Verdriet hebben ze gezien
Verdriet hebben ze gezien in de ander haar ogen, al hebben haar woorden er vaak om gelogen. Lijden was zichtbaar in uiterlijk en gedrag, het was heus wel aanwezig achter die vrolijke lach. Alleen wie wou het zien en zichzelf in haar plaats inleven en haar onvoorwaardelijk liefde en steun gaan geven?
"Ze luisteren even maar doen er niks mee, hun leven gaat door; ze zijn wel tevree. Soms word ik benauwd; wie is het die echt van me houdt? dan zit mijn adem klem" zei ze met trillende stem. Tranen rollen weer over mijn wangen, ieder heeft z'n leven; z'n eigen belangen.
Het leven gaat door; de tijd gaat voorbij, ieder los van elkaar; slechts een paar zij aan zij, Hand in hand; in elkaars armen beland door het lot van verdriet naar elkaar toe gedreven en kijk wat we vinden; wat we beleven; samen delen is jezelf daarmee helen.
Wat een eer en geluk om met jou te kunnen zijn. Jij die ondanks je ziekte en je pijn, of juist daardoor onze lerares kan zijn, omdat jij door dingen heen gaat waar wij niet eens aan denken, of sommigen van ons geen eens aandacht aan durven schenken.
Door de vensters van je ziel durven kijken, want dan zou er voor hun gaan blijken dat er zoveel meer is dan waar zij aan denken, hun tijd aan verspillen; hun aandacht aan schenken.

You say You say: Im too tired. Allaah says: I will give you rest.
You say: I cant go on. Allaah says: My grace is sufficient.
You say: I cant figure things out. Allaah says: I will direct your steps.
You say: I cant do it. Allaah says: You can do all things.
You say: Im not able. Allaah says: I am able.
You say: Its not worth it. Allaah says: It will be worth it.
You say: I cant forgive myself. Allaah says: I forgive you.
You say: I cant manage. Allaah says: I will supply all your needs.
You say: Im afraid. Allaah says: I have not given you a spirit of fear.
You say: Im always worried and frustrated. Allaah says: Cast all your cares on Me.
You say: I dont have enough faith. Allaah says: Ive given everyone a measure of faith.
You say: Im not smart enough. Allaah says: I give you wisdom.
You say: I feel all alone. Allaah says: I will never leave you or forsake you.
You say: Nobody really loves me. Allaah says: I love you.

Have you ever Have you ever watched kids on a merry-go-round Or listened to the rain slapping on the ground?
Ever followed a butterfly's erratic flight Or gazed at the sun into the fading night? You better slow down Don't dance so fast
Time is short The music won't last Do you run through each day on the fly When you ask "How are you?" do you hear the reply?
When the day is done, do you lie in your bed With the next hundred chores running through your head?
You'd better slow down Don't dance so fast Time is short The music won't last
Ever told your child, We'll do it tomorrow And in your haste, not see his sorrow?
Ever lost touch, Let a good friendship die 'Cause you never had time to call and say "Hi"?
You'd better slow down Don't dance so fast Time is short The music won't last
When you run so fast to get somewhere You miss half the fun of getting there.
Een stukje aanbidding, Mina.
Water laat Ik voor jullie uit de hemel neer dalen, de zon beveel Ik om het weer naar Mij toe te halen, In heldere nachten schitteren Mijn sterren pracht en praal, als bewakers van de maan; beschamend mooi; ovaal. Jullie zien bergen en valleien en denken: Waar komt dit moois toch allemaal vandaan? Ik ben het De Almachtige, Die hen beveelt op te staan. De aarde heb Ik rijkelijk bedekt met bossen vol bomen, Waar Ik in overvloed zuurstof voor jullie uit laat komen. Hoeveel tekenen moet Ik jullie nog tonen Voordat jullie eindelijk kunnen zien? Voordat jullie eindelijk kunnen herkennen: Subhaanallaah walhamdulillaahi Rabbiel Aalamien! Vraag het hen die Mijn zeeën hebben mogen bekijken, Hoe mooi hun tocht is wanneer zij Mijn koralen bereiken. Vraag het de medici hoe onvoorstelbaar geniaal jullie zijn gemaakt, Hoe iets kleins als het hart, fataal is wanneer het haar werk staakt. Zoveel moois heb Ik jullie nu al gegeven, Een ding vraag ik er maar voor terug: Een stukje aanbidding in dit wereldse leven.

There once was an oyster There once was an oyster Whose story I tell, Who found that some sand Had got into his shell.
It was only a grain, But it gave him great pain. For oysters have feelings Although they're so plain.
Now, did he berate The harsh workings of fate That had brought him To such a deplorable state?
Did he curse at the government, Cry for election, And claim that the sea should Have given him protection?
"No," he said to himself As he lay on a shell, Since I cannot remove it, I shall try to improve it.
Now the years have rolled around, As the years always do, And he came to his ultimate Destiny . . . stew.
And the small grain of sand That had bothered him so Was a beautiful pearl All richly aglow.
Now the tale has a moral, For isn't it grand What an oyster can do
|