Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
info islam
welkom op de site met info over de islam
02-10-2012
mijn moeder
Mijn moeder; De diepste mens in mijn hart. Mijn moeder; De eerlijkste mens uit het heelal. Mijn moeder; De mooiste naam op het wereld rond. Mijn moeder; Het schoonste woord uit het mensen mond. Mijn moeder; Zo goddelijk. Mijn moeder; Zo lief. Mijn moeder; Zo teder en zacht. Mijn moeder; Zo zorgzaam. Mijn moeder; Onbetaalbaar. Mijn moeder; Voor geen goud wil ik haar kwijt.
Mijn moeder; Staat altijd voor mij klaar. Mijn moeder; Mooier dan wat dan ook op deze aardbodem. Mijn moeder; Dankzij jou ben ik wie ik ben. Mijn moeder; Als jou is er geen en MOEDER niemand. Mijn moeder; Wat ik wil zeggen is dat ik van je hou!
Wees zuinig met je moeder, het kostbaarste bezit dat je hebt. Wees zuinig met kwetsende woorden, die kun je niet terugnemen als ze er niet meer is. Heb haar lief zoalang het kan Maak haar gelukkig zoals ze met jou heeft gedaan toen je klein was en altijd probeert te doen Ze heeft het beste met je voor wat ze ook zegt als ze boos is Een advies aan elk persoon die zijn moeder heeft en niet beseft wat hij heeft Pas op het moment dat ze er niet meer is, merk je pas wat je eigenlijk had Want het grootste en waardevolste bezit dat je kunt hebben is je moeder! En zoals de profeet (saw) al zei de poorten van het paradijs zijn aan de voeten van je moeder, en wij zouden nooit de dingen die onze ouders voor ons doen terug kunnen doen tenzij we ze als slaaf vrij zouden kopen.
De Liefde & Barmhartigheid van Allaah Azza wa Djall
BismiAllahi Rahmaani Rahiem Salamu 3alaykoum wa rahmatoellah wabarakaatuhu De Liefde van Allah In een hadieth qudsi (betekent letterlijk heilige hadieth) zei de Profeet (Salla Allahu 'Alayhi Wassalam) dat Allah zei:
Ikzelf, de mensheid, en de djinn, bevinden ons in een enorme serieuze staat. Ik schiep hen, dan aanbidden zij andere goden die zij voor zichzelf maken. Ik zegen hen met Mijn geschenken, dan danken zij iemand anders voor hetgeen Ik hen heb gestuurd. Mijn Genade daalt op hen neer terwijl hun slechte daden naar Mij opstijgen. Ik uit mijn Liefde voor hen met Mijn Geschenken, ookal heb Ik hen niet nodig. Terwijl zij zichzelf aan Mij onttrekken met hun zonden en zij Mijn Hulp dringend nodig hebben. Eenieder die zich tot Mij wendt, Ik accepteer hem zonder te letten op hoe ver hij is; en eenieder die zich van Mij afkeert, ik benader hem en spreek hem aan. Eenieder die een zonde nalaat voor Mij, Ik beloon hem met vele geschenken en eenieder die tracht Mij tevreden te stellen, Ik tracht hem tevreden te stellen.
Eenieder die Mijn Wil en Macht erkent in alles wat hij doet, Ik laat het ijzer voor hem buigen. Mijn dierbare mensen zijn degenen die met Mij zijn. Eenieder die Mij dankt, Ik schenk hem meer zegeningen. Eenieder die Mij gehoorzaamt, Ik verhef hem en liefkoos hem meer. Eenieder die Mij ongehoorzaam is, Ik houd de deuren van Mijn Genade voor hem open; als hij zich tot Mij keert, schenk Ik hem Mijn Liefde, aangezien Ik van degenen houd die berouw tonen en zichzelf voor Mij reinigen. Als hij geen berouw toont, bejegen Ik hem nog steeds door hem in een moeilijkheid te plaatsen om hem te reinigen.
Eenieder die Mij de voorkeur boven anderen geeft, Ik geef aan hem de voorkeur boven anderen. Ik beloon elke goede daad tien keer of zevenhonderd keer tot ontelbare keren. Ik tel elke slechte daad als een enkele, tenzij de persoon berouw toont en Mijn Vergiffenis vraagt; in dat geval vergeef Ik zelfs die éne. Ik neem elke kleine goede daad in aanmerking en Ik vergeef zelfs de grote zonden. Mijn Genade overtreft Mijn Woede. Mijn Tolerantie overtreft Mijn Berisping. Mijn Vergiffenis overtreft Mijn Bestraffing, aangezien Ik Genadevoller met Mijn Dienaren ben dan een moeder met haar kind.
(Uit 'Madaridj As-Salihien' door Ibn Al-Qayyim Al-Khoziya)
And the cure for this deadly illness (i.e. love before marriage) is for the person that is afflicted to realize that this love is only due to his/her own delusions and ignorance. So upon such a person is to first and foremost strengthen their Tawheed and reliance upon Allaah, and secondly to increase in worship and busy themselves with it, so much so that they d
o not have any spare time letting their minds wander and think about their beloved.
And they should call upon Allaah to protect them and save them from this evil, just as Prophet Yoosuf (`alayhi ssalaam) called upon Allaah and he was saved. And they should do as he did, be as he was, in terms of ikhlaas (sincerity) and remembering Allaah in abundance. This is because if the heart is filled with ikhlaas for the sake of Allaah, there will be no space left for any unlawful love to be present, rather this only happens to a heart that is empty and has no ikhlaas whatsoever.
And let such people remind themselves that whatever Allaah has decreed for them is only for their own best interests, and when Allaah commands something it is never to cause harm or misery to His slaves.
And let them also remind themselves that their unlawful love does not benefit them, neither in this world or the Hereafter! As for this world then they will be so preoccupied with their love that it will cripple them and will cause them to live in a fantasy world. And as for the hereafter, then it will cause them to be preoccupied with the love of the creation instead of love for the Creator. These people need to be reminded that the one who is emerged in something will never see its ill effects, neither will the person who has never experienced such things. The only people who will be able to relate to them are those who have experienced the same thing, but have been saved. Such people can look back and realize how evil it is.
~ad-Daa`wa ad-Dawaa, p300 Ware liefde Ibn al-Qayyim (rahimahullaah) zegt: en de remedie voor deze dodelijke ziekte (dat wil zeggen de liefde voor het huwelijk) is voor de persoon die is getroffen om te beseffen dat deze liefde alleen te wijten aan zijn/haar eigen wanen en onwetendheid is. Dus is op een dergelijke persoon om eerst en vooral hun Tawheed en vertrouwen op Allaah versterken, en ten tweede te verhogen in aanbidding en drukke tijd zelf mee, zozeer zelfs dat ze niet een reserve hebben te laten hun gedachten dwalen en denken over hun geliefde.
En zij moeten aanroepen van Allaah op hen beschermen en redden hen van dit kwaad, net als de profeet Yoosuf ('alayhi ssalaam) Allaah opgeroepen en hij was gered. En ze moeten doen als hij dat deed, als hij was, in termen van ikhlaas (oprechtheid) en onthouden van Allaah in overvloed. Dit is omdat als het hart is gevuld met ikhlaas omwille van Allaah, zal er geen ruimte meer voor elke onwettige liefde aanwezig te zijn, nogal dit alleen gebeurt er met een hart dat leeg is en heeft geen enkele ikhlaas.
En laat deze mensen herinneren zich dat wat Allah heeft afgekondigd voor hen alleen voor hun eigen beste belangen is, en wanneer Allaah iets opdrachten is het nooit aan schade of ellende veroorzaken om te zijn slaven.
En laat ze zich ook herinneren dat hun onwettige liefde hen, noch in deze wereld of in het Hiernamaals niet profiteert! Wat dit betreft wereld dan ze zullen zo bezig met hun liefde dat het hen zal verlammen en zal leiden tot hen om te leven in een fantasiewereld. En zoals voor het hiernamaals, dan het zal veroorzaken ze zijn bezig met de liefde van de schepping in plaats van liefde voor de Schepper. Deze mensen nodig hebben om te worden herinnerd dat degene die is ontstaan in iets nooit de nadelige gevolgen zien zal, noch zal de persoon die heeft nog nooit zoiets meegemaakt. De enige mensen die kunnen betrekking hebben op hen zullen zijn degenen die hebben ervaren hetzelfde, maar zijn opgeslagen. Zulke mensen kunnen terug kijken en beseffen hoe slecht het is.
