De wind rent razend door de tuin
en door de smalle straten
en langs de zee en door het duin,
er valt niet mee te praten.
De bomen buigen naar de grond,
je moet 'm horen blazen,
hij maakt het wel wat al te bont,
hoor nou die gek eens razen.
Waar blijven maten en gewicht,
wat is nog groot of klein,
als iets wat je niet eens kunt zien,
al zo brutaal kan zijn.
Toon Hermans
Jeannine
|