Dankbaarheid jegens het geloof

Beste zusters, stel je eens voor, je belandt met je auto ondersteboven in een kanaal. Je probeert je vervolgens uit de auto te bevrijden, maar dat blijkt niet gemakkelijk te gaan aangezien de auto deels in de modder is komen vast te zitten. Je probeert je autodeur in te trappen, je probeert het raam open te breken maar alles tevergeefs.

En heel snel begint jouw auto vol te lopen met water, terwijl jij ondersteboven in je auto hangt en langzaam tot besef komt dat het afgelopen is. Je probeert je te verzoenen met de dood, maar je lichaam weigert op te geven. Je probeert het nog een keer. Je schopt deze keer harder tegen de deur aan. Je bonst harder tegen het raam. Je schreeuwt de longen uit je lijf, maar alle pogingen ten spijt. Want het water overstijgt jou. Je neus begint te prikken, omdat je naar adem snakt. Je hoopt dat het snel afgelopen is. Maar terwijl jij jezelf dood waant, wordt ineens je autodeur opengemaakt en grijpt iemand je bij de kraag en trekt je omhoog en vervolgens uit het water. Een persoon die plotseling en uit het niets opduikt om een einde te maken aan jouw kwelling en lijdensweg.



Beste zuster, wat zal jouw gevoel tegenover deze persoon zijn? Hoe groot zal jouw dankbaarheid zijn? Je zult kennelijk alles willen doen om die persoon te danken en je erkentelijkheid tot uitdrukking te brengen. Je zult een uitnodiging van zijn kant niet kunnen afslaan. Zijn verzoek niet kunnen weigeren. Je zult zijn bevel striktelijk uitvoeren. Zijn wensen proberen te vervullen. En dit allemaal om te laten zien dat je hem eeuwig dankbaar bent. Dat alle woorden tekort schieten om blijk te geven van jouw echte dankbaarheid. En het laatste wat je wilt is hem op wat voor manier dan ook kwetsen of beledigen?



En toch doen wij dit, beste zuster, want ook wij bevonden ons in een wrak van een auto. Een auto van het type lusten en verlangens die op de bodem lag van een zee van duisternissen. Een zee van Shirk. Wij snakten toen naar de adem van Tawhied (monotheïsme). Wij konden geen kant op en zagen onszelf afstevenen op Djahannam (de Hel). Wij waanden ons in het diepste van het Hellevuur en toen gebeurde het, toen reikte de Islam zijn hand uit naar ons en trok ons uit deze nachtmerrie en bracht ons aan land. Daar waar de verlossing en het geloof te vinden zijn en hij wees ons de weg naar het Paradijs.



Maar in plaats van dankbaarheid te tonen richting dit grootse geloof lijkt het soms alsof wij terugverlangen naar dat oude wrak op de bodem van de zee. En lijkt het soms alsof wij ons opnieuw willen laten vastketenen door afgoderij!



Kennen wij de echte waarde van dit geloof? Beste zusters, zijn wij bewust van de verademing, rust, zekerheid en vrede die het geloof met zich meebrengt? Terwijl de rest van de wereld zich afvraagt: "Waarvandaan, waarom en waarheen", weet jij als moslimzijnde dat de Heer, de Verhevene, jou uit het niets deed voortkomen met als doel het bewerkstelligen van zijn aanbidding. En na je dood zul je tot Hem terugkeren om de beloning voor je bewezen diensten in ontvangst te nemen. Is dit geen verademing? Biedt dit geen rust? Terwijl iedereen achter zijn lusten aanloopt en in duisternis tast, heb jij je losgemaakt van je lusten en ga jij door het leven als een dienaar van de Schepper der Hemelen en de aarde. Is dit geen grote eer? Is dit niet iets om dankbaar voor te zijn?



De meeste mensen presenteren zichzelf door te verwijzen naar hun komaf, rijkdom, maatschappelijke positie enz.