De Hiedjra (Emigratie omwille van Allaah) is het uitwijken vanuit een plaats waar afgoderij (en ongeloof) wordt gepraktiseerd, naar een plaats waar Islaam (en Tauwhied) wordt gepraktiseerd. Hiedjra maken, van (elk) land waar afgoderij wordt gepraktiseerd naar (de landen) waar Islaam wordt gepraktiseerd, is een vaststaande verplichting tot en met Het Laatste Uur voor alle moslims. De argumentatie h
iervoor is de uitspraak van de Verhevenste:
Voorwaar, (tegen) degenen waarvan de zielen door de engelen worden meegenomen, en die onrechtvaardig waren (tegenover hunzelf door het maken van hiedjra te laten) [1], wordt gezegd: In wat voor toestand waren jullie (Waarom zijn jullie hier gebleven en hebben jullie de hiedjra gelaten? Ibn Kethier)? Zij zullen zeggen: Wij waren de onderdrukten (zwakken) op de aarde (wij hadden niet de mogelijkheid om uit het land te vertrekken). Zij (de engelen) zeggen: Was de aarde van Allaah niet uitgestrekt genoeg om daarop te emigreren?[2] Zij zijn degenen wiens verblijfplaats de Hel is en dat is de slechtste bestemming! Behalve de (werkelijke) onderdrukten (en zwakken) van mannen, vrouwen en kinderen die niet tot macht in staat zijn, en die geen weg (tot emigratie) kunnen vinden. Zij zijn het van wie Allaah (de fouten) uit zal wissen. En Allaah is Vergevend, Vergevensgezind. [Soerah An-Nisaa: 97-99][3] Imaam al-Baghawie[4] zei over dit Vers: De oorzaak van de nederzending van dit Vers is; 'De achterblijving van een aantal moslims in Mekkah die niet konden emigreren'. Toch werden zij door Allaah als gelovigen aangesproken! De argumentatie voor de Hiedjra vanuit de Soennah is deze uitspraak van (de profeet) (salallahoe `alayhie was sallem) De Hiedjra vervalt niet zolang de Tauwbah (vergiffenis) niet vervalt, en de Tauwbah vervalt niet totdat de zon uit het westen opkomt. [Overgeleverd door Aboe Dawoed, Ahmed en ad-Daareqodnie]
Arabische bron: Oesoel at-thalata [1] Voetnoot vertaler: Ibn Kethier zegt in zijn Tafsier bij dit Vers: en ad-Dahaak heeft gezegd: Dit Vers is neergezonden omwille van een aantal huichelachtige mensen die achterbleven in Mekkah nadat de profeet (salallahoe `alayhie was sallem) geëmigreerd was naar al-Medienah. Vervolgens trokken zij er met de godenaanbidders van Mekkah op uit bij de dag (veldslag) van Badr. Aldaar raakten zij gewond of stierven zij waarop dit Edele Vers werd neergezonden. (En dit Vers geldt) algemeen voor een ieder die tussen godenaanbidders (en ongelovigen) verblijft en zijn religie niet (normaal) kan practiseren terwijl hij over de mogelijkheid tot emigratie beschikt. Hij is degene die onrechtvaardig is tegenover zichzelf en met overeenstemming van alle geleerden (Idjma'ah) in het verboden (Haraam) is vervallen zoals dat duidelijk wordt via de tekst van dit Vers [2] Voetnoot vertaler: Ibn Kethier zegt in zijn Tafsier: Aboe Dawoed overleverd op gezag van Samoerah ibn Djoendoeb dat de profeet (salallahoe `alayhie was sallem) heeft gezegd: "Voorwaar, wie met een moeshrik (ongelovige) omgaat en met hem (naast hem) woont is net zoals hem!" [Overgeleverd door Aboe Dawoed in zijn Soennah 3/224] [3] Voetnoot vertaler: Na dit Vers zegt Allaah Ta'ala: En wie hiedjra maakt omwille van Allaah zal vele uitvluchten en (levens) voorzieningen op aarde vinden. En wie zijn huis verlaat als emigrant naar Allaah en zijn boodschapper, en vervolgens de dood hem (op weg) overkomt, zijn beloning (voor de hiedjra) staat vast bij Allaah. En Allaah is Vergevensgezind Meest Barmhartig. [Soerah An-Nisaa` 100]: Ibn Kethier zei over dit Vers: 'Dit is een oproep tot het maken van hiedjra en een motivatie tot het verlaten van de moeshrikien [4] Voetnoot Vertaler: Hij is al-Imaam al-Haafidh al-Faqieh Aboe Mohammed al-Hassan ibn Mas'oed al- Farraa`al-Baghawie ash-Shaafie'ie. Eén van de uitblinkende geleerden die vele belangrijke boeken heeft geschreven waaronder 'Masaabih as-Soennah', 'Sharh as-Soennah' en zijn Tafsier genaamd 'M'aalim at-Tenziel' . Hij overleed in het jaar 516NH
Ik gaap erg veel. Vooral tijdens het fadjr gebed, zelfs dat het mij hindert in het gebed. Het (gapen) overkomt mij soms vier of vijf keer, vooral tijdens het ochtend gebed. Dit heeft ertoe geleid dat het mij verdrietig maakt wetende
dat de profeet صلى الله عليه وسلم over het gapen heeft gezegd dat het van de shaytaan (duivel) is. Hoe bescherm ik mijzelf hier tegen?
Antwoord:
Zonder twijfel is het gapen van de shaytaan zoals de profeet صلى الله عليه وسلم heeft gezegd:
Voorwaar Allah houdt van niezen en heeft een afkeer tegen het gapen.
En hij صلى الله عليه وسلم heeft gezegd:
Het gapen is van de Shaytaan.
En het is soennah voor de gelovige om zijn best te verrichten om het gapen tegen te houden en om zijn hand op zijn mond te plaatsen. Ook dient hij geen haah[1] te zeggen want de shaytaan lacht hem dan uit. Dus de soennah in deze kwestie (het gapen) is proberen het gapen te weerhouden, niet te spreken bij het gapen en het plaatsen van de hand op de mond.
Wanneer een persoon ermee beproeft wordt dient hij dit te genezen door middel van verschillende manieren om het gapen weg te nemen. En in de meeste gevallen ontstaat het gapen door luiheid en een volle maag. En waarschijnlijk gaat u ook laat naar bed wat ervoor zorgt dat u opstaat voor het fadjr gebed in een staat van luiheid en zwakte omdat u slaap tekort komt. Dit zorgt dus voor het gapen, vooral tijdens het fadjr gebed. Dus mijn advies aan u is om vroeg naar bed te gaan zodat u voldoende slaapt wat er voor zorgt dat u fit opstaat. En ik adviseer u ook als u opstaat om datgene te verrichten wat door Allah is vastgesteld door te zeggen:
La ilaha illallah wahdahoe la sharieka lah, lahoel-moelkoe wa lahoel-hamdoe wa hoewa `ala koellie shayin qadier. SubhanAllah walhemdoelilah wala illaha illallah walAllahoe ackbar wa la hawla wala qoewata illa billah, alhemdoelilah alladhie ahyaanie ba`dama amaatanie wa ilayhie noeshoer[2]
Zo heeft de profeet صلى الله عليه وسلم ons dat geleerd wanneer hij opstond in de nacht. Dus het is gewenst dit te zeggen wanneer u opstaat in de laatste gedeelte van de nacht. En wanneer u plotseling opstaat tijdens het slapen dient u dit ook te zeggen. En u dient ook de het volgende te zeggen bij het opstaan in de laatste gedeelte van de nacht:
alhemdoelilah alladhie ahyaanie ba`dama amaatanie wa ilayhie noeshoer[3]
En door middel hiervan zal het gapen weggaan met de Wil van Allah aangezien het gapen van de duivel is. En met het verrichten van dhikr[4] wordt de duivel verdreven. Zo ook het vroeg slapen neemt luiheid en zwakte weg welk ontstaan door het laat naar bed gaan. Dus als het vroeg slapen samen met het gedenken van Allah عز و جل wordt verricht bij het opstaan dan zal Allah عز و جل het gapen wegnemen. En wat ook helpt is het verrichten van de woedhoe (kleine wassing). Dus het is aan u om datgene te verrichten wat Allah heeft opgedragen zoals het vroeg naar bed gaan en het verrichten van dhikr bij het opstaan. Allah جل و علا zal u dan bijstaan en dit kwaad waar u last van hebt en wat u verdrietig maakt wegnemen.
