Een goed ALTERNATIEF model is
het vroegere VIVANT dat jammer genoeg in de steek werd gelaten toen de top ons veraden heeft
17-12-2005
Vrede op aarde?
In deze periode van het jaar lijkt het of de meeste mensen plots weer beseffen dat ze niet alleen op de wereld zijn. We geven gul aan allerhande acties,
we merken onze buren weer op, we versieren onze huizen van binnen en
van buiten met de bedoeling om onze leefomgeving en de buurt waarin we
wonen een blijere en vrolijker uitstraling te geven, we zeggen al eens
gemakkelijker goeiedag. Toch verdwijnt deze vredelievende
stemming langzaam eens half januari gepasseerd. We worden weer norser,
gestresseerd, altijd haastig, alleen oog voor ons eigen welzijn. Het laagje vernis (ik weet het, het is een cliché) dat we beschaving noemen is nog steeds dun en begint al vlug te barsten.
Onlangs zag ik de film "The
Passion Of The Christ" van Mel Gibson, het is gewoon de verfilming van
wat in de bijbel staat, niets meer of minder, niet geromantiseerd of
zo, in feite gewoon saai. Wat de film echter opmerkenswaard en
waardevol maakt is dat het realistisch aantoont hoe weinig respect ze
2000 jaar terug voor een medemens hadden, hoe weinig moeite het kost om
een ander beestachtig te behandelen.
Vandaag de dag is er nog niets
verandert. In naam van een God of een idee of geld worden nog
onschuldigen opgeofferd. Mensen belogen en bedrogen. Dieren levend
gevild voor hun pels. Kinderen misbruikt. Zeehondenbabys
doodgeknuppeld. Mensen gedood voor enkele euro's. Ongevallen
veroorzaakt om meer winst na te streven.
Daarom stel ik voor om voor 2006:
Niet de wereld te willen verbeteren. Geen grote doelen na te streven. Geen fenomenale projecten te steunen. Minder belang te hechten aan geld. Minder gehaast te zijn. Minder de regels te overtreden die een gemeenschap leefbaar houden. Minder egoistische trekjes te hebben.
In de plaats daarvan:
Enige moeite te doen om vriendelijker
te zijn voor de dichtsbijzijnde buren, niet eens de hele straat, maar
gewoon de mensen die naast u wonen en de naaste familie. Om in de bus of tram of auto of gewoon op straat, wat meer respect te tonen voor degene die vlak bij u staat. Tevreden te zijn met de goeie dingen die je hebt.
Dit zal beduidend minder moeite kosten en op termijn meer opbrengen.
Dit ter herinnering aan een spreekwoord dat mijn moeder vaak gebruikte:
"Als iedereen voor zijn eigen deur veegt, dan is gans de straat proper".
Beste wensen voor 2006 aan iedereen die dit leest.
Velen uit mijn omgeving hebben al mijn mening gevraagd over het "Vlaams Belang".
Met het risico om als politiek
incorrect over te komen vind ik, als gewone werknemer, dat veel punten
die ze op de agenda plaatsen juist zijn. Men kan zich echter de vraag
stellen of ze deze punten onder de aandacht brengen met de bedoeling om
er iets aan te doen of om populair te worden. Ook kan men zich
afvragen, als ze er al iets willen aan doen, of ze dat met de juiste
middelen zullen/willen doen.
Ondanks dat ze de laatste tijd
aansturen op een softer imago is volgens mij nog altijd hun
uiteindelijk doel een totalitair rechts regime in te stellen.
Misschien doen ze dat inderdaad wel met goede intenties en zijn ze er
oprecht van overtuigd dat ze het enige juiste doen. Als ik de
huidige top echter bekijk en lees en hoor hoe ze zich gedragen en wat
ze allemaal vertellen vrees ik echter dat we uiteindelijk onder hun
bestuur in een nazi-achtige of facistische situatie zouden terechtkomen.
De geschiedenis heeft uitgewezen dat
zelfs de beste bedoelingen alrap ontaarden in misbruiken en dat macht
corrumpeert. Als die macht dan nog in handen ligt van personen die
menen dat zij alleen de waarheid bezitten... Wel, Irak, Iran en zelfs
Amerika laten zien wat er dan gebeurt.
