|
OVER MAATSCHAPPIJ DE
TONxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
T was in 14. Stichters: we waren met vier:
Charles Moens, René Vertongen, Louis De Lentdecker en Gustje Mestag hadden
beslist een onpartijdige vriendenkring te stichten, maar wat doel, want we
moesten ons toch kunnen verzetten en we wisten niet hoe lang de oorlog zou
duren.
We waren dagelijks bijeen en er kwamen
vrienden bij, onder anderen Callens Camiel, Willem Loret, Felix Heyvaert, Lucien
Disery, Jules Schreijen, Maurice Verhofstadt, Jean Geubels, Maurice Vercruysen,
Jefke De Bruycker, later kwamen nog bij Jef Van Kamp, Dominik Van Impe, Alb.
Burke, Albert Ringoot, Bertos, Modest Vivier, Frans Gijssels, Isidoor Gijssels,
Gebroeders Eeckhout, Pascal Marechal, Leon Mestag, Frans Ring, Fonske Saeys,
Gustaaf Van Hoeteghem, Cl. Vanderhaegen, Nestor Du Caju, Mommaerts, Robert De
Smet, Julien Legat, Aimé DHollander, Heireweghe Joz., Philips Leon, dit waren
de leden van de ton, er mochten er maar 12 zijn, er mogt maar eene bij komen bij
een afgevalle, (
)
(In 1916 wordt het café van
Gustje door de Duitsers gesloten, jp) (
)
Daarmee was de café gesloten, maar niet de
ton. Een salon de consommation wierd ingericht op t eerste verdiep, al waar de
vrienden vergaderden en kennis kwamen nemen over den oorlog door het lezen van
den nieuwen Rotterdamsche courant, gesmokkeld in huis gebracht In 1917, terug
heropend, nam de Ton terug hare werkzaamheden. (
)
Den 12 Mei 1922 werd de café terug gesloten,
gevolgen der Alkoolwet. Groote belooning aan deze die kon bewijzen dat er ooit
alkool of gelijk welk verboden drank is verkocht geweest. De ton sloot niet. de
bak verhuisde bij een der leden naar t keur, alwaar we gedurende 15 dagen bijeen
kwamen en ons vermaak nuttigde.
Buiten het plezier houdt de ton zich ook
bezig met liefdadigheids werken. Bindts den oorlog wanneer er sprake was
feesten in te richten voor hunne krijgsgevangen broeders, was de Ton altijd op
den eerste rang en liet telkens een schoone winst waarvan bewijzen.
Noodlijdende zonder het kenbaar te maken, worden door hun geholpen, werk dat
heden nog voortgezet wordt. (
)
Vlaggelied De Ton.
woorden L. De Lentdecker
(geschreven
in 1928 - ter gelegenheid van het 15-jarig bestaan, jp)
Vele jaren zijn voorbij en
vol feestgetij
Vond het tonnespel ook zijn bestaan
Nu vooruit met de schuit, ons verdriet is
uit
Onze vlag die wappert bovenaan
Makkers op steeds voorop blijve uw leus
Wij zweren aan de vlag Houw en trouw
Ook de schijfjes en de spleet hebben onze
keus
Die zijn wij voor eeuwig getrouw
Refrein
Onze vlag gaat niet
verloren
Onze ton blijft steeds bestaan
De schijfjes kunnen ons bekoren
Ons tonnespel staat bovenaan
Onze vlag gaat nooit verloren
Ons tonnespel blijft bestaan
Alleen dit sport kan ons bekoren
Ons Tonneke staat bovenaan
II
Hebt ge last van kou of ruzie
met de vrou
Trekt er u niet veel van aan
Kwaad of niet zegt Dag Griet, ik maak geen
verdriet
En ge laat ze stillekens
maar begaan
Kolossaal, want in t lokaal wacht een
attractiekwaal
En ge blijft de vrije frissche klant
Zoo gerust en gemoedelijk dan ondereen
Zingt ge met de schijfjes in de hand.
Refrein
|
