Nâ kanne'k ik in mâ verstant ni kraige dâ ze dor in Oilsjt zuë'n stikke vâ moëke... Op wâ trèkt dâ nâ dâ biëst? En as dâ motuirke datter onder zitj begint te prittele tèn is't zjust of dâ stik balatom loitj schéite dâ 't ni mènsjelaik is vèr te rieke... 't Iënegste on giël dâ biëst dâ nog op iet 'n trèkt is dâ kliët, en tèn nog! Wèl, wèl, wèl... Ze zitte attait béizeg dad' ons Pèirt mor iëne kiër bouitekomt om de tien joër, awèl, ze zouën dâ van éir vèr attait binne loëte stoën! De kinnjere doen d'r ne schrik van op...
Géif mèi tèn mor 'Ons Pèirt', zènne!
|