Al zou de klok stoppen met tikken, zouden wij doorgaan met leven. Al zou mijn hart niet meer ontvangen, zou jij toch alles aan me geven. Al zou ik verdrinken van verdriet, hou jij mijn hoofd boven water. Al zou ik niets meer willen zijn, zou jij me nooit laten gaan.
Al zou ik tranen laten vallen, zou jij ze voor me beschermen. Al zou ik vragen om minder, geef jij me toch het allerbeste. Al zou ik doodgaan van verdriet, is het mijn ziel waar je van houd. Al zou ik ooit mezelf kwijt raken, hou ik altijd nog van jou.
Ben ik dan zo verwend?
Dat ik de gunsten van Allah swt vergeet?
En zo enorm egoistisch..
Dat ik dacht dat alleen ik verdriet had en pijn leed?
Ben ik dan zo ondankbaar?
Dat ik alleen blij word, als het goed met mij gaat?
En zo ontzettend oneerlijk..
Dat ik in goede tijden mijn gebed zo snel mogelijk verlaat.
Ben ik dan zo vervreemd van mijn geloof?
Heeft mijn geloof mij niet geleerd om geduldig te zijn..
Om in slechte tijden te blijven lachen, ondanks alle pijn?
Weet ik dan niet dat ik mezelf alleen maar ongelukkiger maak,
Wanneer ik me focus op alle slechte dingen en daardoor in een depressie raak?
Begrijp ik dan niet dat Allah swt het beste met mij voor heeft...
En dat Hij mijn geduld zal belonen en me met de tijd een beter leven geeft?
Snap ik dan niet dat alles goed komt zolang ik maar door blijf gaan..
Dat ik zal blijven staan, enkel door die ene geduldige traan!
Ik ben een zuster die na de geboorte van mijn kinderen. Een soort onbeschrijflijk gevoel heb gekregen. Bij alles wat ik doe lijkt het net of ik droom. Dan begin in voor mij uit te staren. En gaat alles langs mij heen. Subhanallah ik vraag allah altijd om genezing. Maar ik had al vanaf mijn 15 last van hyperventilatie. En de artsen hebben gezegt dat ik daar last van heb. En van extreme angst. Die voel ik dan opkomen een soort zenuwachtig gevoel wat begint in mijn buik. Ook controleer ik mijn lichaam heel erg. Als ik ziek ben of last krijg van iets, Begin ik daar de hele dag aan te denken. Dan denk ik o ik ga dood. zo maak ik mijzelf gek. controle van alles .
Het enigste wat ik erg vind is dat onwerkelijk gevoel. het lijkt net of ik droom en niet echt leef. Soms voel ik de dingen anders in mijn hoofd. Maar lichamelijk voel ik gewoon wel alles. elhemdoelilah. alsof je van steen bent dus geen gevoel. Weet iemand of dit met emoties te maken heeft. En wat ik kan doen.
Ik wil niet aan de medicijnen. ik bid, en lees elhemdoelilah surat elbaqara Dan gaat het ook veel beter. Als ik hem hellemaal uitlees. Het kost wel veel tijd. Om het vaak te doen. Misschien hebben mensen hetzelfde ervaren en kan ik nog meer dingen doen. bepaalde suraas lezen. Want ik weet wel de genezing is bij allah.
Alleen lijkt het vaak of ik in een roes leef. droom, dan wil ik zo snel slapen. En word ik ook lui. Terwijl ik dit niet wil. Ik moet ook gewoon mijn huishouden draaiende houden. met de kinderen en mijn man.
Zelf blijf ik wel zeggen elhemdoelilah dit is een beproeving van allah. En ik weet ook dat er zusters zijn die het veel erger hebben. Die lichamelijk een ziekte hebben. Maar ik wou toch ook zeggen dat iemand die psygisch gevoelig is ook heel moeilijk is.
Moge allah inschallah ons genezen. En alle moslims op de hele wereld. amien ja rab. En laten we niet vergeten duo te doen voor een zieke zuster die ik heb leren kennen. amien jarabie elhelemien Moge ons geloof versterken. onze harten zich vullen met imaan. En de liefde voor allah
Mysterieuze ziekte verandert jongen langzaam in skelet
Mysterieuze ziekte verandert jongen langzaam in skelet
Een jongen uit Saoedi-Arabië lijdt aan een ziekte die hem langzaam verandert in een skelet.
De jongen, genaamd Salman, is extreem mager en letterlijk vel over been. Dokters raadden zijn moeder aan de jongen over te laten brengen naar een ander ziekenhuis, maar ze weigert.
In een ander ziekenhuis kunnen specialisten een diagnose stellen en een behandeling in gang zetten, maar zijn moeder wil dat niet omdat "ze zich veel te veel zorgen om hem maakt."
In de Saoedische krant Sabq Daily verschenen aangrijpende foto's van Salman, wiens leeftijd niet wordt genoemd.
Continu gewichtsverlies
"Salman lijdt aan een ziekte die hem zwak maakt en waardoor hij continu gewicht verliest.
Soms schiet zijn temperatuur omhoog, als hij een infectie heeft,' aldus Saeed Al Naqeer, woordvoerder van de gezondheidsdienst.
Salman is de enige man in zijn familie na de dood van zijn vader. Hij heeft vijf zussen die allemaal getrouwd zijn en ver van hem en zijn moeder wonen.
Moge Allah de Almachtige deze jongen genezen en hem in Al Akhira in positie verheven voor deze aardse beproeving en zijn familie bijstaan..]
Geert Wilders, de leider van de Nederlandse Partij
voor de Vrijheid, roept moslims in de hele wereld op de islam te
verlaten. Hij doet dat maandag in een speech in New York, ter promotie
van zijn boek Marked for Death.
Wilders stelt dat zijn boek geschreven is om
mensen te informeren over de 'totalitaire ideologie' die de islam
volgens hem is. Maar het boek is volgens hem ook een aanmoediging aan
vrijheidslievende moslims om de islam de rug toe te keren.
'Ik steun degenen die voor vrijheid in de islamitische wereld
strijden volledig. De Arabische, Turkse, Iraanse, Pakistaanse en
Indonesische bevolkingen hebben een enorm potentieel. Als zij zich
konden bevrijden van het juk van de islam, als ze zouden stoppen Mohamed
als hun rolmodel te zien en als ze zich zouden losmaken van de
haatdragende Koran, dan zouden ze verbazingwekkende dingen kunnen
bereiken', aldus Wilders in zijn speech.
Hij gaat daarin ook in op de mislukking van het Catshuisberaad vorige
week en zijn beslissing om de gedoogsteun aan het kabinet in te
trekken. Wilders noemt het een moeilijk besluit, maar zegt dat hij geen
andere keus had dan het kabinet ten val te brengen.
'We richten ons nu op verkiezingen op 12 september. Onze campagne zal
gaan over de noodzaak om onze nationale soevereiniteit te herstellen,
want zonder kunnen we onze identiteit niet verdedigen en niet vechten
tegen de islamisering.'
Daar stond ze dan. In de schemering van de avond, alleen haar wollen
muts werd verlicht door de straatverlichting. Ze was rond de dertig, een
periode van haar leven waarin ze hoorde te schitteren, maar in plaats
daarvan stond ze daar: ze graaide uit prullenbakken.
Als ik nu
aan haar denk krijg ik weer die brok in mijn keel als op het moment toen
ik haar daar zag staan, toen ik op die bewuste avond
op de bus wachtte met mijn zusje. Eerst dacht ik nog bij mezelf dat ze
misschien iets per ongeluk in de prullenbak heeft weggegooid? Of wist ze
niet meer in welke dat was, en liep ze daarom van hot naar her graaiend
in het afval. In een winkelstraat als deze in Leuven vind je genoeg
identiek dezelfde prullenbakken. Hoe logisch het ook klonk, het was
helaas niet waar. Het kwartje viel toen mijn zusje me vertelde dat ze
een half opgegeten broodje uit het afval viste en in haar mond stak.