De waarde van een moeder De waarde van een moeder�
Mijn moeder had maar een oog. Ik had echt een hekel aan haar, omdat ik altijd verschut stond door haar uiterlijk. Ze werkte als schoonmaakster op de school waar ik op zat. Op een dag kwam ze mijn les binnen en vroeg mijn leraar of ik wel mijn best doe in de les. Ik schaamde me dood. Hoe durfde ze mijn klas binnen te komen??? Ik deed alsof ik haa
r niet ken en keek haar aan met haat in mijn ogen.
Een dag later begon een klasgenoot mij te pesten. HAHAHA jouw moeder heeft maar een oog. Op dat moment voelde ik me gepest en had ik graag levend begraven willen worden. Ik wou mijn moeder graag dood hebben.
Toen ik thuis kwam begon ik boos te schreeuwen... Val dood, door jou word ik op school gepest met je lelijke gezicht. Ze zei helemaal niks terug en ik twijfelde niet met mijn woorden, omdat ik heel erg boos was. Geen een seconde had ik na gedacht hoe ze zicht voelde door mijn harde praatjes. Op school deed ik mijn best en ik had mijn besluit genomen om in Amsterdam te gaan studeren. Na dat ik mijn diploma had behaald ben ik gaan trouwen en kreeg ik kinderen.
Ik leefde heel erg gelukkig met mijn vrouw en mijn kinderen. Op een dag belde mijn moeder aan mijn deur. Mijn kind deed de deur open en was geschrokken van mijn moeders uiterlijk. Het was ongeveer 10 jaar dat ik haar niet had gezien en gesproken. Ik was boos geworden en stuurde haar weg. Wat kom je nou hier doen? Mijn kinderen worden bang van je, ga weg van hier. Heel zachtjes zei ze toen... Oh sorry, ik ben naar het verkeerde adres gekomenen ze liep weg. Maanden later werd ik op een dag wakker van mijn slaap midden in de nacht. Ik droomde over mijn moeder. Ik had besloten om weer naar mijn oude dorp te gaan om te kijken hoe het met mijnmoeder gaat. Ik kwam aan ik belde maar niemand deed de deur open.
De buurvrouw hoorde dat en kwam naar buiten. Ze vroeg aan mij wie ik was, want ze had me niet herkend na al die jaren. Zij vertelde mij dat mijn moeder overleden was en dat ze een brief had achter gelaten. Er stond het volgende:
�Mijn lieve zoon.
Zolang heb ik aan jou moeten denken. Zolang heb ik jou moeten missen. Zolang heb ik zitten huilen, omdat jij niet bij me was en omdat ik je nodig had. Ik was al die tijd eenzaam en werd maar zieker en zieker. Het spijt me dat jij door mij werd gepest toen je nog op school zat. Het spijt me dat je door mij elke keer verschut stond als jouw vrienden wisten dat ik jouw moeder was. Het spijt me dat ik naar je huis ben gekomen en dat jouw kinderen bang werden door mijn uiterlijk. een ding moet je nog weten, wat jij nog niet weet. Toen jij nog twee jaar oud was heb jij en je vader een auto-ongeluk gehad. Je vader was toen dood gegaan en jij had je rechter oog verloren. En ik als moeder kon het niet hebben dat jij met een oog zou opgroeien. Daarom heb ik jou mijn oog gegeven. Ik was zo blij dat de operatie gelukt was. Ik was zo blijen trots dat jij met mijn oog de wereld kon zien.
Met veel liefde voor jou mijn zoon. Jouw moeder die altijd van je heeft gehouden.
Ik ging naar een wijze man om hem vragen te stellen over iets dat mijn dwars zat.
Ik hoorde hem zeggen: "Wat wil je vragen?"
Ik zei: "Wat is het meest verbazende in de mens?"
Hij antwoordde:"Mensen! Ze vervelen zich om kinderen te zijn en haasten zich om te groeien, daarna willen ze weer kinderen zijn".
"Ze verspillen hun gezondheid om geld te verdienen, daarna geven ze het geld uit om hun gez
ondheid terug te krijgen ". "Ze maken zich zorgen over de toekomst, en vergeten het heden, dan leven zij zowel niet in het heden als in de toekomst". Ze Leven alsof ze nooit zullen sterven, En sterven alsof ze nooit geleefd hebben".
Hij antwoordde: "Ze moeten leren dat ze niemand kunnen dwingen van ze te houden, alles wat ze kunnen doen is zichzelf geliefd maken ".
Het werd even stil .... Toen vroeg ik: "Wat zijn de lessen van het leven die de mens moet leren ...?''
"Ze moeten leren zichzelf niet te vergelijken met anderen".Ze moeten tolerantie leren en proberen te vergeven. Ze moeten leren dat de rijkste persoon niet is wie het meeste bezit, maar die het minste begeert"
"Ze moeten leren dat er mensen zijn die hen liefhebben. Maar deze mensen weten niet hoe ze hun liefde moeten tonen of uiten"
"Ze moeten leren dat twee mensen naar hetzelfde ding kunnen kijken. Maar het toch verschillend zien ".Ze moeten leren dat het niet voldoende is om elkaar te vergeven, Maar dat ze ook zichzelf moeten vergeven".
"Ze moeten leren niet over iemand te oordelen door het uiterlijk of wat ze over hem hebben gehoord. Maar pas wanneer ze hem goed hebben leren kennen".
Stilte...; Is een slim antwoord die velen niet kennen.
"De enige overwinning die voor altijd geldt en geen verdriet achterlatat, is de overwinning op onszelf". De harde klappen in het leven breken het glas, maar verfijnt het ijzer. Het vernietigen van de vijand is niet door hem af te maken. .
Maar door zijn beginselen teniet te doen..
Trots zijn is niet wanneer je niet faalt..
Maar trots zijn is wanneer je faalt en weer opstaat en het opnieuw probeert..
Liefde is een verdraagbare hel".
"En het leven zonder liefde is als een onverdraagzaam paradijs.
Het geven van één bloem aan een levende persoon is veel beter dan een volledig boeket bij zijn graf.
Een optimist is een mens die het licht ziet terwijl het er niet is..
En de pessimist is een dwaas die het licht ziet maar het niet gelooft..
Wat is het mooi om een persoon te hebben..;
Die naar je vraagt wanneer je er niet bent
Die jou benadert wanneer je afstand neemt..!
Wat is het mooi om een persoon te hebben in deze wereld..;
Die zich zorgen om jou maakt Van je houdt
Voor je zorgt Jou geluk en blijheid deelt.. Maar ook jouw verdriet..!
Wat is het mooi om een persoon te hebben..;
Die altijd positief over je denkt en jou vergeeft als je een fout begaat..
En een excuus zoekt voor jou als je je verkeerd hebt gedragen tegenover hem
Wat is het mooi als hij niet achter je rug om roddelt en het voor je opneemt.. En het niet toelaat als anderen negatief over jou praten in jouw afwezigheid..
Wat is het prachtig om een persoon te hebben..;
Die jouw aanmoedigt als je angstig bent en je raad geeft als je een fout hebt begaan.
