|
En raad eens waar ze haar vlasgaren bewaarde ?
Juist, de kelder leek haar de meest geschikte plaats. Soms als het vlas te droog is, steek ik het zelfs in de diepvriezer, giechelde ze.
Kant is haar dada ! Daar kon je niet naast kijken. Jaren geleden begon ze te werken op een kantkussen in piepschuim. Niettegenstaande dat het totaal doorprikt en versleten was, kon ze er toch geen afstand van nemen en zo is het op zolder beland, tezamen met ander beginnersmateriaal.
Kantrelikwieën !
Naast de kerstbollen en slingers duikt ze een plastic zak op met oude, kromme klosjes en een grote bobijn met voorlopig nog onbruikbare, te dikke draad.
Voor later, wie weet
Zeelse naaldkant
12-12-2012 om 18:22
geschreven door Gisela
|