Toch ben ik zeker dat het gezond
verstand van de meeste mensen, ontdaan van emoties, en gepaard
met een eerlijk overleg met hun geweten uiteindelijk het lot van "Het
Vlaams Belang" zullen bepalen. Tenslotte, zoals ik al eens
geschreven heb, en met de woorden van een gekend filosoof, we hebben
altijd het bestuur dat we verdienen.
Zoals
in mijn vorige blog al vermeld, is "voor het nut van iedereen" een
vergeten doelstelling geworden bij onze ontelbare bestuurders.
Het ene niveau vind dat je
minderjarigen niet moet bestraffen het andere niveau vind van wel, dan
zijn er nog talloze ruzies over wat een straf juist is of zou moeten
zijn, wie dat moet doen en wie wat moet doen. Het enige wat echter zou mogen tellen is wat het het bijbrengt aan de gemeenschap.
Is het bijvoorbeeld nuttig of
wenselijk dat je handtas afgerukt wordt of dat je neergeslagen wordt
door enkele minderjarigen en dat die, nadat ze opgepakt zijn en nog
dezelfde dag losgelaten, het slachtoffer mogen uitlachen en treiteren?
Is het nuttig en wenselijk dat een aanrander dezelfde dag nog oog in
oog staat met een aangerande? In hoeverre is dit een signaal van
behoorlijk bestuur? Zou je als slachtoffer dan niet in de verleiding
komen om je bijvoorbeeld te wapenen en zelf gerechtigheid te zoeken? En
in hoeverre ben je zelf dan schuldig als je dan iemand verwondt. Wie
zal de problemen op zich nemen als je in gerechtvaardigde woede zelf
voor genoegdoening zorgt omdat degene die het zou moeten doen niets
doet? Of het niet kan voorkomen? Want zelf zul je altijd schuldig
gevonden worden in zo'n geval, jij zal wel vastgehouden worden, en met
al de consequenties vandien.
Zouden onze politiekers niet beter
het signaal geven aan iedereen dat een ander lastig vallen, beroven,
verwonden, pesten, hinderen, oplichten, aanranden, altijd sancties als
gevolg heeft, in plaats van te lullen over wat nu eigenlijk wat is en
daar dan nog een communautaire draai aan te geven?
Er zijn jeugdinstanties en instanties
voor meerderjarigen, wel, laat elke instantie elke mogelijke en nodige
straf kunnen opleggen en zorg voor voldoende mogelijkheden om elke
situatie op te vangen. Stel eerst de principes vast en organiseer ze en vul nadien alle details in.
Zorg voor voldoende financiële middelen om problemen op te lossen. Al
te dikwijls wordt er nu veel geld uitgegeven aan prestigeprojecten waar
politiekers mee in de kijker kunnen lopen.
Onlangs las ik iets treffends in de
gazet, het ging over kansarmen. Iemand van een hulporganisatie zei dat
het dikwijls gebeurde dat ze geld uitgaven aan bijvoorbeeld een GSM,
een stereoinstallatie, DVD's Cd's, een TV, een PC en alle andere leuke
gadgets, maar dat ze wel geen geld meer hadden om eten te kopen, huur
te betalen, de nodige verzekeringen te voorzien. Wel, het lijkt mij dat de huidige
beleidsfiguren in hetzelfde bedje ziek zijn, wel geld voor gadgets maar
niet voor broodnodige zaken. Wel tijd voor vergaderingen maar geen tijd
voor acties.
Zoals
naar gewoonte draaien onze "leiders" weer de zaken om en discuteren
over punten en comma's in plaats van de kern aan te pakken.
Neem nu het 80-km-per-uur-plan:
Dhr JM Dedecker, die ik overigens wel
een sympathieke gast vind, is radicaal tegen, wat zijn goed recht is,
maar hij haalt de verkeerde argumenten aan. Er is nog altijd geen
bewijs dat een lagere toegelaten snelheid voor vrachtwagens zal
resulteren in meer vrachtwagens op de weg. Er is namelijk geen
rechtstreeks verband tussen de twee, want het gaat uit van de
veronderstelling dat een vrachtwagen aan de fabriek vertrekt tegen 80
per uur en toekomt aan zijn leveringsadres tegen 80 per uur, wat dus
helemaal niet kan. Er is eerst en vooral al de toestand op de weg,
files, omleidingen, plaatselijke snelheidsbeperkingen en noem maar op.