Alleen iemand die voor een lange tijd niet gegeten heeft zou zoiets
doen. Een zwerver, een dakloze, een bedelaar. Zij zag er niet uit zoals
één van deze mensen. Dat was het geen wat me het meest in verwarring
bracht. Ze zag er sober gekleed uit, iets wat slordig, maar zeker niet
vergelijkbaar met de driegenoemde figuren. De manier hoe ze te werk ging
was ook anders. Ze zocht namelijk met een papiertje in de prullenbak,
waarna ze haar winst niet daar ter plekke opat, maar wat verder op.
Misschien uit schaamte? Alleen als je op haar zou letten zou je dit
opmerken. En dat deed ik dan ook. Niet, omdat ik het zo interessant vond
wat ze deed, maar omdat ik gewoon niet op kon houden met kijken en
denken. Denken waarom de wereld toch zo in elkaar zat. Waarom bestonden
er toch mensen die als grootste zorg van hun dag hebben of hun dure
outfit wel matchend is, en bestaan er mensen die maar hopen of ze deze
dag wat te eten kunnen vinden? Waarom was zij het die daar moet staan,
en niet bijvoorbeeld iemand als Paris Hilton of ik? Zij koos niet voor
dat leven, zij moet ermee leren leven.
Dit is niet mijn eerste
ontmoeting met een zwerver of hoe je haar kan noemen. Helaas zijn er
vele zoals haar duizenden, miljoenen Zij is alleen de eerste persoon
van hen die ik ben tegengekomen en zich bewust leek van haar
gewaarwording. Ze leek er zich voor te schamen. Misschien deed ze dit
niet al zo lang? Misschien is ze bang om herkend te worden door
bekenden? Ik wist niet wat er voor gezorgd heeft dat ze nu hier zat. Ik
kende haar verhaal niet, wist niks van haar. Ik wist niet hoe ze heet,
wist niet of ze een partner had, wist niet of ze kinderen had. Ik zou
ook niet weten waar ze na deze ontmoeting heen zal gaan of ze vanavond
een veilige slaapplek kon vinden. Of ze morgen zal halen
Een
oud echtpaar en een aantal andere mensen liepen langs, mijn zusje keek
op haar telefoon. Zoals altijd had de bus vertraging. De vrouw was nu
een eindje verderop, ik kon zien dat ze aan de volgende prullenbak
begon. Niemand leek haar op te merken, of deden ze dat wel maar liet het
hen koud? Ik wist dat ik spijt ging hebben als ik niets deed. Ik moest
íets doen, maar wat? Wat het ook mocht zijn ik moest het nu doen,
voordat ik die bus zou stappen. Ik wilde haar geld geven, maar het geld
dat in mijn portemonnee zat heb ik die middag nog uitgegeven aan een
tas. Ik schaamde opeens zo erg. Ik had die tas eigenlijk niet zo nodig,
ik heb genoeg tassen. Ik weet dat ik haar situatie niet kon verbeteren,
maar misschien kon ze van mijn geld wel enkele weken van (over)leven. Ik
had nog een appel in mijn tas bedachte ik me, dus besloot haar die te
geven. Het was het minste wat ik kon doen. Terwijl ik naar haar liep
werd de brok in mijn keel alsmaar groter. Het moment dat ze zich
omdraaide toen ik haar vragend met Mevrouw aansprak had de brok in
mijn keel zijn climax bereikt. Wilt u van mij deze appel?
De
bik waarmee ze me aankeek maakte me het nauwelijks mogelijk de woorden
verstaanbaar uit te spreken. Ik heb nog nooit in mijn hele leven zon
droevige blik gezien. Ze was het type vrouw dat je buurvrouw kon zijn,
het type vrouw dat je als lerares kon hebben, het type vrouw dat je
moeder zou kunnen zijn. Ze was het type vrouw van wie je dit leven niet
zou verwachten, gewoonweg het type vrouw dat dit leven niet verdient.
Met de woorden het hoeft niet haalden ze me abrupt uit mijn gedachten.
Ik keek haar even aan en gaf haar de appel. Ze pakte hem aan. Mijn hand
raakte de hare die ze goed verstopt had in een handschoen. Hij was
warm, en op de een of andere manier stelde me dat wat gerust. Mijn zusje
riep me dat de bus eraan kwam, ik draaide me om en holde naar de halte.
In de bus gingen we achterin zitten, dat wilde mijn zusje zo graag.
Toen ik net plaats gingen nemen, en de bus haar passeerde, keek ze nog
even naar me op. Weer die blik, maar nu leek hij wat zachter. Hier
scheidden onze wegen.
Op de terugreis naar huis spraken mijn
zusje en ik over koetjes en kalfjes, maar in gedachten was ik bij die
vrouw. Ik kon haar niet uit mijn hoofd zetten. Ik ben zelf niet rijk,
maar ik mag niet klagen. Ik heb altijd genoeg te eten, kan me kleden,
heb een dak boven mijn hoofd, en heb nog geld voor extraatjes. Bovenal
heb ik mensen om me heen die van mij houden. Zij heeft niks en niemand.
Ik dank God voor dit leven dat ik heb, en hoop met heel mijn hart dat
zij ooit ook dit allemaal kan hebben. Ik weet nu niet waar ze is, of ze
iets te eten heeft, of ze veilig is. Ik hoop dat ze kracht mag vinden om
sterk te zijn, om te overleven. Waar ze nu ook mag zijn, ik zal die
blik waarmee ze me aankeek nooit vergeten
Je bent direct, vertrouwd en te eerlijk. Je neemt geen blad voor je mond
en wat je denkt of voelt uit je zonder daarover na te denken. Jouw
mimiek past zich aan je verwoording en de scheve blikken die jou worden
toegeworpen laten je koud. Zo ben je en zo wil je geaccepteerd worden.
Ondanks dat je zo hard en bot bent, vragen mensen toch om jouw advies. Ze waarderen je advies, sterker nog: jouw advies
weegt zwaarder mee dan alle andere adviezen. Eigenlijk ben je een
voorbeeld voor hen, maar dat willen ze niet altijd toegeven. Jij bent
tenslotte die bitch waar velen tegen opkijken.
Een mooie meid
met veel uitstraling, de slimste van de klas en eentje met veel lef.
Haalt projecten met gemak, iedereen groet en/of gaat graag met haar om
en jongens die staan voor haar in de rij. Elke week wijst ze een paar af
en geniet van haar leven en van haar vriendinnen.
Als er iets
is dan staat ze voor je klaar. Ze staat je financieel en emotioneel bij.
Ze belt je wanneer ze vindt dat het nodig is. Ze geeft je die warmte en
liefde op het juiste moment. Ze neemt je mee uit wanneer ze denkt dat
jij er behoefte aan hebt.
Ze kan niet tegen liegen en
onrechtvaardigheid. Ze straalt van de zelfverzekerdheid en loopt er bij
alsof ze de hele wereld aan kan. Ze heeft het nooit over haar problemen,
ze lacht altijd en heeft altijd de grootste lol om alles. Ze is
humoristisch, liefdevol en een idool voor velen.
Haar vrienden
moesten in het begin erg aan haar wennen maar dat kwam snel goed. Ze
bleek niet die arrogante bitch te zijn waarvan iedereen dat dacht. Nee,
integendeel zelfs; die arrogante blik heeft ze gekregen van Moeder
Natuur! Voor de buitenwereld heeft ze het helemaal gemaakt. Say
hello to the bitch. Ze wordt gerespecteerd en ze geeft iedereen de
juiste aandacht. Kritiek beschouwt zij als jaloezie en krenkt die gene
op het zelfde moment. Kortom: ze is de ideale vriendin en een ideale
vrouw.
Maar thuis is ze niets minder dan dat kleine, gevoelige
meisje. Dat met tranen haar verleden van haar afschrijft. Diep van
binnen zit er een wond dat nooit is genezen. Een wond gevormd door
situaties en nare ervaringen. Thuis doet ze haar masker af en is ze
haarzelf. De kritiek die ze ontvangt beschadigt haar zelfbeeld. In
feite heeft ze te maken met een minderwaardigheidscomplex en is ze niet
zo sterk als dat zij zich buiten voor doet. Ze is altijd met anderen
bezig waardoor zij zichzelf wegcijfert..