Wat is het prachtig om een persoon te hebben..;
Die jouw geheim bewaart.. zich houdt aan zijn beloftes
dit verhaal schreef ik toen ik even alleen wilde zijn
Er was eens een heel lief meisje die samen met haar ouders en haar kleine zusje woonde. Dit meisje is 10 jaar en heel erg geïnteresseerd in de Islam. Haar moeder was haar grote voorbeeld, zij deed haar altijd na. Op een dag ging ze naar de moskee en pakte ze de Quran. Ze reciteerde erin met haar prachtige mooie zuivere stem. Mensen die buiten liepen, kwamen de moskee binnen om naar dit prachtige
stem te luisteren. Ze reciteerde surah ar-rahmaan, haar lievelings surah. Ze was klaar met de surah en zag dat ze omringt was door mensen die naar haar prachtige stem luisterden. Allemaal in koor riepen ze; Allahoe Akbar! Onderweg naar huis zag ze een vrouw lopen met zware tassen. Ze vroeg of ze een handje kon helpen met het dragen van al die zware tassen. De vrouw keek haar aan en zei: Moge Allah (swt) jou belonen voor het aanbod die je me gaf. Eenmaal thuis, deed ze de deur open en hoorde haar moeder huilen. Zij rende zo snel als ze kon naar haar moeder en vroeg wat er aan de hand was. Haar moeder omhelsde haar en zei: Papa wacht op ons in het paradijs. Het lieve meisje pakte de hand van haar moeder en zei: Mama, veeg je tranen weg. Papa is niet weg, hij is in goede handen. De volgende dag gingen ze naar de moskee om Salatoel Djanaza te bidden voor haar overleden vader. Ze kon haar ogen niet geloven, de moskee was bomvol. Haar vader is in goede handen dacht ze, ze pinkte een traantje weg en opende haar handen voor een dua. Het meisje was nog steeds erg liergierig en natuurlijk haar vrolijkheid kon je niet van haar afslaan. Na het gebed gingen ze naar het uitvaartcentrum om haar vader voor het laatst te kunnen zien. Ze gingen naar binnen met haar moeder en zusje. Het meisje keek naar haar vader en tikte haar moeder aan en zei: Mama kijk, hij straalt rust en Noor uit. Haar moeder zei: Ja mijn dochter, dat klopt. Bij de begravenis van haar vader was het meisje ook aanwezig. Ze zag hoe haar vader de grond in werd geplaatst en bleef maar staan. Ook toen ze aarde over de kist gooiden en je niks meer kon zien, bleef het meisje staan. Ze wilde daar niet weggaan. He t meisje pakte haar Quran tevoorschijn en reciteerde surahs uit de Quran voor haar vader en zei: Papa, maak je maar geen zorgen over ons, Allah (swt) en zijn Engelen zijn bij ons Samen met haar moeder liepen ze naar huis. Jaren gingen voorbij. Het meisje studeerde ondertussen in Mekkah. Toen ze klaar was met haar studie, kwam ze terug en gaf lezingen over de meest bijzondere onderwerpen, zoals; het paradijs, de Engelen en over de profeten. Eigenlijk over alles wat je maar kunt verzinnen. Ze was ook nog eens docent geworden die kinderen leerde hoe ze de Islam moeten leren. Ze gaf hun les over de profeet, hoe ze moeten gedragen en hoe dankbaar ze moeten zijn jegens Allah (swt). Ze leerde de kinderen de Quran en al gauw leerden ze hele Quran uit hen hoofd. Na een lange tijd gingen de kinderen en de juf naar een weeshuis. Daar aangekomen speelden de kinderen met elkaar. De juf was ondertussen iets lekkers gaan halen, waarna ze de kinderen aan trakteerde. 1 week bleven we bij ze. De weeskinderen waren gehecht aan mijn leerlingen. Helaas kwam hier ook een einde aan. We namen met pijn afscheid van de weeskinderen. Ik beloofde om in de toekomst InshaAllah iets leuks met ze te doen. Eenmaal teruggekomen, maakten de leerlingen een verslag over wat ze daar allemaal hebben gedaan en wat daar geleerd hebben. Ze waren enorm blij met deze juf, dat de kinderen haar opvolgster zouden zijn. EINDE!
Waarom? Omdat ik eindelijk een keertje niet aan mezelf dacht, maar aan een ander. Vanaf vandaag ga ik anders door het leven. Zowel innerlijk als toch ook uiterlijk. Wat je van binnen bent, straal je van buiten uit. Het leven zal voortaan voor mij anders zijn dan normaal. Ik eet nu anders, denk anders en praat ook anders. Zo langzamerhand zul je je wel afvragen wat mij is overkomen.
Ik wilde een dag voor Allah vrijmaken. Een dagje business. Business zonder geld, maar met daden alleen. Inde ochtend was ik bij een begrafenisgebed van een broeder in Cairo. Erna ging ik naar de begraafplaats en hielp mee met het dragen van de kist. Daarna werd het lichaam onder de grond gestopt. Ik wilde aan het eind van de dag nog op ziekenbezoek gaan bij een broeder. Dus ging ik op zoek naar een kleinigheid om hem op te vrolijken.Daarna ging ik naar het ziekenhuis om bloed te doneren. Dit lag ook in de planning van de dag. Als eerste vroeg ik wie er het dringends bloed nodig had op dat moment. Voor de meeste van ons is bloed krijgen iets waar we ons niet echt druk over hoeven te maken. Zo duur zal het niet zijn. Maar voor velen is bloeddonatie van levensbelang. Ik kreeg een naam door van een patient en ging de trap af op zoek naar zijn kamer. Ik wilde zeker weten of de persoon wel bestaat, voordat ik mijn bloed gaf. Op de afdeling bleek dat hij die dag al gestorven was. Ik kreeg een nieuwe naam van een andere patient. Toen ik die ging opzoeken, bleek dat het een ideale patient voor mij was. Een man die door een auto was aangereden nadat hij klaar was met de salaat en uit de moskee wilde lopen. Ik maakte kennis met hem en vertelde dat ik hem wat bloed zal doneren. Weer boven op de afdeling bloeddonatie kreeg ik de slang in mijn arm geprikt en begon mijn bloed in een zak te stromen. Door de hitte in Cairo ,die ik niet gewend ben, en doordat ik die morgen niet gegeten had en waarschijnlijk ook die middag in de velle zon op de begraafplaats stond, voelde ik mij niet al te best. Na 4-5 minuten verloor ik het bewustzijn. Het enige wat ik kon zeggen was: La ilaha ila Allah Muhammad rasulollah , en ik stak mijn vinger naar boven... Toen ik bijkwam zag ik een man met een mooie grote baard over me heen gebogen staan. De kamer was ineens druk met allemaal mensen, waarschijnlijk artsen en mijn vriend. Al gauw was ik weer bijgekomen van alles. Nog een beetje slap van daarnet ging op weg naar mijn laatste doel. Een zieke broeder die al drie maanden op bed lag. Hij was vroeger een hoge officier in het Egyptische leger. Alhamdolillah is hij ermee gestopt. Baard mocht hij toen niet hebben en naar de Koran luisteren is als militair streng verboden. Hij lag nog wel in het militair hospitaal, dat nog wel. Ik in mijn jalaba had wel enige moeite om binnen te komen in het hospitaal. Het leger is hier heel erg bang voor baarden en jalaba's. Toen ik mijn buitenlands paspoort liet zien, kon ik meteen doorlopen. (Een buitenlander durft men niet moeilijk te maken, stel je voor dat er een raket vanuit het Witte Huis wordt afgeschoten). De zieke broeder was ontzettend blij met mijn kleine kadootje voor hem. Zijn zus liet ons even alleen in de kamer. Vrouw had hij niet. Hij was verloofd, maar had pas geleden de verloving ingetrokken. De doktoren hebben geconstateerd dat hij een zeldzame ziekte heeft en niet genezen kan worden. Zo jong en nu al doodziek. Op een gegeven moment moest hij hulp krijgen van de zuster. Lopen kon hij niet meer, dus voor bepaalde zaken moest de zuster hem helpen. Ik liep eventjes de kamer uit en wachtte tot ik weer binnen kon. Samen deden we salaat en ik maakte me klaar om weer naar huis te gaan.
Deze dag heb ik de dood gezien, het graf en ziekte. Dit heeft mij laten nadenken. Ben ik Allah wel dankbaar voor alle gunsten die Hij mij heeft gegeven? Ben ik voorbereid op de dood? Het leven zal voor mij nooit meer hetzelfde zijn.
Er was eens een jongentje, die elke dag langs de deuren ging om spulletjes te verkopen, om zo zijn schoolgeld te kunnen betalen, aangezien zijn ouders arm waren. Op een dag had hij maar 10 cent in zijn zak en had erge trek gekregen in eten. Hij besloot om bij de volgende deur waar hij aanbelde, om iets te eten te vragen. Maar toen hij daar aankwam had hij niet genoeg moed om erom te vragen. Dus in plaats van wat eten vroeg hij om een glas water. De aardige mevrouw die opendeed vond dat hij er een beetje hongerig uitzag, en besloot om hem een groot glas melk te geven. hij dronk heel langzaam en genoot van elke slok ervan. toen hij het ophad vroeg hij aan de vrouw: "Hoeveel geld ben ik u schuldig?" De vrouw zei: "Je bent mij niks verschuldigd hoor, ik heb altijd geleerd dat je geen geld mag vragen voor liefdadigheid" De kleine jongen bedankte haar uit de grond van zijn hart. Toen Faisel Ahmad het huis verliet, voelde hij zich veel sterker- niet alleen lichamelijk maar ook geestelijk, zijn geloof in Allah en mensen was weer gegroeid. Vóórdat hij namelijk bij dat huis aankwam was hij van plan om alles op te geven. Maar nu niet meer, nu voelde hij zich sterker dan ooit te voren.
Jaren later.......