Verder heb je ook nog de wachtijden aan de bedrijven, ook mede
veroorzaakt door het feit dat er meerdere vrachtwagens aan- en
toekomen, wat soms voor een chaos kan zorgen, zonder dan nog te spreken
van het menselijke aspect zoals stemming van de betrokkenen, werking
van PC's en zo.
Het enige juiste vertrekpunt zou zijn
een vergelijking te maken tussen het moment dat een vrachtwagen
vertrekt en het moment dat de aflevering afgehandeld is en dat
gedurende een langere tijdspanne (bvb 1 jaar). Als de tijd hoger ligt
om gemiddeld een bepaald goederenvolume te verplaatsen van start tot
einde aan 80km maximum dan aan 90km maximum dan zou JMD een punt hebben.
Overigens heeft Mevr Van Brempt
(knappe dame) daar ook geen benul van en zijn haar argumenten ook niet
vanzelfsprekend, je kan niet zonder meer stellen dat een lineaire
vermindering evenveel problemen oplost. Het enige argument dat daar zou
op wijzen, en dat wordt praktisch nooit vernoemd, is de ervaring die al
bestaat met het blokrijden. Blokrijden bewijst namelijk dat een
gemeenschappelijke lagere maximumsnelheid er voor kan zorgen dat
iedereen vlugger ter plaatse geraakt. Welteverstaan dat iedereen dan aan die gemeenschappelijke snelheid rijdt en dat de autoweg verzadigd is.
Volgens mij zou het ook al veel
helpen als iedereen (en in bijzonder beroepschauffeurs) wat meer
discipline aan de dag zouden leggen. Te denken aan: blijf in je rijvak
tenzij een verandering nodig is, slalom niet door de rijen, probeer
niemand in te halen die 1 km per uur trager rijdt, verander niet plots
van rijvak voor de neus van iemand achter je, hou een gelijkmatige
snelheid aan, pendel niet tussen diverse snelheden, hou dezelfde
snelheid van je voorganger aan, en, ook belangrijk, als je bvb 90km/u
mag rijden, doe dat dan ook en rij geen 88 of 85 of 95. Iedereen zal zo
wel enkele ergerlijke punten kennen die voor vertraging in de
verkeersstroom kunnen zorgen.
Meteen ook een verwijt aan de
autoconstructeurs, ipv te zorgen dat een auto fenomenale snelheden en
vermogens kan halen, maak dat de noodzakelijke metingen nauwkeuriger
zijn en breng het verbruik naar omlaag. Stel een systeem op poten dat
aan de hand van de autodichtheid de verkeersstroom kan sturen met alle
mogelijke middelen zoals onder andere de maximum snelheid, afstand
houden, enz...
Dan nog dit, in de zomer doe ik
regelmatig het traject van een plaats in de Kempen naar mijn werk op
Sidmar. Dit loopt gedeeltelijk over autoweg en gedeeltelijk op lokale
wegen. Zonder ooit de plaatselijke snelheidsbeperkingen te
overschrijden heb ik het uitgetest door enkele malen gewoon met het
verkeer mee te gaan of steeds te trachten de maximum snelheid te halen.
Welnu er is geen eenduidig verschil in tijdsverbruik tussen moment van
vertrek en moment van aankomst op mijn werkplek, dit werd louter
bepaald door de plaatselijke omstandigheden op de weg.
Ik ben Julien, en gebruik soms ook wel de schuilnaam jubo.
Ik ben een man en woon in Ertvelde () en mijn beroep is Bruggepensioneerd, opleiding: electronicus..
Ik ben geboren op 04/08/1950 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: computers, boeken, electronica, films en ook politiek, met een sterk geloof in het VIVANT project..
Bezoek ook eens mijn WEBSITE = www.jubo.t15.org
Graag tot ziens.