Achter haar lach
schuilt er een traan, achter haar traan een verhaal en dat verhaal ken
je niet. Dat kent niemand omdat niemand ernaar vraagt. Iedereen leeft
met de gedachte dat ze nergens last van heeft en dat ze de meest
gelukkigste persoon op aarde is die ze kennen. Het liefst maakt ze een
einde aan haar leven om tot rust te komen.
Hoe goed ken jij je
vriendin/vriend? En hoe gaat het in werkelijkheid met hem of haar? Houdt
zij/ hij echt van dit leven of leeft ze toe naar het einde en is ze het
zat? Ga nooit uit van de indruk die je hebt of krijgt, kijk diep in haar hart en vraag er na.
Dan zal je zien dat er een ander meisje in haar schuilt, een schokkend verhaal een meisje dat jij NOOIT had verwacht.
Heb jij dua gedaan en vergeving gevraagd? Een plek in het Paradijs met onze profeet gevraagd? Of lag jij te dromen over het wereldse leven.. Het leven waar je niets om kan geven.. Het Fajr gebed is voor de oprechte dienaar een verlichting Het leidt de dienaar op het pad naar de juiste richting Richting het Paradijs via het rechte pad Door te blijven slapen, val je in een zwart gat
Een gat genaamd het hellevuur Je eindbestemming bepaald op het laatste uur Vuur zo zwart, is ons moeilijk voor te stellen De seconden in je leven zijn al aan het aftellen.
Verricht het Fajr gebed nu heel gauw Ik wil naar el Jannah samen met jou Als dienaren van Allah in het Paradijs Bereid je voor op deze enkele reis.
Keer tot Allah in oprecht berouw Of je nou een man bent of een vrouw Of je nou een voorbeeld bent of een crimineel Of je weinig zondes hebt begaan of veel
Het gebed is voor de dienaar op vaste tijdstippen voorgeschreven Zoals in soerah An-Nisae aya 103 is beschreven Het moeilijkste gebed voor de huichelaar Verricht het verplichte gebed, oh dienaar
Keer terug naar het gebed en verricht deze op tijd De Engel des Doods komt op een vastgestelde tijd Vandaag, morgen of over een paar jaar Verricht het Fajr gebed en gedraag je als een oprechte dienaar.
Moge Allah ons allen leiden op het rechte pad naar Jannat-ul-Firdaous
en moge Hij ons standvastig maken in het geloof. Allahoema Amien
Heb je het huis schoon gemaakt? Is het eten klaar? Heb je de kinderen eten gegeven? Heb je mijn kleren gewassen? Dit zijn enkele vragen die vrouwen -dag in dag uit- te horen krijgen van echtgenoten die beweren dat vrouwen niets meer zijn dan bedienden en babymachines. Maar een echtgenote is geen van beide.
Hoe het ook zij, temidden van de grote werkdruk waar zowel mannen als
vrouwen onder gebukt gaan, vergeten sommige echtgenoten de werkelijke
redenen achter het huwelijk en hiermee de rechten van hun vrouw.
Vervolgens beroven ze zichzelf, hun echtgenote en hun kinderen van het
geluk en de rust dat aan de grondslag van een succesvol gezin ligt. Deze
onevenwichtige visie op de ideale relatie van een echtpaar is zo
ernstig dat het het gehele gezin in een situatie stort die beladen is
met zorgen en problemen.
Zelfs bij religieuze families zul je
nog echtgenoten aantreffen die er geen weet van hebben wat de rechten
van hun echtgenotes zijn, noch een goede kijk hebben op waartoe een
goede verstandhouding tussen twee getrouwden dient.
Het is
zowel pijnlijk als bedroefend te zien dat een praktiserend
moslimechtgenoot aan de ene kant Gods geboden nakomt, maar aan de
andere kant Zijn leiding aangaande hoe zijn vrouw te behandelen vergeet.
Buitenshuis is hij aardig, geduldig en siert een glimlach zijn gezicht.
Maar zodra hij thuis komt wordt dat vrolijke gezicht boos en bedroefd
en de vriendelijkheid en de zachtheid veranderen in nervositeit en
vijandschap. Hij begint schreeuwend en tierend bevelen uit te delen.
Hij vergeet dat net als hij -die buitenshuis met vele uitdagingen en
spanningen wordt geconfronteerd- zijn vrouw thuis ook overspoelt kan
zijn met werk en haar verantwoordelijkheden naar de kinderen toe.
Hij vergeet dat ook zij aan het einde van een lange werkdag aan haar
rust toe is. Ook al is het de taak van de man om buitenshuis te werken
om zijn gezin te onderhouden, de rol van de vrouw is niet minder
belangrijk. Integendeel, meestal is haar rol belangrijker omdat zij
degene is die belast is met de opvoeding van de kinderen en omdat zij
degene is die over het gezin hoedt.
Geregeld treffen we de
volgende scène aan: Een vrouw is moe en vraagt haar man om haar wat te
helpen met een aantal huishoudelijke taken zoals schoonmaken, wassen of
koken. Hij weigert, alsof het beschamend voor een man zou zijn om zijn
vrouw te hulp te schieten. Weet hij niet dat de profeet Mohammed, vzmh,
de persoon die door God de Verhevene het meest geliefd is, zijn vrouwen
hielp in het huishouden? Weet hij niet dat Omar ibn al-Khattab recepten
aan een groep vrouwen doorgaf om ze te leren koken? Zou Omar anderen
kunnen leren koken als hij zelf niet wist hoe dit moest?
Er is
geen echtgenoot, hoeveel werk hij ook heeft, die drukker kan zijn dan
onze Profeet, vzmh, dat was en wiens plicht het was de islam te
verspreiden. Ook is er geen man die het drukker kan hebben dan Omar, die
de verantwoordelijkheid als kalief moest dragen.
Ik schrik
ervan te horen dat er vrouwen zijn die nooit een liefhebbend woord of
een blijk van waardering te horen krijgen van hun echtgenoten. Toen de
Profeet werd gevraagd naar de persoon waar hij het meeste van hield,
toen aarzelde hij niet om de naam van zijn vrouw Aisha te noemen.
Hiermee gaf hij dus duidelijk te kennen dat een man zich niet hoeft te
schamen dat hij van zijn vrouw houdt en dat hij zich evenmin hoeft te
schamen om deze liefde in aanwezigheid van andere mensen te uiten.
Ook is het pijnlijk te horen dat er mannen zijn die niet met hun vrouw
praten of tijd voor hun gezin inruimen, onder het voorwendsel dat ze het
te druk hebben met dawa (uitnodigen tot de islam). Ook al is het heel
erg nobel om bezig te zijn met dawa buitenshuis, het is tevens
noodzakelijk dat vrouw en kinderen nut ondervinden van de inspanningen
van manlief.
Ik vraag me af hoe getrouwde stellen samen kunnen
leven zonder met elkaar te praten of samen tijd door te brengen. Hoe
kunnen ze geluk of rust voelen met de kloof die hen van elkaar scheidt.
Wie anders dan je eigen vrouw kan delen in je geluk en verdriet? Wie kan
iemand beter moed inspreken om de uitdagingen van het leven met
volharding en moed tegemoet te treden? Wie zou er beter naar je kunnen
luisteren en de geheimen bewaren dan je eigen vrouw? Wie kan je beter
helpen je geloof (imaan) en je intenties een nieuw leven in te blazen
dan zij?
De Profeet, vzmh, heeft ons geleerd dat de beste onder
de mannen degene is die zijn vrouw het beste behandelt. Zouden wij niet
het voorbeeld van de Profeet moeten opvolgen bij ieder aspect van ons
leven?
De Profeet, vzmh, bracht tijd door met zijn vrouwen door
met hen te praten, met hen te lachen en zelfs door met hen te spelen.
Hij luisterde naar het advies van zijn vrouw Umm Salama, bij de
verzoening van Hudaybiyah, toen ze hem het advies gaf te beginnen met
het kaal scheren (van de hoofden) en het slachten (van de offerdieren).
Het was haar weloverwogen advies die de toestand tot een goed einde
bracht en de moslimgemeenschap beschermde. Waarom dus zijn wij nu
afgedwaald van deze voorbeelden?