Deze zelfde vrouw werd erg ziek. Geen van de plaatselijke doctoren konden begrijpen wat er mis was met haar. Ze stuurden haar naar de grote stad waar het ziekenhuis meer gespecialiseerd was, en zij zouden kunnen uitzoeken wat haar mankeerde. Dokter Faisel Achmed werd opgeroepen. Toen hij had gehoord vanuit welk dorp zij kwam, vulden zijn ogen zich met een vreemd licht. Haastig ging hij naar beneden en ging naar haar kamer. Gekleed in zijn dokterskleding ging hij naar binnen. Hij herkende haar meteen.... Hij ging terug naar de behandelkamer en was vastbesloten om alles te doen om haar leven te redden. Hij gaf haar een speciale behandeling. Maar Al-Hamdoelilah na een hele lange zware periode, was de strijd gestreden en was de vrouw weer beter geworden. Dokter Achmed vroeg aan de financiële afdeling, of ze hem de rekening wilden sturen. Hij keek erna, toen schreef hij iets onder aan de rekening en stuurde de rekening naar haar kamer. Toen, de vrouw de rekening kreeg en opende, ze was er zeker van dat het de rest van haar leven zou kosten om het alles te betalen. Viel haar oog op iets wat op de rekening was geschreven. Ze las de woorden : "Rekening volledig betaald met een glas melk" Ondertekend, Dr. Faisel Achmed
Tranen van vreugde kwamen uit haar ogen en ze besloot om te gaan bidden: "Dank U, Allah, dat Uw liefde is uitgespreid over menselijke harten en handen.
Er was een jongenman, die in een ander land voor een lange tijd is gaan studeren. Toen hij terugkwam vroeg hij zijn ouders of ze een Geleerde of een wijs iemand konden vinden die antwoord kon geven op 3 vragen. Na een tijdje hadden zijn ouders een Moslim Geleerde gevonden.
Jongenman: Wie ben je? Kun je mijn vragen beantwoorden? Geleerde: Ik ben een van Allah Soebahanoe Wa Ta3ala's dienaren, en Insha Allah zal ik antwoord op je vragen kunnen geven.
Jongeman: Weet je het zeker? Een hoop Professoren en Doktoren is het niet gelukt.. Geleerde: Ik zal mijn best doen, met de Hulp van Allah Soebhanahoe Wa Ta3ala.
Jongeman: Ik heb 3 vragen: 1. Bestaat Allah? Zo Ja, wat is zijn vorm? 2. Wat is Taqdir(het Lot)? 3. Als de Shaitaan was geschapen van het Vuur, waarom zal hij aan het einde gegooit worden in het Vuur? Het zal het zeker geen pijn doen, aangezien hij ervan geschapen is! Dacht Allah hier niet over na?
Plotseling, geeft de Geleerde de jongenman een klap!
Jongeman: Waarom werd je boos op me?! Geleerde: Ik ben niet boos op jou, dit is mijn antwoord op je drie vragen.
Jongeman: Huh? Ik snap er niets van... Geleerde: Hoe voelde je je na de klap?
Jongeman: Ik voelde pijn natuurlijk! Geleerde: Dus je gelooft dat pijn bestaat?
Jongeman: Ja... Geleerde: Laat me de vorm van pijn zien!
Jongeman: Dat kan ik toch niet! Geleerde: Dat is mijn eerste antwoord, wij allen voelen het bestaan van Allah soebahanoe wa ta3ala zonder Zijn Vorm te zien.
Geleerde: Gisternacht, heb je gedroomd dat ik jou een klap zou geven? Jongeman: Nee.
Geleerde: Heb je ooit gedacht dat ik je een klap zou geven? Jongeman: Nee Geleerde: Dat is Taqdir(het lot).
Geleerde: Mijn hand, waarmee ik je een klap gaf, waarvan is die gemaakt? Jongeman: Het is gemaakt uit huid.
Geleerde: En hoe zit het met je gezicht, waar is die van gemaakt? Jongeman: Ook van huid.
Geleerde: Hoe voelde je je na de klap? Jongeman: Het voelde pijnlijk...
Geleerde: Zelfs al is Shaitaan van het Vuur gemaakt, en bestaat de Hel uit Vuur. Het zal Insha Allah een pijnlijke straf voor hem zijn!
JE BENT ONBETAALBAAR VOOR DIEGENE DIE VAN JE HOUDEN
Een bekende spreker startte eens zijn lezing door een 20 dollar biljet vast te houden in een kamer met 200 honderd mensen. Hij vroeg: "Wie wil deze biljet graag hebben?" Vele handen gingen omhoog. De spreker zei: "Ik zal deze biljet aan een van jullie geven, maar eerst zal ik dit doen." Hij verfrommelde de biljet en vroeg: "Wie wil dit nog steeds?" Weer bleven de handen in de lucht. "Goed, en wat als ik dit doe?" Hij gooide het op de grond en begon het op de vloer met zijn schoen te stampen. Hij raapte het hierna op, die nu verfrommeld en vies was, en vroeg: "Wie wil het nu nog?" De handen bleven omhoog gestoken.
Mijn vrienden, we hebben allen een zeer waardevolle les geleerd. Het maakte niet uit wat er met het geld was gedaan, het bleef gewild omdat het niet in waarde daalde. Het was nog steeds 20 dollar waard. Vele malen in ons leven vallen we, worden we verfrommeld en gestampt in het vuil door de besluiten die we nemen en de omstandigheden die ons overkomen. We kunnen daardoor het gevoel krijgen alsof we waardeloos en nutteloos zijn.
Maar wat er is gebeurd of zal gebeuren, je zal nooit je waarde verliezen: Vies of schoon, verfrommeld of fijn gevouwen. Je bent nog onbetaalbaar voor zij die van je houden.
Een oude moslim leefde in een boerderij met zijn jonge kleinzoon. Elke ochtend zat zijn opa vroeg in de ochtend aan de keukentafel uit de Koran te lezen. Zijn kleinzoon wilde net als hem zijn en probeerde hem te imiteren.
Op een dag vroeg de kleinzoon aan zijn opa: "Opa, Ik probeer de Koran te lezen net zoals jou, maar ik snap het niet en datgene wat ik begrijp vergeet ik zodra ik het boek sluit. Wat is het goede van het lezen van de Koran?". De grootvader stopte met het zetten van de steenkool in het fornuis en antwoordde: "Neem deze kolenmand mee naar de rivier en breng me een mand met water. De jongen deed zoals zijn opa hem gezegd had, maar al het water lekte uit de mand voor hij het huis bereikte. De grootvader lachte en zei: "Je moet wat sneller zijn de volgende keer" en zond hem weer terug naar de rivier.
Deze keer rende de jongen sneller, maar alweer was de mand leeg voor hij naar huis terugkeerde. Buiten adem vertelde hij zijn grootvader dat het onmogelijk was om water in de mand te dragen en hij ging een emmer halen. Maar de grootvader zei: "Ik wil geen emmer water, ik wil een mand water. Je probeert het niet hard genoeg." Hierna ging hij bij de deur staan kijken naar zijn kleinzoon die alweer een mand water ging halen.
Op dit moment, wist de jongen dat het onmogelijk was, maar hij wilde zijn opa laten zien dat zelfs als hij op zijn hardst rende, het water uit de mand zou lekken voor hij thuis was. De jongen dompelde de mand opnieuw in de rivier en rende snel naar huis, maar alweer was de mand weer gauw leeg.
Hij zei tegen zijn opa: "Kijk opa, het is nutteloos!". "Dus jij denkt dat dit nutteloos is?" Zei de grootvader. "Kijk naar de mand."
De jongen keek naar de mand en voor de eerste keer realiseerde hij dat de mand anders was. Het was veranderd van een vuile, oude steenkoolmand en was nu schoon, van binnen en buiten. "Dat is wat er gebeurt wanneer je de Koran leest. Je begrijpt of herinnert misschien niet alles, maar wanneer je de Koran leest verander je, van buiten en binnen. Dat is het werk van Allah in onze levens."
Ik moet toegeven dat ik in mijn jeugd aan armoede leed. Er was weinig te eten of drinken, geen goed onderkomen en er was weinig geld voor nieuwe kleding. Armoede is een wrede situatie waarin men zich kan bevinden. Het brengt veel pijn en ellende met zich mee. Hoe is dit verder van invloed op mijn leven geweest? Heeft het mij als persoon vernietigd? Was ik sterk genoeg om deze ervaring met succes te doorstaan? In feite was het een ervaring die ervoor zorgde dat ik het belang van het geloof in het leven leerde te begrijpen. Ik leerde hiermee een van de wijze uitspraken van de heilige Profeet (s) te begrijpen:
"Eenieder die de nobele Koran niet begrijpt, behoort niet tot een van mijn volgelingen".
