Wij hopen u verder te kunnen boeien met dit blog over onze stad! Vergeet ook niet af en toe nog eens te kijken op het voorgaande blog http://blog.seniorennet.be/jp_dendermonde
30-01-2019
Sint-Vincentius...
Overstroming (waarschijnlijk februari 1953 – gebouw werd ingehuldigd in 1951) van de tuin/speelplaats in het Sint Vincentiusinstituut – Pr. Van Duysestraat.
Er bevond zich toen ook een speelplaats op het dak van het gebouw, enkele jaren nadien werd er nog een extra verdieping bijgebouwd.
Georges Rutten werd in onze stad geboren op 10 augustus 1875. Hij beëindigde zijn humaniora op amper zestienjarige leeftijd. In 1890 trad hij toe tot de orde van de Dominicanen te La Sarte nabij Hoei. In 1898 werd hij tot priester gewijd. Intussen volgde pater Rutten Politieke en Sociale Wetenschappen te Leuven en voor zijn proefschrift ging hij werken als priester-arbeider in de mijnen van Wallonië. Na zijn doctoraat in 1900 ging hij naar Gent waar hij lesgaf in staatshuishoudkunde. Na zijn studies werd Rutten overgeplaatst naar Gent dat toen aan de top stond van de uitbouw van de arbeidersbeweging. Daar vond zijn sociale bekommernis een rijke voedingsbodem. Zijn aandacht ging toen vooral uit naar het stichten van arbeiderssyndicaten. De syndicale actie was voor Rutten een vorm van priesterapostolaat en een dienst aan de Kerk. In 1903 stichtte hij het 'Algemeen Secretariaat der Christelijke Beroepsverenigingen'. Hij was de eerste nationale propagandist van de christelijke vakvereniging. Nadat in 1909 een Waalse en een Vlaamse confederatie van beroepsverenigingen was gesticht, ontstond in 1912 uit de samensmelting van beide het Algemeen Christen Vakverbond. Tijdens de oorlog werd hij door kardinaal Mercier belast met een speciale opdracht. In 1915 ondernam hij een reis naar Amerika en Canada om daar de Zaak van België te bepleiten en er steun voor de Belgische bevolking los te krijgen. Pater Rutten kreeg de bijnaam 'de witte generaal'. In 1921 werd hij gecoöpteerd senator tot in 1946. In 1925 stichtte hij een klooster in het Zoute, waar hij verbleef tijdens weekends en parlementaire verlofdagen. Alhoewel hij er na een beroerte in 1938 nooit meer helemaal bovenop kwam, genoot hij een blijvend gezag. Pater Georges Rutten overleed te Brussel in 1952.
