Wij hopen u verder te kunnen boeien met dit blog over onze stad! Vergeet ook niet af en toe nog eens te kijken op het voorgaande blog http://blog.seniorennet.be/jp_dendermonde
Na de Tweede Wereldoorlog besloot de directie van de Rijksmiddelbare Scholen de gesneuvelde oud-leerlingen (Willy Algoet, Albert De Clippel, Adolf De Mol, Florent De Mol, Laura Hiel, Guillaume Loret, Pierre Ophalfvens, Alberic Reubens, Etienne Ringoot, Severin Straetman, Raoul Termonia, Frans Van Caeneghem, William Van Duerm, Adriaan Van Overstraeten en René Verleyen) te huldigen met een gedenkteken. De opdracht voor dit monument ging naar Marcel Macken, tekenleraar van de scholen en zelf een gewezen politieke gevangene.
Zondag 23 mei 1948 werd het monument plechtig onthuld op het ereplein van de Rijksmiddelbare Jongensschool (Heldenplein 2) te Dendermonde. De plechtigheid werd ingezet door de uitvoering van 'Le chant de la Libération' door een leerlingenkoor onder leiding van muziekleraar Amandus Torfs. Na enkele voordrachtnummers, verzorgde G.J. De Hauwere met een harmonie de uitvoering van het door hem geschreven 'In Memoriam'. Directeur H.P.Vercautere roemde vervolgens in zijn toespraak het heldhaftig gedrag van de gesneuvelde oud-leerlingen, waarna hun namen werden afgeroepen en het lied 'Vaarwel mijn Broeder' weerklonk. Het beeld werd onthuld door Oud-Minister H.Vos. Deze sobere plechtigheid werd besloten met een bloemenhulde en een optocht van de leerlingen, onder het spelen van de marsch van het 4de Regiment Grenadiers van G.J. De Hauwere.
Het beeld rust op een bakstenen sokkel, waarin een zandstenen gedenkplaat werd verwerkt. Hierop staat de inscriptie: 1940 AAN ONZE GEVALLEN OUDLEERLINGEN 1945 (daaronder in drie kolommen, links :) ALGOET W. / DE CLIPPEL A. / DE MOL A. / DE MOL F. / HIEL L. / LORET G. / (centraal :) OPHALFVENS P. / REUBENS A. / RINGOET E. / STRAETMAN S. / TERMONIA R. / VAN CANEGHEM F. / (rechts :) VAN DUERM W. / VAN OVERSTRAETEN A. / VERLEYEN R. DRAAG HUN GEDACHTE VERDER.
De abdij der benedictijnen - toegewijd aan de HH. Petrus en Paulus - werd gesticht in 1837 door D. Veremundus D'Haens, Dendermondenaar, en één der laatste overlevende monniken van de aloude abdij Affligem in Brabant. Hij vestigde zich met zijn eerste novice in het voormalig klooster der Kapucijnen (1595-1797), door hem aangekocht van het armbestuur.
In 1857 werd de Dendermondse abdij verenigd met de benedictijner Congregatie van Subiaco of van de oudere onderhouding waarvan zij thans, samen met de abdijen van Affligem en Steenbrugge, in België, en de missieabdij van Pieterburg in Noord Transvaal, de Belgische provincie uitmaakt. In het jaar 1886 werd het binnenpand van het klooster in neogotische stijl herbouwd; in 1891 werd een ruime bibliotheek bijgebouwd. Enkele jaren later, in 1900, werd ook de oude Kapucijnenkerk, te klein geworden, afgebroken en vervangen door de huidige kerk, in gotische stijl, naar de plannen van bouwmeester August Van Assche (1901-1902 werd de nieuwe kerk opgetrokken).
In 1914 werd de abdij, zoals het grootste gedeelte der stad, door oorlogsbrand verwoest. Al de abdijgebouwen werden in puin gelegd; alleen de bibliotheek, als 'brandvrij' gebouwd, kon aan het vernielend vuur ontsnappen. Het mooie abdijmuseum (drie zalen) werd met al zijn kostbare oudheden vernield. Slechts enkele oude schilderijen en het zilverwerk (St. Bernardusstaf, montrans, kelken, enz.) voortkomende van Oud-Affligem, bleven gespaard. Van de kerk vergingen de torenspitsen en het dak, het sterke gewelf bood echter weerstand, zodat het kerkgebouw gevrijwaard bleef. Een deel van het koorgestoelte geraakte evenwel in de brand, samen met de sacristie.