Het opvoeden van kinderen is niet slechts de taak van de moeder, zoals soms onjuist wordt aangenomen.
Het is bedoeld als wederzijdse verantwoordelijkheid, die gedeeld moet
worden door beide ouders. Een ieder van hen heeft zijn/haar aanvullende
rol die binnen het gezin moet worden volbracht. Ongetwijfeld draagt de
moeder een grotere verantwoordelijkheid op haar schouders, maar de rol
van de vader is niet minder belangrijk en heeft een enorme invloed op de
stabiliteit van het gezin.
Kinderen hebben de aanwezigheid en
input van de vader nodig. Ze hebben hem nodig bij het maken van hun
huiswerk, bij het leren van de Koran en bij het uitleggen van de
religie, om maar een paar voorbeelden te noemen. Ze moeten het gevoel
hebben dat hij er voor ze is.
Geachte echtgenoten, jullie vrouw
is jullie partner, jullie wederhelft en jullie levensgezellin. Ze kan
jullie zegening (hasanah) zijn in deze wereld en de zegen van je
leven, maar alleen als jij haar hiervoor de kans geeft. Zij is degene
die een glimlach op je gezicht kan toveren en de tranen van pijn uit je
ogen weg kan vegen. Zij heeft het in zich om je gezin te voorzien van
geloof, geluk, aanmoediging en geduld ten overstaan van de uitdagingen
die je tegemoet zal treden. Je vrouw is ten alle tijden bereid om te
investeren in het gezin en zal er alles aan doen om te streven naar
familiegeluk en -succes.
Niemand zal beweren dat het huwelijk
ieder moment geluk voortbrengt of dat er zich nooit problemen kunnen
afspelen. Maar als de basis van een relatie stevig is en als ieder
persoon duidelijk weet wat de rechten van diens partner zijn, dan kunnen
moeilijkheden makkelijker te boven worden gekomen.
Het is niet
mijn bedoeling om alle mannen de schuld te geven van de problemen waar
veel koppels vandaag de dag mee kampen. Ik richt me tot een specifiek
type echtgenoot binnen de moslimgemeenschap: de verkeerd ingelichte die
niet begrijpt dat een gelukkiger en sterkere moslimfamilie alleen tot
stand kan komen onder de voorwaarde dat het koppel een sterke band met
elkaar heeft.
Allah de Verhevene zegt in de nobele Koran (vertaling):
"En tot Zijn tekenen behoort dat Hij voor jullie echtgenotes uit jullie
eigen midden geschapen heeft om bij haar rust te vinden. En Hij heeft
liefde en erbarmen tussen jullie gebracht. Daarin zijn tekenen voor
mensen die nadenken" (Koran 30: 21).
het verhaal van natasja chiafele het verhaal van en bekeerde
Verhaal van Natasja Chiafele Het verhaal van een bekeerde
Mijn verhaal begint eigenlijk al van bij mijn geboorte. Want ik kom uit
een gezin met Jehova's getuigen.Jaren had ik dat ook aanvaard...gewoon
omdat ik niets anders kende of beter wist.Tot ik op mijn 18 het huis
verliet en mijn eigen weg opging. Ik verhuisde naar Amsterdam en al snel
liet ik mijn geloof in god achter me en dacht nu eindelijk vrijheid te hebben gevonden. Jaren gingen er voorbij, ik leefde het leven van zovele...uitgaan,plezier,werken,vrienden. Leven van dag tot dag en niet denken aan de dag van morgen.
Op mijn 27ste werd ik zwanger. Het mooiste wat je als vrouw kunt
voelen. Maar het zette mij wel aan het denken...ik had nu een
verantwoordelijkheid over een klein wezentje, ik moest verder gaan
denken dan enkel aan de dag van vandaag,want vanaf nu is er ook een
morgen en overmorgen. Wat als ik er niet meer ben,wat gebeurd er dan met
mijn kind...wat gebeurd er met mezelf?? Zoveel vragen,maar vond geen
antwoord.Ik besloot om Nederland te verlaten en terug te gaan wonen in
Belgie. Dicht bij familie zijn, dat zou me wel helpen met mijn
antwoorden die allemaal toekomstgericht waren. En ook voor mijn
ongeboren kind zou het beter zijn om op te groeien met familie rond
hem.Datzelfde jaar ben ik bevallen van een gezonde zoon. Apetrots was ik
op dat heerlijk kleine mannetje. Maar de zin van verantwoordelijkheid
overviel me ook diezelfde dag nog meer.Dus ben ik meteen gaan zoeken
naar antwoorden op mijn vragen. Doordat ik uit een gezin kwam met
Jehova's getuigen begon ik daar. Ik leerde veel bij over de bijbel, al
was ik er jaren mee opgevoed, alles wat ik nu las begreep ik meer. Maar
er klopte zoveel niet. Dat er een God was, twijfelde ik zelfs niet over.
Maar wie is deze God, wat wil hij van ons..wat wil hij van mij?? Ik
sloeg een andere weg in...begon andere geloven te onderzoeken,maar vond
zoveel tegenstrijdigheden. Nee, geen antwoorden op mijn vragen....ik
geraakte zelfs meer in de war.Ondertussen gebeurde er veel in mijn
leven. Vlak na de geboorte van mijn kind werd ik een alleenstaande mama,
het geloof waar ik in opgegroeit was zag me als een ongelovige en als
ik geen berouw zou hebben van mijn zonden,dan zou ik uitgesloten worden.
De inhoud daarvan is dat ik geen contact mag hebben met wie dan ook die
een Jehova's getuige is. Wat dus wil zeggen...ook bijna niemand van
mijn familie meer,zelfs mijn eigen moeder niet meer. Maar ik geloofde er
niet in, ik kon toch niet hypocriet er tussen gaan zitten,gewoon om de
vrede te bewaren? Wie zou ik dan voorliegen?? Nee, dat kon ik niet
opbrengen. Maar leven in een omgeving waar mensen mij zouden negeren was
heel moeilijk. Dus ik besloot om samen met mijn kind te gaan verhuizen
naar een plaats waar we niet iedere dag geconfronteerd zouden worden met
wie we waren.
De eerste maanden in Antwerpen waren een hele
aanpassing. We waren met zn tweetjes alleen,maar we sloegen er ons
doorheen. Ik leerde iemand kennen. Een jongen van Marokkaanse afkomst.
Ik voelde mij zeer op mijn gemak bij die persoon. Na jaren werd ik nog
eens verliefd en leerde ik weer vertrouwen te hebben in mensen. Al gauw
begon ik met hem te praten over mijn zoektocht. En hij kwam met
antwoorden waarvan ik dacht...EUH,hallooooo...dat zeg je maar!!! De
Moslims kunnen echt niet zo zijn en denken!!! Ik zag teveel gelijkenisen
met de bijbel. Dat kon toch niet??Nee, ik wilde er zelfs niets over
horen. Mijn beeld over de Islam was echt veel te negatief om me er zelfs
maar voor open te stellen.Ondertussen waren zijn ouders te weten
gekomen dat hij iets had met een 'niet marokkaans meisje'. Dus hadden we
beide besloten om de vrede te bewaren in zijn gezin,dat we beter konden
stoppen. Ik was boos,verdrietig. Ik snapte niet waarom zijn ouders zo
dachten.Dus ondanks mijn voornemen om niet te gaan zoeken in de Islam
deed ik het wel, ik wilde weten waarom zijn ouders zo reageerde. Maar ik
merkte al snel dat hun beslissing cultureel gebonden was en niets te
maken had met het geloof. Maar ik ontdekte nog zoveel meer...ik ontdekte
liefde...puurheid...waarheid. Ik ontdekte antwoorden op mijn vragen!!
Het kon toch niet dat de persoon die altijd dacht dat moslimas
onderdrukt waren,net ging inzien dat enkel zij vrijheid
hadden...vrijheid die ik nooit heb gehad. Ik was gebonden aan wat de
maatschappij van mij verlangde. Meer en meer begon ik kennis op te
doen..ik wilde meer en meer weten.
