De onderworpenen van Abzurdistan hebben een half jaar 2007 lang zich kunnen vermaken of ergeren aan de wansmakelijkste vertoning ooit van "hun" verkozenen in een zo laag bij de gronds gevecht om de macht in dit apenland bij de Noordzee. Apenland inderdaad, en die term komt niet van mij doch uit de mond van een ex-eerste-minister en daar kan ik het volkomen mee eens zijn.

Door hun wellustige dorst naar de macht hebben "onze" politiekers alle integriteit gewillig en, met een aan SM grenzende extase, overboord gegooid om toch maar een rol, zelfs hoofdrol, te mogen spelen in het politieke circus van Abzurdistan om zo in het volle schijnwerperslicht op het voorplan te kunnen staan.

Wat de Brave Jacob en onnozele Honoré Gepluimd niet schijnen, of is het "niet willen" zien, zijn de nevenverschijnselen, die in alle stilte en ver weg van publiek en media, ongestoord hun gangetje gaan.

Nu vraag je jezelf weeral af : welke nevenverschijnselen ? Heb ik het bij het rechte eind of niet soms ?

't Is toch zo simpel. Familieleden en intieme vrienden worden aan zeer goed betaalde baantjes (met macht) geholpen, al dan niet stoemelings doch zeker niet met begeleidend klokkengeluid.

Voorbeelden ? Volg de media en lees het tussen de regels. Meer ga ik er hier niet over schrijven behalve dat onzen Honoré héél diep in zijn zakken zal moeten tasten op zoek naar een eurootje om zichzelf op een frisse pint te kunnen trakteren terwijl de "heren van Abzurdistan" - dank zij zijn centen - zich te goed doen aan een coupe champagne.

En de nieuwjaarswens van deze "heren" ? Dat de onderworpenen van Abzurdistan nog lang onnozel mogen blijven en dit zeker niet in de bijbelse betekenis.