Manneke uit de Mane

Zoals beloofd…het Manneke uit de Mane uitgewerkt op een wel erg originele manier.

Jeanine gebruikte de techniek van “wild klossen” en het resultaat mag gezien worden!!

Eigenlijk vind ik het "FANTASTISCH" en mijn jaloezie-beestje steekt weer de kop op!!  

13-04-2007 om 00:00 geschreven door Gisela

Het bladgouden ‘Manneke uit de Mane’ is het symbool van de West-Vlaamse humor en vindt zijn oorsprong in de legende van Jantje die op de maan terecht kwam omdat hij hout sprokkelde op Kerstdag. ’t Manneke uit de Mane werd in 1880 in het leven geroepen en is ondertussen de volksalmanak voor Vlaanderen. In 1964 onstond de Ridderorde van ’t Manneke uit de Mane. Jaarlijks worden enkele verdienstelijke West-Vlamingen in deze orde opgenomen. Dit gebeurde voor het eerst in 1965. Aanvankelijk vond de jaarlijkse ridderzitting plaats in Lo. Door het groeiend succes moest men uitwijken naar Diksmuide. Daar heeft ’t Manneke zijn vaste stek gevonden en kreeg er op de Grote Markt van Diksmuide zijn standbeeld.

Natuurlijk kon mijn “kant”vriendin Jeanine niet aan dit mooie standbeeld weerstaan en ze klosste het uit op een zeer originele manier!!

Kom morgen maar eens kijken !!!

12-04-2007 om 18:59 geschreven door Gisela

BINCHE-KANT

Binche is het neusje van de zalm en het pronkstuk van de Brugse kantkunst !!

Van een specifieke tralie kunnen we niet spreken, men maakt gebruik van verschillende gronden tussen de motieven die in linnen of half-linnen zijn uitgevoerd.

De ingewikkelde en verfijnde tekeningen maken soms een verwarde indruk en geven het geheel een antiek aspect.

Het klossen van Binche-kant en vooral van het “tovenaressewerk” of “point de feé”, is een Brugse specialiteit.

De ingewikkelde tekeningen worden tot een ragfijne kant uitgewerkt met behulp van honderden spelden en zeer fijne draad.

Als versieringen zien we vooral verschillende soorten sneeuwvlokken en de vierkante kunstslag.

Binche is dus een fijne kloskant, die wordt gewerkt met fijn garen, fijne klosjes en fijne lange spelden.

Het is een kantsoort met DOORLOPENDE DRADEN.

de meest gebruikte zijn.

11-04-2007 om 20:11 geschreven door Gisela

Een prachtig staaltje van “Binche kant”!!

Het ziet er eenvoudig uit maar

 het is geklost met hele, fijne draad

en meer dan 100 klossen.

Een werkje van mevr. Gudrun De Coninck.

10-04-2007 om 00:00 geschreven door Gisela

Een prachtig volwerkje in Binche kant!

07-04-2007 om 00:00 geschreven door Gisela

Men zegt :

“Gekrulde haren, gekrulde zinnen!”

Zou dat hier ook van toepassing zijn?

31-03-2007 om 19:16 geschreven door Gisela

Zo’n “Madammeke” is een tussendoortje.

Als er niet veel tijd is om aan een moeilijke kant verder te werken, is dit pure ontspanning!

29-03-2007 om 21:05 geschreven door Gisela

Mevrouw Gudrun De Coninck is, al meer dan 20 jaar, één van mijn meest gedreven cursisten.

Zij heeft al prachtige kant gemaakt.

Ik ben fier dat ik haar het kantklossen heb mogen aanleren en blij dat ik een deel van haar werk aan mijn bezoekers mag tonen!

28-03-2007 om 20:08 geschreven door Gisela

27-03-2007 om 00:00 geschreven door Gisela

Een bloementuiltje…

Klein en fijn !!

26-03-2007 om 22:45 geschreven door Gisela

Mijn eigen stilleven

Een schilderij of een gedicht

Menig kunstenaar is gezwicht

Voor de “stilte” en het “leven”..

Het “stilleven”

Neen, een dichter ben ik niet

Noch een schilder met palet

’t is van “kant” dat ik geniet

van het klik-klakkend ballet!

Gisela Altruye

 

25-03-2007 om 22:31 geschreven door Gisela

Kanten devotieprentjes

Als thema kozen de meeste prentjes bedevaartsoorden en de daar vereerde heiligen.

Men gebruikte de prentjes als inlegblad in het gebedenboek, ook wel als meditatiemateriaal.

Rond 1950 kwamen communieprentjes met een “kanten” randje in de mode.
Dank zij Christiane van het blog "krijan_jono", kan ik enkele van die “oudjes” tonen.

Klik op de prentjes voor de vergroting.

Bron : kanttijdschrift :Kant maart 2007/1

24-03-2007 om 17:29 geschreven door Gisela

Kanten devotieprentjes

De allereerste devotieprentjes waren van perkament. In de 19^de eeuw stapte men volledig over op papier.