Via een beheerder van een
groep op het internet ben ik in contact gekomen met zusters uit mijn
omgeving. Ik ontmoette hun,leerde nog meer bij en begon mee naar de
Moskee te gaan. Het werd me duidelijk...dit is het..de waarheid waar ik
naar opzoek was. Een antwoord op iedere vraag die ik had!! Zelfs mijn
kind reageerde hier enorm goed op en aanvaarde de veranderingen die in
ons leven plaats vonden alsof het de normaalste zaak was.Dus mijn
volgende stap voelde aan als 1 van de meest natuurlijke stappen om te
doen. Een moslima worden.Mijn Shahada was het mooiste en meest bewuste
moment dat ik heb kunnen meemaken. Ik was wie ik moest zijn...Met trots
kan ik nu zeggen,ik ben een moslima. Ik dank Allah dat hij mijn ogen
heeft doen openen.En al heb ik niet het makkelijkste pad gekozen om te
volgen...het is de juiste!!ALHAMDULILLAH!!
Vrouwenemancipatie, -onderdrukking en Islam? Wat doet de niet-moslims
denken dat wij vrouwen in de Islam onderdrukt worden? Hoe komen ze
erbij dat de vrouw minder waard is dan de man binnen de Islam? Wij
moslims worden dagelijks geconfronteerd met vrouwenonderdrukking in de
Islam. Ik heb het woordje onderdrukking opgezocht op Google en ik krijg
woorden die te maken hebben met dictatuur, slavernij, terreur, dwang en
soortgelijke woorden. Degene die zich in de
Islam verdiept, komt er achter dat de vrouw een verheven positie heeft,
dat de vrouw koste wat het kost beschermd wordt tegen het kwaad van
buitenaf. Het meest belangrijkste is dat de vrouw gelijkwaardig is aan
de man. De Qoraan die de vrouw onderdrukt is slechts een beeld dat veel
onwetende mensen hebben, want de vrouw in Islam is niet onderdrukt.
Laten we het eerst hebben over de vrouwenemancipatie, het feminisme.
Waar de vrouwen in de negentiende- en twintigste eeuw vochten voor hun
recht, kenden de Islamitische vrouwen 1400 jaar geleden het recht. Waar
de vrouwen in de westerse wereld, waaronder Nederland, begin twintigste
eeuw voor het eerst kiesrecht kregen, hadden de vrouwen binnen de Islam
het kiesrecht al 1400 jaar geleden verkregen. En zo kunnen we een hele
opsomming noemen van de rechten die de vrouwen al 1400 jaar hebben
terwijl in de westerse wereld deze net een eeuw bestaan.
De onwetenden, de mensen die geen of niet genoeg kennis van de Islam
hebben, zeggen dat er in de Qoraan staat dat de man twee keer zoveel
waard is dan de vrouw. Dit concluderen zij uit het feit dat de man het
dubbele van de erfenis krijgt dan de vrouw. Ik zeg eerlijk, de man
krijgt inderdaad meer. Maar de reden waarom is slechts een wijsheid die
geen enkele mens kan bedenken. Dus waarom krijgt de man meer? Omdat de
man voor zijn vrouw, kinderen en moeder-wanneer deze oud is- moet
zorgen. De vrouw daarentegen, die hoeft haar geld niet te verspillen aan
het verzorgen van de kinderen. Dus met andere woorden, de mannen hebben
de lasten en krijgen daarom meer erfenis en de vrouwen mogen de erfenis
voor zichzelf houden. Oftewel, de vrouw krijgt in principe meer geld.
Wat een wijsheid.
Men ziet de hijaab, de kleding die een moslima hoort te dragen
waarbij zowel het haar als het lichaam bedekt is, als een onderdrukking.
Waarom(?) vraag ik me dan altijd af? Ik voel me niet onderdrukt(?). Elk
ander moslimvrouw die de hijaab draagt voelt zich ook niet onderdrukt.
Het is een vrijheid om niet zoals de gehele samenleving je haar te laten
zien. Het is een bevrijding dat ik ervoor kies om mijn lichaam te
bedekken. Wij kiezen er zelf voor om ons te bedekken omdat onze Heer dat
wil. Wij kiezen er zelf voor om de hijaab te dragen. We laten ons er
niet toe dwingen door onze vaders, broers, -voor de getrouwde dames-de
man. Is vrijheid om te doen wat je wil als vrouwzijnde geen emancipatie?
Baas in eigen buik zeiden ze in de jaren zestig, wij zeggen baas over
eigen lichaam.
Wat ik onder vrouwenonderdrukking versta, is het doen en laten wat de
maatschappij van je vraagt of beter gezegd: van je verlangt. De
maatschappij waar wij in leven in Nederland, verwacht van de vrouw dat
zij zich aantrekkelijk kleedt waarbij haar rondingen en haar haar te
zien zijn. Er wordt van de vrouw verwacht dat zij een shirt draagt met
een diepe hals, dat zij hoge hakken draagt om sierlijk te lopen. Dat zij
make-up draagt om er aantrekkelijker uit te zien. Doet ze dit niet, dan
hoort ze er niet bij. Als moslima zijnde, hoor je er niet bij. Want de
maatschappij walgt ervan dat zij het haar en de rondingen van de
moslimas onder die lange gewaden niet kunnen zien. Zij walgen ervan dat
ze er niet aantrekkelijk bij loopt. Zij walgen er het meest van, dat
wij ons bevrijdt voelen door onze bedekking.
Wat ik het ergste vind, is niet dat de niet-moslims zo over de Islam
denken. Veel onwetende moslimas denken er ook zo over. Noem het hoe
je het noemen wilt. Maar wij moslimas weten beter
Man en vrouw gelijke rechten? Naaah dacht het niet. Zien we er
hetzelfde uit? Nee! Denken wij hetzelfde? Soms. Hebben we elkaar nodig?
Zeker weten!
In mijn optiek
Het probleem van vandaag:
We worden overspoeld door de media met emancipatie. Ze claimen dat
mannen en vrouwen gelijke rechten moeten hebben. Wie daar in gelooft of
wie dat wenst zal ik helaas moeten teleurstellen want gelijke rechten
zijn niet mogelijk, we zijn te verschillend van elkaar. Wat per
definitie niet betekent dat het slecht is.
Sommige lezers zullen ongetwijfeld nu al
een oordeel klaar hebben. Lees nog even verder en het zal duidelijker
worden wat ik bedoel. Hoe verder je leest hoe beter je mij begrijpt, hoe
aangenamer het wordt.
Tijd om hetgeen nu te onderbouwen:
Het is logisch dat de man en vrouw geen gelijke rechten hebben als je
beseft dat ze geen gelijke rechten kunnen hebben. Voorbeeld: Een
zwangere vrouw heeft recht op zwangerschapsverlof en de man niet. Niet
gek toch want ik kan mij niet herinneren dat mannen ook zwanger werden.
Ander voorbeeld: Als je soldaat wilt worden dan moet je aan een bepaald
gewicht voldoen. De mannen moeten/mogen zwaarder wegen dan de vrouwen.
Ook niet onlogisch aangezien er een duidelijk verschil is in
lichaamsbouw. En dat allemaal met een reden of je nou in god gelooft of
enkel in de wetenschap. Het punt dat ik duidelijk wil maken is dat er
bij de mannen andere rechten horen dan bij de vrouwen. En bij vrouwen
weer andere rechten dan bij mannen. Het zou niet eerlijk zijn als we
dezelfde rechten zouden hebben. De zwangere vrouw bijvoorbeeld verdient
het zwangerschapsverlof omdat ze negen maanden een kind heeft moeten
dragen en bovendien moet ze daarna herstellen. Zou het dan eerlijk zijn
tegenover de vrouw dat de man dan hetzelfde recht krijgt?
Tegenwoordig merk ik ook dat de mannen steeds meer op de vrouwen
beginnen te lijken en andersom. Niet alleen qua gedrag maar ook qua
uiterlijk. Het typische mannen/vrouwen werk begint door de snelle
ontwikkelingen ook uit te sterven. Wat de mannen kunnen, kunnen de
vrouwen tegenwoordig ook en vice versa.
Maar . Er is altijd een maar!
