Naarmate de jaartjes vorderen, is het niet uitgesloten dat je sommige dingen niet meer kunt herinneren en je ze compleet gaat vergeten. Ook de mooie dingen.

Vooruitziend zoals menigeen is, worden vele zaken - zoals documenten en foto's - verzameld met de uiteindelijke bedoeling om er in de toekomst naar terug te grijpen om er de mooie herinneringen die eraan vasthangen voor de geest te kunnen brengen.

Nu in dit digitale tijdperk meer en meer senioren zich bekwamen in het zich meer en meer thuisvoelen in cyberspace, worden veel van hogervernoemde documenten en foto's digitaal opgeslagen zodat er geen kasten meer hoeven gevuld met fotoalbums en kartonnen dozen vol papier. En nu komt het. Let op.

Al je gegeven staan nu op je computer en plots overvalt je de gedachte : " Verdorie, als nu mijne computer de geest geeft dan ben ik alles kwijt". En wat doe je dan ?

Goeie vraag, is 't nie ?

Je lost dit op door een back-up te maken op een USB-stick of op een externe harde schijf. Maar wat als je niet meer weet waar je dat verrekte ding hebt opgeborgen. Je slaat al je gegevens - aangevuld met nieuwe items - op op een tweede en zelfs derde informatiedrager. En het resultaat daarvan is … dat je aan overkill hebt gedaan en niet meer weet waar je de gezochte info hebt neergepend en/of hebt opgeslagen. En wat ga je dan doen ?

Je besluit schoon schip te maken en alles te groeperen in één digitaal archief waarin alle - door jou gewenste - info samengebracht wordt dat dan bewaard wordt op een voor jou bekende plaats. Oef ! (met uitroepteken).

En dat ben ik nu juist aan het doen, sè. Maar dat vraagt enorm veel tijd en geduld en ondertussen, wanneer de PC aan het werk is, kan je er verdorie niet mee aan de slag. Dan maar een bakje troost inschenken, misschien een boek lezen en voor rest wachten.

Geduld is toch zo 'n mooie deugd, is 't nie ?