In 1919 werd een aanvang gemaakt met de herstellingswerken aan de kerk en het bouwen van een nieuwe abdij, wijder en grootser, in de Vlaamse Renaissancestijl, naar de plannen van de Gentse bouwmeester Valentin Vaerwijck. De twee eerste vleugels konden in 1924 ingehuldigd worden. De twee overige, samen met het fraai voorgebouw, werden dan later voltooid.
De glasramen van de basis werden geschilderd door Camille Ganton, van Gent. Het hoogaltaar, met retabel in albast, het altaar en het beeld van Sint-Benedictus, de predikstoel en het koorgestoelte werden gebeeldhouwd door beeldhouwer Rooms, van Gent. Het koorgestoelte, gedeeltelijk vernield in september 1914, werd in 1930 hersteld. De kruisweg is van Alois De Beule (Zele). De twee mooie altaren, aan de ingang van het koor, met koperen retabel gedreven door Firlefijn (Gent), zijn toegewijd aan het H. Hart van Jezus (H. Sacramentsaltaar) en aan O.-L.-Vrouw van Affligem.
In 1939 werd de abdijkerk tot de waardigheid van basiliek verheven. De basilicale kentekens (conopaeum en klokje) prijken aan weerskanten van het hoogaltaar, terwijl een gedenksteen, achteraan in de kerk, aan deze verheffing herinnert.
De nieuwe abdijgebouwen, in Vlaamse renaissance-stijl, werden opgetrokken volgens het traditionele plan der Benedictijnenabdijen: vier grote vleugels met de kloosterpand en de conventuele lokalen (bibliotheek, refter, recreatiezaal, enz.) rond een binnenhof. Deze gebouwen, in roosrode baksteen, met versieringen, venster- en deuromlijstingen, gewelfribben, enz. in witte steen, bieden een mooi en kunstvol uitzicht aan, van hoge architecturale waarde. De kunstminnaar zal er menig stemmig hoekje ontdekken.
De lokale kunstenaar Staf Vinck kwam op het idee om in de sokkel onder het beeld 'Levensvreugde' van Jan Desmarets brieven voor 100 jaar te verzegelen. Op 22 september 2012 werden de brieven verzegeld in een urne die zich in de beeldsokkel bevindt. Het beeld van Jan Desmarets kreeg hiermee een definitieve bestemming aan het Sas.
Oprichting: 1948 Plaats: groenzone achter het stadhuis Ontwerp: Jos De Decker (beeld), Fernand De Ruddere (sokkel) Opdracht: Stad Dendermonde.
Aan de oprichting van dit beeld is een voorgeschiedenis verbonden. De voorloper van dit fonteinbeeld werd door Jos De Decker (biografie: p. ) in 1942 ontworpen. Deze 'Fontein' bestond uit een zacht gemodelleerd meisje, dat met beide handen een grote schelp naast het hoofd vasthoudt. Dit beeld kende zoveel succes, dat ook het Dendermondse stadsbestuur ernstig overwoog het van haar talentvolle stadsgenoot te verwerven. Men richtte een aanvraag tot subsidiëring naar Prof. dr. Muls, directeur-generaal van het Ministerie van Openbaar Onderwijs, "met het oog op het plaatsen van een bronzen beeldje in het hofje achter het stadhuis". De oorlogsomstandigheden waren er echter de oorzaak van dat deze zaak bleef aanslepen tot in 1945. Toen zette het stadsbestuur het licht op groen om een bronzen uitvoering van het beeld te realiseren. Tot een echte oprichting van deze 'Fontein' kwam het echter niet, omdat enkele preutse zielen (waaronder E.H. Deken D. De Mulder en burgemeester F. Portmans) vreesden dat het beeldje 'aanstoot' zou kunnen geven bij een deel van de bevolking. Het kwam uiteindelijk tot een stemming in het schepencollege, waarbij burgemeester Fernand Portmans en schepen Clement Leybaert tegen de oprichting van het beeld stemden. Schepen W. Bruynincx bevond zich daardoor in de minderheid. Het beeld werd wel aangekocht, doch belandde uiteindelijk in een hoekje van de gemeenteraadzaal. In 1948 behaalde Jos De Decker met dit beeld de Prijs Beeldhouwkunst van de Provincie Oost-Vlaanderen.