Willen we wel op elkaar lijken? Lijkt mij vreselijk saai als de
mannen hetzelfde zijn als de vrouwen. Man en vrouw zijn er ook om elkaar
aan te vullen. Allemaal hebben we onze specialiteiten. We kunnen soms
niet met elkaar maar we kunnen ook ZEKER niet zonder elkaar.
Laat ik jullie mee terug nemen in de tijd:
Vroeger heel lang geleden was de man/ vrouw verhouding groot, anders
dan tegenwoordig. Er was een duidelijk verschil. De man ging op pad om
te jagen. Hij zorgde voor het eten en de vrouw zorgde dat het op tafel
kwam. Zodat het gezin ervan kon eten. Uitzonderingen daargelaten, want
uiteraard heb je ook stammen dat mannen zich superieur opstellen
tegenover de vrouwen. In mijn opzicht zijn dat geen echte mannen. Ik
vind dat de mannen verantwoordelijk moeten zijn voor het fysiek zware
werk en dat de vrouwen
en kinderen zich veilig voelen onder zijn hoede.
Later gebeurde hetzelfde maar dan in een modern jasje. De man was de
grootverdiener thuis. Hij zorgde voor het inkomen en de vrouw zorgde
voor het huishouden. Met de jaren heen begon het een beetje bij beetje
te veranderen. De vrouw ging ook werken maar de man bleef
verantwoordelijk voor het hoofdinkomen. Tegenwoordig gaat het nog een
stapje verder. De carrière vrouw is geboren. Vrouwen kunnen goed leren
en steeds meer vrouwen zijn hoogopgeleid en hebben ambitie en willen
niet meer afhankelijk zijn en dus carrière maken. Niets mis mee, heel
begrijpelijk zelfs. En toch kan het wat tendens meenemen. Vooral wanneer
je kinderen wilt. Dan is het kiezen of delen.
Worden de kinderen door de eigen ouders opgevoed of gaan ze naar een
kinderdagverblijf waar tieners op je kinderen gaan passen en hun de
normen en waarden leren die zij zelf opgedragen krijgen? Of wil je toch
je kinderen op je eigen manier opvoeden met je eigen normen en waarden?
Dus wordt het de huisvrouw of toch de huisman? Of zelfs helemaal geen
kinderen? Wat wordt het?! Dit zijn belangrijke vraagstukken wanneer je
in een vergelijkbare situatie komt waarin je moet kiezen tussen carrière
of gezin. Het is geen aanval op de carrièreman of carrièrevrouw maar
het is wel goed om daarover na te denken.
Voor de dubbelverdieners is het praktisch moeilijk om in beide
situaties het maximale eruit te halen. Of zeg ik nu iets heel geks?
Voor de carrièretijgers (m/v) onder ons:
Wil je het gezin de volle aandacht geven ten koste van je carrière of
wil je die promotie maken waar je al die tijd extra voor hebt
ingespannen? Laat je mening horen!
Voorop: man en vrouw zijn gelijk in waarde. Alleen ieder op zijn eigen manier.
Hoe zou het zijn die eerste keer? Hoe zou het voelen? Zou het pijn
doen? Zal ik gaan bloeden? Zal hij me geruststellen? Zal hij lief zijn
en zorgen dat ik me op mijn gemak voel? Ik heb dit zolang uitgesteld zo
vaak aan gedacht en over gefantaseerd. Je hoort zoveel verhalen; de een
zegt dat het meevalt, de ander beschrijft het als een nachtmerrie.
Ik denk dat ik er nu echt aan toe ben; 33 jaar, het moet nu echt eens gaan gebeuren, ik heb het al veel te lang uitgesteld.
Maar wat als hij lomp en onhandig is? Me pijn doet? Onervaren is en
niet in staat is om me in een keer ervan te bevrijden? Ik maak me
zorgen. Ja, het is niet iets wat je door de eerste de beste laat doen
natuurlijk. Ik wil niet dat het een teleurstelling wordt; ik wil dat ik
dit nooit vergeet en dat het een speciale gebeurtenis zal zijn zonder
trauma. Probleem is: ik ken hem niet zo lang . Hoe weet ik dan of hij
degene is die hier geschikt voor is? Ik heb hem vaker gezien, maar al
die keren was het niet nodig; nou ja, het was wel nodig maar er was niet
beslist haast bij. Ik moet zeggen dat ik hem al die keren wel echt
aardig en lief vond. Charmant ook
Ik besluit de stoute schoenen aan te trekken. Ik ga hem bellen!!!
Bellen en zeggen dat ik er klaar voor ben! Ik ga er gewoon voor, niet
langer nadenken maar gewoon doen!!
De telefoon gaat over .. Mijn hart bonst in mijn keel en ik voel mijn
handen bezweet raken. Weet je het zeker Nour? Hoor ik mijn stem zeggen.
Ja! Ik weet het zeker sssssttt!!!
Er neemt een vrouw op en ik zeg een beetje aarzelend: euhm,
goedemiddag mevrouw, u spreekt met Nour Charkaoui, kan ik een afspraak
maken met tandarts Peter voor een wortelkanaalbehandeling?. ZO!! Dat is
eruit, er is geen weg meer terug!!
Je bent direct, vertrouwd en te eerlijk. Je neemt geen blad voor je mond
en wat je denkt of voelt uit je zonder daarover na te denken. Jouw
mimiek past zich aan je verwoording en de scheve blikken die jou worden
toegeworpen laten je koud. Zo ben je en zo wil je geaccepteerd worden.
Ondanks dat je zo hard en bot bent, vragen mensen toch om jouw advies. Ze waarderen je advies, sterker nog: jouw advies
weegt zwaarder mee dan alle andere adviezen. Eigenlijk ben je een
voorbeeld voor hen, maar dat willen ze niet altijd toegeven. Jij bent
tenslotte die bitch waar velen tegen opkijken.
Een mooie meid
met veel uitstraling, de slimste van de klas en eentje met veel lef.
Haalt projecten met gemak, iedereen groet en/of gaat graag met haar om
en jongens die staan voor haar in de rij. Elke week wijst ze een paar af
en geniet van haar leven en van haar vriendinnen.
Als er iets
is dan staat ze voor je klaar. Ze staat je financieel en emotioneel bij.
Ze belt je wanneer ze vindt dat het nodig is. Ze geeft je die warmte en
liefde op het juiste moment. Ze neemt je mee uit wanneer ze denkt dat
jij er behoefte aan hebt.
Ze kan niet tegen liegen en
onrechtvaardigheid. Ze straalt van de zelfverzekerdheid en loopt er bij
alsof ze de hele wereld aan kan. Ze heeft het nooit over haar problemen,
ze lacht altijd en heeft altijd de grootste lol om alles. Ze is
humoristisch, liefdevol en een idool voor velen.
Haar vrienden
moesten in het begin erg aan haar wennen maar dat kwam snel goed. Ze
bleek niet die arrogante bitch te zijn waarvan iedereen dat dacht. Nee,
integendeel zelfs; die arrogante blik heeft ze gekregen van Moeder
Natuur! Voor de buitenwereld heeft ze het helemaal gemaakt. Say
hello to the bitch. Ze wordt gerespecteerd en ze geeft iedereen de
juiste aandacht. Kritiek beschouwt zij als jaloezie en krenkt die gene
op het zelfde moment. Kortom: ze is de ideale vriendin en een ideale
vrouw.
Maar thuis is ze niets minder dan dat kleine, gevoelige
meisje. Dat met tranen haar verleden van haar afschrijft. Diep van
binnen zit er een wond dat nooit is genezen. Een wond gevormd door
situaties en nare ervaringen. Thuis doet ze haar masker af en is ze
haarzelf. De kritiek die ze ontvangt beschadigt haar zelfbeeld. In
feite heeft ze te maken met een minderwaardigheidscomplex en is ze niet
zo sterk als dat zij zich buiten voor doet. Ze is altijd met anderen
bezig waardoor zij zichzelf wegcijfert..
Achter haar lach
schuilt er een traan, achter haar traan een verhaal en dat verhaal ken
je niet. Dat kent niemand omdat niemand ernaar vraagt. Iedereen leeft
met de gedachte dat ze nergens last van heeft en dat ze de meest
gelukkigste persoon op aarde is die ze kennen. Het liefst maakt ze een
einde aan haar leven om tot rust te komen.
