon toch moeilijk zeggen omdat ze lekkere tieten heeft of een del in bed is...wat eigenlijk de waarheid was!
Omdat mama altijd heel lief tegen me is en ik haar heel mooi vind!
Waarom papa?
Omdat ze mooi is of vind je van niet?
Mwaa...ik vind ze niet echt mooi, trouwens ze heeft een grote neus!
Ja, maar ik toch ook!
Ja da's waar! knikte mijn zoontje.
We wandelden verder.
Dan zag hij een homofiel koppel wandelen die elkaars hand vasthielden.
Papa waarom lopen die meneren hand in hand?
Dit vond ik nu eens een lastige vraag.
Papa????!!!
Ah...maar die zijn verliefd hee!
Twee mannen? En waarom papa? En maken die ook kindjes?!
Het werd me allemaal wat teveel en ik leidde mijn zoontje zachtjes naar de ijskreemkar aan de ingang van het park.
Wil je een ijsje?
Jaaa papa, jaaaa ! riep hij.
Even later zaten we beiden op een bank van ons ijsje te likken en zeiden we niks meer...
DRUK MAKEN
Ik maak me vaak druk over van alles en nog wat! Vooral over van alles!
Zo maak ik me druk over de uitstap die ik morgen plande naar de kust of over de komende voetbalwedstrijd van mijn zonen of over het weer of over mijn haar.
Mijn haar of het weinige dat er nog overblijft is ook één van de oorzaken waarover ik me druk maak. Soms moet ik extra goed kijken om nog te kunnen zien waar mijn gezicht ophoudt en mijn haar begint. Het trekt steeds verder weg en ik maak me druk over het feit dat het altijd de verkeerde kant optrekt!
Ik maak me ook vaak druk over het weer alhoewel ik natuurlijk wel begrijp dat je er geen bal aan kan veranderen, maar toch maak ik me er druk over.
Ik ben er al voor naar een geneesheer geweest. Voor dat druk maken.
En de dag ervoor maakte ik me al druk over het feit dat ik de dag erna naar de dokter zou gaan. Wat zou hij zeggen, wat zou hij vragen en vooral wat zou hij denken.
Da's nog iets waarover ik me druk maak over wat anderen van me denken.
Stom hee!
Enfin, ik dus uiteindelijk naar de dokter, kom ik daar in die stille wachtkamer met allemaal kuchende en boekjes lezende patiënten die ook een afspraak hadden bij de dokter en waarover ik me dan weer druk maakte dat ik zo lang moest wachten voor het mijn beurt was want geef toe, een mens wacht wat af in zijn leven hee!
Uiteindelijk, na drie kwartier is het mijn beurt en schuifel ik ietwat verlegen de praktijkruimte van de dokter binnen.
Hoe gaat het? vraagt die idioot van een dokter.
Kan men nog een stommere vraag stellen vraag ik me dan af en alweer maak ik me inwendig druk, het gaat niet goed natuurlijk anders zou ik niet voor zijn neus zitten denk ik dan bij mezelf! Gelukkig zwijgt mezelf wijselijk...
Euh... stamel ik en ik maak me alweer druk over dat stamelen.
Wel dokter, ik maak me overal druk om!zeg ik dan plotsklaps.
De dokter trekt zijn wenkbrauwen op en tikt mijn geboortedatum in op zijn kompjoeter.
Aha...en waarom doet U dat?vraagt de man in het wit.
Tja..dat weet ik niet...maar het gebeurt dus wel dikwijls!
En waarover maakt U zich dan druk? vraagt de arts.
Alvorens ik antwoord zet ik me recht en hap ik wat verse lucht binnen.
Wel over het weer, de kinderen, de voetbalwedstrijden, het werk, de auto, mijn gezondheid,
mijn broers, mijn zussen, mijn hond,mijn vogels, mijn kledij, mijn eten...
Ja oké, ik weet genoeg! zegt de man maar ik hoor hem nauwelijks.
...de prijs van het brood, de inflatie, mijn wasmachine, mijn rookgedrag, mijn drinkgedrag,
de oorlogen, de krantenartikels,de respectloosheid van de medemens,de pronostieken, de regering...
Hallo, stopt U maar ! zegt de dokter luid.
Ik hoor hem niet.
...de ministers, de crisis, de popmuziek,de kapper, de tandarts, de dokter, het openbaar vervoer, de gevaren op de weg, mijn vrouw...
De dokter staat recht, neemt een hamertje waarmee hij gewoonlijk de reacties van de benen test en slaat er pal mee op mijn grote haakneus.
Ik schrik en ontwaak als uit een roes.
AAAAUW! roep ik luid en ik stop met praten.