Op 1 januari 1948 voltooide stadsarchitect Fernand De Ruddere (biografie: p. ) zijn plan voor het aanleggen van een parkje achter het stadhuis. Langs de kant van de Dender werden er in februari groene heesters en rododendrons aangeplant. Langs de kant van het Justitiepaleis kwam er een vijvertje met een sokkel van breuksteen voor een fonteinbeeld. In de gemeenteraad van 29 juni 1948 kwam de plaatsing van het opnieuw ter sprake. Burgemeester Portmans wenste de discussie echter niet meer te hervatten. Het stadsbestuur contacteerde daarop opnieuw Jos De Decker, die enkele maanden later een nieuw ontwerp presenteerde. Het werd uiteindelijk een bronzen 'Knaap met vis' (95 x 33 x 34 cm), een naakt jongetje dat, met een vissersnet zedig vóór het lichaam en op de arm gedrapeerd, een grote vis in de armen knelt. Uit de mond van de vis spuit een nevelige waterstraal in de vijver. In afwachting van de onthulling plaatsten, in de nacht van zaterdag 5 op zondag 6 juni 1948, enkele grappenmakers een Manneken-Pis op de sokkel. 's Zondagsmorgens waren honderden kerkgangers getuige van deze geslaagde stunt. Begin 1993 bleek dit fonteinbeeld verdwenen. Dreggingswerken in de Dender leverden niets op, zodat werd aangenomen dat het beeld gestolen was. Op 5 mei 1993 gaf het schepencollege de kunstenaar de opdracht een nieuw exemplaar naar het oorspronkelijke model te laten gieten en het beeld op een veiliger manier te verankeren. Dit beeld werd begin 1994 op zijn gerestaureerde sokkel herplaatst. Het draagt op de rechterkant van de basis de signatuur: Jos De Decker 1949. Vooraan links op de basis staat het stempelmerk van de gieter: VERLOREN WAS / D. DE GROEVE / NEVELE / BELGIUM.
Oprichting: 2005 Plaats: groenperk tussen de Noordlaan en de Leopold II laan Ontwerp en realisatie: Paul De Visscher Opdracht: Stadsbestuur Dendermonde.
In de zomer van 2004 presenteerde de 65-jarige kunstsmid Paul De Visscher zijn 4,30 meter hoge metaalsculptuur 'Dender en Schelde' (2003) als blikvanger op de huldetentoonstelling die hem door het stadsbestuur werd aangeboden. Evenals vele andere aanwezigen, raakte ook burgemeester Norbert De Batselier er in de ban van de kracht die dit werk uitstraalde en van de perfecte symboliek van het beeld voor de stad Dendermonde. Het kunstwerk paste ook uitstekend in het sedert jaren gevoerde beleid tot verfraaiing van de openbare ruimte via kunstzinnige invullingen van markante openbare plaatsen. Via een aantal hedendaagse kunstwerken wil het stadsbestuur een extra bijdrage leveren voor het verbeteren van de visuele kwaliteit van de openbare ruimte en van de uitstraling van onze stad.
Het stadsbestuur kocht korte tijd later het werk aan dat, op donderdag 12 mei 2005, in aanwezigheid van een groot aantal artistieke vrienden en genodigden, door burgemeester Norbert De Batselier werd onthuld. Het werk bestaat uit twee om hun as draaiende, centraal verbredende en dan weer versmallende en wegbuigende elementen, die op een sublieme wijze de ontstaanskern van onze stad, de samenvloeiing tussen Dender en Schelde, symboliseren. Niet gehinderd door zijn proporties, brengt het geheel op de kijker een indruk over van soepelheid en onverwoestbare levenskracht. Beide elementen symboliseren op hun manier de waardevolle en eeuwenoude band die de stad Dendermonde koestert met de wateren die haar omarmen en welvaart brachten. De geplande transformatie van de Dender in de binnenstad zal de stad opnieuw met haar gezicht naar het water keren, water dat als geen ander leven verbeeldt en levenslust stimuleert. Het werk staat op een eenvoudige betonnen sokkel midden een bloemenperk. Op een niet doorzichtige plaat van kunstof, bevestigd op de sokkel, staat volgende tekst gedrukt: DENDER EN SCHELDE / PAUL DE VISSCHER / ONTHULD DOOR / BURGEMEESTER NORBERT DE BATSELIER / 12 MEI 2005.
We herkennen o.m. Willy Moonen, Edgard Korte, Harry Van Den Broeck, Michel Gevaert, Franky Ring, Raoul Vergauwen, Gilbert Hofman, Herman Pieters, Luc de Smet, Luc Wiemeersch, René Van Goethem, Antoine Van Driessche, Maurice Verhelst, Jozef Rydant, ...