Hoe goed ken jij je
vriendin/vriend? En hoe gaat het in werkelijkheid met hem of haar? Houdt
zij/ hij echt van dit leven of leeft ze toe naar het einde en is ze het
zat? Ga nooit uit van de indruk die je hebt of krijgt, kijk diep in haar hart en vraag er na.
Dan zal je zien dat er een ander meisje in haar schuilt, een schokkend verhaal een meisje dat jij NOOIT had verwacht.
Heb jij dua gedaan en vergeving gevraagd? Een plek in het Paradijs met onze profeet gevraagd? Of lag jij te dromen over het wereldse leven.. Het leven waar je niets om kan geven.. Het Fajr gebed is voor de oprechte dienaar een verlichting Het leidt de dienaar op het pad naar de juiste richting Richting het Paradijs via het rechte pad Door te blijven slapen, val je in een zwart gat
Een gat genaamd het hellevuur Je eindbestemming bepaald op het laatste uur Vuur zo zwart, is ons moeilijk voor te stellen De seconden in je leven zijn al aan het aftellen.
Verricht het Fajr gebed nu heel gauw Ik wil naar el Jannah samen met jou Als dienaren van Allah in het Paradijs Bereid je voor op deze enkele reis.
Keer tot Allah in oprecht berouw Of je nou een man bent of een vrouw Of je nou een voorbeeld bent of een crimineel Of je weinig zondes hebt begaan of veel
Het gebed is voor de dienaar op vaste tijdstippen voorgeschreven Zoals in soerah An-Nisae aya 103 is beschreven Het moeilijkste gebed voor de huichelaar Verricht het verplichte gebed, oh dienaar
Keer terug naar het gebed en verricht deze op tijd De Engel des Doods komt op een vastgestelde tijd Vandaag, morgen of over een paar jaar Verricht het Fajr gebed en gedraag je als een oprechte dienaar.
Moge Allah ons allen leiden op het rechte pad naar Jannat-ul-Firdaous
en moge Hij ons standvastig maken in het geloof. Allahoema Amien
Heb je het huis schoon gemaakt? Is het eten klaar? Heb je de kinderen eten gegeven? Heb je mijn kleren gewassen? Dit zijn enkele vragen die vrouwen -dag in dag uit- te horen krijgen van echtgenoten die beweren dat vrouwen niets meer zijn dan bedienden en babymachines. Maar een echtgenote is geen van beide.
Hoe het ook zij, temidden van de grote werkdruk waar zowel mannen als
vrouwen onder gebukt gaan, vergeten sommige echtgenoten de werkelijke
redenen achter het huwelijk en hiermee de rechten van hun vrouw.
Vervolgens beroven ze zichzelf, hun echtgenote en hun kinderen van het
geluk en de rust dat aan de grondslag van een succesvol gezin ligt. Deze
onevenwichtige visie op de ideale relatie van een echtpaar is zo
ernstig dat het het gehele gezin in een situatie stort die beladen is
met zorgen en problemen.
Zelfs bij religieuze families zul je
nog echtgenoten aantreffen die er geen weet van hebben wat de rechten
van hun echtgenotes zijn, noch een goede kijk hebben op waartoe een
goede verstandhouding tussen twee getrouwden dient.
Het is
zowel pijnlijk als bedroefend te zien dat een praktiserend
moslimechtgenoot aan de ene kant Gods geboden nakomt, maar aan de
andere kant Zijn leiding aangaande hoe zijn vrouw te behandelen vergeet.
Buitenshuis is hij aardig, geduldig en siert een glimlach zijn gezicht.
Maar zodra hij thuis komt wordt dat vrolijke gezicht boos en bedroefd
en de vriendelijkheid en de zachtheid veranderen in nervositeit en
vijandschap. Hij begint schreeuwend en tierend bevelen uit te delen.
Hij vergeet dat net als hij -die buitenshuis met vele uitdagingen en
spanningen wordt geconfronteerd- zijn vrouw thuis ook overspoelt kan
zijn met werk en haar verantwoordelijkheden naar de kinderen toe.
Hij vergeet dat ook zij aan het einde van een lange werkdag aan haar
rust toe is. Ook al is het de taak van de man om buitenshuis te werken
om zijn gezin te onderhouden, de rol van de vrouw is niet minder
belangrijk. Integendeel, meestal is haar rol belangrijker omdat zij
degene is die belast is met de opvoeding van de kinderen en omdat zij
degene is die over het gezin hoedt.
Geregeld treffen we de
volgende scène aan: Een vrouw is moe en vraagt haar man om haar wat te
helpen met een aantal huishoudelijke taken zoals schoonmaken, wassen of
koken. Hij weigert, alsof het beschamend voor een man zou zijn om zijn
vrouw te hulp te schieten. Weet hij niet dat de profeet Mohammed, vzmh,
de persoon die door God de Verhevene het meest geliefd is, zijn vrouwen
hielp in het huishouden? Weet hij niet dat Omar ibn al-Khattab recepten
aan een groep vrouwen doorgaf om ze te leren koken? Zou Omar anderen
kunnen leren koken als hij zelf niet wist hoe dit moest?
Er is
geen echtgenoot, hoeveel werk hij ook heeft, die drukker kan zijn dan
onze Profeet, vzmh, dat was en wiens plicht het was de islam te
verspreiden. Ook is er geen man die het drukker kan hebben dan Omar, die
de verantwoordelijkheid als kalief moest dragen.
Ik schrik
ervan te horen dat er vrouwen zijn die nooit een liefhebbend woord of
een blijk van waardering te horen krijgen van hun echtgenoten. Toen de
Profeet werd gevraagd naar de persoon waar hij het meeste van hield,
toen aarzelde hij niet om de naam van zijn vrouw Aisha te noemen.
Hiermee gaf hij dus duidelijk te kennen dat een man zich niet hoeft te
schamen dat hij van zijn vrouw houdt en dat hij zich evenmin hoeft te
schamen om deze liefde in aanwezigheid van andere mensen te uiten.
Ook is het pijnlijk te horen dat er mannen zijn die niet met hun vrouw
praten of tijd voor hun gezin inruimen, onder het voorwendsel dat ze het
te druk hebben met dawa (uitnodigen tot de islam). Ook al is het heel
erg nobel om bezig te zijn met dawa buitenshuis, het is tevens
noodzakelijk dat vrouw en kinderen nut ondervinden van de inspanningen
van manlief.
Ik vraag me af hoe getrouwde stellen samen kunnen
leven zonder met elkaar te praten of samen tijd door te brengen. Hoe
kunnen ze geluk of rust voelen met de kloof die hen van elkaar scheidt.
Wie anders dan je eigen vrouw kan delen in je geluk en verdriet? Wie kan
iemand beter moed inspreken om de uitdagingen van het leven met
volharding en moed tegemoet te treden? Wie zou er beter naar je kunnen
luisteren en de geheimen bewaren dan je eigen vrouw? Wie kan je beter
helpen je geloof (imaan) en je intenties een nieuw leven in te blazen
dan zij?
De Profeet, vzmh, heeft ons geleerd dat de beste onder
de mannen degene is die zijn vrouw het beste behandelt. Zouden wij niet
het voorbeeld van de Profeet moeten opvolgen bij ieder aspect van ons
leven?
De Profeet, vzmh, bracht tijd door met zijn vrouwen door
met hen te praten, met hen te lachen en zelfs door met hen te spelen.
Hij luisterde naar het advies van zijn vrouw Umm Salama, bij de
verzoening van Hudaybiyah, toen ze hem het advies gaf te beginnen met
het kaal scheren (van de hoofden) en het slachten (van de offerdieren).
Het was haar weloverwogen advies die de toestand tot een goed einde
bracht en de moslimgemeenschap beschermde. Waarom dus zijn wij nu
afgedwaald van deze voorbeelden?
Het opvoeden van kinderen is niet slechts de taak van de moeder, zoals soms onjuist wordt aangenomen.