De prentjes werden bijzonder vakkundig uitgesneden.

Met de hulp van fijne mesjes verkreeg men een kantachtig motief.

De Fransen noemden deze prentjes :

“Canivets dentellés”

Dit verwijst naar de mesjes (canifs) en de imitatie van kant(dentelles).

 Later is er naast het snijden ook het prikwerk en het ponsen met naalden( embossing) bijgekomen.

Door de verwereldlijking van vrouwenkloosters in de 19^de eeuw was het hoogtepunt van deze curiosa voorbij.

Men begon de prentjes machinaal te vervaardigen maar door de massaproductie was de terugval compleet!!

22-03-2007 om 16:35 geschreven door Gisela

Kanten devotieprentjes

De jongste tijd gaat de belangstelling van prentenverzamelaars meer en meer uit naar de oude devotieprentjes,

die dan ook heel waardevol zijn geworden.

Wat vroeger als kitscherig werd beschouwd is nu volledig “in”!!

Reeds in de 14^de eeuw was er sprake van devotieprentjes. Ze werden  vervaardigd door kloosterlingen die daarmee hun “devotie of vroomheid”uitdrukten.

In het begin van de 17^de eeuw begon men de devotieprentjes te versieren met snijwerk , geïnspireerd door kantmotieven.

Men volgt de ontwikkeling in de kant en bootst de motieven na.

Niet verwonderlijk, als men weet dat dit kunstig snijwerk het werk was van vrouwen die de kantevolutie op de voet volgden!

De tekst spreekt voor zich :

“Il vous attend nuit et jours

dans cet prison d’amour »

21-03-2007 om 18:41 geschreven door Gisela

Ik hou erg van gedichten, ook van kindergedichtjes.

En dit vind ik zo mooi passen bij mijn kantje …

DE UIL MET ZEVEN ZUURTJES

De uil zat op een dikke tak
Met zeven zuurtjes in een zak.

De egel riep van bij de haag:
'Ik lust die zuurtjes ook zo graag!'

De tor riep van een grote steen:
'Ach, lieve uil, mag ik er één?'

't konijntje riep vanuit zijn hol:
'Op zulke zuurtjes ben ik dol!'

De hagedis riep uit de hei:
'Toe uiltje, geef er één aan mij!'

En wat deed de uil?
Hij schudde zijn gierige uilenkop
En at vlug ALLE zuurtjes op!

      Diet Huber

17-03-2007 om 20:12 geschreven door Gisela

Gisteren kreeg ik deze mooie creatie die Ada special voor mij heeft gemaakt!

Ik dank haar dan ook hartelijk want het zijn deze dingen “die het hem doen”!

http://blog.seniorennet.be/van_ada_2/

15-03-2007 om 18:09 geschreven door Gisela

Reiskussen uit Le Puy

 Dit was een erg populair geschenk voor kinderen tgv hun communie!!

13-03-2007 om 19:57 geschreven door Gisela

Een tijdje geleden heb ik afbeeldingen van allerlei klosjes op de zijkant van mijn blog geplaatst. Bij één van die afbeeldingen, linker zijde, staat de volgende tekst:

2-delige Franse klosjes

Het nut zie ik er niet van in maar het zijn toch leuke hebbedingetjes!

Dank zij mevrouw Karin Janssens, uit Nederlands Limburg, is het mysterie opgelost!!!

Cottier klosjes

Deze klosjes kunnen opengedraaid worden en bevatten een minibolletje garen binnenin. De draad wordt via een gaatje in de klos, naar buiten gebracht en op die manier kan de draad afgerold worden. Door het rubber bandje staat spanning op de draad.

Ze dragen de naam van de ontwerper, Jacques Cottier, die een “facteur” in kant was in Craponne vanaf 1880.

De informatie komt uit het boek “Kant wereldwijd” van Lieve Lams.

12-03-2007 om 13:14 geschreven door Gisela

En tot slot…

Dan zit ze t’huys; schier t’enden raed,

En zwart van armoe, lyk het gaet;

En als den koster middag luydt,

Dan haalt ze vooze rapen uyt.

Ze kookt ze maer met pel en groes,

En stampt het al te saêm in moes.

Dat is nu waerlyk een “fricot

A la façon de ro to to”.

Al is ‘t schapraeytje nog zo net,

‘k En zie geen brood, geen beetje vet,

Noch hutsepot, noch schenkelsop :

“’t Is alles, alles, op, op!

En als ik met m’n vingers tel,

Het duert vier maenden nog, dat spel!

Vier maenden moet zy nog haer brood

Gaen beedlen of zy sterft van nood.

Ik zeg, eer ik myn liedje sluyt,

Trekt, meysjes, daer uw voordeel uyt ;

En denkt al eens aen ’t lotgeval

Van Anastasia De Bal.

10-03-2007 om 00:00 geschreven door Gisela