Eindelijk! Ik denk dat ik weet wat er scheelt!
Oh ja ? Da's leuk om te horen! zeg ik.
De dokter zet zich weer achter zijn bureau.
U hebt last van een midlifecrisis crisis, hebt U er ooit aan gedacht een motor te kopen of een lederen broek of om Uw haar in een staartje te dragen?
Ik knik van neen, alhoewel ik wel graag een Harley Davidson zou willen kopen dus eigenlijk had ik ja moeten knikken.
Maar toch denk ik dat U last heeft van een midlifecrisis crisis, ik zal U wat medicatie voorschrijven! zegt de man en begint iets te krabbelen op een voorschrijfbriefje.
Hij geeft het me en schrijft ook een formuliertje waardoor ik wat geld kan terugkrijgen van de consultatie via de ziekenkas.
Dertig euro alstublieft!
Ik maak me inmiddels druk over de dure prijs van de consultatie en ik betaal.
Ik sta recht en ga naar de deur, dan vraag ik hem nog ;
Moet ik de medicatie nemen voor het druk maken of erna?
Elke dag ééntje zou moeten volstaan! zegt de man en hij duwt me zachthandig de deur uit.
Ik sta op straat en maak me druk over het feit of ik nu ineens of straks naar de apotheker zal gaan, ik besluit nu te gaan en even later zit ik terug thuis met mijn medicatie.
Dagen aan een stuk neem ik er ééntje.
Na drie weken maak ik me nu nergens meer druk om. Om niks.
De auto is vuil...who cares!?
De collega's roddelen...kan me niet schelen!
Het weer is rotslecht...je m'n fou!
De vrouw zeurt...ik hoor het niet eens meer!
Apathisch spendeer ik elke dag in de veranda, naar buiten turend als een zombie en dank zij de medicatie, zorgeloos!
Engelsen...
Engelsen,een vreemd volk en ik kan het weten want ik ben al bijna twee decennia met een Engelse gehuwd! De Britse regering stuurt me daarvoor elke maand 500 pond om haar hier in Belgenland te houden...
Da's niet waar hoor, alhoewel ik dat wel verdien maar dat is een ander paar mouwen.
Engelsen zijn zeer beleefde mensen, ze houden de deur voor je open, schuiven netjes aan bij bakker en/of slager, geven je op de autostrade voorrang als je van rijvak wil veranderen enzovoorts.
Ik ervoer de gastvrijheid van dit vreemde volk al meermaals aan den lijve.
Maar over het eten kan ik kort zijn, het trekt op niks !
Neem nu een Engels 'breakfast'; ze smijten op je bord enkele in vet gebakken worstjes, enkele plakjes hard gebakken spek, een gebakken tomaat of zeven, gebakken aardappelkoekjes of zoiets, een spiegelei dat doorbakken is en daarbij een schep van die bruine bonen waar je goed van naar de wc kan gaan.
Het middagmaal is vaak nog erger; een doorbakken stuk steak of varkensvlees waarop je uren moet kauwen om het door je strot te krijgen, gelardeerd met erwten,spruiten,bloemkool en worteltjes, alles netjes gebakken in vet waardoor je cholesterol naar eenzame hoogten stijgt!
En wat die mensen dan nog doen; azijn op hun fritten, boterhammen met fritten, vis met fritten enzovoorts.
Als ik hier in het Verenigd Koninkrijk rondkijk zie ik heel veel dikke buiken en heel veel zwaarlijvige mensen maar dat is niet verwonderlijk als je ziet wat zij allemaal in hun mond deponeren.
Idem dito met de drank; grote bierglazen tot de nok gevuld met een waterachtig bier, whisky aangelengd met water en limonade, bier met limonade, martini met frisdrank en meer van dat fraais.
Een Brit houdt er ook van om op vakantie plaatsen te zoeken waar hij zijn eigen voedsel uit het thuisland kan eten, ze zullen niet gauw proberen iets anders te eten zoals de lokale specialiteiten van het land waar ze vertoeven.
En dan de Kerst: ze halen een tien kilo wegende kalkoen in huis, steken deze voor 24 uur in de oven en snijden de dag daarna het beest aan stukken en laten dit uitdrogen op het aanrecht, dan maken ze allerlei hapjes in vet gebakken en laten deze ook uitdrogen, hun specialiteit is 'pies' m.a.w. Taarten, gevuld met allerhande brol; erwtenspijs, muntaardappel, gebakken bloedworst enzovoorts.
Toen ik de eerste keer met de vrouw zo een Kerst meemaakte draaide mijn maag verschillende keren om haar as.