Het is bedoeld als wederzijdse verantwoordelijkheid, die gedeeld moet
worden door beide ouders. Een ieder van hen heeft zijn/haar aanvullende
rol die binnen het gezin moet worden volbracht. Ongetwijfeld draagt de
moeder een grotere verantwoordelijkheid op haar schouders, maar de rol
van de vader is niet minder belangrijk en heeft een enorme invloed op de
stabiliteit van het gezin.
Kinderen hebben de aanwezigheid en
input van de vader nodig. Ze hebben hem nodig bij het maken van hun
huiswerk, bij het leren van de Koran en bij het uitleggen van de
religie, om maar een paar voorbeelden te noemen. Ze moeten het gevoel
hebben dat hij er voor ze is.
Geachte echtgenoten, jullie vrouw
is jullie partner, jullie wederhelft en jullie levensgezellin. Ze kan
jullie zegening (hasanah) zijn in deze wereld en de zegen van je
leven, maar alleen als jij haar hiervoor de kans geeft. Zij is degene
die een glimlach op je gezicht kan toveren en de tranen van pijn uit je
ogen weg kan vegen. Zij heeft het in zich om je gezin te voorzien van
geloof, geluk, aanmoediging en geduld ten overstaan van de uitdagingen
die je tegemoet zal treden. Je vrouw is ten alle tijden bereid om te
investeren in het gezin en zal er alles aan doen om te streven naar
familiegeluk en -succes.
Niemand zal beweren dat het huwelijk
ieder moment geluk voortbrengt of dat er zich nooit problemen kunnen
afspelen. Maar als de basis van een relatie stevig is en als ieder
persoon duidelijk weet wat de rechten van diens partner zijn, dan kunnen
moeilijkheden makkelijker te boven worden gekomen.
Het is niet
mijn bedoeling om alle mannen de schuld te geven van de problemen waar
veel koppels vandaag de dag mee kampen. Ik richt me tot een specifiek
type echtgenoot binnen de moslimgemeenschap: de verkeerd ingelichte die
niet begrijpt dat een gelukkiger en sterkere moslimfamilie alleen tot
stand kan komen onder de voorwaarde dat het koppel een sterke band met
elkaar heeft.
Allah de Verhevene zegt in de nobele Koran (vertaling):
"En tot Zijn tekenen behoort dat Hij voor jullie echtgenotes uit jullie
eigen midden geschapen heeft om bij haar rust te vinden. En Hij heeft
liefde en erbarmen tussen jullie gebracht. Daarin zijn tekenen voor
mensen die nadenken" (Koran 30: 21).
ik zie een meisje in de spiegel. een meisje met veel verdriet ze probeert het te verbergen maar er is toch niemand die het ziet waarom zoveel tranen waarom heeft ze verdriet ik wil haar helpen maar hoe dat weet ik niet maar als ik in de spiegel kijk dan lijkt het of ik stik langzaam begin ik te begrijpen...dat dat meisje in de spiegel dat ben ik.......
Heilige Koran is het heilige boek van de moslims geopenbaard op Hazrat Muhammad (saw). Het is het woord van God en een wonder. Heilige Koran werd geopenbaard op Hazrat Mohammed (SAW) op wonderbaarlijke wijze van Allah via een engel Jibraeil. Het werd verzonden als een perfecte en volledige kopie van wat er in de hemel en bestond er van eeuwigheid.
WONDEREN VAN DE KORAN
De wonderen van de Koran zijn ingedeeld in drie verschillende categorieën. Deze omvatten onnavolgbaarheid, wetenschappelijke wonderen en profetieën.
Onnavolgbaarheid
Onnavolgbaarheid verwijst naar de weergaloze natuur van de Heilige Koran. Het betekent ook de unieke literaire stijl van de Heilige Koran, niet bezeten door welk ander boek. Geen enkele menselijke inspanning kan overeenkomen met de stijl, die geeft ook aan zijn goddelijke oorsprong. Moslimgeleerden unaniem over eens dat spraak in de Heilige Koran deelt een uniek berijmde patroon. Met betrekking tot de weergaloze natuur van de Koran, wordt verklaard door Allah de Almachtige in de Koran:
" Als de mensheid en de djinn waren bijeen te brengen teneinde het gelijke van deze Koran te produceren, zouden ze nooit daarvan moet produceren en dergelijke, zelfs als ze back-up van elkaar. " [Koran 17:88]
WETENSCHAPPELIJKE WONDEREN VAN DE KORAN
Er staat een geloof in de islamitische wereld die Heilige Koran heeft wetenschappelijke theorieën en ontdekkingen voorspeld. De wetenschappelijke onderwerpen besproken in de Koran, die ook vandaag de dag bestaat zijn gerelateerd aan de geneeskunde, de astronomie, de menselijke voortplanting, oceaan logie, zoölogie, embryologie, etc. Stuk voor alles wat er modern op deze aarde en dat wat er op de aarde jaren geleden werd voorspeld in de Koran. Zoals vermeld in de Koran over het:
" Een tijd wordt vastgesteld voor elke profetie, je zal te weten komen in de tijd . "
De vooruitgang van de medische wetenschap heeft bewezen concepten van de menselijke voortplanting, embryologie en zoölogie. Maar Koran is een wonder voor manking om deze concepten te begrijpen 14000 jaar geleden, toen het werd geopenbaard. Ten aanzien van deze concepten wordt vermeld in de Koran:
"En Wij hebben alles in paren geschapen opdat gij acht te nemen." [Koran 51: 49]
Allah zegt:
(En het is Hij, Die de winden als blijde aankondiging voor Zijn barmhartigheid (regen). Tot wanneer zij een zwaar beladen wolk gedragen, wij rijden naar een land dat dood is, dan wij er water (regen ) om daarop af te dalen. Toen we alle fruitsoorten daarmee te produceren. Ook wij zijn, verhogen de doden, zodat u weet of zie toe.) (07:57)
Allah zegt:
(En we sturen de bestuivende winden (om zwaar te vullen de wolken met water), dan ervoor zorgen dat het water (regen) af te dalen uit de hemel, en we geven het aan u om te drinken, en het is niet jullie die de eigenaren van de winkels [dwz om water te geven aan wie je wilt of te onthouden wie u wilt].) (15:22)
Allah zegt:
(En donder verheerlijkt en prijst Hem, en de engelen doen het vanwege Zijn Awe. Hij zendt de bliksem, en daarmee Hij slaat wie Hij wil, maar zij (de ongelovigen) geschil over Allah. En Hij is Almachtig in kracht en streng in de bestraffing .) (13:13)
PROFETIEËN
Koran is expliciet voorspeld de gebeurtenissen veel voordat ze moesten optreden in de werkelijkheid. Deze geven Koran een wonder, en laat zien dat het inderdaad een goddelijke oorsprong. Subhanallah!
Zijn voorbeeld kan worden verteld door het feit dat koran de nederlaag van de Perzen door de Romeinen in 620s.In Koran voorspeld, werd er vastgesteld als volgt:
"De Romeinen zijn verslagen. In de dichter (laagste) land, en zij zullen na hun nederlaag zegevierende In een paar jaar (minder dan tien) -. Allah is de opdracht in het eerste geval en in het laatste - en in die dagen gelovigen zullen zich verheugen ".
Deze verzen werden geopenbaard veel voor de nederlaag van de Romeinen in handen van de Perzen. Dit betekent dat Koran een Goddelijke Boek, een wonder voor iedereen om advies te vragen. In profeteren de gebeurtenissen in de Koran, Allah heeft een veel wijsheid. Het is aan de mensheid te begrijpen en te leren van de gevolgen van de verschillende activiteiten ze betrokken zijn op de aarde, want Allah houdt van de mensheid.
WONDEREN VAN DE KORAN IN WETENSCHAP EN GESCHIEDENIS:
Ik ben karima, en gebruik soms ook wel de schuilnaam umm saalih.
Ik ben een vrouw en woon in amsterdam (nederland) en mijn beroep is pedagogiek.
Ik ben geboren op 13/05/1992 en ben nu dus 32 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: informatie zoeken over de islam.
Ik ben karima, en gebruik soms ook wel de schuilnaam umm saalih.
