|
DE
DUITSERS VALLEN DENDERMONDE BINNENxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
We zijn in t begin
van den oorlog 14-18. De kanoniers met hun kanonnen vluchten uit Lebbeke, ze
zeggen hier in Dendermonde wel, tis Lembeek dat beschoten wordt, maar de
soldaten wisten het beter. De Staf, met aan thoofd géneral Michel en deze der
garde civiek, waren vereenigd op het stadhuis, ik zien nog den adjudant der
garde civiek (die zijn bakkerij had recht over mijn atelier) al wenend naar
huis loopen, de muit van zijn canari vogel open zetten, laten vliegen en bijna
zoo snel mogelijk loopen als dat beestje vliegen om over de veerbrug te gerake,
want t was de vlucht naar Grembergen, Zele, Lokeren enz.
Ik stond aan mijn
deur, toen ik het laatste commandement van Michel hoorde: retourné, retourné,
vous nentendez pas, ce sont nos canons qui tonnent, maar ten duurde niet lang
of pak en zak den auto in en generaal was weg.
T was juist een
uur geleden dat de facteur me nen brief bezorgde van mijn vriend Jozef De Leije,
gestuurd uit de Congo. en ik ben bijna zeker dat ik een der laatste ben die
over de veerbrug zijn geweest, toen de brug door onze soldaten was gesprongen,
wel te verstaan ne meter vierkant. want t zijn de duitsers zelf die dachten dat
het gros van t leger den overkant van t schelde zaten die de brug hebben doen
springen, want t was ne klop.
Ik kwam van Lokeren
waar we gevlucht waren, was juist in Zele op weg om naar Dendermonde te komen,
toen de duitsers de brug deden springen. Ik vergeet te zegge dat bij den
eersten inval de plundering reeds begonnen was, zoowel door duitsers dan door
burgers. (
) Mijn atelier was gespaard gebleven, ik nam aanstonds materiaal en
begon de deur van mijn broer Cesar toe te nagelen en bezette met planken, t zelfde bij Trientje Gijssels,
een snoepwinkel, bij de Piscordé, De Munck (oud huis Pero), Janneke Verlaekt
waar nog een kat ingesloten zat in de kelder (
) en dan moest ik zelf gaan
loopen om over de veerbrug te geraken, want de Duitsers waren al over de
koornaert. Na t springe van de brug is de staf terug bij de stad gekomen, tis
te zeggen bij den brouwer Wapenaer te Gremberge, alwaer ik zelf verscheidene
malen om een bewijs heb moeten gaan om in de stad te geraken, want ge moest
kunnen bewijzen dat uw huis nog bestond, dus niet afgebrand was, en ge moest op
uur over en terug met de boot overgezet worden en dit heb ik kunnen doen tot de
3de inneming van de stad en toen zijn we versukkeld naar
Blankenberghe en Holland Breskens.
|