Oprichting: 1938 Plaats: Koningin Astridlaan Ontwerp: Jos De Decker (beeld), Fernand De Ruddere (sokkel) Opdracht: Comité Koningin Astrid Herdenking.
In februari 1938, vier jaar na de even tragische dood van koning Albert, besloten de Dendermondse oud-strijders een borstbeeld voor koningin Astrid op te richten "in het parkje gelegen aan de Denderlaan". Onder het voorzitterschap van kapitein-commandant Robert Delanoeye werd er een 'Comité Koningin Astrid Herdenking' opgericht, met de bedoeling hiervoor de nodige fondsen te verzamelen. Het comité was samengesteld uit diverse nationale verenigingen. Naast voorzitter Robert Delanoeye bestond het uit de ondervoorzitters Prosper Debergh (voorzitter N.V.I.), Gaspar Ducaju (voorzitter N.V.O.K.) en Alfons Quartier (voorzitter V.O.S.), de secretaris René Algoet (voorzitter N.S.B.), de schatbewaarder Florimond Uyttendaele (voorzitter Vuurkuisen) en de commissarissen Alfons Batens (voorzitter Verbroedering der Rijkswacht), Amedée Lutens (voorzitter Z.A.B.) en adj. Van Hecke (voorzitter Vriendenkring der Onderofficieren). Het Dendermondse stadsbestuur verleende aan dit initiatief zijn volle medewerking. Om de kosten te dekken gaf ze het comité op 5 april de toelating met inschrijvingslijsten rond te gaan.
Het ontwerp van het borstbeeld werd, op basis van een uitgeschreven wedstrijd, toevertrouwd aan de jonge beeldhouwer Jos De Decker. De marmeren sokkel werd ontworpen door stadsarchitect Fernand De Ruddere. Het ontwerp werd op 15 juni 1938 door het stadsbestuur ter goedkeuring voorgelegd aan de Koninklijke Commissie voor Monumenten en Natuurschoon te Brussel.
De plechtige onthulling van het monument greep plaats op zondag 17 juli 1938. Om 11u., tijdens de plechtige 'zielemis' ter nagedachtenis van Koningin Astrid, hield E.H. B. De Pauw het gelegenheidssermoen. Om 14.30u. verzamelden de scholen, diverse verenigingen, de oud-strijders en de opgeëisten zich op het Statieplein, waarna men een optocht hield in de richting van de Denderlaan, die in mei 1938 tot de Koningin Astridlaan was omgedoopt. Op een eretribune namen tal van personaliteiten plaats, waaronder luitenant-generaal Dubois, vleugeladjudant van de koning, de generaals Vertommen en De Haene, de heer De Vleeschhouwer, minister van Koloniën, provinciegouverneur Frédéricq, verscheidene senatoren, volksvertegenwoordigers en vertegenwoordigers van de rechtelijke macht, enz. Na de gelegenheidstoespraak van de voorzitter van het comité, commandant Delanoeye, werd het borstbeeld onthuld. Vervolgens spraken burgemeester Jozef Verbelen en minister De Vleeschhouwer. Onder leiding van G. De Hauwere zongen de aanwezige schoolkinderen twee liederen ('Moeder' en 'Eendracht') van wijlen Robert De Leye, waarna Juffr. Antoinette De Leye aan luitenant-generaal Dubois een guldenboek (kunstalbum) aanbood en daarbij verzocht het te willen overhandigen aan prinses Josephine-Charlotte. De plechtigheid besloot met het neerleggen van bloemen aan de voet van het monument.
Leden van de kaartclub 'Half time' die gevestigd was in het gelijknamig café in de Sint-Rochusstraat bij de viering van kaartkampioen Amedé Lutens (jaartal onbekend, maar vermoedelijk rond 1960-'61).
Vooraan vlnr : Den Ajuin (met schipperspet), den Brusseleir, Charel Burssens, Petrus 'Peeke' Verschueren, Amedee Lutens, Jef OPhalvens, Julien Ophalvens. Midden + achter vlnr : François De Rocker, Adolf Huau, Armand Segers, Michel Verschueren, Pierre 'Den Tisj' Verhofstadt, Franske 'de knaap', Louis De Bock, Jefken Breckpot, Jefken Hillewig, Albert de Cock, Clement Van der Vekens, Adolf Ophalvens en Petrus Rosez.