Wanneer iemand niet met tolerantie en zelfbeheersing een situatie van armoede of financiële problemen kan verdragen, kan degene zwaar onder de situatie komen te lijden. Tolerantie en zelfbeheersing komen voort uit het geloof dat het een mens kan helpen om de moeilijkheden te overwinnen. Het leert hem zijn eigen meester en die van anderen te worden. Welke aardse genoegens er ook zijn, deze zullen spoedig tot een einde komen.
Het is geen wonder dat ik tevreden was met het weinige wat ik had. Ik heb nooit gedacht dat armoede een teleurstelling of mislukking is. Integendeel, ik probeerde positief gebruik te maken van mijn spirituele kracht en het in vruchtbare daden om te zetten. Ik miste de materiële noodzakelijkheden die mij in het leven verder konden helpen. Daarom was het noodzakelijk om sterk in de wereld te staan; op basis van creatieve en positieve normen en waarden die van belang zijn een compleet mens te worden en hiermee bewust te worden van de reden van het bestaan.
Ik leerde de ware betekenis van armoede en rijkdom begrijpen. Ik kwam tot de ontdekking dat een arm persoon iemand is die zijn status laat afhangen van zijn rijkdom. Deze is hoog wanneer zijn banksaldo een hoge waarde heeft, en laag wanneer zijn banksaldo van lage waarde is. Hij heeft geld nodig om met zijn sociale bestaan anderen te imponeren, heeft materiële bezittingen nodig zodat anderen naar hem opkijken en met de luxe probeert hij mensen om zich heen te verzamelen. Een dergelijk persoon beschouwt geld als de spil van zijn bestaan en waardigheid. Hij is voorzichtig met zijn bezittingen, omdat - wanneer deze wegvallen- zijn eigen bestaan verdwijnt. Nooit laat ik zulke gedachten over armoede mijn leven beïnvloeden zodat deze in zwakte en naïviteit zullen veranderen. Ik heb het nooit toegestaan om naar mijn leven met negatieve gedachten en gevoelens te kijken. Ik was gelukkig met mijn armdom. Ik was zorgeloos en druk bezig met het verkrijgen van religieuze kennis dat mijn persoonlijkheid heeft weten te vormen. De zeer geringe kennis die ik heb opgedaan, gaven mij zoveel plezier en zelftevredenheid dat hiermee de werkelijke betekenis van succes naar voren kwam. Ik was, Godzijdank, blij met het weinige wat ik had. Dit is een Goddelijke zegen in het leven van een gelovige.
Imam al Sadiq (a):
"Wanneer Allah de Almachtige iets goeds voor Zijn dienaar wenst, dan zal Hij ervoor zorgen dat de dienaar niet teveel aan deze wereld gehecht raakt, zijn kennis over religie verrijken en hem in staat stellen eigen fouten te herkennen. Wie deze zaken is gegeven, is het goede van deze wereld en het Hiernamaals verleend".
Onze vierde Imam, Imam Zainul Abideen (a), was een heel vriendelijk en geduldig persoon. Hij werd nooit boos en had altijd een glimlach op zijn gezicht.
Op een dag liep Imam Zainul Abideen (a) op straat met enkele vrienden en zag een oude man een zware lading dragen met zijn zoon aan zijn zijde. Imam Zainul Abideen (a) verloor zijn glimlach en zag rood van woede. Zijn vrienden waren erg verrast om Imam Zainul Abideen (a) op deze wijze te zien, aangezien zij hem nooit boos hadden meegemaakt.
Zij vroegen Imam Zainul Abideen (a) wat hem zo boos had gemaakt. Imam Zainul Abideen (a) antwoordde dat hij boos was om te zien dat een jongen zijn vader een zware lading laat dragen zonder hem een helpende hand toe te reiken. Profeet Mohammed (s) heeft gezegd: Wie zijn ouders tevreden stelt, heeft Allah (swt) tevreden gesteld en wie zijn ouders boos heeft gemaakt, heeft Allah (swt) boos gemaakt. Profeet Mohammed (s) heeft tevens gezegd: Twee deuren van het paradijs worden geopend voor een persoon, die wanneer zijn dag begint zijn ouders tevreden over hem zijn.
Een persoon benaderde eens de Profeet Mohammed (s) en zei: "Ik heb een oude vader en moeder die erg aan me zijn gehecht en daardoor niet enthousiast zijn dat ik Jihad ga doen?" Toen hij dit hoorde, zei de Profeet Mohammed (s) " (Als dit het geval is) Verblijf met uw ouders ter wille van God. Hun gehechtheid van één dag en één nacht aan u is beter danéén jaar Jihad." Imam Jafar al Sadiq (a) heeft gezegd: "Allah zal het gebed van een persoon niet goedkeuren van wie zijn ouders boos op hem zijn, zelfs als zijn ouders onredelijk zouden zijn."
Moraal: Je moet je ouders altijd helpen, zelfs wanneer zij geen hulp van je vragen.
Een jonge vrouw wachtte op haar vlucht in de wachtruimte van een grote luchthaven. Aangezien ze vele uren zou moeten wachten, besloot ze een boek te kopen om haar tijd door te brengen. Ook kocht ze een pakket koekjes. Ze ging zitten in een leunstoel, in de VIP ruimte van de luchthaven, om in vrede te rusten en te lezen. Naast de leunstoel waar het pakket koekjes lag, kwam een man in de stoel naast haar zitten. Hij opende zijn tijdschrift en begon te lezen.
Toen zij het eerste koekje pakte, nam de man ook een. Ze voelde zich geïrriteerd maar zei niks. Ze dacht alleen: "Wat een lef! Als ik in de stemming was, zou ik hem durven te slaan!"
Voor elke koekje dat ze pakte, nam hij er ook een. Dit maakte haar razend, maar ze wou geen scène veroorzaken. Toen er slechts een koekje overbleef, dacht ze: "Ah...wat gaat deze man nu doen?" Toen pakte de man het laatste koekje, verdeelde het in 2 stukken, en gaf haar de helft.
Ah! Dat was teveel! Ze was nu veel te boos! Ze nam haar boek en haar spullen, en liep vervolgens naar de wachtkamer. Toen ze in haar stoel zat, binnen in het vliegtuig, keek ze in haar handtas om haar bril te pakken. Tot haar grote verrassing, was het pakket koekjes daar, onaangeroerd en ongeopend!
Ze voelde zich zo beschaamd! Ze realiseerde zich dat zij verkeerd was... Ze had vergeten dat ze haar koekjes in haar handtas had gehouden. De man had zijn koekjes met haar gedeeld, zonder zich geïrriteerd of bitter te voelen.
"Terwijl zij zeer boos was, denkend dat ze haar koekjes met hem deelde. En nu was er geen kans meer om het hem uit te leggen, of om vergeving te vragen."
Ik ging naar een wijze man om hem vragen te stellen over iets dat mijn dwars zat.
Ik hoorde hem zeggen: "Wat wil je vragen?"
Ik zei: "Wat is het meest verbazende in de mens?"
Hij antwoordde:"Mensen! Ze vervelen zich om kinderen te zijn en haasten zich om te groeien, daarna willen ze weer kinderen zijn".
"Ze verspillen hun gezondheid om geld te verdienen, daarna geven ze het geld uit om hun gezondheid terug te krijgen ". "Ze maken zich zorgen over de toekomst, en vergeten het heden, dan leven zij zowel niet in het heden als in de toekomst". Ze Leven alsof ze nooit zullen sterven, En sterven alsof ze nooit geleefd hebben".
Hij antwoordde: "Ze moeten leren dat ze niemand kunnen dwingen van ze te houden, alles wat ze kunnen doen is zichzelf geliefd maken ".
Het werd even stil .... Toen vroeg ik: "Wat zijn de lessen van het leven die de mens moet leren ...?''
"Ze moeten leren zichzelf niet te vergelijken met anderen".Ze moeten tolerantie leren en proberen te vergeven. Ze moeten leren dat de rijkste persoon niet is wie het meeste bezit, maar die het minste begeert"
"Ze moeten leren dat er mensen zijn die hen liefhebben. Maar deze mensen weten niet hoe ze hun liefde moeten tonen of uiten"
"Ze moeten leren dat twee mensen naar hetzelfde ding kunnen kijken. Maar het toch verschillend zien ".Ze moeten leren dat het niet voldoende is om elkaar te vergeven, Maar dat ze ook zichzelf moeten vergeven".