En dan de kadootjes, bij ons worden deze 's avonds uitgepakt voor zover ik weet, daar niet, de volgende morgen bij het krieken van de dag staan 'the kids' om vijf uur al te kraaien en tieren op de trap om hun kadootjes te mogen openen, dus iedereen op voor zes uur, katers incluis en dan maar asap (as soon as possible) die verdomde kadoos openen om dan de rest van de dag met zijn allen in de zetel te hangen en de kater te verdrijven. Maar dan, zo rond zessen komen de tantetjes en nonkeltjes en neefjes en nichtjes ook om nog eens 'Christmas dinner' te eten, bwaaaaaaaaah!!!
En weet je wat er nog gebeurt in de UK; als je nu met Kerst dingen kreeg die je echt niet leuk vindt, kan je deze de dag erna ( ja, wanneer elke normale winkel in de rest van Europa dicht is), simpelweg gaan ruilen in de UK want ALLE shops zijn dan open. Je ziet er dan lange rijen mensen slingerend tussen de rayons geduldig wachtend tot het hun beurt is om hun kerstkado in te ruilen tegen geld. Straf hee !
Ik vraag me ook nog steeds af waarom men in Engeland links rijdt, volgens de plaatselijke inwoners en volgens hetgeen ik vond op het internet, komt dit van de tijd toen men nog met koetsen het land
onveilig maakte, het bleek namelijk handiger voor de koetsier om links te rijden zodat hij met zijn rechterhand de zweep kon hanteren om de paarden te mennen en de rovers op afstand te houden, vandaar !
Wat betreft humor vind ik de Engelsen dan weer top; Monty Python, Peter Kay, Are you being served, On the buses, Keeping up appearances zijn hier ook erg bekend.
Vooral Peter Kay is een top stand up comedian!!!
Ge moet natuurlijk wel Engels begrijpen dan hee!!!
En dan nog iets; ik ben misschien tot nu toe zo'n dertig keer in Engeland geweest maar ELKE keer, winter of zomer, regende het er !
Ik was er ooit in de winter en toen lag er bijna een halve meter sneeuw, de winters zijn hier dan ook van de ergste soort en vaak erg koud!
En wat me het meeste opvalt en het minste stoort is het volgende : in de UK lopen de meisjes, of het nu winter of zomer is, bijna ALTIJD met hun tetten bloot of het scheelt niet veel! Ik kijk dan ook telkens mijn ogen uit wanneer ik met vrouwlief de winkels afschuim en zij dan menig kleedje past, want dan kijk ik lekker rond naar al dat lekkers en ik kan u garanderen dat er heel wat schone en lekkere kippetjes rondlopen in de UK en omstreken. Ik winkel sindsdien erg graag met de vrouw want in België blijft alles mooi bedekt vandaar!
Gelukkig heb ik een zeer toffe schoonfamilie, mijn schoonmoeder zaliger behandelde me als een zoon, veel warmte en vriendschap, idem dito mijn schoonzus haar man en hun kids. Een familie waar velen een voorbeeld aan zouden kunnen nemen.
Ooit ging ik met hen naar een voetbalwedstrijd van Manchester United tegen de plaatselijke club Stoke City, na de match liepen supporters van BEIDE clubs broederlijk het stadion uit, zonder ook maar één incident!
En dan te bedenken dat Engeland zo'n slechte reputatie heeft betreffende hooligans.
En wat ik ook plezant vind is in de winkels; elke kassierster spreekt je aan met 'love', als je betaalt zegt ze 'thank you love' of 'see you soon love' en in de pubs als men de deur voor je open houden zeggen de mannen vaak 'here you are mate'. Toch raar hee maar wel aangenaam!
London daarentegen is dan weer op en top een Europese stad, dure winkels, duur en goed eten, dure nightclubs en enorm veel dure winkels en ook zeer dure dokters! Toch een toffe stad al bij al!
Maar desondanks het slechte weer, het slechte eten, de dikke mensen en de oneindig diepe decolletés is Engeland een absolute aanrader !!!
So : go there !!!!
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://blog.SeniorenNet.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://blog.SeniorenNet.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://blog.SeniorenNet.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het SeniorenNet-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
Ik ben yves goudket, en gebruik soms ook wel de schuilnaam brid patt.
Ik ben een man en woon in essen en omstreken (belgie en omstreken) en mijn beroep is buschauffeur maar niet meer echt overtuigd...tis van moetes !!!!.
Ik ben geboren op 01/07/1957 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: schrijven, keyboard spelen, figuurzagen, wandelen, voetbal,stephen king, kinderen en kleinkinderen.
Ik zou graag een bestseller schrijven en blijf proberen maar de juiste mensen kom ik maar ni tegen...misschien ook geen talent kan uiteraard ook !