Maar jij, jij beste zuster, presenteert jezelf als zijnde een dienares van Allah. Zij die in contact staat met de Almachtige. Zij die alleen genoegen neemt met het allerbeste en dus Mohammed (vrede zij met hem) als voorbeeld, leraar en ideaal neemt. Terwijl anderen zich bekommeren over de toekomst en wat morgen hen zal brengen aan zorgen en onzekerheden, heb jij je vertrouwen gesteld op Allah, de Alwetende, en weet jij dat Hij jouw toekomst reeds heeft bepaald.



Terwijl anderen in elkaar storten wanneer hen iets slechts overkomt en geen verklaring hiervoor kunnen geven, weet jij dat beproevingen bedoeld zijn als toetsing en om op te klimmen in de rangen bij Allah. Het zijn zij die zich geduldig opstellen ten tijde van beproevingen, die de ware gelovigen zijn. Want ten tijde van beproevingen onderscheiden de gelovigen zich van de rest. Terwijl anderen zoekende zijn naar een plaats om thuis te komen, iemand om van te houden, een oase om uit te rusten en een schouder om op te steunen, heb jij daarentegen al deze zaken gevonden in het geloof! Terwijl anderen zoeken heb jij reeds gevonden.



Beste zuster, terwijl anderen radeloos achterblijven wanneer alle deuren lijken dicht te gaan en er geen uitweg meer voor hen is, richt jij je daarentegen tot de poorten van de Hemel wetende dat alle uitkomsten bij Allah liggen en dat zijn poorten te allen tijde wijd open staan. En daarom is het niet meer dan gepast om dankbaarheid richting het geloof te tonen.



Want het is dankzij dit geloof dat wij niet meer op stenen vertrouwen.

Het is dankzij dit geloof dat wij niet meer van anderen behalve Allah afhankelijk zijn.

Het is dankzij dit geloof dat wij elkaars eer, bezitting en bloed respecteren.

Het is dankzij dit geloof dat wij bevrijd zijn van alle twijfels, vrees en wanhoop.

Het is dankzij dit geloof dat wij elkaar lief hebben en haat en nijd hebben afgezworen.

Het is dankzij dit geloof dan eenieders recht gewaarborgd is.

En het is dankzij dit geloof dat wij de ouderen eren, de kinderen beminnen en de geleerden respecteren.



Het is dankzij dit geloof dat wij van het leven hebben leren genieten, want de schoonheid van het heelal versterkt ons geloof in Allah.

Het is dankzij dit geloof dat wij de zieken onder ons bezoeken, elkaar op straat begroeten, met elkaars begrafenisstoet meelopen, elkaar de helpende hand bieden, onze ruzies bijleggen, onze vrouwen als meest kostbare edelstenen beschouwen, onze kinderen de beste opvoeding laten genieten en onze buren goed behandelen.

Het is dankzij dit grootse geloof dat wij in de gelegenheid zijn gesteld om vijf keer per dag op een uitnodiging in gaan van de echte Koning, de Heer van alles en iedereen. Een uitnodiging om in één van zijn huizen het gezamenlijke gebed bij te wonen.



Beste zusters, terwijl anderen zich in allerlei wegen en bochten proberen te wringen om Hem te ontmoeten, kunnen wij vijf keer per dag een uitnodiging verwachten, maar spijtig genoeg zijn er sommige mensen die het goede met het kwaad vergelden en niet komen opdagen voor deze grote gebeurtenis. Deze uitnodiging van hun Heer.



Beste zuster, neem je wel eens de tijd om je Heer te bedanken voor alle gunsten die Hij jou heeft gegeven? Je zou eens een keer een bezoek moeten brengen aan een ziekenhuis om een blik te werpen op degenen die zich niet kunnen verroeren (bewegen). Degenen die in een rolstoel zitten. Degenen die voor de rest van hun leven verminkt zijn door brandwonden. Degenen die van de wereld zijn afgesloten, omdat ze doof zijn. Degenen die in het donker leven, omdat zij hun gezichtsvermogen hebben verloren.



Daarom plachte Bakr Ibnoe cAbdoellaah al-Mozzani te zeggen: “O, zoon van Aadam, als jij de waarde van de Gunst van Allah wil leren kennen, dan hoef je slechts je ogen dicht te doen (om daarmee te ervaren hoe het is om blind te zijn). ” Kijk toch naar al deze gunsten die jij hebt gekregen en waar de anderen alleen van kunnen dromen. Wees Allah dankbaar hiervoor!



