Na het Vlaams Parlement is het vandaag de beurt aan de Kamer om de verkozenen van 26 mei welkom te heten. Met 150 zijn ze, bovenop de 121 Vlaamse volksvertegenwoordigers. ("Het Nieuwsblad" van 20.06.2019)

En zo staat er ook te lezen : "Zou hen getoond zijn waar ze wekelijks hun steminstructies mogen komen ophalen zodat de partij er zeker van is dat ze altijd en overal op het juiste knopje drukken ? België blinkt qua parlementaire democratie op twee vlakken uit : we hebben veel parlementen. En bijzonder slaafse parlementsleden.
 
Ja, er zijn te veel parlementsleden in dit land. Maar ze hebben vooral zeer weinig te zeggen.
Monddood gemaakte parlementsleden maken sowieso weinig lawaai, of ze nu met 150 of 100 zijn. Gelukkig zijn er nog altijd parlementsleden die wel hun stempel weten te drukken. Hopelijk houdt iedereen die vandaag de eed aflegt zo iemand in het achterhoofd. Dan wensen we hen vooral courage."

Maar wie zijn dan die "echte machthebbers" ? Die laten zich niet zien en wensen verder onbekend te blijven. Zij bljven maar vergaderen in de louche acherkamertjes van obscure café's. En onze Honoré Gepluimd is er weeral ingelopen. Hoelang gaat dat grappeke nog duren ? Wanneer gaan zijn ogen nu eens goed open gaan ?