"Ze moeten leren niet over iemand te oordelen door het uiterlijk of wat ze over hem hebben gehoord. Maar pas wanneer ze hem goed hebben leren kennen".
Stilte...; Is een slim antwoord die velen niet kennen.
"De enige overwinning die voor altijd geldt en geen verdriet achterlatat, is de overwinning op onszelf". De harde klappen in het leven breken het glas, maar verfijnt het ijzer. Het vernietigen van de vijand is niet door hem af te maken. .
Maar door zijn beginselen teniet te doen..
Trots zijn is niet wanneer je niet faalt..
Maar trots zijn is wanneer je faalt en weer opstaat en het opnieuw probeert..
Liefde is een verdraagbare hel".
"En het leven zonder liefde is als een onverdraagzaam paradijs.
Het geven van één bloem aan een levende persoon is veel beter dan een volledig boeket bij zijn graf.
Een optimist is een mens die het licht ziet terwijl het er niet is..
En de pessimist is een dwaas die het licht ziet maar het niet gelooft..
Wat is het mooi om een persoon te hebben..;
Die naar je vraagt wanneer je er niet bent
Die jou benadert wanneer je afstand neemt..!
Wat is het mooi om een persoon te hebben in deze wereld..;
Die zich zorgen om jou maakt Van je houdt
Voor je zorgt Jou geluk en blijheid deelt.. Maar ook jouw verdriet..!
Wat is het mooi om een persoon te hebben..;
Die altijd positief over je denkt en jou vergeeft als je een fout begaat..
En een excuus zoekt voor jou als je je verkeerd hebt gedragen tegenover hem
Wat is het mooi als hij niet achter je rug om roddelt en het voor je opneemt.. En het niet toelaat als anderen negatief over jou praten in jouw afwezigheid..
Wat is het prachtig om een persoon te hebben..;
Die jouw aanmoedigt als je angstig bent en je raad geeft als je een fout hebt begaan.
Wat is het prachtig om een persoon te hebben..;
Die jouw geheim bewaart.. zich houdt aan zijn beloftes
Een persoon reed met zijn auto en onderweg kreeg hij autopech. De man stapte uit zijn auto en toen hij zijn reservewiel uit de achterbak wilde pakken, kwam er een auto met hoge snelheid aan en reed de man aan waardoor hij ernstig gewond raakte. Een medewerker van de wegenwacht vertelt: �Ik en een collega van mij droegen hem in onze auto en namen vervolgens contact op met het ziekenhuis. Het was een jongeman in de bloei van zijn leven. Uit zijn uiterlijk viel op te maken dat hij een praktiserende moslim was. Toen wij hem droegen, hoorden wij hem iets neuri�n. Maar omdat wij druk bezig waren konden wij niet opmaken wat hij zei� Toen wij hem echter in de auto plaatsten hoorden wij heel duidelijk dat hij met zijn mooie stem de Koran reciteerde. Verheven zij Allah, je zou niet zeggen dat deze persoon gewond was. Hij zat helemaal onder het bloed en alle botten in zijn lichaam waren gebroken. Het werd ons duidelijk dat hij niet lang meer te leven had. Hij bleef doorgaan met het reciteren van de Koran met zijn mooie stem. Nooit in mijn leven heb ik ooit zo een mooie recitatie gehoord. Ik voelde de rillingen door mijn lichaam heen gaan. Ineens hield hij op met reciteren. Ik draaide mij om en zag hoe hij zijn wijsvinger de hemel in wees en de geloofsgetuigenis uitsprak waarna zijn hoofd inzakte. Ik sprong naar achteren, onderzocht vervolgens zijn hand, zijn hart en zijn ademhaling�. niks� Hij had het leven verlaten. Ik keek lang naar hem en een traan rolde over mijn wang, maar ik hield dit verborgen voor mijn collega. Ik draaide mij vervolgens naar hem toe en vertelde hem dat de jongeman was gestorven waarna hij begon te huilen. En ik�ik haalde een diepe zucht en de tranen stroomden over mijn wangen. Het was een aangrijpend moment. Toen wij in het ziekenhuis aankwamen, vertelden wij iedereen die wij tegenkwamen het verhaal van deze jongeman. Velen waren zeer onder de indruk, aangeslagen en moesten huilen. E�n persoon ging zelfs naar de jongeman toe en kuste zijn voorhoofd. Velen van hen wilden weten wanneer het dodengebed voor hem verricht zou worden, zodat zij dit bij konden wonen. E�n van de ziekenhuismedewerkers belde naar de familie van de overledene om hen over dit verlies te informeren. Degene aan de andere lijn was de broer van de overledene. Hij vertelde dat zijn broer iedere maandag zijn oma bezocht in een dorp en dat hij altijd zorgde voor de weduwen, weeskinderen en armen. Alle dorpsbewoners kenden hem� Hij bracht hen altijd Islamitische boeken en cassettebandjes. Zijn auto was altijd volgeladen met rijst en suiker die hij uitdeelde aan de behoeftigen. Hij vergat zelfs niet snoepgoed voor de kinderen. En altijd als er aan hem werd gevraagd hoe hij het uithield om deze lange afstand steeds heen en weer af te leggen, antwoordde hij: �Ik breng de tijd die ik in de auto zit door met het leren en reciteren van de Koran en het beluisteren van Islamitische bandjes en ik hoop dat elke stap die ik in het kader hiervan zet door Allah beloond zal worden.� De volgende dag liep de moskee vol met mensen die het dodengebed voor hem kwamen verrichten. Ik verrichte samen met vele anderen het dodengebed, waarna wij hem naar zijn begraafplaats droegen. Wij plaatsten hem in de nauwe grond om zijn eerste dag van het Hiernamaals tegemoet te gaan. Aan de andere kant was het voor mij alsof ik de eerste dag van mijn leven tegemoet ging
Het blijde kleine meisje met de springende blonde krullen was bijna vijf. Terwijl ze op haar moeder wachtte bij de kassa, zag ze hen, een cirkel van glinsterende parels in een roze plastic doosje.Oh alsjeblieft mama. Mag ik die hebben? Alsjeblieft, mama, alsjeblieft?
Snel keek haar moeder op de achterkant van het plastic doosje en keek toen weer in de smekende blauwe ogen van het opgeheven gezichtje van haar dochtertje. En euro vijfennegentig. Dat is bijna 2,00. Als je ze echt wilt hebben, dan bedenk ik wel wat extra klusjes voor je en dan heb je snel genoeg geld om ze zelf te kopen. Het is nog maar een week voor Eid en misschien krijg je nog wel een mooie euromunt van oma.
Zodra Aisha thuiskwam, leegde ze haar spaarpot en telde 17 eurocent. Na het eten deed ze meer dan haar eigen klusjes en ging ze naar de buren. Ze vroeg Tante Jamshed of ze paardebloemen mocht plukken voor 10 cent. Op Eid-ul-Fitr gaf haar oma haar een mooie nieuwe euromunt en eindelijk had ze genoeg geld om de parelketting te kopen. Aisha was dol op haar parels. Ze gaven haar het gevoel dat ze mooi aangekleed was en heel volwassen. Ze droeg ze altijd. Naar Koranles op zondag, naar de kleuterschool en zelfs als ze naar bed ging. De enige keer dat ze de parels afdeed was als ze ging zwemmen of in bad ging. Haar moeder had gezegd dat als ze nat werden, ze misschien groen zouden worden
Aisha had een hele lieve vader en elke avond wanneer ze klaar was om naar bed te gaan, hield hij op met wat hij ook aan het doen was en kwam hij naar boven om haar een verhaal uit de Koran voor te lezen. Op een avond toen hij het verhaal voorgelezen had, vroeg hij Aisha Hou je van mij? Oh ja papa. Je weet toch dat ik van je houdt? Geef me dan je parels. Oh papa, niet mijn parels! Je mag de Prinses hebben, de witte schelp uit mijn verzameling, die met de roze schaduw. Weet je wel papa? Die jij me gegeven hebt. Dat is mijn favoriet. Dat is goed Aisha. Papa houdt van jou. Allah-hafez. En hij gaf haar een zoen op haar wang
Ongeveer een week later, na het voorlezen van een verhaal, vroeg Aisha haar vader weer hou je van mij?Papa, je weet toch dat ik van je hou?Geef me dan je parels. �Oh papa, niet mijn parels! Je mag mijn pop hebben. Die nieuwe die ik gekregen heb omdat ik lief geweest ben. Ze is heel mooi en je mag ook het gele dekentje hebben die bij haar bedje past.� �Dat is goed. Welterusten. Mag Allah je zegenen en beschermen, Aisha. Papa houdt van jou.� En zoals altijd kuste hij haar wang zacht
Een paar avonden later toen haar papa binnen kwam, zat Aisha op haar bed met haar benen gekruist in de kleermakerszit. Toen hij dichterbij kwam zag hij dat haar kin trilde en er een stille traan over haar wang gleed.