En zelfs als je ziek bent, kan je er niet om heen om je Heer te bedanken, want het kan zijn dat jouw lichaam getergd is door een ziekte, maar jouw hart daarentegen door Allah opgevuld is met al-Imaan en Hij jou heeft doen behoren tot de aanhangers van “Laa ilaaha illAllaah”.



Soefyaan ibnoe cOeyaynah heeft gezegd: “De grootste gunst waarmee Allah de dienaar heeft beschonken, is dat Hij hem bekend heeft gemaakt met “Laa ilaaha illAllaah”.



Beste zuster, alles draait om “Laa ilaaha illAllaah”. Toen een man bij Sahl ibnoe cAbdoellaah aanklopte en tegen hem zei: “Een dief is mijn huis binnengedrongen en heeft alles meegenomen.” Zei Sahl Ibnoe cAbdoellaah tegen hem: “Wees Allah dankbaar, want voor hetzelfde geldt, was het de andere dief (namelijk de shaytaan) jouw hart binnengedrongen om jou van je Tawhied te ontvreemden (oftewel te bestelen.) Wat had je dan gedaan?”



Beste zusters, wij waren in eerste instantie dwalende en de Islam heeft ons geleid, wij waren vreemden en de Islam heeft ons verbroederd, wij waren blinden en de Islam heeft ons weer laten zien, wij waren arm en de Islam heeft ons rijk gemaakt, wij waren zwak en de Islam heeft ons sterk gemaakt. Vandaar dat wij dankbaar moeten zijn richting het geloof.



Beste zuster, op de dag dat iedereen verschrikt en overmand zal zijn door angst, verlatenheid, onbegrip, schaamte en wanhoop, zal jij omgeven worden door veiligheid en bescherming. Op de dag waarop de mensen in elkaar storten door de hitte van de zon die boven hun hoofden hangt, zal jij je mogen scharen onder een schaduw die Allah voor zijn rechtgeleide dienaren klaar heeft gemaakt. Op de dag waarop niemand op andermans steun kan rekenen, zal jij je mogen beroepen op de Steun van de Almachtige. Op de dag dat jij de mensen in een zee van vuur ziet verdwijnen, zal jij als bewijs van eer en liefde begeleid worden naar het Paradijs. Op de Dag dat anderen te horen krijgen dat zij voor eeuwig gebukt moeten gaan onder de kwelling en de verschrikking, zal jij kennisnemen van het feit dat jij voor altijd teder en liefdevol verzorgd zal worden in tuinen waarvan de schoonheid niet te beschrijven valt. Daarom dienen wij dankbaar te zijn richting het geloof.



En deze dankbaarheid kan in dit geval alleen getoond worden door deze grote gunst, genaamd al-Islam, te erkennen en er bewust van te zijn. Door Allah keer op keer intens te bedanken. Door je te onderwerpen aan Zijn Voorschriften en afstand te nemen van alles wat de woede van Allah kan aanwakkeren. Door te houden van Degene van wie deze Gunst afkomstig is, namelijk Allah, de Heer van de hemelen en aarde. En door deze gunst die jou is gegeven in het goede te gebruiken, zoals het uitnodigen naar dit grootse geloof, het weerleggen van de leugens die verspreid worden over de Islam en je broeders en zusters die de waarde van dit geloof niet kennen hiermee bekend te maken.



O Allah, wij danken u voor de Islam waarmee wij begunstigd zijn.

O Allah, wij danken u voor het gebed waarmee wij de zonden kunnen uitwassen.

O Allah, wij danken u voor az-Zakaat waarmee wij ons kunnen reinigen.

O Allah, wij danken u voor het vasten waarmee wij onze lusten kunnen overwinnen.

O Allah, wij danken u voor de bedevaart waarmee wij ons met moslims over de hele wereld kunnen verenigen.

O Allah, wij danken u voor de Profeet die ons de weg heeft gewezen.

O Allah, wij danken u voor de Koran die ons de ogen heeft geopend.

O Allah, wij danken u voor alles wat u ons hebt gegeven en wij vragen U tot slot om ons het Paradijs te doen bewonen.