�Wat is er, Aisha? Wat is er aan de hand?� Aisha zei niets maar opende haar handje naar haar vader. En terwijl ze hem opende, lag daar haar parelketting. Met een lichte beving zei ze �Hier papa, dit is voor jou.� Met tranen in zijn ogen strekte Aisha�s papa zijn hand uit om de goedkope ketting te pakken en zijn andere hand stak hij in zijn zak en haalde daar een blauw fluwelen doosje uit met een ketting van echte parels en gaf die aan Aisha
Hij had ze al die tijd al. Hij wachtte alleen nog op Aisha om hem het goedkope ding te geven, zodat hij haar de echte schat kon geven
Zo is het ook met Allah, de Almachtige. Hij wacht op ons om de goedkope dingen op te geven zodat hij ons kan zegenen met prachtige schatten. Is Allah niet groots? Hou jij vast aan dingen waarvan Allah wil dat je het loslaat?
Hou jij vast aan schadelijke of onnodige partners, relaties, gewoontes en activiteiten waar je zo gehecht aan geraakt bent dat het onmogelijk lijkt om ze los te laten? Soms is het zo moeilijk om te zien wat er in de andere hand is, maar geloof ��n ding � Allah neemt nooit iets weg zonder je er iets beters voor in de plaats te geven
Ataa' bin Abi Rabah overlevert: "Ibn �bbaas zei tegen mij: ,,Zal ik jou een vrouw van de mensen van het paradijs laten zien?" Ik zei: "Jazeker." Hij zei: "Deze zwarte vrouw kwam naar de Profeet (vrede zij met hem) en zei: "Ik lijd aan epileptische aanvallen (die veroorzaakt worden door djinn) en mijn lichaam raakt ontbloot. Roep Allah voor mij aan (om mij te genezen)!" De Profeet (vrede zij met hem) zei tegen haar: "Als je wilt, wees geduldig en jij zult het paradijs betreden; en anders roep ik Allah aan om jou te genezen." Zij zei: "Ik zal geduldig blijven (en voegde toe), maar ik raak ontbloot. Roep Allah dan (alleen) aan dat ik niet ontbloot wordt." Hierop riep hij (vrede zij met hem) Allah voor haar aan.� (al-Boechari)
De zwarte vrouw van deze overlevering is niet bekend bij haar naam of haar exacte afkomst. Zij is daarentegen bekend vanwege haar daden, geloof, bescheidenheid, kuisheid en vanwege het feit dat zij behoort tot de bewoners van het Paradijs. Toen Abd Allah ibn Abbaas (moge Allah tevreden met hem zijn) naar deze vrouw refereerde als zijnde 'een zwarte vrouw', doelde hij hiermee niet op haar ras en ook was het niet zijn bedoeling om haar op enige manier te kleineren. Hij wilde de mensen om zich heen daarentegen een geweldige les van de Islam leren. De Profeet (vrede zij met hem) zei namelijk: �Waarlijk, Allah kijkt niet naar jullie lichamen en uiterlijk, maar hij kijkt naar jullie harten en daden." (Moeslim)
Deze zwarte vrouw was lichamelijk ziek, toch zocht zij genezing door middel van de Doeaa' van de Profeet (vrede zij met hem). Zij wist dat Allah de Enige is Die geneest, en dat Allah de doeaa' van zijn Boodschapper (vrede zij met hem) verhoort.
Het feit dat de Profeet (vrede zij met hem) zei: �Als je wilt, wees geduldig en jij zult het paradijs betreden�, is een bewijs voor de grote deugd en de beloning voor het hebben van geduld tijdens ziekten. In een andere overlevering zegt de Profeet (vrede zij met hem): �Wanneer een moslim getroffen wordt door een tegenslag, zal hij vergeven worden, zelfs als hij (slechts) door een doorn wordt geprikt." (Moeslim)
De zwarte vrouw koos het lijden in dit wereldse leven om daarmee de eeuwige beloning van het Paradijs te verkrijgen. Zij leed aan een ziekte, maar haar pijn en ongemak heeft haar er niet van weerhouden Allah te behagen. Het is nu eenmaal zo dat een persoon die het Pad van Allah bewandelt moeilijkheden zal ervaren, want het Paradijs is omringd door ontberingen. Als dingen makkelijk en rooskleurig zijn, dan moet een persoon bij zichzelf te rade gaan en zichzelf afvragen: "Volg ik wel de Ware Islam?"
Vooral in deze Westerse samenleving kan het moeilijk zijn voor (jonge) moslimvrouwen om zich bescheiden te kleden, de correcte hidjaab te dragen, niet met mannen te praten behalve als het nodig is. Dit alles kan in het begin moeilijk zijn om te bereiken, maar wanneer iemand haar of zijn eigen begeerten weet te overwinnen omwille van Allah, de Verhevene, dan zullen de obstakels makkelijk te overwinnen zijn. Dus hoe overwint iemand? Door Allah, de Verhevene, bij Zijn Schone Namen en Zijn Verheven Eigenschappen te kennen. Door van Hem en Zijn boodschapper (vrede zij met hem) te houden. Dan zal Allah�s Hulp komen, inshaa Allah.
Zij, de zwarte vrouw, verkoos geduld, maar kon het niet tolereren dat haar eer, bescheidenheid en kuisheid aangetast zouden worden of dat een lichaamsdeel van haar ontbloot zou worden, ondanks het feit dat zij hier geen controle over had en hier zelf niets aan kon doen. Zij was zeker een ware slavin en dienares van Allah, de Verhevene. Zij was een gelovige vrouw, een moslima, een rechtschapen en vrome vrouw, een eerlijke vrouw en zij was trouw aan Allah, de Verhevene en Zijn Boodschapper (vrede zij met hem).
Niet alleen bezat zij deze ontzagwekkende kwaliteiten, maar zij was ook een wijze en geweldige vrouw, zoals is op te merken aan haar gedenkwaardige woorden: "Maar ik raak ontbloot. Roept Allah dan (alleen) aan dat ik niet ontbloot wordt." Er kan ook geconcludeerd worden dat de rechtschapen moslimvrouw er van nature van houdt zich te bedekken. Zij houdt van bescheidenheid, kuisheid en haat het om haar lichaam en schoonheid te tonen aan niet-mahram mannen. De zwarte vrouw kon de pijn van haar ziekte verdragen, maar ze kon het niet verdragen om voor de mensen onbedekt te zijn.
Het punt dat eenieder moet begrijpen is dat het hier niet gaat om zwart of wit, Arabisch of niet-Arabisch, rijk of arm, adel of voetvolk, het gaat daarentegen om een overtuiging die zo diep in de harten van de moslims verankerd ligt en als bloed door de aders van de mensen stroomt. Zij zijn het die helemaal toegewijd zijn aan de Islam. Veertienhonderd jaar aan Islamitische geschiedenis toont aan dat de moslimvrouw honger, armoede en ziekte heeft kunnen weerstaan, maar niet kon leven met het ongehoorzaam zijn tegenover Allah, de Verhevene. En gedenkt de vrouw wiens man op het punt stond om naar zijn werk te gaan, en zij tegen hem zei: �Vrees Allah, de Verhevene, ten aanzien van ons onderhoud, want wij kunnen honger en dorst verdragen, maar niet de Hel." Met andere woorden: "Kom niet thuis met datgene wat op een haraam wijze is verkregen!"
Inshaa Allah kunnen wij allemaal, zowel mannen en vrouwen, een diepe en rijke les hieruit trekken, opdat wij ook tot de inwoners van het Paradijs mogen behoren.
En vrede en zegeningen zij met de Boodschapper van Allah
Ik ben karima, en gebruik soms ook wel de schuilnaam umm saalih.
Ik ben een vrouw en woon in amsterdam (nederland) en mijn beroep is pedagogiek.
Ik ben geboren op 13/05/1992 en ben nu dus 32 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: informatie zoeken over de islam.
zei: 
Ik ben karima, en gebruik soms ook wel de schuilnaam umm saalih.
